Ένα δωράκι από Σύρο!

Αυτές τις μέρες πολεμώ την αγωνία μου με ζωγραφική για το FRONT και το μπαζάρ της Άρτος και Δράση. Χωμένη στα χρώματα, τα υλικά και κάνω ότι τόσα χρόνια μου χάρισαν την ηρεμία που όπως λένε έχω. Όταν ζωγραφίζω ταξινομώ τις σκέψεις μου, δίνω λύσεις σε προβλήματα, παίρνω θάρρος από τη Πίστη μου και την αγάπη μου σε ότι κάνω. 
Η κόρη μου , το μωρό..χρειάζονται 2 εβδομάδες μαι μάλλον δεν τις έχουν και το χειρότερο είναι ότι δυστυχώς τα φάρμακα που χρειάζονται δεν υπάρχουν λόγω έλλειψης στην..Ελλάδα!Το Παπαγεωργίου που μας έστειλαν δεν έχει και..κλείνει λόγω χρεών , οι ιδιωτικές κλινικές το ίδιο, έλλειψη ..και δεν είναι μόνον η κόρη μου που τα χρειάζεται. 
Μέσα λοιπόν σε αυτές τις αγωνίες και σκέψεις ..ένα δωράκι από τη Σύρο μου έδωσε το φως της φιλίας μέσα μου και όπως είμαι και ενθουσιώδης το άνοιξα αμέσως και το χάρηκα σαν παιδί! 
Ιωάννα μου θέλω να σε ευχαριστήσω γλυκιά μου για τόσο κοπιαστικό χειροποίητο δωράκι σου και ιδιαίτερα για το γραμματάκι σου που μπήκε στη συλλογή μου , στο μικρό σεντουκάκι των αναμνήσεων μου από όλες εσάς. Πάντως το σου βερ που μου έστειλες εγώ θα το κάνω κρεμαστό γούρι στο δένδρο μου  όπως και πέρσι!

Προσέξτε ότι ανοίγει και δένεται με κορδελίτσα κάνοντας ένα όμορφο επιτραπέζιο στολίδι με ...σοφίες για όλες εμάς ( δεν πιστεύω να με λες μουρμούρα ) που μουρμουρίζουμε με τις εποχές!
Στο εργαστήρι συνέχεια μετά με τον μικρό εγγονό μου που πήραμε από το σχολείο σήμερα. Έχουμε προγραμματίσει  με το Δημήτρη να πάμε στη Βεργίνα τη Δευτέρα για να παραδώσω το δέμα που έκανα μαζί με όσα θα μου φέρουν φίλες. Εύχομαι..εύχομαι να πάνε όλα καλά και να πάμε , εύχομαι και ελπίζω..
Τα γούρια μου και φέτος "συνταγή" από τα περσινά μου που "πούλησαν" τρελά, απλά λίγες αλλαγές στο θέμα αν και το αγαπημένο μου καραβάκι για καλοτάξιδο νέο χρόνο ( Από το στόμα μου και  στου Θεού το αυτί!)!

                     Λίγα ημερολόγια ακόμη! 

Μία εξαίρεση στα γούρια λίγα...χειμωνιάτικα  και μία φάτνη. 

Στο δωμάτιο εργαστήρι μου υπάρχει και ένα κρεβατάκι της Κλώντη που μου κάνει πάντα παρέα, που της μιλώ λες και έχω κάποιο φίλο δίπλα . 

Φίλες μου σας ευχαριστώ για τα μηνύματα , τα σχόλια, τα τηλεφωνήματα, συγχωρείστε μου που δεν απαντώ , είπαμε..έχω το κουσούρι να αποτραβιέμαι όταν έχω κάτι που με πονάει. Κάποτε όταν τα κοριτσάκια μου ήταν μικρά κάποια στιγμή τα κυνηγούσα στο μπαλκόνι και φώναξα δυνατά με θυμό: " Αχ! να μεγαλώσετε να ησυχάσω!".Τότε μία γειτόνισσα με μεγάλα παιδιά μου φώναξε: - Κορίτσι μου, θα με θυμηθείς..μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες. Πιστέψτε με..την θυμήθηκα άπειρες φορές.
Σας εύχομαι ένα καλό ΣΚ με ότι σας γεμίζει τη ψυχή φίλες μου.
Αχτιδένια φιλάκια!