Το διάβασα και σκέφτηκα.. μου ταιριάζει για το μπλοκόσπιτο!!! Με ...βαριέστε;
Ο Χειμώνας μας έδειξε το πρόσωπο που είχαμε ξεχάσει μέσα στη καλοπέραση του ελεγχόμενου περιβάλλοντος μας όμως ας το χωνέψουμε πια , ας το παραδεχθούμε όχι με λόγια μα με έργα μπαίνουμε σε μία κλιματολογική νέα κατάσταση. Έπεφταν παλιά χιόνια .. πολλά χιόνια κα μέσα στη πόλη μα οι καταστροφές ήταν σχεδόν ελάχιστες γιατί βλέποντας στην tv τα αποτελέσματα του χιονιά δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι ανάλογο. Άκουσα λοιπόν τις προβλέψεις.. μου ήρθε και μήνυμα από την εταιρία αερίου και "αμπαλαρίσαμε" τον εξωτερικό λέβητα, τύλιξα την γαρδένια ,γέμισα με σπόρους το πιάτο για τα πουλάκια. Βέβαια έβγαλα το παλτό μαύρο μπουφάν μου, γάντια και καπέλο με προστασία στα αυτιά που μου παγώνουν. Βγήκαν από το κουτί τα μποτάκια με ειδική σόλα να μη γλιστράω και..και..πούντο το χιόνι πούντο!!!!Κρύο πολύ μα το κρύο όμως το κρύο εμείς εδώ στην Μακεδονία το έχουμε μαζί με την υγρασία στο... τσεπάκι μας! Κρύο με .. ήλιο φίλοι μου εδώ στη Θεσσαλονίκη όταν η Αττική οδός έκλεινε και η κόρη μου από το σπίτι της στο Μαρούσι μου έστελνε φωτογραφίες και βίντεο από μπροστά το σπίτι της!!
Ναι.. η κόρη μου η Ειρήνη είναι όχι Εσκιμώα!!!Ανησυχούσε για μένα κι εγώ ήμουν με τον Δημήτρη στους καναπέδες και βλέπαμε με στεναχώρια το τι τράβηξαν οι άνθρωποι.....
Προ...αμνημονεύτων χρόνων φίλοι μου εγώ μαθήτρια Δημοτικού ακόμη σε κεντρικό πάρκο της Θεσσαλονίκης. Στο βάθος η θάλασσα και εκεί τώρα υπάρχει το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου!
Όμως υπάρχουν και ..επόμενα νέα να σας πω! Πιστεύετε στα θαύματα; Ένα θαύμα φίλοι μου στο σπίτι μας αφού από καθαρό Θαύμα σώθηκε ο άνδρας μου από την ..βόμβα της χύτρας ταχύτητος που ο αφιλότιμος την κούνησε την ώρα που σφύριζε με αποτέλεσμα να ..εκτιναχτεί σε τρεις μεριές μέσα στη κουζίνα περνώντας από το κεφάλι του ξυστά και σκάζοντας στον απέναντι τοίχο λούζοντας..ΛΟΥΖΟΝΤΑς όλη την κουζίνα. Δεν μπορώ να περιγράψω το σοκ, την κατάσταση.. βρήκα την ψυχραιμία να τον στείλω .. καραντίνα στο μπάνιο να λουστεί και να μείνει ακίνητος μέχρι να κάνω ανθρώπινη την κατάσταση ώστε να μπορούμε έστω να περάσουμε . Αμέτρητοι κουβάδες ζεστό νερό, απορρυπαντικά όλων των ειδών.. από τις 11 το πρωί μέχρι τις 2. Τέλος .. δεν θέλω να το θυμάμαι και μη νομίζετε ότι τελείωσε τόσο εύκολα αφού μέχρι σήμερα ήταν η σειρά του άνδρα μου να καθαρίσει όσα εγώ λόγω.. ύψους δεν μπορούσα...εμ! 159μ εγώ..182 εκείνος!!! Μέχρι και το ταβάνι λερώθηκε. Την επόμενη μέρα πήγα να ανάψω κερί μεγάλο στη χάρη Της για το θαύμα και συγχρόνως έμαθα ότι την Κυριακή θα είχαν έκθεση με κεντήματα και κατασκευές για τη εορτή της Αγίας Ξένης που είναι η εκκλησία μας και γιόρταζε την προηγούμενη. Έτσι γύρισα και στρώθηκα στη δουλειά να φτιάξω πράγματα που τα πήγα σήμερα.
Το Σάββατο πήγαμε στο κτήμα για να προλάβουμε τον.. νέο επερχόμενο κύμα ψύχους.. ( άντε εγώ να τους πιστέψω..) , να πάμε στον .. καλομαθημένο Κανέλλο κονσέρβες και κροκέτες , να προετοιμάσει το θερμοκήπιο και βρήκαμε σπασμένες βρύσες μέσα στο τροχόσπιτο και έξω στο κτήμα από τον παγετό . Ο καλός μας γείτονας μας είπε πως έφθασε η θερμοκρασία τους -12 βαθμούς φίλοι μου. Γυρίσαμε και πρώτη μας πάντα δουλειά είναι το μπανιάρισμα της Κάντυ που στο κτήμα βρίσκει την ευτυχία της και τρέχει και κυλιέται παντού. Λοιπόν έτσι για να γελάσει το χειλάκι σας!!!!
Μετά τρέχει και ανεβαίνει στο πάπλωμα μου και χαίρεται το άρωμα που της βάζω μέχρι να την χτενίσω και να της βάλω φιογκάκι και ρουχάκι.
Φίλοι μου... φίλοι μου.. η ζωή απρόβλεπτη.. την ώρα που τελείωνα την ανάρτηση έμαθα για το θάνατο της φίλης Σοφία που παλιά είχε μπλοκ και ήταν φίλη μου γιατί έμενε εδώ Θεσσαλονίκη. Μάλιστα για λίγο διάστημα είχα την κόρη της μαθήτρια μου και ίσως την στεναχώρησα τότε λίγο γιατί .. είμαι ειλικρινής και της είπα πως άδικα.. δεν είχε καμία κλίση για ζωγραφική. Το κοριτσάκι της ένα υπέροχο παιδί σήμερα φοιτήτρια Νοσηλευτικής. Είναι η Σοφία που προσευχόμουν κάθε πρωί και βράδυ γι΄αυτήν,που βλεπόμασταν με το κινητό και γελούσαμε με το χάλι μας!!!! Ήταν ένας καλός ήρεμος άνθρωπος που βασανίστηκε τα τελευταία χρόνια με καρκίνο και το τελευταίους μήνες από Λευχαιμία. Μου είπε με χαρά πως θα κάνει μεταμόσχευση μυελού, ήταν χαρούμενη, μετά μου είπε στεναχωρημένη πως δεν θα γίνει γιατί υπήρξε ένα πρόβλημα.. Είμαι πολύ στεναχωρημένη ,μιλήσαμε πριν λίγες μέρες και χθες ήθελα να της τηλεφωνήσω πάλι και.. το ξέχασα φτιάχνοντας τα πράγματα για το μπαζάρ. Φίλη μου Καλό Παράδεισο.. αγαπημένη Σοφία.
Αχτδένια φιλάκια
11 σχόλια:
Πω πω πω αναφώνησα διαβάζοντας την ανάρτησή σου. Πρώτα από όλα καλό αιώνιο ταξίδι στη φίλη σου Σοφία. Κρίμα!!
Να πω τυχερός ο άντρας σου με τη χύτρα που είναι σαν βόμβα στο σπίτι όντως.
Και να πω ότι τα χιόνια που δεν πιστέψαμε ότι θα είναι τόσο επικίνδυνα μας βρήκαν εδώ στην Αθήνα απροετοίμαστους. Πιστεύω ότι και κανένας Δημος δεν είναι εξοπλησμένος με μηχανήματα για τοσο βαρύ χιονιά. Δεν έχει ξανασυμβεί, όχι. Φοβερές καταστάσεις.
Να λέμε τέλος καλό όλα καλά; Να μην ξανασυμβεί; Τι να πω...
Να προσέχετε
Να είστε καλά
Να περνάτε προστατευμένοι μαζί κάθε δυσκολία
Φιλιά πολλά
Καλό παράδεισο.... στην φίλη σας την Σοφία..... να είσαστε καλά να την θυμάστε...
Άγιο είχε πάνω του ο κύριος Δημήτρης και η Παναγία μας σας προστάτεψε εσάς και το σπιτικό σας, από την χύτρα.... Αγαπημένη μου, να του πεις να μην την ξαναχρησιμοποιησει και το ποιο νόστιμο φαγητό είναι αυτό που μαγειρεύεται στο σιγανό, ότι κι αν είναι αυτό...... Όπως γνωρίζεται το χιόνι, στην περιοχή μας, σχεδόν μας έχωσε, έφτασε κοντά στα δύο μέτρα με θερμοκρασία - 4, είμαστε αποκλυσμενοι όλες τις μέρες κι από χθες το απόγευμα βρέχει συνεχόμενα. Εύχομαι να είσαστε καλά και να περνάτε πάντα όμορφα! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα! Πολλά πολλά φιλάκια!
Πράγματι για θαύμα πρόκειται αυτό με την χύτρα. Ευτυχώς. Εγώ αν και έχω χύτρα ποτέ δεν την έχω χρησιμοποιήσει.
Καλό ταξίδι στην φίλη σου Γεωργία μου, να είσαι καλά να την θυμάσαι.
Καλή εβδομάδα
Σε μια φυλακισμένη (εξαιτίας του ιού ) ζωή στην πόλη, ευχάριστη έκπληξη ήταν το χιόνι. Όμως με τόσα προβλήματα που προκάλεσε, και που βέβαια δεν ευθύνεται η φύση, προσγειωνόμαστε στην πραγματικότητα. Αυτό το μαγικό της φύσης πόσο εύκολα μπορεί να γίνει τρομακτικό. Η συνείδηση στα μέτρα του κόσμου. Πάντως λέω χειροπιαστή είναι η ευτυχία, έστω και για λίγο, όπου κι αν είσαι.
Να είστε καλά, να προσέχετε με τις χύτρες και να απολαμβάνετε τις στιγμές που θυμίζουν πόσο μοναδικό είναι "το μαζί"
Καλό ταξίδι στη Σοφία.
Ήταν μία φοβερή κατάσταση με τόσο πολύ χιόνι.....εγώ Εξάρχεια και δεν μπορούσα να βγω έξω.... γιατί βέβαια ούτε άνοιγμα δρόμου, ούτε αλάτι.....
Αυτή την Κάντυ θα βάλω τον Τσόκο μας να την κλέψει χαχα καλέ είναι ολόιδια !!!!! Μα πώς την έπαθε έτσι ο σύζυγος τόσο έμπειρος στη μαγειρική;;;
Τα συλυπητήριά μου για τη φίλη σου και σου στέλνω τα φιλιά μου !!!!
Συλλυπητήρια για την φίλη σου, Γεωργία μου.
Ο Θεός να την αναπαύσει.
Τρόμαξα μ αυτό που πάθατε με τη χύτρα.
Κι εγώ την χρησιμοποιώ εδώ και 40 χρόνια.
Κάποτε χιονιζε αλλά δεν υπήρχαν τόσα αυτοκίνητα για να μπλοκάρουν οι δρόμοι.
Θυμάμαι το χιόνι μέχρι το γόνατο και τα σχολεία ανοικτά.
Να προσέχετε φίλοι μου.
Σε φιλώ.
Συλλυπητήρια για τη φίλη σου Αχτίδα ¹μου.Τα πράγματα αλλαξαν τα τελευταία χρόνια και δυστυχως παρολο που εχουμε τα μεσα να αντινετωπιζιυμε καιρικα φαινομενα εμείς κάνουμε τη ζωή μας δυσκολότερη.
Γεωργία μου καλό παράδεισο στη φίλη σου, να 'σαι καλά να την θυμάσαι.
Καλέ τι λες; Τι πάθατε;! Καλά έκανες και άναψες κεράκι, προφανώς ο Θεός τον γλίτωσε τον Δημήτρη απ' το κακό. Να 'ναι πάντα καλά ο άνθρωπος, ευτυχώς τέλος καλό όλα κακά.
Να προσέχετε με την κακοκαιρία που έρχεται. Δυστυχώς έχουμε καταστρέψει το περιβάλλον και μας εκδικείται.
Σε φιλώ πολύ πολύ γλυκά Αχτίδα μου.
Καλή βδομάδα να έχουμε!
Κατ' αρχήν τρόμαξα με το ατύχημα της κατσαρόλας Γεωργία πολύ! Αν είναι δυνατόν τώρα. Καλά πως έγινε αυτό. Τι εννοείς κούνησε την χύτρα; Φραπέ άρχισε να την κάνει ή την άγγιξε και έσκασε σαν βόμβα; Τυχεροί είστε πραγματικά κορίτσι μου, θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι τραγικά. Δόξα το Θεό!
Η απώλεια της φίλης σας και κάθε τέτοια απώλεια κουβαλά μεγάλη θλίψη και πόνο. Ειλικρινά συλλυπητήρια Γεωργία μου.
Τα χιόνια τα ξέρετε εκεί πάνω στα Βόρεια, είστε και πιο οργανωμένοι και έμπειροι. Εδώ εμείς δεν το έχουμε και πολύ. Είδα τις φωτογραφίες σας μέσα στα λευκά. Το παρόν συναντά το παρελθόν με σημείο αναφοράς το λευκό του χιονιού.
Εύχομαι όλα να πάνε όλα καλά και το επόμενο κύμα ψύχους να είναι ελεγχόμενο.
Τα φιλιά μου Γεωργία μου.
Αχ βρε Αχτίδα μου, είχα που είχα έναν φόβο με τη χύτρα από αυτά που ακούω, μου τα επιβεβαίωσες κι συ τώρα και θα τρέμω κάθε φορά που μαγειρεύω. Καλά θα είναι να μας πεις γιατί έγινε αυτό και τι να προσέχουμε.Να την πας σε ειδικό να σου πει.Τέλος πάντων αφού γλιτώσατε, όλα καλά.Κρίμα για τη φίλη σου, να σαι καλά να τη θυμάσαι...
Γιωργία μου, κάθε ανάρτησή σου πραγματικά είναι μάθημα κι ανάσα ζωής...
Ο Θεός να την αναπαύει την Σοφία και να δίνει δύναμη στους συγγενείς και τους φίλους της...
Καθώς διάβαζα για το συμβάν με τη χύτρα, έμεινα με το στόμα ανοιχτό: και για το θαύμα και για τον χαμό που δημιούργησε σ'όλη την κουζίνα σας.
Να είστε καλά όλοι!
υγ: Λατρεύω το κρύο και τα χιόνια. Αν και....θαλασσινός, τα ψηλά βουνά είναι πολύ πιο αγαπημένα :)
Δημοσίευση σχολίου