Πως να σας εμπιστευτώ;

                                   

Πρώτα να σας ευχαριστήσω για τις ευχές εδώ στο μπλοκόσπιτο μου και στο κινητό μου στο κτήμα που μου ομόρφυναν την ημέρα των γενεθλίων μου και ..ξέρετε..στη δική μου ηλικία έχουμε ανάγκη για επιβεβαίωση ότι μας αγαπούν! 
Γύρισα όπως καταλάβατε σήμερα πρώτα για τις μαθήτριες μου και μετά για να ψηφίσω την Κυριακή! Δυστυχώς το τραντζιστοράκι μου στο κτήμα είχε μονίμως σε όλους τους σταθμούς συζητήσεις με πολιτικούς ..αμέτρητους..τόσους υποψήφιους που αναρωτιέμαι που θέλουν να ..κατασκηνώσουν στη πολιτική ζωή που ονειρεύονται να εισβάλουν. 
Υποσχέσεις, λόγια.. λόγια..λόγια..κι εγώ πήρα το κέντημα στο χέρι και τους μίλησα !
<< Πως να σας εμπιστευτώ..  άγνωστοι , αναξιόπιστοι, ψεύτες και εκμεταλλευτές της δικής μου αφέλειας να σας πιστέψω και να σας δώσω την άδεια να καταλάβετε την πολυθρόνα που ονειρεύεστε;>>
Ευτυχώς οι γείτονες μας στα καθημερινά καφεδάκια μας και τις συζητήσεις μας είχαν την ίδια γνώμη μαζί μας και δυστυχώς θα πράξουν όπως εγώ, ψήφο κατ΄ανάγκη γιατί να πάρει η ευχή για αυτή τη ψήφο πολέμησαν γενιές  και θα τιμήσω τον αγώνα τους.
<< Πως να σε εμπιστευτώ;>>
Οι δρόμοι μας είναι ένα βασίλειο από λακκούβες, τις έχω μάθει από έξω και ανακατωτά λες και είναι στο..σαλόνι μου..
Υπάρχει μία μικρή πλατεία στη γειτονιά μου με ένα υπέροχο άγαλμα τον Αχιλλέα όπου πήγαινα τα εγγόνια μου παλιά ( όταν περπατούσα χωρίς μπαστούνι) και σκαρφάλωναν με τα άλλα μικρά στα τεράστια πόδια του και μου ζητούσαν φωτογραφίες στην ασπίδα του.. Δεν ξέρω που βρίσκεται αυτό το άγαλμα πλέον, "αναμόρφωσαν" την μικρή πλατεία και την έκαναν σαν τα..μούτρα τους αφήνοντας μόνο λίγα παγκάκια και τα καταστήματα με τους λουκουμάδες ολόγυρα. Τώρα θα φανώ κακιά αν σκεφτώ πως πόσα έβγαλαν οι ..άρχοντες..με την αλλαγή αυτή αντί να βουλώσουν κάποια τρύπα, ή να φροντίσουν τα σκουπίδια;
<<Πως να σε εμπιστευτώ;>>
Τι απογοήτευση φίλοι μου να βλέπεις πως υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν να ανέβουν στην εξουσία πάντα με ψέμματα και υποσχέσεις που ξέρουν εκ των προτέρων πως δεν θα κρατήσουν.
Εγώ αυτά τα αξιώματα τα βλέπω σαν να κυβερνάς , να φροντίζεις την.. οικογένεια σου. Θέλεις πάντα το καλό της και παίρνεις αποφάσεις που να είναι πρώτα για καλό της και μετά για σένα τον ίδιο.
<<Πως να σε εμπιστευτώ;>>
Μου απέδειξες άπειρες φορές σε αυτά τα ..67 μου χρόνια πως δεν νοιάζεσαι για μένα, την οικογένεια σου και φροντίζεις για την δική σου εδραίωση για να έρθει η επόμενη φορά και να μου υποσχεθείς τα ίδια, να μου αποδείξεις πως με φροντίζεις και με αγαπάς και θέλεις μόνο το καλό μου..
<< όχι..δεν σας εμπιστεύομαι>> και το χειρότερο είναι πως δεν σας εκτιμώ, πως κλείνω την τηλεόραση στη φάτσα σας και το τραντζιστοράκι μου στις φωνές σας..
                         Αχτιδένια φιλάκια

Μεγάλωσα;..μπα..ιδέα σας!

                 

Από το κτήμα μας όπως καταλάβατε με το τάμπλετ , από την ολοφώτεινη μέρα με τα αηδονάκια μας με τις πρασινάδες μας και τα λουλουδάκια του μπαχτσέ μου ...

Να με χαίρεστε φίλοι μου, να σας ζαλίζω όσο με κρατούν τα πόδια και τα..δάκτυλα στο πληκτρολόγιο και ..

   "Τι σημασία έχουν τα χρόνια .." έλεγα παλιά..έχουν φίλοι μου δυστυχώς όμως επειδή εγώ μεγαλώνω μόνο ..εξωτερικά..δεν βαριέσαι..τι ..40..τι 50...τι ...67!!!!!

                         

                       Το..Δίδαγμα της ημέρας σε εικόνα:

                                       

Μη ξεχάσουμε το σπουδαιότερο, Χρόνια Πολλά στις αμέτρητες Ελενίτσες μου, στον εγγονό μου τον Κωνσταντίνο, στον αγαπημένο μου συμπέθερο και σε όποιον γιορτάζει σήμερα.

                  

                                                    

Από το κτήμα είναι δύσκολο να στείλω τόσα μηνύματα και ευχές οπότε..ζητώ την επιείκεια σας αν ξεχάσω κάποια ή κάποιον γιατί φίλοι μου το..67 φέρνει και προβληματάκια ..όπως να ανοίγεις την πόρτα και να αναρωτιέσαι τι ..ήθελες να κάνεις!!!!

Εγώ πάντως το γλυκάκι το έκανα στο κτήμα, θα βάλω επάνω την..λαμπάδα που ξέχασα από την..Ανάσταση και θα γιορτάσω με τους γείτονες μου την ημέρα αυτή όπως μου αρέσει να την γιορτάζω.. με ανθρώπους που αγαπώ!

                                     Αχτιδένια φιλάκια!

Εσείς .. οι φίλοι μου!

Η μία τριανταφυλλιά μου!!! Είναι κούκλα όπως βλέπετε και στολίζει την γωνιά της Κλώντης μου.
Όπως καταλάβατε..έχω γίνει σχεδόν μόνιμος κάτοικος..τροχόσπιτου στο κτήμα με τον ανδρούλη μου και τα περνάμε μια χαρά εκείνος με τα φυτά και τα δένδρα του κι εγώ με διάβασμα, ζωγραφική , κέντημα, τάμπλετ, βολτούλες στους ..αγρούς με βότανα με τις γειτόνισσες.

Μαθαίνω πολλά από αυτές όπως τα διάφορα βότανα που δεν ήξερα σε τι τα μαζεύουν.

Ξέρατε πως τα  άνθη από τα γαιδουράγκαθα γίνονται τσάι για να καθαρίζει το συκώτι; Η Λουίζα για ..αδυνάτισμα και αποτοξίνωση, το χαμομήλι για τα..πάντα ( αυτό..το ήξερα), τα άνθη της μολόχας για το λαιμό, η πασιφλόρα για ..ύπνο, η μαντζουράνα για πονόκοιλο..και τι δεν μου μαθαίνουν μα μετά...μου βάζουν τις φωνές γιατί προτιμώ τα ..σακουλάκια που είναι εύκολα!!!

Κοιτάξτε μία τεράστια πεταλούδα!!! Ήταν σχεδόν σαν την παλάμη μου!!
Μετά..θαυμάστε την δουλειά του Δημήτρη μου που κουράστηκε  μα έκανε το θερμοκήπιο και φέτος όπως ακριβώς το βλέπετε περιμένοντας να του δώσει τη χαρά να μας δώσει τους καρπούς του. 

Μεγαλώσαμε φίλοι μου εγώ σε λίγες μέρες γίνομαι 67.. και ο καλός μου 73.. κουραζόμαστε εύκολα , όμως πάντα έχουμε μέσα μας την λαχτάρα να δημιουργούμε και να κάνουμε τους εαυτούς μας δοτικούς και χρήσιμους. 
Εδώ  στο καταφύγιο μας εμείς της "πόλης" βρήκαμε πράγματα που μας κάνουν να ήμαστε χαρούμενοι και ήρεμοι , ο Δημήτρης τα φυτά και τα δένδρα, κι εγώ την ευτυχία να τον βλέπω ..ευτυχισμένο!
Σας ευχαριστούμε για τις ευχές σας για τα κορίτσια μας και γιατί είστε οι φίλοι μου που με θυμάστε και μου τηλεφωνάτε για να μάθετε αν ήμαστε καλά. Αν αυτό δεν είναι ευλογία φίλοι μου τότε τι είναι;
                                  Αχτιδένια φιλάκια

Χρόνια Πολλά!

Χρόνια Πολλά στα δύο κορίτσια μας που με διαφορά ένα χρόνο έδωσαν .. φως...χρώμα...και σκοπό στη ζωή μας!

Από το κτήμα μας με αγάπη και σήμερα Φθινοπωρινή εικόνα.

Αχτιδένια Φιλάκια φίλοι μου!

Ανοιξιάτικη ζωγραφική

Το ΣΚ μπροστά μου και φεύγω στο καταφύγιο μας που το επιθύμησα είναι αλήθεια γιατί εκεί μπορώ να κεντώ, να ζωγραφίζω, να ακούω τα πουλάκια, να περπατώ με τις γειτόνισσες ακόμα και με το μπαστουνάκι μου.
Όμως αυτές τις μέρες τελείωσα κάτι που ζωγράφιζα και που η ανοιξιάτικη διάθεση μου έκανε να βάλω χρώματα και αίσθημα.
Αν θέλετε νέα και για την φίλη μου πια..Α επικοινώνησε μαζί μου, θα χειρουργηθεί στις 20 κι εγώ βέβαια..θα είμαι δίπλα της.

                     Και τα δύο παλαιότερα ..

Τώρα ..ξεκούραση, σήμερα είχα τον έλεγχο στο νοσοκομείο για την Πάρκινσον, πήρα..συγχαρητήρια και απέδειξα πως μπορείς να κάνεις θαύματα όταν .. δεν ξεχνάς την φαρμακευτική αγωγή, όταν επιμένεις και αδιαφορείς για τυχόν..σπασίματα ποτηριών , στραβές πινελιές ,στραβές και διακεκομμένες γραμμές στους πίνακες,  αστάθειες και πεσίματα.
Επιτρέψτε μου...
Μανούλα μου δεν σε ξέχασα ποτέ..δεν μπορώ να πω Χρόνια Πολλά , θα πω μόνο: Ευχαριστώ γι΄αυτό που είμαι χάρη σε σένα..

Φίλοι μου σας εύχομαι ένα όμορφο ΣΚ να το χαρείτε όπως σας το φέρει ο Θεός και τα δικά σας όνειρα!
                                   ΑΧΤΙΔΈΝΙΑ ΦΙΛΆΚΙΑ

Υπάρχουν κάτι..κατσαρίδες φίλοι μου....

                 

Φίλοι μου δεν άντεξα σήμερα να μη σας πω αυτό που έζησα το πρωί μέσα από τα λόγια μιας άγνωστης νεαρής κυρίας μόλις 37 ετών την ..Α .. ας της δώσω όνομα . 
Πρωί είχαμε ραντεβού στην Γναθοχειρουργική όπου εγχειρίστηκε ο άνδρας μου για τον σχετικό μηνιαίο έλεγχο και δόξα το Θεό όλα ήταν καλά για μας. Εκεί λοιπόν που περιμέναμε τη σειρά μας πλησίασε μία κοπέλα που μου φάνηκε γνωστή μα..ξέρετε τώρα..θυμάμαι πρόσωπα μα ξεχνάω πια ονόματα και γεγονότα!!!
-Με θυμάστε ; με ρώτησε..
Δεν ξέρω αν έχω κάτι επάνω μου που τραβάει ανθρώπους να με εμπιστεύονται και να μου ανοίγουν τη καρδιά τους..μου συμβαίνει συχνά και κάνει τον άνδρα μου να μου λέει κοροϊδευτικά πως και μέσα στη..λάσπη εγώ θα βρω φιλίες..
Αρχίσαμε ρωτώντας μας αν όλα πηγαίνουν καλά με τον άνδρα μου και μετά μου είπε δακρυσμένη πως ο καρκίνος επέστρεψε σ΄αυτήν μέσα σε πολύ λίγο χρόνο αφού χειρουργήθηκε μαζί με τον άνδρα μου .Δεν θέλω να σας κουράσω.. μία ολόκληρη ώρα περιμένοντας μου είπε πως όταν έκανε την εγχείρηση τότε ήταν λεχώνα εβδομάδων και πως μετά πέρασε μία μεγάλη στεναχώρια που την οδήγησε σε ελαφριά κατάθλιψη και ..σε ξανά καρκίνο στη γλώσσα στη βάση. 
Είμαι διακριτικός άνθρωπος και σπάνια ρωτάω αν εκείνος που μου μιλάει δεν μου πει πρώτα αυτό που ίσως μέσα μου αναρωτιέμαι.
Ακούστε φίλοι μου..μετά την πρώτη εγχείρηση τότε ο άνδρας της την ..εγκατέλειψε με τα δύο παιδιά της ( το μωρό είναι μηνών) λέγοντας της πως δεν μπορούσε, δεν είχε τη ψυχική δύναμη να διαχειριστεί την ασθένεια της και τα μωρά.
 Πέρασε τις χημειοθεραπείες ολομόναχη μόνο με τη βοήθεια της αδελφής της όσο μπορούσε κι αυτή και προσπάθησε να του αλλάξει γνώμη πιέζοντας τον να πάνε σε σύμβουλο ψυχολόγο όπου εκείνος στη πρώτη επίσκεψη είπε στη γιατρό πως αρνείται να "σηκώσει" στους ώμους του το βάρος όλων αυτών και έφυγε. 
Έτσι έφυγε και από το σπίτι, δεν αξίωσε απαιτήσεις για τα παιδιά και η κοπέλα μόνη της παλεύει γιατί αρνήθηκε και υλική βοήθεια δίνοντας μόνο 400 ευρώ το μήνα ( ούτε για πάνες και γάλα φίλοι μου ) λέγοντας της: -Κλείσε με φυλακή αν θες.
Πέστε μου φίλοι μου αν δεν έπρεπε να πάρω το δεύτερο χάπι για την Πάρκινσον στον διάδρομο όταν τα άκουγα όλα αυτά βλέποντας την να δακρύζει αφού έτσι και τον είχα μπροστά μου θα τον πατούσα σαν..κατσαρίδα!
Της είπα μόνο ότι ήταν τυχερή που έφυγε αφού όπως λένε και οι Κινέζοι : " Μη κλαις για ότι έφυγε, για να το χάσεις θα πει πως δεν το είχες ποτέ. "Είπαμε πολλά φίλοι μου μέχρι που την φώναξε ο καθηγητής και όταν βγήκε μας είπε πως έπρεπε να χειρουργηθεί επειγόντως και  έφυγε για τα απαραίτητα χαρτιά λέγοντας :
- Πως θα βολέψω τα παιδιά μου;.....
 Την αγκάλιασα, της είπα ότι από μέσα μας και από την προσευχή παίρνουμε δύναμη όλα όσα γίνονται στη ζωή μας έχουν ένα λόγο και ότι και από το πιο άσχημο ξεπηδάει κάτι καλό..
- Όλα θα πάνε καλά γλυκιά μου..όλα θα πάνε καλά και θα έρχομαι να σε βλέπω. 
Μετά το..Αχτιδένιο πνεύμα ξύπνησε μέσα μου και την συμβούλεψα  , να πάρει ένα σφουγγάρι και να τον διαγράψει τον ανεπρόκοπο από τον πίνακα της ζωής της ( για να μη πω και να του δώσει μία γερή κλωτσιά) και να πάει να...( συγνώμη..λογοκρισία).
Της έδωσα το τηλέφωνο μου λέγοντας της πως θα ήμουν κοντά της αν χρειαζόταν να μιλήσει κάπου, να πάρει μία ενθάρρυνση ή να βοηθήσω όπως μπορώ. Δεν ξέρω αν θα με πάρει .. όμως θα προσεύχομαι γι' αυτήν .
Τώρα..περνάει η ευαισθησία και η λύπη μου και ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι μου και..πέστε μου φίλοι μου πως είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιοι άνδρες ( λέμε τώρα..) και..ξεφυσάω και τα ακούει ο καημένος ο δικός μου που κι εκείνος στεναχωρήθηκε γιατί μας άκουγε και με είδε μετά να τρέμω σαν το ψάρι από την τσατίλα! Θα τον τσάκιζα τον άτιμο αν τον είχα μπροστά μου!!!!!! και ακούστε και το χειρότερο, ρώτησα αν η πεθερά της βοηθάει με τα παιδιά και μου απάντησε πως της είπε :
-Ο καημένος ο γιος μου δεν μπορεί τις πιέσεις από μικρός, όπως τον μεγάλωσα κι εγώ μόνη μου να μεγαλώσεις κι εσύ τα παιδιά σου!!!! Άλλη κατσαρίδα φίλοι μου..κρατς..την πάτησα!!!!
                                     Αχτιδένια φιλάκια