Καλοκαιρινή απόδραση!

Έτσι ξαφνικά , πίνοντας το καφεδάκι μας στο μπαλκόνι αποφάσισε ο καλός μου να με πάει στη θάλασσα.. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν διστακτική λόγω της ζέστης όμως και η δροσιά του σπιτιού δεν μπορεί να "γεμίσει" τις ώρες και τη ψυχή μου. Για πολλούς λόγους από πέρσι αποφεύγω να πάω στη θάλασσα, στη θάλασσα που λατρεύω.. η ζέστη που με πειράζει πλέον, η έλλειψη καλής ισορροπίας μου λόγω της Πάρκινσον, η δυσκολία μου να βγω από το νερό..η ίσως κακή μου ντροπή ότι θα με κοιτούν αν με βοηθήσει ο άνδρας μου ..μου λείπει η θάλασσα !
Σήμερα όμως είπα στον εαυτό μου.. "δεν βαριέσαι..εγώ θα πάω για μπάνιο" και σε χρόνο λεπτών ετοίμασα τη τσάντα μου και..δρόμο για Γερακινή Χαλκιδικής!
Όλες αυτές τις μέρες με παίρνει στο τηλέφωνο η καλή μου γειτόνισσα από το κτήμα η Θωμαή που έχει εκεί εξοχικό και είναι μόνη της και της..λείπω λέει! 
Έτσι ξεκινήσαμε και τελικά κάναμε πολύ καλά γιατί περάσαμε υπέροχα.
Λίγο μπερδευτήκαμε στο δρόμο φθάνοντας, κάπου χαθήκαμε ( ως συνήθως που λέει και ο φίλος μας ο Ηρακλής) λίγο μα τελικά μας περίμενε η φίλη μας στο δρόμο με..μαγιό έτοιμη για βουτιές.

Ένας πανέμορφος οικισμός ,ήσυχος, πεντακάθαρος με υπέροχη θέα και ένα σπίτι που του λείπουν..πίνακες! Τι στο καλό ζωγράφο φίλη έχεις της είπα..θα σου το διακοσμήσω εγώ και θα σου το κάνω κουκλί.

Και ξεκινήσαμε για τη θάλασσα με τη Κλώντη μαζί μας βέβαια.

Όχι ..δεν είμαι εγώ η λεπτούλα με το μπικίνι..πολλαπλασιάστε την επί 4 και θα έχετε τη δική μου σιλουέτα!

Ευτυχώς δεν είχε πολύ κόσμο, ελάχιστοι και ίσως έφταιγε το γεγονός ότι η θάλασσα εκεί δεν είχε κανένα ενδιαφέρον και κυρίως ήταν υπερβολικά ρηχή κάτι που δεν μου αρέσει.

Πάντως τη βουτίτσα μου την έκανα..βλέπετε τις δύο..βουλίτσες στη θάλασσα;..η μία είμαι εγώ!

Δυσκολεύτηκα να βγω και ο λόγος είναι προφανής έστω και αν φορούσα ειδικά παπουτσάκια..μα δεν με έβλεπε κανείς ευτυχώς!

Μπανάκι έκανε και η Κλωντίτσα μου βέβαια..για να δροσιστεί.

Γυρίσαμε σπίτι γιατί ζεστάθηκα πολύ και πονούσε το κεφάλι μου , κάναμε το ντουζάκι μας μαζί και η Κλώντη που ο ήλιος την στέγνωσε αμέσως.

Ο Δημήτρης μας έκανε το τραπέζι σε μια ταβέρνα στα Ψακούδια με ψαράκι και σαλάτες για μένα .Μου έκανε εντύπωση το πήλινο σκεύος με τις ελιές , το ζυμωτό ψωμί και το παγωμένο νερό που έφερνε ο σερβιτόρος στο τραπέζι μόλις καθόσουν.
Καφεδάκι μετά σε καφέ στο ύψωμα, επιστρέψαμε τη φίλη μας στο σπίτι της και παρόλες τις διαμαρτυρίες της φύγαμε νωρίς για επιστροφή στη Θεσσαλονίκη. Η ζέστη με πειράζει πλέον φίλοι μου και δεν ήθελα να αλλάξω την υπόλοιπη προγραμματισμένη μέρα της φίλης μου .
Αποχαιρετήσαμε δίνοντας  ραντεβού στο..κτήμα πλέον.

Σαν τελευταία εικόνα από το σπίτι της φωτογράφησα τη λουλουδιασμένη γλάστρα της που μου άρεσε τόσο πολύ.

Το λουλουδάκι της ..ημέρας μου από το Δημήτρη, ένα μπουγαρίνι  ( μου είπε ότι λέγεται) που μοσχοβολούσε υπέροχα.

Αποχαιρετήσαμε τον όμορφο οικισμό και τη Γερακινή και βγήκαμε στην εθνική οδό της επιστροφής.

Πάντα μου αρέσουν οι μικρές αποδράσεις, δεν μου αρέσει να μένω πολύ στο ίδιο μέρος και συνήθως στις διακοπές ήθελα να αλλάζω τοποθεσίες και ξενοδοχεία μετά τη..3η μέρα το πολύ. Όπως έλεγε η συχωρεμένη η μητέρα μου όταν της το έλεγα: -Τον πατέρα σου μοιάζεις..λες και είστε τσιγγάνοι!
Φίλοι μου όμορφα άρχισε η εβδομάδα μου ..
Αχτιδένια φιλάκια!