Κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια..

 Είναι  πάρκο μου σε Φθινοπωρινή ενδυμασία πια... Πιστεύω πως είναι η τελευταία μου ανάρτηση φίλοι μου, όχι ότι το θέλω.. απλά...είναι αυτή η ..σκάλα που φέρνει η ζωή μπροστά μας κι εγώ φθάνοντας στη κορυφή που ήθελα δεν σκέφτηκα ότι έπρεπε κάποια στιγμή θα έπρεπε.. θα ήταν αναγκαίο να την κατεβώ. Βλέπετε εδώ και λίγο καιρό ένα ..ένα σκαλί μπροστά μου ..κάθε φορά και το κατέβασμα είναι τόσο δύσκολο να πάρει η ευχή γιατί απλούστατα η ψυχή μας μέσα βλέπει μόνο κορυφές. 

Θέλω να σας ευχαριστήσω για όσα μου δώσατε, για όσες γνώρισα, για όσες επικοινώνησα μαζί τους, για όσες έκανα φίλες καρδιακές και θα τις κρατήσω μέχρι το τέλος.  .Σημαδιακό μου φαίνεται.. συνήθως είμαι στο τάμπλετ.. σήμερα άνοιξα τον υπολογιστή μου και είδα την.. ανακοίνωση πως τα windois του τελειώνουν μέχρι 1/2023  και πρέπει να κάνω αναβάθμιση ή.. να πάρω άλλον !!!!!! .. κάτι ακόμη τέλειωσε λοιπόν.. Θέλω να ξέρετε πως πάντα .. όποτε μπορώ.. θα βλέπω πως περνάτε.. πως σκέπτεστε.. αν με ..θυμάστε. Αυτό το καιρό.. συγχωρείστε με .. δεν έχω την διάθεση .

Η Νευρολόγος μου βγήκε στη μαγνητική 3 μικρά ευτυχώς εγκεφαλικά που δικαιολογούν  τον.. αποπροσανατολισμό που έχω, την δυσκολία μου στην αριστερή πλευρά, στον ρυθμό του λόγου, τα αιματώματα στα χέρια μου. Δεν θέλω να πιστέψετε πως το.. βάζω κάτω απλά πρέπει να το χωνέψω πως δεν μπορώ πια να κάνω πολλά πράγματα που με πλημμυρίζουν γιατί.. μέσα μου ..πολύ μέσα μου.. είμαι έφηβη με όνειρα και επιδιώξεις. Μου είπε πως πια δεν πρέπει να .. κυκλοφορώ μόνη μου , να περνώ δρόμους χωρίς συνοδεία, να μη στεναχωριέμαι , να μη νευριάζω  ( πως φαίνεται ότι δεν με ξέρει ), να αποφεύγω την κούραση, να κάνω υποχρεωτικά αιματολογικές κάθε λίγο..

Της χαμογέλασα, της έδωσα ένα δωράκι από αυτά που φτιάχνω και την ρώτησα: - Θα .. ξεχάσω;.. δεν θέλω να ξεχάσω όλα τα υπέροχα που έζησα.. Μετά πήρα το μπαστούνι μου και έφυγα, γύρισα σπίτι και μπήκα στο εργαστήρι μου να βγάλω το μεγάλο κουτί με τα.. Χριστουγεννιάτικα για να μη ξεχάσω  πως  μπορώ ακόμη να φτιάξω πολλά. 

Ο Δημήτρης πάντα δίπλα μου.. τον ευχαριστώ.. δεν γκρινιάζει ακόμη και όταν του ζητάω να με βοηθήσει να.. σηκωθώ από τον καναπέ.. η προσευχή μου είναι για εκείνον φίλοι μου και όχι για μένα αν και... μερικές φορές προσθέτω σ΄αυτήν νάναι αργά τα σκαλοπάτια μπροστά μου, πιο φαρδιά.. πιο εύκολα. 

Την πρωινή μου βόλτα με την Κάντυ στο πάρκο την έχω επιβάλει στον εαυτό μου όσο κι αν μέσα μου ξέρω πόσο δύσκολο πια μου είναι ιδιαίτερα να κατεβαίνω τα πεζοδρόμια,  όμως.. πρέπει. Έχω φίλους στο πάρκο με τα σκυλάκια τους, μιλάμε, λέμε τα προβλήματα, καυτηριάζουμε τα γεγονότα , παραπονιόμαστε , χαιρόμαστε. Να σας δείξω και τον.. φίλο της Κάντυ τον Μάξ μέσα στα τόσα σκυλιά τα δυο τους χαίρονται όταν ανταμώνουν κι εγώ γνώρισα την Ξένια την .. μαμά του που είναι στην ηλικία μου περίπου.

Να ευχαριστήσω και τις φίλες Τζένη και Κατερίνα από το χώρο αυτό που με επισκέφτηκαν στο κτήμα και μάζεψαν αμύγδαλα , κυδώνια και ότι άλλο υπήρχε προς μεγάλη χαρά του Δημήτρη που κι αυτός έχει κουραστεί τόσο με τα αμύγδαλα που εύχεται λέει του χρόνου να μην.. έχουν τόσα οι αμυγδαλιές μας!! Λέει τώρα.. του χρόνου θα αλλάξει γνώμη σίγουρα.. 

Φίλοι μου να είστε καλά, δεν σβήνω το μπλοκ μου , δεν.. μπορώ να το κάνω.. αν και έδωσα τους κωδικούς στη κόρη μου να το κάνει όποτε .. χρειαστεί. Το αφήνω ανοιχτό , ίσως.. ίσως.. ποιος ξέρει.. να ανέβω έστω και ένα σκαλοπάτι.. Σας ευχαριστώ, η Παναγιά μαζί σας .

                                           Αχτιδένια φιλάκια.