Ένα ακόμη ΣΚ..όπως το φέρει ο Θεός!

Ένα ακόμη ΣΚ πέρασε σχεδόν φίλοι μου απλά όμορφο, ήρεμο θα έλεγα . Μία επίσκεψη σε γηροκομείο ήταν μάλλον το καλύτερο μνημόσυνο για τη μητέρα μου που έκλεισε όπως σας είπα τα 3 χρόνια μακριά μας. Ξέρετε τι με πληγώνει περισσότερο αυτό το καιρό που η οικονομική κατάσταση επηρέασε και μας;..το γεγονός ότι δεν μπορώ να κάνω περισσότερα πράγματα όπως παλιά για όσους έχουν την ανάγκη μου.Αυτό μου στερεί μία χαρά και μία ψυχική ικανοποίηση.
Μετά ακολούθησα τον άνδρα μου στην αγαπημένη του πλέον ασχολία..κοντεύει να γίνει κανονικός αγρότης...Η αλήθεια είναι ότι δεν πήγα με πολλή προθυμία..βλέπετε η υγρασία και ο καιρός με έχουν κάνει και πονάω στην εγχείρηση μου..
Όμως έκανα καλά που πήγα γιατί οι καλές μου γειτόνισσες με περίμεναν στη Λαϊκή αγορά του χωριού ξέροντας ότι ο άνδρας μου θα την έκανε κι εκεί τη βόλτα του..Τον έχουν μάθει ακόμα και στη Λαϊκή ξέρετε..μόλις τον βλέπει ο ..Λουλουδάς κάνει χαρούλες και του πουλάει φυντάνια!
Μόλις πάει στο κτήμα αλλάζει ρούχα..γίνεται αγρότης και τον..χάνω.Αλλά λέει θέλει να με βλέπει εκεί..στο κιόσκι να κεντάω και να μου μιλάει κάθε τόσο όταν περνάει να ξεκουραστεί.
Η φύση πάντως σου δίνει μία υπέροχη αίσθηση γαλήνης.σε κάνει να παρατηρείς τα πάντα..Ξέρετε ότι έπαψα να φοβάμαι πολλά έντομα που κάποτε τα..έτρεμα; 
Αρχίζει πάντα από το θερμοκήπιο..τα χαζεύει..τα χαίρεται.αντικαθιστά όσα βγάζει με νέα φυτά..

Όπως βλέπετε..η Κλώντη παντού πίσω του παρακολουθεί και αυτή όπως εγώ..θεατές της προσπάθειας του..Πάντως του λέω τα ενθαρρυντικά λογάκια που "θέλει" να ακούει όπως: "Τι υπέροχες σαλάτες αγάπη μου, τι αγρότης έχεις γίνει!!!!!!"

Μετά πάει και στα εξωτερικά του..που ελπίζω να μη παγώσουν εν καιρώ και τον ακούω να κλαψουρίζει τους κόπους του

Εγώ πάντως τους κόπους μου τους..τρώω! Οι φραουλιές είναι δική μου ευθύνη ( λέμε τώρα!!!!) και κάθε φορά μου δίνουν το..ευχαριστώ τους που το γεύομαι μαζί με τη Κλώντη.

Απίστευτο μου φαίνεται όμως είναι γεμάτες φράουλες..μικρές βέβαια και δεν κοκκινίζουν εντελώς όμως περιέργως είναι γλυκές και πεντανόστιμες εντελώς διαφορετικές από τις έτοιμες που αγοράζουμε.
Η μία καλή μας γειτόνισσα μας έφερε ένα πιάτο με ζεστές ψητές σαρδέλες να "τσιμπήσουμε"και τις παρεχώρησα στον Δημήτρη μου γιατί πραγματικά του είπα γελώντας ο Θεός συνωμοτεί μαζί του. Κάθε φορά που κάνω Φακές φίλοι μου ο άνδρας μου "όλως τυχαίως" βρίσκει ψάρια στο δρόμο του και τις αποφεύγει..Λοιπόν είχα κάνει Φακές!!!Τις έφαγα μόνη μου!!!!
Γυρίσαμε τρεχάτοι σπίτι, καλέσαμε αγαπημένους φίλους και είχα να πλύνω σακούλες με χόρτα όσο ο άνδρας μου μαγείρευε... περάσαμε θαυμάσια, μας αρέσει το σπίτι μας να είναι γεμάτο..νομίζω ότι είναι το..βίτσιο μας!
Αργά μου έφερε "πεσκέσι" η κόρη μου τα δύο εγγόνια μου τα αγόρια ΠΑΝΤΑ!!!Τη κόρη την κρατάει για τον εαυτό της πάντα ! Όμως το σπίτι της γιαγιάς  είναι πάντα ανοιχτό γι' αυτά καθώς και το διπλό κρεβάτι της οπότε..ο καναπές μας δέχθηκε στην αγκαλιά του και ευτυχώς από καναπέδες είμαι γεμάτη !
Κυριακή λοιπόν σήμερα, τα εγγόνια μου ακόμα κοιμούνται, ο καφές με τον άνδρα μου,  το σπίτι σιαγμένο αφού έπλυνα πρώτα ένα σωρό κατσαρόλες θεόβαρες.. Με χαμόγελο και καλή διάθεση για την ημέρα που ξημέρωσε ο Θεός σας ανοίγω το καναπέ του μπλοκόσπιτου μου με ηρεμία και αγάπη λίγο πριν γίνω η..στρίγκλα γιαγιά που θα αρχίσει τα:...Μη Πασχάλη..Μη..Δημήτρη..φρόνιμααααααα!
Αχτιδένια φιλάκια..