Χριστούγεννα .. γεννιέται η Ελπίδα..εμείς τι κάνουμε;

 Φθάσαν λοιπόν τα Χριστούγεννα.. λίγες μέρες ακόμη φίλοι μου για την ημέρα που κάποτε ήταν για τα σπίτια μας, για την οικογένεια κάτι σαν... παραμύθι που ξέφυγε από παιδικό βιβλίο. Το πεντακάθαρο από νωρίς σπιτικό,το λαμπερό στολισμένο δένδρο με τις μπάλες που έσπαζαν με το παραμικρό, το γεμάτο τραπέζι με σπιτικά πάντα γλυκά . Η γιαγιά με τις ιστορίες, η Εκκλησία βασικός ρόλος των ημερών , τα λίγα έστω δέματα για οικογένειες που ξέραμε πως τα είχαν ανάγκη και ετοιμαζόντουσαν με αγάπη. 

Βλέπετε σε εκείνα τα παλιά δικά μου παιδικά Χριστούγεννα ο ένας ήξερε τον άλλο , οι πόρτες δεν ήταν διπλοκλειδωμένες,  καλούσαμε στο τραπέζι τον μοναχικό ηλικειωμένο της γειτονιάς, πηγαίναν πιάτα με γυκά στην γειτόνισσα που δούλευε και δεν προλάβαινε.. Θυμάμαι που από μέρες  ετοιμάζαν σε ένα μεγάλο μπολ τα..δίφραγκα και την σοκολατίτσα για κάθε παιδάκι που θα χτυπούσε την πόρτα μας για τα κάλαντα...και ήταν πολλά φίλοι μου. 

Ας πω και για τον εαυτό μου που με τα λεφτά από τα κάλαντα πήγα σινεμά με την φίλη μου.. θάμασταν περίπου 8..9 να δούμε στο Παλάς στην παραλία μία ταινία του Ιουλίου Βερν. Τότε μπορούσες να δεις το ίδιο έργο πολλές φορές... όταν γύρισα η γιαγιά μου μου ξερίζωσε την πλεξούδα από την αγωνία της που άργησα και βέβαια για τιμωρία  το πρωί δεν άκουσα στο ράδιο το παραμύθι της ..Θείας Λένας!!

Ίσως όλα όσα ζούμε πια φίλοι μου, όσα ακούμε, βλέπουμε με έχει επιρρεάσει... ένας καταιγισμός αυτές τις ημέρες από δραστηριότητες καθαρά φιγουρατζίδικες ,διαφημίσεις καταναλωτισμού περιττού, συνταγές για ένα γεμάτο τραπέζι όταν συγχρόνως σου μιλούν για ακρίβεια , λογαριασμούς , σπίτια που σιτίζονται από σισίτια. Η τηλεόραση...Δώρα.. δώρα.. παιχνίδια.. ακριβά άχρηστα παιχνίδια συνήθως που τα βαριούνται σε 2 μέρες. 

Ας θυμηθώ τα τότε παιχνίδια, η μεγάλη σβούρα των αγοριών, το..Πάρτα Όλα, τα τουβλάκια, το Ντόμινο, τον θησαυρό Γνώσεων με το φωτάκι σε κάθε επιτυχία. 

 Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ πια να χαρώ τα Χριστούγεννα όπως  παλιά όταν βομβαρδίζομαι καθημερινά από ιστορίες που δεν μπορώ να πιστέψω.. να δεχθώ πως συμβαίνουν γύρω μου. Πως είναι δυνατόν φίλοι μου να γίνονται τόσα άσχημα γύρω μας; Αυτές τις Άγιες μέρες γεννήθηκε η.. Ελπίδα.. η Αγάπη..πέστε μου γιατί τις φυλακίσαμε εμείς με τις πράξεις μας; Καθημερινά η λέξη "βιασμός", φόνος, κλοπή, παιδική εκμετάλευση.. έμαθα δεκάδες λέξεις άγνωστες .. απίστευτες ιστορίες κι εσύ.. κι εγώ..στην ζυγαριά να κρίνουμε, να ενοχοποιήσουμε ή να δώσουμε την δικαιολογία που χρειάζονται της αθωότητος. 

Τρομάζω όταν μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να ακούει από περιέργεια έστω και για λίγο εκπομπή όπου επάνω σε ένα τηλεοπτικό τραπέζι ξεσχίζονται σάρκες..

Παλιά θα έγραφα εδώ.. στο μπλοκόσπιτο ..τώρα φτιάχνω πάζλ στο τάμπλετ,  βλέπω τα χέρια μου αγνώριστα, θέλω τόσο να ζωγραφίσω μα.. δεν μπορώ .. όμως αγοράζω από σάϊτ πινέλα και χρώματα... είμαι τόσοοοο χαζή λέτε;

Θα ήθελα να σας στείλω όπως παλιά κάρτες και γούρια όμως η μόνη μου έξοδος μόνη είναι η πρωινή με την Κάντυ και αυτή με πολλή κούραση.

Πάλι γκρινιάζω να πάρει η ευχή.. συγνώμη... πάλι παραπονιέμαι.. η μόνη μου δικαιολογία φίλοι μου είναι ότι ήμουν ένα άτομο υπερκινητικό που τώρα καθηλώνεται . 

Εδώ και μέρες θέλω να πάω σε γειτονικό κατάστημα να αγοράσω μπλούζες στον Δημήτρη..όμως.. πρέπει να διασχίσω δρόμο με αυτοκίνητα. Δοκίμασα ιντερετικά από ανάλογα σάϊτ.. μα δεν έχει γούστο βρε παιδιά , είναι σαν φαγητό χωρίς αλάτι.. αν δεν αγγίξεις ένα πράγμα , αν δεν το συγκρίνεις... θα μου πείτε : πως αγοράζεις πινέλα και ρούχα για την Κάντυ; ( φιγουρίνι την έχω κάνει..) 

Δεν ξέρω αν το ίντερνετ μπορεί να αντικαταστήσει αυτά τα συναισθήματα που νοιώθεις όταν χαζεύεις μέσα στα εμπορεύματα ενός μαγαζιού , όταν αγγίζεις τα υφάσματα. Εντάξει.. σας ζάλισα..τελειώνω την γκρίνια μου, έγινα σαν τους παππούδες του τότε Μάπετ Σόου!

Φίλοι μου εύχομαι με όλη μου την καρδιά να χαρείτε τις Άγιες μέρες όπως τις πρέπει, προσευχηθείτε για όποιους αγαπάτε  ή μάλλον για όποιους έχουν ανάγκη, προσέξτε τα παιχνίδια που θα πάρετε να είναι χρήσιμα και επικοδομητικά, Αγάπη φίλοι μου.. νοιώστε την γιατί.. ΑΥΤΟ είναι η Γέννηση που θα έρθει. 

Καλά Χριστούγεννα σας εύχομαι και...

                    Αχτιδένια φιλάκια...βέβαια!!