Μία νέα μέρα, πάντα την καλωσορίζω μόλις ανοίγω τα μάτια μου, τεντώνομαι κάτω από τα σκεπάσματα όσο μπορούν τα..αρθριτικά μου και τρέχει το μυαλό μου αμέσως σε όσα έχω να κάνω. Μια πρωινή Προσευχή με ελπίδα σε μία όμορφη ημέρα και ..ξεκινάω με τα απαραίτητα που αρχίζουν με ..χάπια και καταλήγουν σε ένα ζεστό καφέ σκέτο με ..μπόλικο καϊμάκι ! Βέβαια αν είμαι τυχερή τον πίνω μ'εσάς..στο μπλοκόσπιτο μέχρι να τον τελειώσω και η Κλώντη να μου πει με τα μάτια της:
-Σήκω, άστο το κουτί..8.30..πρέπει να φάω και μετά να..κρυφτώ που θα πάρεις την ένεση!
Χθες κατέβασα τα..χειμωνιάτικα και μετά άκουσα στη TV ότι ο καιρός σταδιακά ζεσταίνει!!! Εγώ τώρα γιατί νοιώθω ψυχρούλα δεν ξέρω, πάντως εγκατέλειψα τις σαγιονάρες μου, φόρεσα τα τζιν , τα μπλουζάκια με τα μανίκια και τις παντόφλες μου τις χειμωνιάτικες και ...ετοιμάζομαι να καλωσορίσω τον Οκτώβρη .
Θέλω να σας δείξω και τη μικρή μου μαθήτρια την λατρεμένη μου που θεωρώ πλέον σαν εγγονή μου, με την δουλειά της στη naive που της άρεσε και μου φέρνει συνέχεια φωτογραφίες να δουλέψει!
Ήταν να μη της δείξω το Pinterest..μου στέλνει συνέχεια μηνύματα και σχέδια το γλυκούλι μου , ένα παιδί με πρόγραμμα γεμάτο με μαθήματα και εξωσχολικές ασχολίες που επιμένει να έρχεται όσο και αν του είπα ότι πρέπει να ξεκουράζεται και ότι εγώ θα είμαι πάντα δίπλα της κι ας μη κάνουμε μάθημα.. Η μητέρα της μου είπε ότι της δήλωσε ότι αν δεν έρχεται σε μένα θα διακόψει άλλη αγάπη της το χορό που είναι αστέρι !!
Όταν βλέπω τέτοια παιδιά αισθάνομαι ότι γι' αυτά και μόνο πρέπει να αγωνιζόμαστε εμείς οι ..μεγάλοι να φτιάξουμε ότι "χαλάσαμε" για να τους κάνουμε πιο εύκολη τη διάβα τους για το μέλλον.
Η διάθεση μου για δημιουργία ξεπέρασε τη σωματική μου αδυναμία και χώθηκα χθες στο εργαστήρι μου να αρχίσω επιτέλους τους πίνακες που μου ζήτησε η κόρη μου η Ειρήνη για το νέο της σπίτι ..όλο το πρωινό μου κύλησε σαν το νερό θαρρείς , παρέα με τη Κλώντη κουλουριασμένη στο κόκκινο καναπέ δίπλα μου και το τραντζιστοράκι που παίζει τα τραγούδια που πολλές φορές σιγοντάρω μαζί του.
Όταν ζωγραφίζω "ταξιδεύω" σε εποχές που τελείωνα αμέτρητα κομμάτια κεραμικών στο εργαστήρι μου την ημέρα, τότε που δεν χρειαζόμουν το χάρακα για να μπορώ να τραβήξω με το πινέλο ίσιες γραμμές , θυμάμαι τις εκθέσεις και τα..χοροπηδητά μου όταν ανακάλυπτα μία νέα τεχνική με τα χρώματα και την έβαζα σε πράξη.
Όμως φίλοι μου ..μου αρκεί τώρα που κάνω όσα κάνω , όσα καταφέρνω με το πείσμα και την υπομονή μου μέχρι που με πιάνει μερικές φορές μία αδράνεια , μία άρνηση ...και εγκαταλείπω τα πινέλα και το καβαλέτο..και μετά από λίγες μέρες..έτσι ξαφνικά γυρνώ σ' αυτά..και..κύκλος της ζωής μου συνεχίζεται μέσα σε αυτές τις εναλλαγές των συναισθημάτων μου. Τελικά..το δηλώνω...είμαι λιγάκι (!!!) τρελούτσικη , λέτε γι' αυτό με αγαπάει ο Δημήτρης μου; ( μαζοχιστής μάλλον).
Σήμερα το ..πρόγραμμα μου λέει..ζωγραφική, φαγητό παπουτσάκια μελιτζάνες με..μπόλικη μπεσαμέλ που μου ζήτησε να του κάνω, κέντημα και ότι μας φέρει η μέρα!
Θα ήθελα να βοηθήσω τη κόρη μου την Ιωάννα με το μωρό που αναγκάζεται να το πάρει στο μαγαζί μα με παράπονο το λέω..δεν με εμπιστεύεται πια να το κρατήσω μετά το μικρό εγκεφαλικό που είχα. Ξέρω ότι έχει δίκιο..ξέρω ότι με αγαπάει και δε θέλει να με κουράσει..απλά..με πειράζει και μη το πείτε..το λέω μόνο σε σας.
Φίλοι μου μία όμορφη μέρα σας εύχομαι , ο καφές πλέον τελείωσε, είπαμε..έχω το πρόγραμμα μου!!!
Αχτιδένια φιλάκια.
Μόλις γύρισα από το κτήμα μας, κουρασμένη..κι ας μη κάνω τίποτα να πάρει η ευχή όμως με μία φωτογραφική μηχανή γεμάτη με..Φθινόπωρο κι εμένα πλημμυρισμένη από χρώματα γήινα και μυρωδιά της υγρασία των πεσμένων φύλων.
Στο κτήμα μας κάθε χρόνο βγαίνουν ένα είδος μανιταριών , γεμίζουν σαν λευκά "προβατάκια" το χόρτο άλλωστε γι' αυτό τα λένε "Προβατάκια" όπως μου είπε η φίλη μου Δήμητρα Δρέγκου γνωστή για το βιβλίο της "Μανιτάρια". το φοβερό είναι ότι τα κόβεις και λίγες ώρες μετά βγαίνουν άλλα!!
Βέβαια το μεσημέρι του Σαββάτου έγιναν μία υπέροχη ομελέτα για μένα με φρέσκα κρεμμυδάκια από αυτά που φυτεύει συνέχεια ο Δημήτρης μου κατά διαστήματα για να έχουμε πάντα.
Όπως βλέπετε..έχω επιστάτη εργασίας τη Κλώντη, σήμερα κλείνουν γι' αυτήν 5 μήνες με χορήγηση ινσουλίνης..
Στο πρωινό μας καφεδάκι με τους γείτονες που ήρθαν να μαζέψουν κι αυτοί μανιτάρια ο δικός μου πέταξε την ιδέα:
-Πάμε μια βόλτα στο δασάκι του χωριού να δούμε αν βγήκαν τα μεγάλα;
Μανιτάρια ..δεν βρήκαμε φίλοι μου ..όμως ..χαρήκαμε τα χρώματα του Φθινοπώρου κι εγώ φωτογράφισα τα υπέροχα ψηλά δένδρα, τα φύλλα , τα κυκλάμινα και το ποταμάκι.
Κάθε μας βήμα μέσα στα ξερά φύλλα και τις πέτρες από τα πολλά μικρά ποταμάκια τριγύρω.
Κίτρινα μανιτάρια..όχι..δεν είναι βρώσιμα..φανταχτερό χρώμα..υπέροχο σχήμα..όμως επικίνδυνα σαν τον φανταχτερό άνθρωπο.
Βρίσκουμε πολλές ρίζες από κομμένα δένδρα, η Κλώντη βρήκε σπιτάκι!
Ο Δημήτρης μου μάζεψε βρύα για τις κατασκευές μου.
Και ένα εύρημα όμορφο, ένα κομμάτι από κλαδί χοντρό γεμάτο βρύα, αυτό θα γίνει ένα όμορφο χωριό στα χέρια μου!
Και τότε ακούσαμε τον άνδρα μου να φωνάζει..κυκλάμινα..κυκλάμινα..τα αγαπημένα του λουλούδια μαζί με τις άγριες ανεμώνες.
Δεν τον κρατάει τίποτα..έβγαλε ρίζες..δεν θα πιάσει καλέ μου του λέω..
-Έχουν βολβούς κάτω μου είπε, θα πιάσουν!
Τα έφερε στο κτήμα και τα φύτεψε..ελπίζω να πιάσουν και να χαρεί!
Απογευματάκι , αποχαιρετήσαμε το δάσος, έπρεπε να γυρίσουμε και να τα..μαζεύουμε για το σπίτι!
Μία τελευταία ματιά στον ουρανό ψηλά, αυτός που σκεπάζει τα πάντα, ο ουρανός ο δικός μας που είναι πιο γαλανός από παντού.
Μακάρι να μπορούσα να σας..διακτινίσω και να σας φέρω εδώ ένα πρωινό, να περπατήσουμε στα άπειρα δρομάκια του, να βγάλουμε φωτογραφίες, να φάμε στα ξύλινα τραπέζια που υπάρχουν, να ...τσλαβουτίσουμε στα ποταμάκια και να μαζέψουμε υλικά για κατασκευές!
Φίλοι μου συγνώμη αν σας κούρασα, σας εύχομαι μία καλή εβδομάδα γεμάτη με όσα σας ευχαριστούν και γεμίζουν τη ψυχή σας.
Αχτιδένια φιλάκια!
Φίλοι μου καλημέρα σε όλους, σας τάραξα τη.."λίμνη " χθες με το βοτσαλάκι μου μα όπως λέει και η επάνω σοφία..ο χρόνος θα είναι η απάντηση σε κάθε τι που μας απασχολεί.
Παρασκευή σήμερα και το πρώτο βήμα για το ΣΚ μπροστά μας. Είναι το 2ήμερο που παίρνω τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου μαζί μου και τις εναποθέτω στο καθαρό αέρα, τους καλούς αγνούς γείτονες , το κέντημα και τις κουβεντούλες το βράδυ με τον Δημήτρη μου κοιτάζοντας τ' αστέρια.
Ο καιρός πάντως ψύχραινε, νομίζω ότι από Δευτέρα θα αρχίσω να μαζεύω τα καλοκαιρινά και χθες φόρεσα για πρώτη φορά το ελαφρύ αδιάβροχο μπουφανάκι μου .Πάντως προτιμώ αυτές τις νύχτες που εγώ η..κρυουλιάρα με το βάρος της μόνιμης αρθρίτιδας μου , χώθηκα πλέον μέσα στο κουβερτάκι μου και σήμερα άρχισα να σκέπτομαι ότι το πιο βαρύ θα κατέβει σύντομα στο κρεβάτι μου και λέω ..μου γιατί οι ..απόψεις μας για το κρύο με τον άνδρα μου είναι διαφορετικές!
Σήμερα έχω σκοπό να κάνω τις βόλτες μου με το καλό μου , έχω να αγοράσω υλικά για κατασκευές για το μπαζάρ και ένα δωράκι για τη μαθήτρια μου που ξέρω ότι επιθυμεί.
Πολλές φορές μου λέει:
-Κυρία εσείς μου κάνετε δωράκια πιο πολλά από τα χρήματα που σας δίνω!
Δεν ξέρει ότι το δικό μου "δώρο" είναι η χαρά που της δίνω και καθρεφτίζεται στα ματάκια της. Το χρήμα φίλοι μου για μένα ήταν και θα είναι πάντα απλά ένα απαραίτητο μέσον να πληρώνω τους απαραίτητους λογαριασμού, εγώ μπορώ να ζήσω με τα πιο αναγκαία . Νομίζω ότι αν κέρδιζα εκατομμύρια στο τζόκερ ( που δεν παίζω!!) θα τα σκόρπιζα μέσα σε μία εβδομάδα για τους άλλους.
Φίλοι μου σας εύχομαι ένα καλό ΣΚ και πάντα να είστε γεροί και ευτυχισμένοι.
Αχτιδένια φιλάκια!
Καλημέρα φίλοι μου και είμαι τσατισμένη με όσα ζω σ' αυτή τη χώρα που ..λατρεύω γιατί είναι η πατρίδα μου, το σπίτι μου, οι αναμνήσεις και το παρελθόν μου.
Χθες ο μεγάλος εγγονός μου 1η Γυμνασίου πια γυρίζοντας από το σχολείο μου είπε θυμωμένος ότι ο διευθυντής του σχολείου τους ανακοίνωσε ότι πλέον δεν θα γίνεται προσευχή το πρωί γιατί τους ήρθε εγκύκλιος να εφαρμοστεί το μέτρο ΑΜΕΣΩΣ.
Κύριε Φίλια, εσύ που λέγεσαι Υπουργός που να σε πάρει και να σε σηκώσει, που αν σε είχα μπροστά μου θα σου έσπαζα στο ξερό κεφάλι σου ( συγχώρα με Παναγίτσα μου) το Fissler το τηγάνι που είναι ασήκωτο!..
Ποιος σου είπε εσένα ότι έχεις δικαίωμα να αλλάζεις ότι χτίστηκε με αίμα και και διδαχές χρόνων ατελείωτων.
Εγώ προσωπικά φοίτησα 6 ολόκληρα χρόνια σε Καθολικό σχολείο με καλόγριες τότε, το πρωί με σεβασμό κάναμε τη προσευχή μας σε 2 γλώσσες και το σταυρό μας σε 2 τρόπους αναλόγως του θρησκεύματος των μαθητριών. Σεβόντουσαν τη θρησκεία μας , εμείς τις δικές τους και ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα μεταξύ μας και μάλιστα σε μία σχολή που είχαμε πολλές Εβραιοπούλες και παιδιά από οικογένειες Πρέσβεων της πόλης. Στο όνομα ποιας αρχής εσύ στερείς αυτή την ιστορία και βάση ηθικών αρχών από τα εγγόνια μας.
Όχι..σε προλαβαίνω..δεν είναι λόγια πωρωμένης θρησκευόμενης, δεν πάω κάθε μέρα εκκλησία, κάνω τις αμαρτίες μου δυστυχώς, δεν νηστεύω πάντα, κεντάω σε γιορτές, ξεχνάω Αγίους μα κάνω το Σταυρό μου και ευχαριστώ το Θεό ΚΑΘΕ βράδυ για όσα έχω και πάνω από όλα ..έχω την ευτυχία να προστρέχω στην Ανώτερη δύναμη όποτε νοιώθω στην άκρη του γκρεμού να να ζητώ το Θαύμα.
Ποιος είσαι εσύ κ......ι που μπορείς να αλλάζεις τις βάσεις που θέλω να δώσω εγώ στο παιδί μου.
Λένε ότι η οργή του ήρεμου ανθρώπου είναι τυφώνας και ναι βρε..τυφώνας, κυκλώνας είμαι αυτή τη στιγμή !
Αν σε είχα μπροστά μου χθες όσο εξηγούσα στον εγγονό μου το γιατί θα σου μαύριζα το μάτι με το τηγάνι. Κοίτα πρώτα να δώσεις στέγη σε παιδιά που κάνουν μάθημα σε αυλές, κοίτα να δώσεις φαγητό στους ανθρώπους που στα γεράματα τους μπαίνουν στη σειρά για ένα κοτόπουλο, κοίτα να δώσεις μέλλον και γνώσεις στα νέα παιδιά που είναι απελπισμένα χωρίς δουλειές και άντε στον αγύριστο κι εσύ και όλος ο συρφετός που ανήκεις.
Φίλοι μου δεν είμαι άτομο κομματοποιημένο, πολίτης τίμιος είμαι που πλήρωνα και πληρώνω πάντα τις υποχρεώσεις μου, που κράτησα μαγαζί ( βιοτεχνία) αψεγάδιαστα επιμελής στις υποχρεώσεις μου επί 35 χρόνια πληρώνοντας 840 ευρώ για αν έχω τη σύνταξη που μου αρμόζει και πήρα το..( φτου φύλαγε το στόματι μου).
Όλα τα δέχθηκα , με λίγη γκρίνια μα τα δέχθηκα.. είπα..έφταιξα κι εγώ..ας έβλεπα πους ψήφιζα τόσα χρόνια μα δεν του δίνω το δικαίωμα να καταστρέφεις τη ψυχή και τις αρχές των παιδιών μας και να "κατασκευάζουν " μία γενιά άθεους και χωρίς ηθικούς φραγμούς που δίνει η Ορθόδοξη Πίστη μας.
Τα είπα, τα έβγαλα, σας τα φόρτωσα, τελειώνω το καφέ μου και πάω στη τράπεζα σαν...χαζός τίμιος πολίτης ( να με πάρει και να με σηκώσει) να πληρώσω τον ΕΜΦΙΑ να τους σταθεί στο λαιμό !
Αχτιδέναι φιλάκια ( εκτός από τον Φίλια) !
Καλημέρα με βροχούλα από τη Θεσσαλονίκη και καλή εβδομάδα φίλοι μου. Δεν διαμαρτύρομαι για τη βροχή, με ξύπνησε ο ήχος της και η δροσιά της από το ανοιχτό παράθυρο, χουχούλιασα νωχελικά μέσα από τα σκεπάσματα και σκέφτηκα ..μία νέα μέρα..ένα νέο ξεκίνημα πάλι..ευχαριστώ Θεούλη μου! Μετά θυμάμαι τα όνειρα της νύχτας..είδα την Ειρηνούλα μου, είχε έρθει λέει από την Αθήνα με τον άνδρα της και τους περιποιώμουν στο σπίτι.
Ήταν χαρούμενη και ευτυχισμένη ..μετά μου θύμισε τους πίνακες που μου ζήτησε να της κάνω για το νέο σπίτι τους κι εγώ σκέφτηκα ότι πρέπει να πάρω τελάρα σε αυτό το μέγεθος!!
Θυμήθηκα τα όσα μας έλεγε ένα καθηγητής μας της ψυχολογίας στη σχολή..τα όνειρα είναι μέρη του υποσυνειδήτου που έρχονται στην επιφάνεια όταν ξεκουράζεται το μυαλό και το σώμα.
Μετά έρχεσαι στη πραγματικότητα, σηκώνεσαι και κάνοντας τα..καθημερινά ακούς από τη τηλεόραση εκείνα που θέλουν να σου σκιάσουν αυτή την απόλαυση. Πάντα η πραγματικότητα είναι σκληρή φίλοι μου όμως..ας μη το κάνουμε βάρος επάνω μας..η ελπίδα που λέγαμε χθες.
Ακούω ακόμη τη βροχή..ακούω μέσα μου τους στίχους του Verlain..πρέπει να κάνω την ινσουλίνη στη Κλώντη, πρέπει να πληρώσω το νερό και τον ΟΤΕ, πρέπει να ετοιμάσω τα χαρτιά των εξετάσεων από το ..μίνι εγκεφαλικό για τη Νευρολόγο μου, στις 11 π.20 έχω ραντεβού. Το κάνω για τον άνδρα μου , εγώ είμαι μια χαρά μέσα μου και δεν νοιώθω ούτε άγχος ούτε στεναχώρια, είμαι μια χαρά πιστέψτε με.
Κάτι ακόμα που με πλήγωσε χθες φεύγοντας από το κτήμα μετά από μία υπέροχη Κυριακή με φίλους, ψήσιμο και κουβεντούλα. Κάποιος "καλός" άνθρωπος πέταξε ένα κουτάβι σε ένα ρέμα δίπλα μας. του έβαλε απλά ένα λεκανάκι για φαγητό και ένα βρώμικο τάπερ για νερό..άδεια και τα δύο.. Μάλλον τσομπανόσκυλο..περίπου 2 μηνών με το ζόρι , το είδε ο άνδρας μου και σταμάτησε, το πλησίασα και μου έβγαλε..δοντάκια μα μετά του έδειξα το φαγητό και το νερό που ήθελα αν του βάλω και κούνησε φοβισμένο την ουρίτσα του.
Πριν λίγες μέρες πέταξαν στη περιοχή μας νεαρά κυνηγητικά..ντροπή. Άνθρωποι.. ( έτσι λέγεστε νομίζω..) ..δεν είναι αντικείμενο ένα σκυλί, ένα γατί..είναι πλάσμα με αίμα και ψυχή ..πως μπορείτε; Οι γείτονες με πλήγωσαν λέγοντας με να μη τα ταΐζω για να ..φύγουν.Ευτυχώς που φεύγω και δεν μένω εκεί, είναι δύσκολο για μένα αυτό. Μετά σκέπτομαι το Κανέλλο μας που θα ήταν ένα από αυτές τις πεταμένες ψυχές..τη Κλώντη μου που θα πέθαινε εδώ και καιρό αν δεν την φρόντιζα όπως κάνω..
Με τύψεις για την αδυναμία μου στα ζώα σκέπτομαι τα παιδάκι που πεινούν ΑΥΤΗ τη στιγμή, αυτά που κρύβονται από το φόβο ανθρώπου, αυτά που η ζωή τους σημαδεύτηκε από την ώρα που γεννήθηκαν, τα παιδιά σε λάθος χέρια..
Είπα πριν ότι είμαι καλά; ..Δυστυχώς είναι αλήθεια, εγώ..εσείς τα προσπερνούμε όλα αυτά..είπαμε..η ζωή είναι σκληρή κι εμείς προσαρμόζουμε τις σκέψεις μας στη δική μας ζωή.
Λέτε η βροχούλα να έκανε το..θαύμα της και με μελαγχόλησε; Μπα..κάνω όπως κάνουμε όλοι, τα λέω, τα ξεφορτώνομαι , κλειδώνω στη ψυχή μου τα συναισθήματα, τα βάζω στην άκρη και ..συνεχίζω το δρόμο μου, τη καθημερινότητα μου, τη ζωή μου..είμαι μία από όλους, ένα κομμάτι αυτής της σκληρής ζωής, προσπερνώ..απλά ..προσπερνώ.
Αχτιδένια φιλάκια!
Με το καφέ στο χέρι φίλες μου, λίγο πριν φύγω για το ΣΚ μου στο κτήμα ας ευχηθώ στις τόσες πολλές φίλες μου που γιορτάζουν σήμερα. Σκέφτηκα ότι πριν χρόνια δεν είχα καμία φίλη με αυτό το όνομα, μετά με την είσοδο μου στα μπλοκ και το διαδίκτυο ξαφνικά γνώρισα ένα σωρό και είμαι ευτυχής γι' αυτό.
Σκέφτηκα τα ονόματα..και είδα ότι είναι τα πιο όμορφα σε σημασία φίλοι μου.
Σοφία: Αν είχαν η άνθρωποι όλοι τη σοφία να αποφεύγουν τα λάθη..αν είχαν τη σοφία να σκέπτονται τα αποτελέσματα μιας κακής απόφασης, αν είχαν τη σοφία να διαχειρίζονται τα συναισθήματα και τις πράξεις τους με σωστό τρόπο..όλα θα ήταν διαφορετικά.
Πίστης: Μεγάλο συναίσθημα και μεγάλη ευθύνη η πράξη της .Οφείλουμε πίστη σε μας τους ίδιους πρώτα από όλα , στις αρχές μας, στις δυνάμεις μας, στους ανθρώπους μας, σε ότι ανήκουμε ( πατρίδα, θρησκεία , οικογένεια), σε όσα "πήραμε " στο διάβα της ζωής μας .Πίστη στους άλλους και στις υποσχέσεις μας απέναντι τους όταν τις κάνουμε , στη στάση ζωής μας ακόμη και όταν θίγονται συμφέροντα μας..
Ελπίς: Για μένα το πολυτιμότερο συναίσθημα, όταν λείπει η ελπίδα δεν υπάρχει ανάσα να βάλεις μέσα σου. Ελπίζεις στα δύσκολα, ελπίζεις στο ακατόρθωτο, ελπίζεις ακόμα και στο χείλος ενός γκρεμού. Ελπίζεις στο αύριο όταν το σήμερα το βλέπεις να σβήνει πολλές φορές, ελπίζεις στα μάτια των ανθρώπων που αγαπάς ότι θα δεις αυτό που θες,ελπίζεις..αρκεί για να χαμογελάς.
Εγώ προσωπικά δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς ελπίδα και πάντα σκέπτομαι ότι ακόμη από την Αρχαιότητα οι τότε άνθρωποι την τοποθέτησαν σαν το διασωθέν πράγμα στο κουτί της Πανδώρας.
Αγάπη: Νομίζετε ότι θα υπήρχε και ένας κόκκος αυτού του σύμπαντος χωρίς αγάπη; ότι φτιάχνετε φίλοι μου δεν θα ήταν σωστό χωρίς αγάπη. Τα παιδιά σας, ο γάμος σας, η δουλειά σας, ακόμα και το φαγητό στο σπίτι χρειάζεται περισσότερο αγάπη να το κάνεις αντί για αλάτι και πιπέρι.
Αγάπη σε κάθε σας δημιουργία, στο κέντημα, στη ζωγραφική, στη ραπτική, στη χειροτεχνία και τη.. ζαχαροπλαστική ακόμη!!! Αγάπη σε κάθε πλάσμα, στο σύντροφο σας, στα παιδιά όλου του κόσμου , στα ζώα, στα λουλούδια.. Αναρωτιέμαι αν ήταν τυχαία τα ονόματα αυτά στις κόρες της Αγίας Σοφίας..Η αγάπη κινεί ακόμα και το πιο ακλόνητο πράγμα, η αγάπη είναι η κινητήριος δύναμης στα πα΄ντα, η αγάπη σημαίνει ..ζωή.
Φίλες μου ξέρω ότι σας κουράζω όταν είμαι ..σοβαρή μα εδώ γράφω τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου, εδώ "ακουμπώ" ότι γεμίζει το..φτωχό μυαλουδάκι μου όταν μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή μου σας ανοίγω το μπλοκόσπιτο, σας καθίζω στο καναπέ, σας προσφέρω καφεδάκι όλα με αγάπη και σας αποχαιρετώ μετά με πολλά...
Αχτιδένια φιλάκια
