Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Αμπελοφιλοσοφίες μιας βραδιάς..




Κάποιες μέρες νοιώθω ότι ζω σε λάθος εποχή..ονειρεύομαι ότι γυρίζω πίσω στην ασφάλεια των παιδικών χρόνων..στην αθωότητα τους..χαμένοι κόσμοι γύρω μου..βία..εκδίκηση..φόβος αμφισβητήσεις αξιών..Μα δεν ζήτησα εγώ αυτό το κόσμο..δεν μεγάλωσα γι αυτόν , δεν ονειρεύτηκα , δεν σπούδασα δεν σχεδίασα να ζω μέσα του..
Τι  βλακείες λέω ..θα μου πείτε..εδώ γενιές καταστρέφονται κι εσύ αναζητάς το όνειρο;Σωστά..μα με πονάει να βλέπω τα εγγόνια μου με άγνοια να περπατούν χωρίς να το θέλουν στα χνάρια που τους ανοίγουν καθημερινά οι "ανοιχτοί"ορίζοντες των έχοντες την αρχηγεία του κόσμου στη σκακιέρα τους. 
Εγώ περπατώ ακόμη στις λέξεις του Παπαδιαμάντη, στους στίχους του Δροσίνη, στου Καρκαβίτσα την αγάπη για τη θάλασσα..Εγώ χρωματίζω ακόμη με έντονα χρώματα τους λευκούς πίνακες ελπίζοντας ότι θα αποφύγω το μαύρο χρώμα που ποτέ δεν αγάπησα..Εγώ ψιλοτραγουδώ την Αρλέττα, λικνίζομαι στην αγκαλιά του καβαλιέρου μου στις μελωδίες των μπλουζ της εποχής μου τότε που το φιλί σου κοκκίνιζε τα μάγουλα και το ρολόι σαν την Σταχτοπούτα χτυπούσε στις 9 ακριβώς. Αργότερα στου Πολυτεχνείου τις φωνές πιστεύοντας στις λέξεις της νιότης,,ελευθερία, δικαιοσύνη, ισότης, αναγνώριση, μέλλον,  διάκριση αξιών..μεγάλες λέξεις  τελικά φίλοι μου ..μικροί οι άνθρωποι . 
Αλλάξαν όλα , αλλάξαμε κι εμείς φίλοι μου, παραδοθήκαμε και..προσαρμόσαμε τις δικές μας προδοσίες στο όνομα  της εκάστοτε φιλοδοξίας μας..
Δεν ξέρω αν οι νίκες μας και οι ήττες μας έχουν το σωστό γέρσιμο στη μεριά που θέλαμε..στο τέλος θα φανεί, στο τέλος πάντα ανακαλύπτεις τα σωστά και τα λάθη.
Όχι..δεν είμαι στεναχωρημένη, ούτε ηττημένη..απογοητευμένη ίσως , δικαιωμένη για τις επιλογές μου στη ζωή..ναι! Άλλωστε πάντα μετράει περισσότερο η προσωπική μας νίκη σε ότι αγαπάμε και μετά όλα τα άλλα. 
Ίσως επηρεάστηκα από τα λόγια του μικρού μου εγγονού χθες που είχα τα δύο αγόρια. Έπαιζε ένα παιχνίδι με στρατιώτες , αίματα και όπλα ..τον μάλωσα και του είπα ότι είναι κακό αυτό και μου απάντησε:
-Γιατί γιαγιά; Πως θα μάθω να σκοτώνω τους τρομοκράτες;
Του εξήγησα ότι η εκδίκηση είναι κακός σύμβουλος, ότι δεν θα υπάρχουν πάντα γύρω μας κακοί άνθρωποι..ότι..ότι.. Τι να του έλεγα όταν αυτό το παιδί βομβαρδίζεται καθημερινά με βία , φόβο, αγωνία των γονιών του. Μετά ήρθε η μαθήτρια μου και μου συμπλήρωσε τις συναισθηματικές μου δυσκολίες. Μου είπε:
-Κυρία χθες ο μπαμπάς μάλωσε με τη μαμά και η μαμά κοιμήθηκε στο καναπέ..λέτε να χωρίσουν; και αν χωρίσουν εγώ θα κάνω μάθημα μαζί σας;
Τι κάνουμε φίλοι μου; πως καταστρέφουμε το κόσμο των νέων αυριανών ανθρώπων, τι κάνουν οι νέοι γονείς χωρίς και αυτοί ακόμη να το καταλαβαίνουν.
Έστειλα τον άνδρα μου στο κτήμα..χώθηκα στο εργαστήρι μου,,πήρα στολίδια χάντρες κορδέλες και έφτιαξα τα δικά μου χρώματα στο παρόν μου.





Βραδάκι πια..ας πάρω τις φιλοσοφίες μου στο μαξιλάρι μου ..ή ..μάλλον να τις αφήσω έξω από τη πόρτα καλύτερα να τις ξορκίσω να φύγουν μακριά..τελικά η ηθελημένη άγνοια της αλήθειας μας θωρακίζει απέναντι σε όλα.
'Καληνύχτα φίλοι μου και..Αχτιδένια νυχτερινά φιλάκια!

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ θα σου πω μία Καλημέρα γλυκιά και αγαπημένη Αχτίδα και είμαι σίγουρη ότι ο χώρος που ζεις είναι γεμάτος ηρεμία, αγάπη και τρυφερότα.Γι' αυτό σε διαβάζω. γι' αυτό σε αγαπώ και είσαι η παρέα μου χρόνια τώρα στη ξενιτειά.
MONICA

Κική Κωνσταντίνου είπε...

αχτιδουλα μου αγαπημενη καλημερα
το οτι εισαι χρυσοχερα το ξερουμε και μας το επιβεβαιωνεις αλλη μια φορα
θελω να σου πω πως εισαι ενας ηλιος φωτεινος και αυτον τον ηλιο τον προσφερεις και σε εμας
μεινε οπως εισαι για παντα
σε αγαπω πολυ!

Ελένη Φλογερά είπε...

Αχ Αχτίδα μου τις ίδιες σκέψεις κάνω και εγώ. Παλαιότερα κάναμε όνειρα για έναν όμορφο κόσμο, ένα κόσμο που θα πρεσβεύει το καλό, αλλά τώρα βλέπουμε πως το κακό έχει εξαπλωθεί παντού, τα γεγονότα μας προλαβαίνουν.
Καλημέρα και φιλάκια!

Αμαλία είπε...

Καλημέρα καλή μου Γεωργία,
Τι ωραίο που είναι το πουγκί του παρελθόντος που αναφέρεις...Και πόσο επικίνδυνα ισοπεδωτική είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε. Το κακό είναι ότι μπαίνει αναπόφευκτα στο πετσί των παιδιών και παραμορφώνει τις συμπεριφορές τους. Δεν ξέρω ποια είναι η σωστή αντίδραση επί του προκειμένου. Ίσως η φυγή που περιγράφεις.
Θεωρώ πως όλα με την Ιωάννα είναι υπό έλεγχο,αλλιώς κάτι θα μας έλεγες.
Να έχεις μια καλή μέρα και να φιλήσεις το φιογκογιόρκι στη μυτούλα της.

ΡΙΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΕΜΒΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΦΥΛΑΧΤΕΙΣ.ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΜΕΡΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΤΗΝΚΛΩΝΤΟΥΛΑ

syros2js είπε...

Έχεις τη μαγική ικανότητα να μας ταξιδεύεις και με τις δημιουργίες σου και με τα λόγια σου!
Είμαι απόλυτα σίγουρη πως σε όποιες περιπτώσεις περνούσε από το χέρι σου, έκανες τις καλύτερες δυνατές επιλογές... Για τα υπόλοιπα, δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι... Απλά, προχωράμε και φροντίσουμε να δίνουμε το σωστό παράδειγμα, όπως κάνεις άλλωστε κι εσύ, γλυκιά μου!
Ο κόσμος σίγουρα δεν είναι αγγελικά πλασμένος, όμως μέσα του υπάρχουν πολλοί άγγελοι! Το πιστεύω!
Οι δημιουργίες σου είναι υπέροχες!!!! Ελπίζω όλα καλά με την κορούλα σου...
Φιλί γλυκό σε εσένα και χαδάκια στο Κλωντουλίνι μας!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

Ωραιοζήλη! είπε...

Τι όμορφα που ήταν τα χρόνια σας....δύσκολα, μα όμορφα!
Τώρα έχουμε τα πάντα και δεν μπορούμε να τα χαρούμε...
Πολύ όμορφες οι κατασκευές σου....μου άρεσε πολύ και η πρώτη φωτογραφία ;)
Καλό μεσημέρι!

Αμαλία είπε...

Αχτιδούλα και καλοί μου φίλοι συνχολιαστές (δική μου έκφραση, μπρρρρ),
Ελπίζω να είχατε όλοι μια καλή και ήρεμη μέρα.
Να έχετε και μια καλή νύχτα.
Παίρνω το αυχενικό μου παρέα και πάω να μαγειρέψω.........
Γεωργία μου, φιλί στη μυτούλα της για καληνύχτα.

Αμαλία είπε...

Με συγχωρείτε κυρίες και κύριοι, συσχολιαστές ήθελα να πω, αλλά τελώ υπό την επήρρεια παυσιπόνων και μου ξεφεύγουν σύμφωνα.