Έγινα 70..Ε! και...
Εδώ θα βρείτε τις σκέψεις μου , αυτά που αγαπώ, αυτά που με ενοχλούν ,αυτά που μου γεμίζουν την καθημερινότητα μου ,όμως θα βρείτε και τη ψυχή μου και τη καλή διάθεση μου να σας κάνω παρέα!
Δευτέρα 27 Μαρτίου 2023
Η Άνοιξη που τόσο αγαπώ!
Κυριακή 12 Μαρτίου 2023
Τοκ, τοκ! Νάμαι..
Νάμαι..ανάμεσα στους δισταγμούς και στις επιθυμίες μου να δηλώσω παρουσία αν και ξέρω πως ο... πίνακας με το μπλοκόσπιτο μου έχει θολώσει τόσο που σε κάποια ξεσπάσματα μου θέλω να πάρω το σφουγκάρι και να σβήσω από τον μαυροπίνακα τα χνάρια από την ατελή πια εξίσωση. Μα.. το παλεύω να πάρει η ευχή... το παλεύω και κρύβω μέσα μου την ντροπή που νοιώθω για ότι βλέπω στο καθρέπτη.
Προσπαθώ.. προσπαθώ σαν την ..Καβαδία των Ελληνικών ταινιών να διώξω την αγαπημένη μου μαθήτρια που δεν εννοεί να νοιώσει πόσο ντρέπομαι που δυσκολεύομαι να σηκωθώ από την καρέκλα μου, που απλά η μόνη μου προσφορά σε αυτήν είναι να της δείχνω με λόγια αυτά που κάποτε της έδειχνα με πινέλο. Με στεναχωρεί αυτή η εμμονή της μαζί μου και της λέω συνέχεια πως η επιθυμία της να μπει στη σχολή καλλών τεχνών την επόμενη χρονιά δεν περνάει από μένα όπως παλιά με τόσους μαθητές μου που τους χαίρομαι.
Η μόνη μου λαχτάρα πια να αποδείξω πως είμαι ακόμα χρήσιμη είναι η εθελοντική μου συμμετοχή σε όλους όσους μου ζήτησαν να βοηθήσω με τις λαμπάδες.. τις αμέτρητες λαμπάδες πιστέψτε με που έφτιαξα. Μη ρωτάτε πως.. όμως τις έφτιαξα και είναι απέραντη η χαρά μου οταν με το..μπαστούνι στο χέρι μέσα στο μικρό μου εργαστήρι κάνω ότι κάνω. Μου λένε : ξεκουράσου.. μη βιάζεις τον εαυτό σου...μα τους το λέω ευθέως : μη μου στερείτε και αυτό...
Δεν βγάζω πια βόλτα την Κάντυ, δεν πάω για ψώνια, αποφεύγω ακόμη και με συνοδία τα ψώνια με τον άνδρα μου σε καταστήματα, δυσκολεύομαι να εξηγώ πια πως δεν μπορώ να κατέβω σκαλιά, πεζοδρόμιο, να σηκώσω το αριστερό μου πόδι για να μπω στο αμάξι. Τον έστειλα μόνο του να αγοράσει.. μικροκύμματα που χάλασαν και έφερε την καταστροφή!! Θέλω τόσο να πάω για χρώματα..για πηλό..μου τα ψωνίζουν φίλες..ευχαριστώ την Μαιρούλα και την Τζένη....
Σήμερα σας γράφω από το κτήμα , από το τάμπλετ μου.. την προηγούμενη φορά τον έστειλα μόνο του και γύρισε με ένα κατεβατό παράπονα κι εκείνο το γεμάτο παράπονο σλογκαν του : - δεν μπορώ χωρίς εσένα.. μα δεν σου κάνω τίποτα του λέω..ίσως μόνο τους καφέδες...ξέρω πως είσαι εκεί ..μου απαντά..
Κάτι τέτοιο φίλοι μου μάλλον γίναμε.. όταν είδα αυτή την φωτογραφία τον θυμήθηκα γελώντας.
Πως τολμώ να λέω παράπονα φίλοι μου.. το ατύχημα με το τραίνο , με τους θανάτους τόσων παιδιών με ισοπέδωσε..μου έκοψε .. και.. τις ειδήσεις...
Είδατε.. τελικά ότι σας γράφω .. είναι βαρετό.. δεν ξέρω αν το Αχτίδα με αντιπροσωπεύει πια. Ξαπλωμένη στο τροχόσπιτο..εκείνος παλεύει με θερμοκήπιο και δένδρα..για ποιο λόγο σκέπτομαι... η Κάντυ έχει γίνει χάλια , κυλιέται στα χόρτα με τον Κανέλλο.. δυσκολεύομαι πια να την φροντίσω.. σκέπτομαι πως πρέπει να κάνει μπάνιο μόλις γυρίσουμε...
Είχα υποσχεθεί στην Mairy να συμμετέχω στα δρώμενα.. δεν τα κατάφερα.. δεν είχα την διάθεση..ας με συγχωρέσουν οι φίλοι που δεν διάβασα τις συμμετοχές τους.. δεν είχα την διάθεση.
Τελικά μάλλον επέστρεψα στούς λόγους που το 2007 έφτιαξα αυτό το μπλοκ..να λέω απλά τις σκέψεις μου!
Φίλοι μου σας ευχαριστώ.. απλά και που ξέρω τα ονόματα σας..απλά που υπάρχετε.
Αχτιδένια φιλάκια
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2023
Αγώνας η ζωή..όμως..την αγαπούμε.
Μια καλημέρα να σας πω όπου και να είστε ,δεν ξέρω πια αν μπαίνετε στο μπλοκόσπιτο μου αφού πια δεν έχω ενδιαφέροντα νέα να σας πω. Όμως εγώ σας σκέπτομαι, νοιώθω και λιγουλάκι ενοχή που δεν σας επισκέπτομαι συχνά .. μα και τι να σας πω..
Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να σας στεναχωρώ.. να σας οδηγώ σε δρόμους που μακάρι να μη βρεθούν ποτέ μπροστά σας, η λέξη,,χειροτερεύω τα λέει όλα. Πάει και η πρωινή μου βόλτα με την Κάντυ, από χθες την στερήθηκα κι αυτήν.
Όμως δεν το βάζω κάτω.. όχι βρε παιδιά..το παλεύω! Έχω δίπλα μου τον αγαπημένο μου σύντροφο.. τι θα έκανα χωρίς αυτόν αλήθεια.. Έχω και τις καλές μου φίλες την Μαιρούλα και την Τζένη που φροντίζουν να μου δίνουν πράγματα να ασχολούμαι, να αισθάνομαι χρήσιμη έστω και αν δυσκολεύομαι στη κίνηση. Μη γελάσετε.. δυσκολεύομαι πολύ να σηκωθώ από τις κινητές πολυθρόνες του εργαστηρίου μου και κάνω μία ώρα να πάω στην πόρτα όταν χτυπάει το κουδούνι!
Σε λίγες μέρες έρχεται και η κόρη μας για 4 μέρες από την Αθήνα και.. τα συναισθήματα ανάμικτα.. θέλω τόσο πολύ να την δω μα συγχρόνως..σκέπτομαι το πως θα με δει. Μετά θυμάμαι το γνωστό ... τροπάριο που θα μου ψέλνει για να πάμε κοντά της και το ιστορικό όχι που της λέω κάθε φορά. Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν πως όταν μεγαλώνουμε αποκτούμε συνήθειες που αυτά δεν καταλαβαίνουν , θέλουμε την,. γωνιά μας., τον τρόπο ζωής μας που τον προσαρμόζουμε με την ευκολία μας . Ξέρετε..εκείνα τα κουβερτάκια στο καναπέ ,τα έργα μας στη τηλεόραση, την κουζίνα που την .. ανακατέβουμε συνέχεια, την Κάντυ που την κακομάθαμε..
Σας κούρασα; ο Δημήτρης πήγε την Κάντυ βόλτα κι εγώ θα του κάνω το.. κανταΐφι που μου έφερε ...όλως τυχαίως και μου έβγαλε δίπλα το βάζο με τα καρύδια!! Τώρα που δεν πάω εγώ στο σούπερ ψωνίζει ότι θέλει φίλοι μου και για να γελάσει το χειλάκι σας : Αγόρασε απο την τηλεόραση μία μικρή μηχανή για να... ακονίζει λέει τα πάντα ! Χθες φίλοι μου κήδεψα το ακριβό ψαλίδι μου της singer συν το ψαλίδι της κουζίνας και ότι άλλο βρήκε μπροστά του. Δεν τον... κατσάδιασα, απλά είδα ότι το καταχώνιασε σε ένα ντουλάπι μαζί με τα 25,85 που έδωσε!
Σας στέλνω την αγάπη μου και την έννοια μου για σας.
Αχτιδένια φιλάκια
Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2023
Μια καλημέρα κι από μένα !
Μια καλημέρα να σας πω.. έτσι απλά για να " δηλώσω" παρουσία, να σας πω πως ίσως αθόρυβα .. είμαι ΕΔΩ..υπάρχω..ανάμεσα στα δρομάκια των μπλοκόσπιτων σας.
Σήμερα μία δύσκολη μέρα ,ανησύχησα τον άνδρα μου μα μετά σκέφτηκα πως έπρεπε να το αλλάξω αυτό , έπρεπε να δείξω πρώτα σε μένα πως όλα θα πάνε καλά.
Ο καλός μου Δημήτρης πήγε εκείνος την Κάντυ βόλτα μέχρι να... χαπακωθώ και να λειτουργήσουν τα.. άκρα μου , το μυαλό και τα .. θέλω μου. Λοιπόν κοίταξα τον εαυτό μου στο καθρέπτη και σκέφτηκα πως έπρεπε να δώσω και μία εικονική κορτιζόνη σε αυτό που έβλεπα.
Τηλεφώνησα στο κομμωτήριο της γειτονιάς μου , ντύθηκα , μπαστούνι και με ένα Δημήτρη που διαρτυρόταν και ήθελε να με συνοδέψει ξεκίνησα το.. δύσκολο ταξίδι μου μέχρι το απέναντι τετράγωνο στη γωνία στον καλό μου Βασίλη και το.. συνεργείο κοριτσιών του. Ο Βασίλης πριν πολλά χρόνια αγόρασε το μικρό μαγαζάκι ακριβώς απέναντι από το εργαστήρι , νεαρός τότε ξεκινούσε με όνειρα. Το πρώτο καιρό ερχόταν σε μας απέναντι με άγχος και ανασφάλεια για τους πελάτες που δεν.. πολλαπλασιαζόντουσαν!
Του έλεγα γελώντας πως θα έρθει η ώρα που θα τους δέχεται με ραντεβού... και είχα δίκιο. Σε λίγο το μαγαζάκι δεν του έφθανε, παντρεύτηκε, μεταφέρθηκε σε γωνιακό κεντρικό, έβαλε προσωπικό και βέβαια μόνιμος πελάτης ο άνδρας μου.
Σήμερα με υποδέχθηκαν με χαρά, με βοήθησαν να ανέβω τα 2 σκαλοπάτια παρά την ντροπή μου και.. θυμηθήκαμε εκείνες τις παλιές μέρες, τις κουβεντούλες μας, τα αστεία μας.
- Τι να σας κάνω ; με ρώτησε το κοριτσάκι..
- Ότι μπορείς γλυκιά μου που να μπορώ να βλέπω το πρωί στον καθρέπτη κάτι.. ανεκτό!
Γύρισα σαν... καβουράκι σιγά σιγά, μία δύσκολη μέρα σήμερα , δεν μπόρεσα να πάω για κεράκι στην εκκλησία μας της Οσίας Ξένης που γιορτάζει σήμερα....... Γύρισα, άκουσα τον Δημήτρη να μου λέει...πόσο όμορφη έγινα...αυτό το παιδί των 76 χρόνων... με βλέπει ακόμη στα..22 όπως με γνώρισε.. Δεν βλέπει το μπαστούνι, τα..αχ και βαχ..τα χάπια, το ότι μπαίνω όλο και πιο σπάνια στο εργαστήρι.
Εύχομαι να είστε καλά, σας παρακολουθώ όσο μπορώ, δεν ξέρω αν διαβαστούν αυτά που γράφω σήμερα μα πρέπει.. οφείλω να ευχαριστήσω αυτές που μου στέλνουν μηνύμα και συμβουλές για να είμαι καλά.
Αχτιδένια φιλάκια
Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2023
Ζητώ από την νέα χρονιά......
Να είστε όλοι καλά, αγαπημένοι μου φίλοι , δυνατοί, υπομονετικοί, δημιουργικοί, κάντε όνειρα, παλέψτε με τα "θηρία"και νικήστε τα.
Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2022
Χριστούγεννα .. γεννιέται η Ελπίδα..εμείς τι κάνουμε;
Φθάσαν λοιπόν τα Χριστούγεννα.. λίγες μέρες ακόμη φίλοι μου για την ημέρα που κάποτε ήταν για τα σπίτια μας, για την οικογένεια κάτι σαν... παραμύθι που ξέφυγε από παιδικό βιβλίο. Το πεντακάθαρο από νωρίς σπιτικό,το λαμπερό στολισμένο δένδρο με τις μπάλες που έσπαζαν με το παραμικρό, το γεμάτο τραπέζι με σπιτικά πάντα γλυκά . Η γιαγιά με τις ιστορίες, η Εκκλησία βασικός ρόλος των ημερών , τα λίγα έστω δέματα για οικογένειες που ξέραμε πως τα είχαν ανάγκη και ετοιμαζόντουσαν με αγάπη.