Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2022

Έλάτε να τα πούμε..

 


Σήμερα έδιωξα την ραθυμία που έχω το τελευταίο καιρό να μη βρίσκω τίποτε το σημαντικό να σας πω ενώ συγχρόνως έχω χιλιάδες μέσα μου. Μπαίνω αραιά και που μόνο για να δω πως περνάτε φίλοι μου ., χαζεύω, θαυμάζω, λυπάμαι, επαναστατώ και οργίζομαι με όσα πλημμυρίζουν το κόσμο, το σήμερα και δεν θέλω να οραματιστώ το αύριο για τα νέα παιδιά συμπεριλαμβανομένων των εγγονιών μου.  Μετά σκέπτομαι πως πρέπει να το πάρω απόφαση πως η ζωή μας πλέον έγινε ένα.. γλύκισμα από αυτά των..  Σεφ που δεν καταλαβαίνεις τα υλικά του, αναρωτιέσαι τη γεύση του και κάθε σου δαγκωνιά μία διαφορετική όψη του γλυκίσματος. Σκέπτεσαι να το.. πετάξεις μα μετά λες.. το πλήρωσα.. θα το φάω!

Αν έχετε την περιέργεια για μένα θα πω απλά.. είμαι καλά.. έτσι λέω στις κόρες μου,  βέβαια τίποτα δεν έγινε καλύτερο και ούτε πρόκειται κατά την Μαγνητική. Χθες έσπασα ένα βάζο με σάλτσα και καθάριζα ώρες.. την ίδια μέρα έκοψα το δάκτυλο μου θέλοντας να κάνω σαλάτα, έχω ξοδέψει στην άσφαλτο κάτω από το μπαλκόνι μας τα μισά μανταλάκια και πότε πότε και ρούχα. Χθες πάλι συνάντησα μία φίλη στο νέο μικρό σούπερ 24ώρου που έγινε στη γειτονιά μου και ήταν λες και έβλεπα μία άγνωστη, απλά την χαιρέτησα. Γυρίζοντας σπίτι συνειδητοποίησα τι έκανα και σκέφτηκα τι θα σκέφτηκε  η Κατερίνα για μένα. Αν η Μαγνητική είναι ένα πρώτο σκούντημα νομίζω πως χωρίς ντροπή και δισταγμό θα βάλω ένα ειδικό βραχιολάκι με τα στοιχεία μου. 

 Παρόλα αυτά επιμένω να μπαίνω στο εργαστήρι μου και να γεμίζω με κατασκευές εύκολες το δέμα για το Χαμόγελο και το Αμέα , είναι κάτι που με κάνει ευτυχισμένη και σκέπτομαι ό,τι και ο Ελύτης.. Την Άνοιξη την φτιάχνουμε μόνοι μας. 

Στο κτήμα βρέθηκα την προηγούμενη εβδομάδα να χαζέψω τον Δημήτρη και κάποιους φίλους που ήρθαν να μαζέψουν αμύγδαλα  και φουντούκια. Περιττό να σας πω πως.. τα έχω τσακίσει και έπονται τα φουντούκια που δεν ψήσαμε ακόμη. Τελικά φίλοι μου ο άνθρωπος είναι πλάσμα  περίεργο, όταν τα πλήρωνα και τσιγκουνευόμουν τα χρήματα που ξόδευα, τα 250 γραμμάρια στο σακουλάκι μου φαινόντουσαν πολλά, τώρα που τα έχω αμέτρητα μπροστά μου τα βλέπω  ( μετά το πρώτο τσάκισμα) και κάνω σαν να μην υπάρχουν. Δώσαμε σε φίλους, όποιος ερχόταν τους έδειχνε ο Δημήτρης τα ..52 δένδρα και τους έλεγε .. διάλεξε αμυγδαλιές.. δικές σου! 

Γυρίσαμε και έγινε ένα μικρό μπαράζ με γιατρούς που δεν μπορούσα να αποφύγω και με περιμένεις ένα ακόμη στις 9, στις 20 ,στις 28..χαμός φίλοι μου μα έχω την αυστηρή κόρη μου Ειρήνη που με τσακίζει στα τηλεφωνήματα και με μαλώνει για τα πάντα που οφείλω να κάνω ,  βλέπετε  δεν ξέρει ότι στην ηλικίες μας δύσκολα αλλάζεις συνήθειες και πως το μόνο που με απασχολεί είναι να μην κουράσω κανένα στο μέλλον.

Κατά τα άλλα τσατίζομαι με αυτή τη βίαια πλύση εγκεφάλου στα ΜΜΕ , αυτό το άγχος που προσπαθούν και κατάφεραν να μας περάσουν για τον Χειμώνα.. ή μάλλον για τους..5 Χειμώνες που θα περάσουμε με δυσκολίες. Και άντε εμείς ήμαστε μαθημένοι από το κτήμα που δεν έχουμε ρεύμα μα έχω φίλη που έχει πανικοβληθεί και σκέπτεται μέχρι τις..γκαζόλαμπες!!! Ο άνδρας μου άρχισε να αποφεύγει το.. φούρνο, να με κυνηγάει να σβήνω τα φώτα, να αγοράζει ηλιακά, μα να σκεφτείτε ότι έχουμε κουζίνα αερίου σπίτι και αέριο βέβαια παντού. Επηρεάστηκα κι εγώ και βλέπω κάθε τόσο την εφαρμογή που έχω στο κινητό μου από την Protergia για τους λογαριασμούς που πιθανόν να ήρθαν και δεν τους είδα! Το θέμα με τις τιμές στα σούπερ δεν τα αναφέρω, κοιτώντας προχθές το γάλα για να πάρω μία νέα γυναίκα δίπλα μου μου είπε : - Κοιτάξτε πόσο ακρίβυνε, έχω δύο παιδιά και το ένα πίνει πολύ περισσότερο από ένα χάρτινο. Ένοιωσα πραγματικά σφίξιμο στη καρδιά, σκέφτηκα αφού εμείς 2 άνθρωποι χρειαζόμαστε τόσα...φαντάσου αυτή την νέα μάνα

Κάνω το Σταύρο μου, προσεύχομαι για όλο το κόσμο και ελπίζω .. ελπίζω... ότι θα τα βγάλουμε και πάλι πέρα αν μάλιστα σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο όσο μπορούμε. 

Φίλοι μου προχθές είχαμε μία σοβαρή βλάβη στο ηλεκτρικό μας στο σπίτι , ο άνδρας μου θέλησε να το .. παίξει τον ηλεκτρολόγο σκεπτόμενος τον .. λογαριασμό όμως τον έπεισα πως.. φοβού τους ημιμαθής  και τα βραχυκυκλώματα !!!.. και έτσι φέραμε τον κύριο Αποστόλη . Χαμός στο σπίτι και ακόμη δεν τελείωσε εντελώς το ζήτημα όμως . Δεν ξέρω πως θα γίνουν όλα όπως πριν στη θέση τους τις εντοιχισμένες συσκευές που βρίσκονται στη μέση της κουζίνας μα .. ελπίζω δεν είπαμε; Σε μια τέτοια λοιπόν στιγμή κάθισα στον υπολογιστή και άρχισα την ανάρτηση όσο γύρω μου κυκλοφορούν καλώδια και μπαλαντέζες και ο Δημήτρης να ... ξεφυσάει!!

                     Αχτιδένια φιλάκια αγαπημένοι μου.

 

3 σχόλια:

Marina Tsardakli είπε...

Αχτίδα μου, θα ξεκινήσω από το τέλος. Θέλω και εγώ να πιστεύω πως θα τα καταφέρουμε. Αρκεί να μην χάσουμε την ανθρωπιά μας!
Μπράβο σου, που ετοιμάζεις νέο δέμα με δημιουργίες. Κάνεις τόσο κόσμο χαρούμενο και αυτό είναι μαγικό.
Καλά αποτελέσματα με τους γιατρούς. Να προσέχεις τον εαυτό σου και να μην χάνεις το κουράγιο σου. Η Παναγιά μαζί σου!
Σου στέλνω μεγάλο φιλί!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Δεν χάνουμε τις ελπίδες μας ότι θα τα καταφέρουμε, παρά τις πλύσεις των ΜΜΕ....Είστε άνθρωποι της προσφοράς και ο σύζυγος με τα διάφορα κηπευτικά
του και εσύ με τις δημιουργίες σου !!! Να προσέχεις τον εαυτό σου καλή μου και καλά αποτελέσματα. Σε φιλώ !!!!!

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Πιστεύω κι ελπίζω, Γεωργία μου.
Τόσα περάσαμε τα τελευταία χρόνια,δεν θα το βάλουμε κάτω .
Να προσέχεις και να κάνεις ο,τι σου λένε οι γιατροί .
Μπράβο που συνεχίζεις τις δημιουργίες. Φιλάκια πολλά.