Το δένδρο βγήκε από το...συρτάρι!

 Κυριολεκτώ φίλοι μου όταν λέω συρτάρι γιατί η.. δενδράρα μου είναι το πολύ 50 πόντοι και μαζεύεται πλήρες με τα στολίδια και τα φωτάκια του σε ένα μεγάλο συρτάρι μαζί με το στεφάνι της πόρτας. Έτσι εύκολα  βγαίνει και ... δηλώνει παρουσία στολισμού!

Φέτος καθαρίζοντας το πατάρι χάρισα και όλες τις κούτες με τα παιχνίδια του παλιού 2μετρου δένδρου μας που κι αυτό χαρίστηκε. Αυτό το μικρό δενδράκι είναι ότι πρέπει για μας πια άλλωστε το εργαστήρι μου αυτές τις μέρες γεμάτο από υλικά για τα Χριστουγεννιάτικα που φτιάχνω μου έχει χαρίσει τον.. κορεσμό στα στολίδια. Έτσι λοιπόν σήμερα έφερα επισήμως τα Χριστούγεννα στο σπίτι.

Βλέπετε πόσα δικά σας στολίδια έχει; Τα κρατώ όλα μαζί με.. πακέτα από δικές σας κάρτες που δεν έχω το θάρρος να πετάξω τόσα χρόνια. 

Στόλισα και την πόρτα με το μόνιμο τόσα χρόνια στεφάνι και τον ενδιάμεσο χώρο με την γειτόνισσα φίλη μου που ξέρω πως γυρίζοντας από την δουλειά θα το δει και θα χαρεί.

Μετά σκέφτηκα πως έπρεπε να φτιάξω και ένα νέο στολίδι για μένα βλέπετε φέτος φοβάμαι πως ίσως είναι τα τελευταία Χριστούγεννα που μπορώ να φτιάξω πράγματα για τα ιδρύματα που τόσα χρόνια ήμουν εθελόντρια. Τα δάκτυλα μου με δυσκολεύουν πάρα πολύ και έρχονται στιγμές που...απογοητεύομαι. Άλλοτε πάλι ξυπνώ με όνειρα και ελπίδα ότι θα κάνω πολλά. Ο Δημήτρης με βοηθάει πολύ, σε όλα, χαμογελώ όταν σκέπτομαι τον πατέρα μου που είχε παλιές ιδέες στη θέση του άνδρα στο σπίτι... φαντάσου να έβλεπε τον άνδρα μου να απλώνει ρούχα ( μου.. πέφτουν..) θα πάθαινε σοκ..πιστέψτε με. Έτσι έφτιαξα ένα μεγάλο στολίδι σαν δενδράκι και το έβαλα κι όλας στο τοίχο. Τίποτα σπουδαίο μα.. το χάρηκα.

Έφτιαξα και λίγα γούρια και στολίδια για τα 5 κορίτσια του φαρμακείου όπως κάθε χρόνο και μετά θα φτιάξω τα ίδια περίπου για τα κορίτσια του φοροτεχνικού γραφείου που σίγουρα τα περιμένουν.

Όπως βλέπετε..δεν του έχω αφήσει καπάκι για καπάκι!

Φίλοι μου αυτά προς το παρόν και θέλω να ζητήσω συγνώμη που έχω ξεχάσει πια τις ονομαστικές σας γιορτές η που δεν γράφω συχνά σχόλια στα μπλοκ σας ενώ τα διαβάζω ενώ.. εγωιστικά χαίρομαι τα δικά σας. Είμαι σε κάπως..δύσκολες ψυχολογικά στιγμές που αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή.. Ο Θεός δεν με αφήνει φίλοι μου και σίγουρα είναι δίπλα μου αν και αναρωτιέμαι πως δεν με βαρέθηκε ακόμη..χα ..χα!

                              Αχτιδένια φιλάκια