Ελάτε μαζί μας στο λόγγο της Εδέσσης!

Στην Έδεσσα έφθασε η χάρη μου χθες από το πρωί με τον άνδρα μου και τα δύο εγγόνια μας αφού έτσι ξαφνικά μας ήρθε η ιδέα να τα πάμε εκδρομούλα. 
Η ιδέα μας υπέροχη..περάσαμε υπέροχα αν και γίναμε πτώματα από τη κούραση γιατί σε αυτά τα δύο αγόρια δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο τους τέτοια λέξη..
Η ημέρα σχεδόν καλοκαιρινή  κι εγώ φόρεσα μακρυμάνικο (να με πάρει και να με σηκώσει!!!), μόνο που δεν έκανα στριπτήζ στο ταξίδι!

Στη σπηλιά που λένε οτι δίδαξε και ο Αριστοτέλης κάποια φορά τον Αλέξανδρο. Κοιτάξτε πως την κατάντησαν..όταν τη πρωτοείδα πριν χρόνια ήταν..βατή..Τώρα είναι κρυμένη από χόρτα και αράχνες μα για τα μικρά ήταν η σπηλιά του γίγαντα!

Ένα προσκήνημα στο εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου και μετά..βουρ για το παιχνίδι με τη φύση.

Με τη Κλώντη μαζί τρέχανε στα μονοπάτια να βρούνε λέει την αρκούδα και να την πολεμήσουν!

Μου βρήκανε όμως ένα αλογάκι της Παναγίτσας!..Εγώ έβαλα τροχάδην..να φύγω μακριά, ήταν τεράστιο !

Κλώντη είπα...νάτηνε κι αυτή!

Εδώ μου ζητάει βοήθεια και αγκαλιά!

Μου μαζέψανε και σαλιγκάρια να τα κάνω στιφάδο με πλιγούρι!

Ανακάλυψαν ένα μεγάλο χωράφι με καλαμπόκια ξερά!..Το τι παιχνίδι έγινε εκεί δεν λέγεται!

Το πρόγραμμα είχε και ..πικ νικ στο γρασίδι! Πανηγύρι τα μικρά..έφαγαν όσα τους παρακαλούσα να φάνε τη προηγούμενη μέρα. Πάνε τα κεφτεδάκια, οι ντοματούλες, το τυράκι, φρέσκο ψωμί από το χωριό, μήλα και μπανάνες. Βέβαια..στο τέλος υπήρχαν κουλουράκια και σοκολατίτσες.

                     Τι νοστιμιά αυτό το πράσινο μήλο!!!

Η φύση στο μεγαλείο της..ξαπλώνεις και κοιτάς τον ουρανό μέσα από τις κορυφές των δένδρων!!!

Βλέπεις μπροστά και είναι σαν να βλέπεις το ίδιο!

Αποχαιρετήσαμε το λόγγο και ξεκινήσαμε για τους καταρράχτες! Εδώ τους εγκατέλειψα..το πόδι μου πονούσε και τα σκαλοπάτια ατελείωτα. 
Κάθισα με τη Κλώντη σε ένα παγκάκι και περίμενα εκεί υπομονετικά τους.. άνδρες μου που το διασκέδασαν. Ο παππούς τους πήγε μέχρι και στο Ενυδρείο που έφτιαξαν εκεί κοντά να δούνε τα φίδια
Στο πάρκο παίξανε λιγάκι με τα δένδρα..ανάψανε κεράκι στο εκκλησάκι και....κατά λάθος μπήκανε σε ένα μικρό συντριβάνι.. Εγώ μόνο ξέρω τι τους φόρεσα μετά!

Τα δικά μου εγγόνια είναι δυνατόν να μην αγαπούν τα ζώα;

                    Μόνο που δεν το πήραμε μαζί μας!!!

Ένα παγωτό μηχανής από το παππού και ξεκινήσαμε για το γυρισμό με ..μουτράκια γιατί δεν ήθελαν να γυρίσουν πίσω! Παράδοση στη μαμά τους, καφεδάκι στο μαγαζί της κόρης μας και..σπίτι..σπίτιιιιι...ντουζάκι μου...κρεβατάκι μουυυυυ!
Η ανταμοιβή μας..; 
 Μία σφιχτή αγκαλιά και ένα: - παππού θα ξαναπάμε;..σε παρακαλούμε..θα ήμαστε φρόνιμοι αυτή τη φορά..( να ξέρατε πόσες φορές το έχω ακούσει αυτό!).
Όλη η κούραση φεύγει φίλοι μου..και θυμάσαι μόνο τα ευχάριστα και όχι τη βουτιά στο συντριβάνι!
Καλή εβδομάδα σας εύχομαι και κάθε ευκολία στα δύσκολα!
Αχτιδενια φιλάκια!