Φιλία σημαίνει...

                                                             
Θυμάστε το σχολικό Λεύκωμα; Εκείνο που συνήθως άρχιζε με το καθιερωμένο: " τι σημαίνει φιλία;"
Πόσο σημαντική θέση έχει η φιλία στη ζωή όλων μας; Πόσο μας γεμίζει τη ψυχή και τη ζωή μας; Αν πάρω παράδειγμα από τον εαυτό μου είναι κάτι  απαραίτητο και μοναδικό συναίσθημα, ένα κομμάτι από το παζλ του χαρακτήρα μου, κάτι που με συμπληρώνει και μου δίνει ζωή.
Θα μου πείτε πως το θυμήθηκα πάλι αυτό και σας το γράφω..ίσως γιατί αυτό το τριήμερο έχω κοντά μου μία φίλη παλιά, συμφοιτήτρια και συναδέλφισσα . Ήμασταν στο κτήμα όταν το κινητό μου χτύπησε για να ακούσω τη φωνή της να μου λέει: - Γεωργία μου θέλω να έρθω να σε δω , να τα πούμε όπως παλιά...
Αστραπή γύρισα σπίτι, την υποδέχθηκα και περάσαμε την Κ.Δευτέρα στο κτήμα και μετά πάλι σπίτι.
Ένα υπέροχο τριήμερο, μαζί στο καναπέ..όπως τότε παλιά ..πόσα χρόνια πριν νεαρές φοιτήτριες ..ανταλλάζαμε μυστικά, ιδέες, την... φανουρόπιτα... , μαζί  στο ίδιο γραφείο συνεταίροι  στην αρχή του ονείρου μας...
Μετά ήρθε ο .έρωτας, εγώ στο Βέλγιο εκείνη στη Λάρισα μα πάντα φίλες το ίδιο  οι άνδρες , το ίδιο και οι κόρες μας...Τώρα η φίλη μου έμεινε μόνη, ο άνδρας της "έφυγε"και η φιλία χρειάζεται για να γλυκάνει τις πληγές του κενού.
Κι όμως φίλοι μου... γελάσαμε, θυμηθήκαμε,ζωγραφίσαμε, ανταλλάξαμε μυστικά ... όπως παλιά...κλάψαμε με τη ψυχή μας για όσα χάθηκαν και δεν θα γυρίσουν. 
Ίσως το ότι είμαι μοναχοπαίδι με κάνει να δένομαι εύκολα, η φιλία για μένα είναι δεσμός, είναι εκτίμηση, εμπιστοσύνη και έννοια..έννοια για το πως αισθάνεται και τι χρειάζεται.
Χθες λοιπόν θυμήθηκα το Λεύκωμα, άνοιξα το κουτί των αναμνήσεων και το βρήκα καταχωνιασμένο με τον κεντημένο σελιδοδείκτη ανάμεσα του και το σήμα της σχολής καρφωμένο επάνω του. Έγραφα στη πρώτη καταχώριση:
Φίλος σημαίνει εκείνος που θέλεις να είναι πάντα δίπλα σου όταν τον χρειάζεσαι  και όταν σε χρειάζεται, εκείνος που ακουμπάς τις λύπες, τα μυστικά και τις χαρές, αυτός που σε κάνει να είσαι δίπλα του μόνον ο ...εαυτός σου και καμία πλαστή εικόνα.
Έχω φίλες που μας συνδέουν χρόνια, καταστάσεις, εμπειρίες, πόνοι και χαρές, φίλες χρόνων πολλών από το σχολείο, από τη Σχολή, από το...μαιευτήριο ακόμη.. από αυτό το χώρο που άλλοι φοβούνται..και που εγώ βρήκα θησαυρούς. 
Απαραίτητη η φιλία για τον άνθρωπο, από τότε που περπατάει και παίζει , από τότε που χρειάζεται κάποιον να μοιραστεί μυστικό.. 
Ψάχνω στις αναμνήσεις μου και δεν θυμάμαι να μάλωσα ποτέ ούτε μία φορά με κάποια από αυτές.Χρειάζεται υπομονή, αγάπη , εμπιστοσύνη, εκτίμηση, συμπαράσταση και προσφορά σε αυτή την αμφίδρομη σχέση.
Αύριο αποχαιρετώ τη φίλη μου που γυρίζει σπίτι στη Λάρισα της,στα παιδιά και τα εγγόνια της,  νομίζω πως ο πόνος της έγινε μικρότερος και η έννοια μου μεγαλύτερη γι' αυτήν .
                                    Αχτιδένια φιλάκια