Για σένα που γιορτάζεις!

Για σένα που κράτησα μωρό στην αγκαλιά μου, γι α σένα που πρωτάκουσα τη λέξη ..γιαγιά..από τα χειλάκια σου!
Χρόνια Πολλά λατρεμένη μου εγγονή..Όσες ευχές και να σου πω είναι λίγες μωρό μου, τα 15 σου χρόνια να είναι η αρχή μόνο για χαρές και ευτυχία στη ζωή σου!

Η μαμά σου..έσκισε με τη τούρτα!

Πολλές φορές οι λέξεις δεν αρκούν για κάποιο πλάσμα που το λατρεύουμε φίλοι μου!
Χρόνια Πολλά εγγονούλα μας.

Δημήτρης-Γεωργία..Αχτιδένια φιλάκια μωρό μου!..

Κάθε μέρα κάτι νέο φέρνει!

Ένα όμορφο φωτεινό πρωινό φίλοι μου αν και εδώ και λίγες μέρες το..αρθριτικό  προγνωστικό μου λέει ότι ίσως χαλάσει ο καιρός αφού λόγω πόνων στο εγχειρισμένο μου ισχίο με έκανε να ξαναπάρω το μπαστουνάκι μου για λίγο.

Φύγαμε πρωί για το κτήμα να ταΐσουμε τα αδέσποτα μας αφού ο Δημήτρης τους είχε μαγειρέψει ολόκληρες κατσαρόλες. Όποτε πηγαίνει στο καφέ της κόρης μας στη Μοδιάνο αγοράζει κόκαλα και διάφορα ,τα βράζει τους βάζει ρύζι ή μακαρόνια και..να το συσσίτιο!

Βέβαια δεν ξεχάσαμε τον Άρη το μπερμπάντη γάτο μας που σαν μεγάλωσε..το έριξε στις φιλεναδούλες γάτες του χωριού και έρχεται για..κροκέτες, κονσέρβα, κρεατάκι από το Δημήτρη και ..ύπνο στη μπαγαζιέρα του τροχόσπιτου!

Τα προλάβαμε όλα στα γρήγορα, μέχρι και καφέ με τους γείτονες ήπιαμε με κουβεντούλα ,  γιατί έπρεπε να γυρίσουμε στις 12.30 να πάρουμε τον εγγονό μας από το σχολείο.

Κοιτάξτε φιγούρα ο, εγγονός μας με τη Κλώντη...Χαμός έγινε από τα μικρά και τις δασκάλες, η έρμη Κλώντη πέρασε από όλες τις αγκαλιές και τα μικρά φώναζαν το όνομα της ρυθμικά και..δυνατά!

Όταν φεύγαμε μου είπε κρυφά ότι η μικρή που του..αρέσει του είπε ότι αν την αφήσει να χαϊδέψει τη Κλώντη αύριο θα τον άφηνε να καθίσει δίπλα της στη θέση!!!! Παμπόνηρα τα θηλυκά φίλοι μου.

Το απόγευμα είχα μάθημα με τη μία μικρή και ζωγραφίσαμε κάτι με μικρή τεχνική..ξυλομπογιές και ακρυλικά. Το καταχάρηκε, το αποτέλεσμα σχετικά όμορφο και της υποσχέθηκα και ένα μικτό κολάζ πίνακα με ζωγραφική και διάφορα πρόσθετα υλικά. Λυπάμαι που δεν πρόλαβα να το φωτογραφίσω  , η μικρή από τη χαρά της βγήκε στο διάδρομο της πολυκατοικίας να το δείξει στο μπαμπά της..Χαίρομαι όταν τα παιδιά αγαπούν και "ζουν" το αποτέλεσμα της δημιουργικής τους διάθεσης.

Αύριο σπίτι το πρωί έχω να χρωματίσω τους  κεραμικούς χαρταετούς που έπλασα για τις λαμπάδες μου και αν θέλει ο Θεός τη Δευτέρα θα αγοράσω τις λαμπάδες για να τα συναρμολογήσω , έτοιμα για τη Βέροια.

Όπως ίσως μάθατε έγινε μία αλλαγή στα εγκαίνια που με βολεύει ευτυχώς γιατί τη Παρασκευή έχω μαθήματα.Έτσι τα εγκαίνια θα γίνουν  το Σάββατο και..Βέροια σου έρχομαι!

Μη μας ξεχάσετε..μη ξεχάσετε το όνειρο της Μπέτυ μας!

Αχτιδένια φιλάκια!

Η περιπέτεια ενός πρωινού!

Μια μικρή περιπέτεια ήταν η σημερινή μας μέρα που ευτυχώς την αντιμετωπίσαμε με υπομονή και αρκετό χιούμορ από μένα να πω και την αλήθεια.
Είχαμε κλείσει για σήμερα ένα ραντεβού με το Κέντρο Σιαλογόνων Αδένων στο Παπαγεωργίου και θα ομολογήσω ότι ήταν η πρώτη φορά που έκλεισα ραντεβού σε νοσοκομείο και όπως καταλάβατε ήμασταν ανίδεοι της διαδικασίας.
Μας σύστησε εκεί η ΩΡΛ του ιδιωτικού κέντρου που ήμαστε γραμμένοι γιατί όπως μας διαβεβαίωσαν και είχαν δίκιο είναι το καλύτερο της Ελλάδος σε μηχανήματα του τομέα αυτού. Στις 10 πμ το ραντεβού μας φίλοι μου κι εμείς σαν τη καλή χαρά πήγαμε ..τζέντλεμαν στις 9.30 με όλες τις σχετικές εξετάσεις που μας είχαν κάνει .Μπαίνοντας βλέπουμε μία..ουρά τόσων ανθρώπων που νομίσαμε ότι κάνανε..διαδήλωση!
Ρωτάω ευγενέστατα μία αδελφή που να πάω για το ραντεβού των 10 και με κοιτάει με ..λύπη η καημένη λες και έβλεπε ένα παιδάκι χαμένο στο ..διάστημα!
-Κυρία μου κόψατε νούμερο;
-Ποιο νούμερο;
-Εκεί είναι το μηχάνημα και εκεί η..ουρά μου δείχνει..
Πάω που λέτε να κόψω χαρτάκι και μου βγαίνει το..350!!!Τα νούμερα στο καντράν..180! Έχω υπό μονή γαϊδουρίσια και το πήρα απόφαση μα ο...χρήζων τη εξέταση έπαθε κάτι σαν..αμόκ!Του υπέδειξα μία όμορφη καφετέρια στο εσωτερικό και άρχισα εγώ να περιμένω..να περιμένω...να περιμένωωωωωω!
Επιτέλους κατά τις 10.45 ήρθε η σειρά μου, ρώτησα, πήρα ένα συγκαταβατικό χαμόγελο από τη κοπέλα και μία φράση: 
-Πρώτη φορά κυρία έρχεστε εδώ; Πάρτε το χαρτάκι σας και πάτε στο ταμείο.
Πήγα στο ταμείο, πλήρωσα και μου υπέδειξαν τις πληροφορίες ..ίσα και μετά δεξιά! Εκεί μας έστειλαν στη ..στάση Α, από εκεί στη κλινική για ΩΡΛ  1ος όροφος! 
Γκρίνια ο δικός μου δίπλα μου κι εγώ έκανα πως δεν άκουγα..μετρούσε τα 5λεπτα που κάνει χωρίς..τσιγάρο.Φθάσαμε επιτέλους, χτυπάμε ...κουδούνι , δίνουμε το παραπεμπτικό και...:
-Δυστυχώς ο καθηγητής και ο βοηθός του είναι σε εγχείρηση θα...περιμένετε! 
Η ώρα ήταν κι όλας 11.30, έπρεπε στις 12.15 να πάρουμε τον εγγονό από το σχολείο..ευτυχώς που υπάρχουν και τα κινητά. Περιμένουμε λοιπόν , περιμένουμε..και η καλή μου τύχη μου έστειλε έναν ..ομοιοπαθή με τον άνδρα μου που διέθετε ένα θαυμάσιο χιούμορ και έπιασε κουβεντούλα με τον δικό μου. Και..περιμένουμε, περιμένουμε....
-Δεν αντέχω..πάω για καφέ! (μεταξύ μας έτσι λέγετε το..τσιγάρο!). Πάρε με στο κινητό και...φεύγει!
Επιτέλους 12.30 περνούν από μπροστά μου  κύριοι με στολές χειρουργείου , με πιάνει ταραχή και πανικός..βγαίνει και η αδελφή και μου λέει :
-Το πρώτο ραντεβού των 10!
Πανικός , τηλέφωνο:..- άσε το καφέ και το τσιγάρο και έλα γρήγορα! Τι να μου κάνει εμένα το 1 χάπι πια για την Πάρκινσον..και δεν πήρα τη τσάντα μου μαζί μου με το κουτί με τα χάπια.
Ευτυχώς ήρθε το..πουλάκι μου τρεχάτο (δεν πρόλαβα ούτε το καφέ με το τσιγάρο μου να κάνω, μου λέει) και μπαίνουμε στο γιατρό.
Εδώ πρέπει και οφείλω να πω ότι βρήκα ένα,,,ομορφούλη (μεταξύ μας..κούκλος ήταν) και ευγενέστατο άνθρωπο  που με πολύ ενδιαφέρον μας άκουσε με προσοχή και τον εξέτασε.  
Είδε το φάκελλο μας και ..όπως είπε ο γλυκύτατος γιατρούλης μας ...συμπάθησε  ( το έχουμε το...τραβηχτικό τα δυο μας!!!) !) και δεν ήθελε να ταλαιπωρηθούμε σε επόμενο ραντεβού. Τον έβαλε κάτω φίλοι μου και του έκανε την επέμβαση στη στιγμή . 
Ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι μπορεί να υπάρχει μέσα στο στόμα σε ένα αδένα που τον φανταζόμουν πολύ μικρό ..μία κοτρόνα όσο το μικρό μου νύχι , σαν ένα κομμάτι από οστό σε μέγεθος δοντιού!!! 
Αίμα κακό, ενέσεις και γρήγορα αποτελεσματικός , πάντα με  χαμόγελο..ένας γλυκύτατος και ήρεμος άνθρωπος ο ..γιατρούλης. Ξάφνου με είδε που άρχισα να τρέμω , πρώτες βοήθειες σε μένα και ...αρχίσαμε τη κουβεντούλα. Μιλήσαμε για Ζωγραφική, μου είπε ότι ήταν το κρυφό μεράκι του, μου έδειξε το πίνακα που έφτιαξε και είχε στο κινητό του...υπέροχος.
-Αυτοδίδακτος είμαι, το έχω μέσα μου και το αγαπώ.
-Συγνώμη..είμαι εγώ εδώ..πονάω...( ο Δημήτρης!!)
-Θα σου ..περάσει γλυκέ μου..μιλάμε για τέχνη!
Είπαμε...χιούμορ θέλει η ζωή και οι δυσκολίες της. Μας έδωσαν αντιβίωση, εντολή αξονικής για να δει αν υπάρχουν και άλλες και..ραντεβού για μία Τετάρτη όταν την κάνουμε.
-Μόνο που τότε ..(Δημήτρης) θα έρθω μόνος μου κορίτσι μου!
Τέλος καλό όλα καλά φίλοι μου όπως λέω πάντα και βγαίνοντας μας υποδέχθηκε μία καταρρακτώδη βροχή. Τώρα σπίτι, περιποιούμαι τον..ασθενή και τη Κλώντη που μου κάνει μούτρα που την άφησα σπίτι!Ας είναι το τελευταίο που περνάμε.
Αχτιδένια φιλάκια!

Η Σαρακοστή άρχισε και..μετράτε μέρες τώρα!!!!

Άρχισε η Σαρακοστή φίλοι μου και μου φαίνεται λιγάκι..ρετρό..η εικόνα με το ανύπαρκτο  στόμα γιατί μόνο νηστεία και πείνα δεν είδα στο χθεσινό τραπέζι. 
Δεν ξέρω τι κάνατε εσείς μα χθες το Σαρακοστιανό τραπέζι του Δημήτρη τιμήθηκε όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε αφού όπως πάντα..έδωσε το καλύτερο εαυτό του στη κουζίνα!
 Χθες το βράδυ γυρίζοντας από το κτήμα λέγαμε ότι θα κάνουμε μόνοι μας κάτι πρόχειρο..μέχρι να φθάσουμε σπίτι σκεφτήκαμε ότι καμία γιορτή δεν αξίζει να την περνάς μόνος σου , ότι η ζωή είναι τόσο σύντομη που πρέπει να τη χαίρεσαι και ότι τα..τηλέφωνα είναι για να..καλείς!!!
 Ξύπνησε πρωί πρωί να φύγει για την αγορά αφού δεν είχαμε ψωνίσει τίποτε το σαρακοστιανό. Είναι ταλέντο αυτό που έχει ο άνδρας μου και να σχίσω όλα τα διπλώματα των σεφ.. Τυχερούλα εγώ και οι καλοί μας φίλοι που απολαύσαμε τη μαγειρική του αφού έκανε θαύματα στο θαλασσινό πιλάφι του, τη φασολάδα, τα μύδια τα καβούρια και τα καλαμάρια, τις τηγανιτές γαρίδες και το υπέροχο χταπόδι του.
Μη νομίζετε όμως ότι εγώ κάθισα στην άκρη..του χώθηκα στη κουζίνα δίπλα του όσο κι αν γκρίνιαζε ότι τον εμποδίζω και έφτιαξα σουπιές στιφάδο και βέβαια τα ντολμαδάκια μου.. 
Να είναι ευλογημένο το κάθε μας κάλεσμα και μάζωξη με φίλους αγαπημένους γιατί φίλοι μου δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από αγαπημένα άτομα γύρω σου στη δική μας ηλικία πια.
Εύχομαι σε όλους σας μία καλή σαρακοστιανή περίοδο και ανασκουμπωθείτε για δουλειές γιατί..40 μέρες για το Πάσχα έλεγε η γιαγιά μου!
Καλή εβδομάδα φίλοι μου και τι άλλο...Αχτιδένια φιλάκια για σας που αγαπώ!

Αυτό που μας γεμίζει τη ζωή μας πλέον..

Ένα ηλιόφωτο πρωινό , που αλλού να το ζήσουμε ..στο καταφύγιο της ηρεμίας μας..εμείς οι δυο..ή μάλλον τρεις πρέπει να πω αφού η Κλώντη πάει πακέτο μαζί μας. Πριν χρόνια όταν πρωτοέγραφα στα μπλογκ πριν..πριν..το 2007 άρχισα..τι γρήγορα περνούν τα χρόνια φίλοι μου..Πριν χρόνια λοιπόν σας έγραφα ότι το όνειρο μας είναι ένα κτήμα..μία φάρμα..Ήρθε η στιγμή , οι συγκυρίες και το πήραμε.Βέβαια η κατάσταση στην οικονομία δεν μας βοηθάει να το κάνουμε όπως το ονειρευόμαστε..μα τι σημασία έχει αφού μας κάνει ευτυχισμένους ακόμα και αυτό που ζούμε.
Στο κτήμα μας λοιπόν, ο Δημήτρης μου φτιάχνει παρτέρι ολόγυρα από εκεί που σε λίγο καιρό θα στηθεί το κιόσκι με τα ξύλινα δοκάρια και τα φουρούζια.

Ο καλός μου κουράζεται μα ξέρω ότι αυτό του γεμίζει τη ζωή, τον ευχαριστεί και  με κάνει να ..μη γκρινιάζω που κουράζεται.
Από το πρωί που πήγαμε το κτήμα μας γέμισε με επισκέψεις..αυτό θέλαμε πάντα..ένα κτήμα γεμάτο φίλους..γείτονες..ανθρώπους με τα ίδια ενδιαφέροντα με μας και όνειρα της..ηλικίας μας.
Η Μπόνη μας περιμένει πάντα στη πόρτα..πάντα ένα τάπερ γεμάτο της φέρνουμε να συμπληρώσουν τις κροκέτες.

Για αντάλλαγμα μας αφήνει να παίζουμε με τα σκυλάκια της .εγώ και η Θωμαή η καλή μου γειτόνισσα από απέναντι.

Πέστε μου ότι δεν είναι γλύκα;..τα πήρα αγκαλιά ένα ένα..

Ο Ράμπο έχει πεθάνει από τη ζήλια του.....Καλά να πάθεις...δάγκωσες τη Κλώντη μου..άντε τώρα να τα βγάλεις πέρα με ..9 κουτάβια!

Μέχρι στις 12..χαζολογούσαμε όλοι με καφεδάκια και κέικ περγαμόντου  που έφερα ζεστό. Λίγες σελίδες πρόλαβα να διαβάσω από ο βιβλίο μου και..νάτες οι επισκέψεις..

Η άλλη καλή μας γειτόνισσα η Κούλα με τη...Μπουμπού το..κατσικάκι της!

ΚΛΩΝΤΗ: -Να ..λιποθυμήσω;..τι είναι αυτό πάλι..σκύλος που μιλάει άλλη γλώσσα..μπεεεε!

- Η μαμά μου το παίρνει αγκαλιά;

- Όχιιιι! Είπα,  δεν θέλω φιλικές σχέσεις!

Περάσαμε υπέροχα, ψαράκι σαρδέλες στη σχάρα, νερό για..ποτό, το παρτέρι μας έγινε από τη μία πλευρά..και ξαφνικά γέμισε η πίσω πλευρά του κτήματος με..Τσίχλες..πουλιά είναι παιδιά! Ήταν μεγάλες..σχεδόν σαν μικρές κοτούλες αδύνατες όμως! Ο άνδρας μου τις ονειρεύτηκε..στιφάδο ο άκαρδος.
Δεν ξέρω αν ποτέ ζήσω εδώ..δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε να χαρούμε τα σχέδια που κάνουμε..όμως και αυτά που χαιρόμαστε μας είναι αρκετά..Αν και παιδί της πόλης..μου αρέσει η φύση, τα ζώα, η ζωή στην εξοχή και εδώ τα βρίσκεις ολόγυρα σου.

Είναι μία μορφή ευτυχίας να βλέπεις τα πρώτα μπουμπούκια στα δένδρα που φύτεψες..και φρόντισες..και κανάκεψες ...
Σας ζάλισα..το ξέρω..μπορεί για σας να μην έχουν την ίδια αξία με μένα όμως ελπίζω να σας μεταδίδω ελάχιστο από αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε ακόμα νέοι και πλήρεις.
Σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο 2ήμερο και βέβαια Καλή Σαρακοστή φίλοι μου!
Αχτιδένια φιλάκια!

Ένα ξαφνικό..μάζεμα φιλίας!

Πολλές φορές ..έτσι ξαφνικά δεν έρχονται μόνο τα άσχημα μα και τα ..όμορφα, τα υπέροχα..αυτά που σε γεμίζουν με χαρά , φιλία και σου γεμίζουν τις μπαταρίες!
Είχα μάθημα το απόγευμα και να τα τηλεφωνήματα...οι φίλες μου οι μπλογκερ μαζεύτηκαν για καφεδάκι και  ότι περιλαμβάνει αυτό. όμως είχα μάθημα..τι να κάνω..θέλω μα δεν μπορώ!
Τότε κάποιος που με θέλει πάντα χαρούμενη και ευτυχισμένη αφού έδιωξε τη μαθήτρια μου με το..γάντι με πήρε και με πήγε στις φίλες μου όσο και αν διαμαρτυρόμουν γιατί έκανα ..σκασιαρχείο από το...μάθημα!
Όλες οι φίλες μαζεμένες..με χόρτασε η αγάπη τους και με ξεδίψασε η αγκαλιά τους με το καλωσόρισμα έστω και αν πήγα αργά..

Τα μπουκάλια που βλέπετε τα..μοιραστήκαμε..δωράκι της Ολυμπίας μας!

Οφείλω να τονίσω ότι η..υπεύθυνη της..μάζωξης ήταν όπως πάντα η μία και μοναδική Ρένα Χριστοδούλου, νάσαι πάντα καλά γλυκιά μου!
Το αστείο ήταν ότι με τη..παραζάλη που με έκανε ο άνδρας μου για να πάω..ξέχασα τη φωτογραφική μου..οπότε..βολευτείτε με ότι βλέπετε..Αυτές και άλλες τόσες..μέχρι από Κομοτηνή ήρθε η φίλη Έφη..
Φίλες μου γύρισα κατενθουσιασμένη και με ένα χαμόγελο μέχρι τα..αυτιά! 
Πέρασα υπέροχα και πιστεύω ότι η επόμενη συνάντηση στη Βέροια θα συμπληρώσει και τις άλλες.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς που είστε φίλες μου !
Αχτιδένια φιλάκια!