Συννεφιασμένες μέρες και διάθεση..

                   

Αυτές οι συννεφιασμένες μέρες μας έφεραν πραγματικά "σύννεφα" φίλοι μου και δεν ξέρω από που να αρχίσω . Έπεσε αυτό που μία σκοτεινή σκιά επάνω σε ανθρώπους που αγαπώ, σε φίλους γείτονες.
Από το πρωί σε δύο νοσοκομεία με το..μπαστουνάκι μου να επισκεφτούμε γείτονες από το κτήμα που έχουμε δεθεί μαζί τους αφού ήμαστε μία παρέα πια.
Ο ένα ο Νίκος  πριν λίγες μερες με έμφραγμα που εξελίχθηκε και είναι στην εντατική φυτό όπως μου είπε η γυναίκα του. Καλός φίλος , μηχανικός με ένα υπέροχο σπίτι στο ύψωμα ανταλλάσσαμε σπόρους , πίναμε το ..τσάι που αγαπούσε και τους ζωγράφισα τον τοίχο που τόσο ήθελε. Αυτό το σπίτι ήταν το όνειρο του και ελπίζω να το χαρεί. Δυστυχώς η κατάσταση του επιβαρύνεται από ένα ιστορικό ιατρικό που έχει από μεταμόσχευση ύπατος.
Ο άλλος ο Σωκράτης, καλός μας φίλος με την γυναίκα του που κάθε μας συνάντηση ήταν γεμάτη ανέκδοτα και πειράγματα με κακή εξέλιξη σε μία εγχείρηση πριν λίγες μέρες.
Είμαι στεναχωρημένη φίλοι μου, τους επισκέφτηκα και ένοιωσα πόσο ασταθής είναι η ζωή μας από στιγμή σε στιγμή. Με τους άλλους γείτονες σπεύσαμε όλοι κοντά τους, ήμαστε φίλοι μου μία αγαπημένη παρέα γειτόνων στα κτήματα μας τεσσάρων  ζευγαριών και τώρα αυτό..ξαφνικά έγινε αυτό..δύο κρίκοι ράγισαν κι εμείς φοβόμαστε μήπως σπάσουν.
Γυρίζοντας μαθαίνω πως πέθανε η μητέρα φίλης της κόρης μας Ειρήνης που γνωριζόμασταν γιατί σε ιδιωτικά σχολεία οι γονείς δένονται αυτά τα 12 χρόνια της φοίτησης Δημοτικό μέχρι Λύκειο. Καλό Παράδεισο φίλη μου.. η κόρη σου θα είναι κόρη μου.. 
Όπως καταλάβατε η μέρα μου συννεφιασμένη κι εγώ με παυσίπονα και δεν τολμώ να κάνω όσα μου λέει ο γιατρός να πάω για έλεγχο γιατί ..δεν θέλω..δεν μπλέκομαι..δεν υποφέρω να ανοίγω άλλες πόρτες. Κάνω το σταυρό μου και εύχομαι να είναι οι γύρω μου καλά, όσοι αγαπώ, εγώ ..εγώ φίλοι μου δεν φοβάμαι τον θάνατο..έζησα δόξα το θεό ..! 
Άλλωστε έχω να κάνω πολλά πράγματα μπροστά μου για..προσεχή μπαζάρ που θα με έχουν ανάγκη , που το πάτε αυτό!!!
Το μόνο που κάπως μου άλλαξε τη διάθεση ήταν μία έκθεση ζωγραφικής που υπήρχε στην είσοδο του νοσοκομείου Παπαγεωργίου .Έβγαλα λοιπόν το κινητό μου και άρχισα να φωτογραφίζω όμως..σας το έχω ξαναπεί..10 τραβάω 2 είναι σωστές και όχι κουνημένες!

Πολλή όμορφη δουλειά φίλοι μου και θα σας "έσπρωχνα" να πάτε να την δείτε από κοντά.
Φίλοι μου σας εύχομαι να χαίρεστε κάθε στιγμή, να μη χάνετε το χρόνο σας σε περιττές και άσχετες στιγμές, χαρείτε το χρόνο όπως σας έγραψα στην αρχή.
Αχτιδένια φιλάκια

Ο " Χάρτινος Κόσμος" που θαύμασα χθες!

Η χθεσινή μας μέρα ήταν γεμάτη συναισθήματα τόσο έντονα που νομίζω πως ξεπέρασαν τις μέχρι τώρα εμπειρίες μου . Η φίλη μου η Ποδηλάτισσα μου είχε πει λίγο πιο πριν:
- Γιαγιά κοίτα μη κλάψεις από συγκίνηση..
Κι εγώ γέλασα και της απάντησα: 
- Κλαίω μόνο από λύπη, δεν έχω κλάψει ούτε στο γάμο των κοριτσιών μας.
Κι όμως..δάκρυσα φίλοι μου, δεν μπορώ να σας περιγράψω το συναίσθημα και το παράξενο είναι πως στα κορίτσια μας ήμουν πάντα ..ακλόνητα σοβαρή σε όσα δημιούργησα.. στον εγγονό δάκρυσα.. Στο ταμείο μας είπαν :
-Σας έχει κρατήσει ο εγγονός τις καλύτερες θέσεις..

Ο παππούς αν και κουρασμένος αφού μόλις πριν λίγο είχε γυρίσει από το κτήμα παρακολούθησε την παράσταση και κάθε τόσο μου έκαμνε στο..αυτί τα σχόλια του:
-Κοίτα τον πως τραγουδάει..κοίτα πως κινείται τόσο γρήγορα..
Το έργο ήταν μιούζικαλ, ένα είδος που δεν αγαπάει και δύσκολο σε νόημα αφού ήταν μία υπέροχη μεταφορικά έκφραση για τα νέα παιδιά και τον κόσμο που αντιμετωπίζουν. 
Είναι ο  κόσμος τελειότητας που όλοι μας φτιάχνουμε γιατί..αυτό μας οδηγούν τα ΜΜΕ, η εξουσία κάθε μορφής, καθώς καταπιέζουμε τα πραγματικά μας "θέλω" με τα όσα θα ικανοποιήσουν τους γύρω μας, τους γονείς, τους φίλους.
Είναι λοιπόν ακριβώς ο τίτλος.."Ένας χάρτινος κόσμος".
Είδα τον εγγονό μου τον Πασχάλη να χορεύει, να τραγουδάει, να ομολογεί τον έρωτα του σε μία κοπέλα που έχει εισχωρήσει στο..χάρτινο κόσμο.., να δέχεται την απόρριψη και να γυρίζει στο δικό του κόσμο.
Ε! είπαμε..γιαγιά, εγώ καθώς τον κοιτούσα έβλεπα το..μωρό που πάλεψε στην Θερμοκοιτίδα, το ζωηρό αγόρι που μου έκανε το εργαστήρι φύλλο φτερό, που δημιουργούσε κατασκευές με άχρηστα αντικείμενα και  με άφηναν με ανοιχτό το στόμα, το νεαρό έφηβο που με παίρνει στο τηλέφωνο να ρωτήσει αν είμαι καλά, που με αγκαλιάζει δυνατά  φωνάζοντας: - Γιαγιά μουυυυυυ!
Είναι ο..εγγονός που μοιάζει εξωτερικά καθομολογία όλων τον άνδρα μου! 

Γυρίσαμε σπίτι στις..12 ..κάτι πρωτόγνωρο για μένα που κοιμάμαι από τι..10!!!!
Μας περίμενε η Κάντυ με χοροπηδητά ίσως γιατί πρώτη φορά έμεινε μόνη τόσο αργά.
Κοιμήθηκα με τη προσευχή στο Θεό και τον Μιχαήλ Αρχάγγελο που γιορτάζει σήμερα και είναι ο Προστάτης της οικογένειας μας να δώσει στον μεγάλο εγγονό μου ότι είναι καλύτερο γι' αυτόν, ότι τον κάνει ευτυχισμένο. Να μην δεχθεί ποτέ τον.."Χάρτινο κόσμο" που του προσφέρει η εποχή, να ξεφύγει και να φτιάξει το δικό του.
Αύριο κλείνει ένα χρόνος από την εγχείρηση του άνδρα μου και ευχαριστώ όσους στάθηκαν δίπλα μου στις τότε δύσκολες στιγμές έξω από το χειρουργείο και την Παναγία που μου έδωσε δύναμη να χαμογελώ ακόμα και τότε.
Αχτιδένια φιλάκια!

Η χαρά μου μου είναι σε όσα φτιάχνω.

                         

Αυτές τις μέρες τις περνώ μέσα..στο σπίτι..δεν υπάρχει ( όπως λέω πάντα με χιούμορ!!) ούτε ένα κοκκαλάκι μου που να μη πονάει . Οι μόνες "βόλτες "μου ήταν μικροί έξοδοι με το αυτοκίνητο σε μαγαζιά για υλικά γιατί το μόνο που με κάνει τώρα να μη σκέπτομαι ότι με ενοχλεί είναι να χώνομαι στο εργαστήρι μου και να φτιάχνω πράγματα.

Τα γούρια μου φέτος μικροσκοπικά , λατρεύω τις...μινιατούρες και σκέφτηκα μικρές ξύλινες καρδούλες με ένα δικό μου μήνυμα : " Έχε καρδιά και σπίτι ανοιχτό"

Βέβαια οι μικρές φετούλες από κανελόξυλο που όταν τις έβγαλα από τη σακούλα ευωδίασε όλο το εργαστήρι μου με έκαναν να σκεφτώ και γούρια πιο..των ημερών, Χριστουγεννιάτικες μικρές νότες.

Τα ημερολόγια μου διάφορα όμως μερικά για παιδιά αφού θα πάνε σε ιδρύματα που τα αφορούν.

Ας σας  υπενθυμίσω και τα άλλα, εκείνα που θέλω να θυμίζουν το πνεύμα των ημερών, οικογένεια.

Δεν ξέχασα και τα στολίδια των δένδρων που είμαι στην αρχή τους βέβαια αφού έχω ένα σωρό άλλες ιδέες.

Τα καπάκια από τα βάζα του Δημήτρη που τα αλλάζει κάθε φορά κι εγώ σαν γνήσια ..ρακοσυλλέκτρια τα μαζεύω περιμένοντας  την ώρα που κάτι θα με χρησιμεύσουν.

Δεν ξεχνώ και σαν θέμα το αστέρι της Βεργίνας μέσα στα πράγματα που θα στείλω για την Πρωτοβουλία για το Παιδί. Αυτά είναι τα ελάχιστα από αυτά που φτιάχνω για την Βεργίνα  απλά σκέφτηκα και κάτι ..Χριστουγεννιάτικο.



Η ...χάρη μου έφθασε και σε κρεμάστρες ελπίζοντας να βρουν τον αποδέκτη τους στο μπαζάρ τους.

Έτσι περνώ την ώρα μου όπως καταλαβαίνετε, έχω κάνει πάλι το εργαστήρι μου ένα..χαμό, πολλές φορές τσατίζομαι με τον εαυτό μου όμως..ξέρω πως πάλι έτσι θα καταλήξω..σε αυτό το..χαμό.
Μπήκαμε στον Νοέμβρη φίλοι μου και ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα πια για μας. Την Πέμπτη θα πάμε να χαρούμε τον εγγονό μας στο θέατρο και βέβαια θα σας πω και τα όσα θα ζήσω εκείνες τις στιγμές. Ξέρετε πως τα συναισθήματα μου είναι πάντα έντονα κι εσείς ..οι αποδέκτες.
Θυμάμαι την μητέρα μου όταν ήρθε με τον πατέρα μου στη πρώτη μου έκθεση τότε σε γνωστό ξενοδοχείο των Αθηνών. Το είχα οργανώσει μόνη μου με βοήθεια από ένα φίλο γκαλερίστα. Μέχρι τότε δεν μου είχαν συγχωρέσει που δεν έγινα..γιατρός..Άραγε όταν μετά με φιλούσαν και μου έλεγαν τα μπράβο τι θα ένοιωθαν...
Ακόμα δεν αγόρασα φακέλλους για να στείλω..πάλι τους ξέχασα η αφιλότιμη.. Δεν ξέρω αν το παθαίνει κάποια από εσάς..μπαίνω σε μαγαζί για κάτι , αγοράζω άλλα και ξεχνώ αυτό για το οποίο μπήκα!!!!
Λοιπόν ελπίσω να σας τα πω ξανά μετά την Πέμπτη γιατί σκέπτομαι να πάω και στο κτήμα που το έχω ξεχάσει και ..επιθύμησα τις φίλες μου γειτόνισσες.
                                       Αχτιδένια φιλάκια

Φθινοπώριασε..

                         

          Το είδα, μου άρεσε και είπα να σας κάνω την ..σοφή! 
Καλημέρα και καλό ΣΚ φίλοι μου  θα το περάσω σπίτι γιατί η υγρασία και η ηλικία με έχει κάνει να ξυπνώ σαν S γαλλικό .
Λοιπόν τέτοιες μέρες δεν χάνω το χαμόγελο και χώνομαι στο εργαστήρι μου για να φτιάξω πράγματα και να πάει το χαμόγελο και στη καρδιά μου.
Το νέο στο σπίτι είναι πως η Κάντυ πήγε στο κομμωτήριο αναγκαστικώς γιατί στο κτήμα κυνηγώντας τον Κανέλο έγινε κάτι από..ολόκληρη τζίβα και αναγκαστικά την παρέδωσα στα χέρια του Βασίλη με την προειδοποίηση ότι μπορεί να του κάνει το μαγαζί ..καλοκαιρινό!
Τελικά αυτό το σκυλί με ξαφνιάζει και μου τονίζει ότι δεν την ξέρω ακόμη μα και ούτε εκείνη!!! Όταν πήγα να την πάρω μου είπαν κοιτώντας με επιτιμητικά πως ήταν..τέλεια,ήσυχη, συνεργάσιμη και τέλος πάντων..όχι αυτό που τους περιέγραψα.

Το βραδάκι λοιπόν πήρα το βελονάκι μου και άρχισα το..πλέξιμο με ότι μαλλιά είχα και βέβαια με όσες  γνώσεις έχω στο πλέξιμο. Τα...ψιλοκατάφερα φίλοι μου έφτιαξα το πρώτο και της το φόρεσα και χθες έφτιαξα και 2ο πιο καλύτερο και ευελπιστώ πως το..3ο θα είναι..τέλειο ( λέμε τώρα...)!!

Τώρα λοιπόν αρχίζει για μένα η πιο όμορφη περίοδος, τα Χριστούγεννα άρχισαν να μου μοσχομυρίζουν από μακριά , προετοιμάζω τα δωράκια μου και γεμίζω τα 3 κιβωτιάκια που έχω ανοιχτά με τα όσα φτιάχνω μοιράζοντας τα ..δίκαια.

Αν τα χέρια μου ήταν καλύτερα όπως παλιά θα έφτιαχνα βέβαια πιο όμορφα πράγματα μα..αρκούμαι σε ότι φτιάχνω .Τελικά η προσφορά είναι αμφίδρομη, βγαίνει από την καρδιά και επιστρέφει πάλι σε αυτήν. Στην επόμενη έξοδο μου πρέπει να αγοράσω φακέλλους για τα δωράκια μου  και να προετοιμαστώ για το ταχυδρομείο που είναι το δυσκολότερο σκέλος.

              

Φθινοπώριασε φίλοι μου και σήμερα αρνήθηκα να πάω στο κτημα με τον άνδρα μου, η αλήθεια είναι πως πονάω παντού και δε μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου έξω από την ..γωνιά μου. Έτσι του έδωσα πρωινό φιλάκι , τον κούρασα με  συμβουλές να προσέχει , προσευχήθηκα γι αυτόν στη Παναγιά να είναι καλά  και τον άφησα να πάει όπου αισθάνεται χρήσιμος και δημιουργικός..στο κτήμα..στα δένδρα και την προετοιμασία στο θερμοκήπιο. 

Μαζί σας λοιπόν αυτό το ΣΚ , στο εργαστήρι και με την Κάντυ αγκαλίτσα όταν θέλω παρέα. Ξέρετε..είναι φάρμακο..ότι και να έχεις την παίρνεις αγκαλιά, την χαϊδεύεις και της μιλάς καθώς σε κοιτάζει με αυτά τα πανέμορφα χαντράκια που έχει για ματάκια.

Σας εύχομαι ένα όμορφο φθινοπωρινό ΣΚ φίλοι μου, δεν λέω κάτι σπουδαίο στις αναρτήσεις μου μα..λέω όπως πάντα ότι νοιώθω.

                                  Αχτιδένια φιλάκια.

Ευχαριστώ για τις ευχές και...δωράκι!

                         
                                           
Καλημέρα ..καλημέρα βρήκα επιτέλους το δρόμο φίλοι μου και γύρισα από το κτήμα! Αν και ο ..εορταζόμενος πέρασε το τριήμερο κλαδεύοντας..ή μάλλον..κουτσουρεύοντας όλα τα καημένα τα δενδράκια όμως το κτήμα γέμισε σταδιακά με φίλους που μας επισκέφτηκαν.
Η κόρη μας βέβαια μας είχε καλέσει να φάμε μαζί στο τραπέζι που ετοίμασε όμως προτιμήσαμε να περάσουμε το τριήμερο στο καταφύγιο μας.
Ευχαριστώ για τις ευχές, γραπτές σαν σχόλια υπήρχαν 16 οπότε με κλήρωση που την έκανα με τον κλασικό φίλοι μου τρόπο και τράβηξε το κλήρο ο μικρός Δημητράκης είναι το νούμερο 14 και είναι ANNA FLO οπότε καλή μου φίλη παρακαλώ στείλε στο μέιλ μου aktida7@gmail.com την διεύθυνση σου και θα λάβεις το δωράκι μου που το κρατώ..μυστικό έτσι για να σου κάνω έκπληξη!
Σήμερα με περιμένουν ένα σωρό δουλειές αφού φεύγοντας αφήσαμε πίσω μας ένα σωρό ...ζημιές που αποκαθιστούμε. Λένε πως ενός κακό μύρια έπονται μα σε μας τρίτωσε! Χάλασαν τα μικροκύματα οπότε πήραμε καινούργιο, χάλασε η τοστιέρα  οπότε πάλι καινούργια και και κλείσαμε  ( προσωρινά φτου! φτου! στο κόρφο μου!) με την Smart τηλεόραση μας που χάλασε λέει η..πλακέτα. 
Ευτυχώς πάντα αγοράζουμε και 5ετή εγγύηση όμως θα μείνουμε για 15 μέρες με την άλλη την απλή του δωματίου και χωρίς  cosmote και netflix.
 Ξέρω θα πείτε  αμάν ψωνάρα ..όμως στην δική μας ηλικία μας αρέσει να θρονιαζόμαστε τα βράδια στο καναπέ και και να χαζεύουμε ταινίες αφού δεν αντέχουμε τους καυγάδες στη τηλεόραση, τα χαζά παιχνίδια και τις πολιτικές συζητήσεις.
Να προσθέσω και τον καινούργιο καταψύκτη που περιμένω σε λίγο στο σπίτι και που αγόρασε ο ..καλός μου ..όσο εγώ η αφελής ( απίστευτο) αγόραζα κορδέλες στο Τζάμπο και τον εμπιστεύτηκα να κάνει βόλτα στο διπλανό μαγαζί!!!!

Σας ζάλισα πάλι η φλύαρη, να σας βάλω και φωτογραφίες από τους ..άθλους της Κάντυ που έχει γίνει ένα σοκακόσκυλο όπως έλεγε η μαμά μου και δεν διορθώνεται με τίποτε φίλοι μου. 
Την κυνηγάω μέσα στο κτήμα να την μαζέψω αφού τρέχει πίσω από τον Κανέλο.  Ιδού η απόδειξη! Πέστε μου αν αυτό είναι σκυλί του..καναπέ!!!!

Δείτε και τον Κανέλλο..πρώην αδέσποτο που είναι καθαρός και υπάκουος!!Φωνάζουμε το όνομα του και έρχεται αμέσως, φωνάζουμε την Κάντυ και την κυνηγούμε ολόγυρα στα 4 στρέμματα!!!

Κατέληξα στη απόφαση να την πάω αυτές τις μέρες σε κομμωτήριο να την...κουρέψουν με την ..ψιλή γιατί έχει γεμίσει χόρτα και κλαδιά. Θα κάνω και την..προσευχή μου για τον καημένο τον Βασίλη που φρόντιζε την Κλώντη μας ( αχ! Κλώντη..ήσουν μοναδική) να δούμε πως θα την φροντίσει..να δω πως θα καταφέρει να τιθασεύσει αυτό το μικρό αγρίμι !
Φεύγω , φεύγω..έχω να κάνω ένα σωρό δουλειές!
                                             Αχτιδένια φιλάκια.

Σήμερα είναι...γιορτή!

 Σήμερα φίλοι μου είναι πράγματι γιορτή, για την Ελλάδα, για την πόλη μου την Θεσσαλονίκη και για μένα βέβαια .

Ας ευχηθώ σε όσους και όσες γιορτάζουν σήμερα και έχω ...ένα σωρό φίλους και φίλες .
Όμως επειδή η οικογένεια έχει τη πρώτη θέση στη ζωή μου ας δώσω τις ευχές μου στον μικρότερο πρώτα Δημητράκη , τον εγγονό μας που σήμερα γιορτάζει και μετά στον αγαπημένο μου σύζυγο Δημήτρη!
Στο κτήμα ήμαστε φίλοι μου, μετά την κούραση που περάσαμε αποφασίσαμε να γιορτάσουμε εδώ την γιορτή του με μόνους επισκέπτες τους γείτονες μας.
Καλέ μου Χρόνια σου Πολλά γεμάτα με ότι σε κάνει ευτυχισμένο!

Δεν ξέρω αν έχω άλλες ευχές να του δώσω, η κάθε μου μέρα όταν ξημερώνει είναι μία ευχή για το μοναδικό αυτό άνθρωπο που  Θεός έφερε στη ζωή μου. Έτσι αφήνω την κοινή μας ζωή σε Εκείνον που ξέρω πως τον φροντίζει και τον προσέχει γιατί ...τον αγαπώ!
Λοιπόν αποφάσισα εδώ στο κτήμα να δώσω ένα δωράκι σε κάποιον από όσους θα μου γράψουν τις ευχές τους για να του τις δείξω και να του πω:
-Κοίτα..πόσοι σε αγαπούν έστω και μόνο από τα όσα τους λέω!
Φίλοι μου Χρόνια Πολλά σε όσους γιορτάζουν σήμερα και ξεχάσω να τηλεφωνήσω!
     Αχτιδένια φιλάκια!