Επιστροφής κουβεντούλα στο μπλοκόσπιτο.

 

Παραπονάκια μου στείλατε κάποιες στα μέιλ μου πως  εγκατέλειψα το μπλοκόσπιτο μου  και.. ναι έχετε δίκιο και.. να κάτι τέτοια μέιλ διαβάζω και αισθάνομαι ακόμη παράξενα που υπάρχουν άνθρωπο που ενώ δεν με έχουν δει με αγαπούν και.. τους λείπω. Λίγο ο καιρός, λίγο η κλεισούρα και η απραγία.. Θυμάμαι με λαχτάρα τα χρόνια που δούλευα στο εργαστήρι του μαγαζιού μου και το κάθε λεπτό της ημέρας μου ήταν γεμάτο από την κούραση της δημιουργίας και τις πελάτισσες που περνούσαν , με χαιρετούσαν πίσω από την τζαμαρία και  μπαίνανε για κουβεντούλα και καφέ. όλες έγιναν φίλες μου... Αν και είχα χονδρική η λιανική μου έγινε αναγκαστική από όλες αυτές που γινόντουσαν μέρος της καθημερινότητας μου. Μου λείπουν.. μου λείπει η πίεση της δουλειάς , τα πακέτα συσκευασίας, οι φορτωτικές και αυτές οι .. εξομολογήσεις τους σε μένα την φίλη . τώρα όποτε βγαίνω συναντώ πολλές από αυτές που με μιλούν  και μαθαίνω πως έγιναν.. γιαγιές σαν κι εμένα 

Πήγα και στο κτήμα όπως βλέπετε, για μία μέρα βέβαια γιατί το κρύο φοβερό κι εγώ μέσα στο τροχόσπιτο παρέα με το τραντζιστοράκι και το βιβλίο μου και χαζεύοντας από το παράθυρο τις εργασίες του Δημήτρη με το ράντισμα . Το έχει πάρει κατάκαρδα που πέρσι με την καραντίνα όλες οι κερασιές μας είχαν σκουλήκια γιατί δεν ραντίστηκαν το χειμώνα και μετά στην ανθοφορία. 

Σπίτι λοιπόν τις υπόλοιπες μέρες, υπήρχε μέρα που αναγκάστηκα να μείνω ξαπλωμένη όλη μέρα αφού και στη τουαλέτα πήγαινα με.. μπαστούνι μα.. δόξα το Θεό τώρα  είμαι εντάξει πάλι και.. βλέπουμε.. Λοιπόν έκανα γλυκό πορτοκάλι και ο Δημήτρης μου έφτιαξε το ξύσμα αποξηραμένο όπως κάθε χρόνο για τα γλυκά και τις κρέμες μου.  

Μου βγήκε και άλλη ασχολία, η απέναντι γειτόνισσα από την βιοτεχνία που έδωσε αμέτρητες μπομπίνες με κλωστές χρήσιμες για την φίλη μου Ιουλία που έχει αργαλειό και ..με βοήθησε ο Δημήτρης να συσκευάσουμε το.. τεράστιο πακέτο και να τις στείλω στη Κρήτη που θα είναι χρήσιμες. Έχω βγάλει κακό όνομα παιδιά .. ρακοσυλλέκτη...   φίλοι μου και δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μου φέρνουν.. από κορδέλες, υφάσματα, δαντέλες και.. και.. και... κι εγώ πάντα κρατώ όσα ίσως μεταχειριστώ και τα υπόλοιπα σε φίλες που τα χρειάζονται. Εκείνο το πρωινό που βγήκαμε για το πρακτορείο έγινε μία πλήρη βολτίτσα παντού σχεδόν από  μαγαζιά για υλικά μέχρι περίπατος με καφέ στη παραλία της Θεσσαλονίκης μας. 

-Είδες; σε πήγα και στη .. θάλασσα μου είπε, πίνεις και το χυμό σου, βλέπεις και την Κάντυ να φλερτάρει με ένα περαστικό σκύλο!!

Άρχισα να μη θέλω να βλέπω και να ακούω τηλεόραση με όσα  μας βομβαρδίζουν.. τόσοι βιασμοί βρε παιδιά; τόσοι ξυλοδαρμοί; πάλι κακιά θα γίνω να γκρινιάζω; Έλεος πια, αυτό δεν είναι τηλεόραση.. είναι βέλος που δείχνει την καλωδιακή και το netflix.  Υπάρχει και συνέχεια στη γκρίνια μου ..

Στη βόλτα μου πηγαίνοντας να μπω σε ένα κατάστημα μπροστά μου μία νεαρή κοπέλα μου  εμπόδιζε την είσοδο.. βρίζοντας την Ελλάδα κι το γεγονός πως ήταν Ελληνίδα και ότι.. μακάρι έλεγε.. μακάρι αν ήταν Γερμανίδα!! ! ε!.. δεν άντεξα φίλοι μου, της τα έψαλλα κανονικά και πιστεύω να κατάλαβε από το ύφος μου έστω και το παραμικρό από όσα της είπα αφού.. δεν τόλμησε να πει λέξη.. ούτε κιχ!!!! Το θέμα της ήταν πως δεν είχε χαρτί εμβολιασμού και τυραννούσε τη υπάλληλο να πηγαινοέρχεται και να  δείχνει ότι ζητούσε και όταν έφυγε και μπήκα μέσα η υπάλληλος μόνο που δεν  με.. φίλησε!  

Τελειώνει ο πρώτος μήνας του χρόνου φίλοι μου, περνάει ο χρόνος , κυλάνε οι μέρες σαν νερό και.. κάθε νέος μήνας που έρχεται εμείς.. φουλ στις ευχές για κάτι καλύτερο .Δεν θέλω να χάνω το κουράγιο που έχω να πολεμώ τα όσα έρχονται, η φίλη μου Τερέζα ακόμη στο νοσοκομείο, δεν σηκώνει τηλέφωνο.. σήμερα πρωί πρωί στη βόλτα μου με την Κάντυ έμαθα και το χαμό φίλου Κώστα γείτονα . Άνθρωπος σχετικός με την λαική τέχνη , πήγαμε συγχρόνως μαζί μία χρονιά στην Έκθεση Θράκης του Β.Ε.Θ, άνθρωπος με χιούμορ και όνειρα που δεν πραγματοποίησε. 

Τέρμα η γκρίνια και τα παράπονα στο σήμερα όταν κάπου αλλού υπάρχουν τα χειρότερα. Στέλνω την αγάπη μου στη φίλη Σοφία που περνάει τα δύσκολα πάντα με χαμόγελο στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου παλεύοντας εδώ και χρόνο και μήνες μπαινοβγαίνοντας με την ελπίδα για το αύριο. Αν μπορούσα να έδινα μήνες από τη δική μου ζωή θα της έδινα , το μόνο που μπορώ είναι τηλεφωνήματα και κουβέντες.. μόνο παρέα..

Χειμώνας φίλοι μου, κρύο, μα μη χάνουμε το γεγονός πως η Άνοιξη υπάρχει σαν συνέχεια στα.. πάντα!

                                           Αχτιδένια φιλάκια