Τα πρώτα μου πράγματα για τα Μπαζάρ.

Είπα να σας αφήσω λίγο ήσυχους από τη καθημερινή μου μουρμούρα μα ..που να κρατηθώ μακριά σας!
Παρέα με τον άνδρα μου, τα εγγόνια και τη καθημερινότητα μου αυτές τις μέρες..
 Έκανα αγώνα το πρωί για να  σπρώξω τον άνδρα μου στη κυριολεξία να κάνει το ετήσιο Τσεκ Άπ και με έζωσαν τα φίδια όταν μου είπε ότι τελικά θα πάει μόνος του! 
Φαίνεται όμως ότι η σκέψη της ..κρεβατομουρμούρα που θα του έκανα αν δεν πήγαινε..τον έπεισε και γύρισε να μου ανακοινώσει ότι όλα πήγαν  "τέλεια" αφού βέβαια πρώτα μου έκανε τη σχετική πλακίτσα για να μου σπάσει τα νεύρα!! Άνδρες..
Έμεινα λοιπόν μόνη σπίτι και έπεσα με το μούτρα στις κατασκευές μου για το Παζάρι που κάνουμε φίλοι μου για τα ζώα ,ελπίζω να βλέπετε τη σχετική εικόνα δίπλα γιατί είναι μέχρι τις 15 Νοεμβρίου.
Ετοίμασα λοιπόν σήμερα κάποια που τα είχα στη μέση γιατί είπαμε..μου αρέσει να φτιάχνω διάφορα συγχρόνως!
Λοιπόν ένα συμβολικό δημιούργημα.. Γήινα χρώματα .. θαλασσόπετρα με διάβρωση που μάζεψα το καλοκαίρι, κεραμικό περιστέρι , χρυσό ανάγλυφο, φυλλαράκια από χαλκό και μικρά μαργαριτάρια για ..φως! Δένει σε μία βάση από ξύλο, μία μικρή χάλκινη ταμπελίτσα με τη λέξη που συμβολίζει! "Ειρήνη".

Δεν μου ξεφεύγει ούτε ένα κουτί από το Νες καφέ του άνδρα μου!! Εκρού δαντέλες με σομόν κορδελίτσα, κέντημα στο καπάκι και εκρού ανοιχτά τριανταφυλλάκια στη μέση ολόγυρα.

Αν νομίζετε ότι έχω ξεχάσει τις άδειες κονσέρβες της Κλώντης κάνετε λάθος.. Μαζεύω όλα τα άδεια της τενεκεδάκια και τα φτιάχνω σε διάφορες παραλλαγές.
Αυτή την "έδεσα" στα χρώματα και τις δαντέλες που μεταχειρίστηκα επάνω.

Νομίζω ότι πρέπει να βάλω και χρώμα Χριστουγεννιάτικο όμως.. Όποιος το πάρει μπορεί να το γεμίσει καραμέλες και να το δωρίσει κάπου.

Και λίγο κλασσικά ημερολόγια να μη ξεχνιόμαστε..Τα ρόδια που αγαπώ και αυτές τις μέρες έπλασα με πηλό ένα σωρό από δαύτα!

Αυτά για πρώτη φουρνιά..Τώρα δουλεύω τα σχετικά κεραμικά στοιχεία για τα γούρια της χρονιάς μου και βέβαια δεν χρειάζεται να σας πω ή να σας δείξω ..το χάος του εργαστηρίου μου!
Προ ημερών μία φίλη μας έδειξε το δικό της και..έπαθα σοκ..από τη τάξη και τη καθαριότητα που επικρατούσε εκεί!. Εγώ παιδιά από παλιά "λειτουργούσα " καλύτερα στο χάος των υλικών, κουσούρι θα μου πείτε μα..........
Μία όμορφη μέρα λοιπόν σήμερα..θα μπορούσα να φτιάχνω μέχρι τα ξημερώματα μα..έχω και τον..γκρινιάρη μου που με κοιτά με παράπονο όταν πίνει το καφέ χωρίς παρέα!
Αχτιδένια φιλάκια..σε όλους που αγαπώ!