Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2021

Ουδείς αλάνθαστος.

 


Το διάβασα και είπα να σας το θυμίσω.. ουδείς αλάνθαστος έλεγε η .. γιαγιά μου όταν της εξομολογούσε κάποιος κάτι που τον βάραινε. Οι γονείς μου νεαροί φοιτητές κι εγώ μικρή στα πόδια τους και μία γιαγιά σαν αγκαλιά για όλους.. Τώρα που μεγάλωσα σκέπτομαι πόσα έμαθα από αυτήν , την θυμάμαι γεμάτη αγάπη μα πάντα φίλοι μου.. τώρα που η πείρα μου έμαθε να ξεχωρίζω τα συναισθήματα στα μάτια.. πάντα ήταν μελαγχολική.  Βλέπετε τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει στη ψυχή την ανθρώπινη ανάγκη για την αγάπη του συντρόφου που λάτρευε και τον έχασε τόσο νωρίς, τώρα το καταλαβαίνω, το νοιώθω. 

Τελικά φίλοι μου συνειδητοποιώ πως η ηλικία σε " μαθαίνει" σε κάνει " σοφό" , αρχίζεις και βλέπεις πίσω από τις .. εικόνες της ματιάς. Πάντα κοιτούσα τους ανθρώπους κατάματα .. πες από ανάγκη ασφάλειας .. πες από συνήθεια...πάντα πίστευα ότι τα μάτια είναι ο καθρέπτης της ψυχής πως βλέπεις μέσα τους όσα μπορεί να κρύψει η ανάγκη τους να ξεγελάσουν να αποφύγουν . Αυτό ξέρετε με συντρόφευε και στη δουλειά μου στην επιλογή πελατών μιας και είχα χονδρική πώληση. Δεν δεχόμουν όποιος δεν εμπιστευόμουν και γινόμουν θυσία με όσους αγαπούσα και διάλεγα. Βέβαια όπως έλεγε και η γιαγιά μου.. ουδείς αλάνθαστος .. τότε πιστέψτε με πονούσα πολύ μα ευτυχώς αυτό με δίδασκε κι όλας ξέρετε.. αυτό που λένε πείρα  της ζωής. Η εμπιστοσύνη για μένα παίζει μεγάλο ρόλο στις σχέσεις μου γενικά, έχω ανάγκη από το να νοιώθω ασφάλεια και θέλω γύρω μου τέτοιους ανθρώπους . 


Λέτε να φταίει η Φθινοπωρινή αύρα που πλέον την βλέπω ολόγυρα μου ακόμη και στο πρωινό αεράκι και άρχισα τις αμπελοφιλοσοφίες ; Χθες στεναχωρέθηκα από το πρόβλημα μίας φίλης γειτόνισσας, βεβαρυμένο ιατρικό ιστορικό από διαβήτη και πίεση,  δουλειά επάνω στο βελόνι από μικρή, μόνη μεγάλωσε τα παιδιά της και γνωστές εδώ και 47 χρόνια όσο μένω σε αυτή τη γειτονιά. Μπορεί κάποιοι άνθρωποι να μην είναι αυτό που λένε.. φίλοι καρδιακοί.. μα είναι άνθρωποι της καθημερινότητας σου, αυτοί που τους λες καλημέρα κάθε πρωί και κάνεις συχνά  κουβεντούλα στο δρόμο όποτε τους συναντάς. Το παλιό μαγαζί και εργαστήρι μου κοντά στο μικρό δικό της ραφείο που διατηρεί μέχρι τώρα , τελευταία μετά που  έκλεισα το δικό μου μπορώ να πω πως ήρθαμε πιο κοντά. Πάθαινε μικροκρίσεις με το σάκχαρο ή με τη πίεση και χτυπούσε το δικό μου κουδούνι για βοήθεια. Πάντα είχα ένα τοστ να της κάνω , νερό και ένα σκέτο καφέ να την τονόσω. Έχουμε  ηλικιακά σχεδόν  2 χρόνια μικρότερη μου μα.. μόνη αν και τόσο φιλική. Τελευταία μου χτυπούσε το κουδούνι για να της περάσω την βελόνα στη μηχανή...  Μία επέμβαση χωρίς λύση και.. χάνει την όραση της δυστυχώς, μία δεύτερη σε λίγο καιρό μα.. χωρίς ελπίδες.  Στεναχωρήθηκα.. ναι στεναχωρήθηκα..

Το λουλουδάκι μου σήμερα άνοιξε τα ανθάκια του, το χάιδεψα και του είπα γλυκά λογάκια , μετά έκανα το ίδιο για την γαρδένια μου να μη ζηλέψει. Δεν έχει πια λουλούδια μα έχει νέα βλαστάρια και κορφές και είμαι σίγουρη πως του χρόνου θα γεμίσει άνθη. Εσείς μιλάτε στα λουλούδια σας; μιλάτε στη γάτα ή το σκυλάκι σας; Φίλοι μου θέλω πια να σκέπτομαι όμορφα τρυφερά πράγματα, δεν αντέχω άλλη βία, καταστροφή, γκρίνια και απειλές για αυξήσεις και χάος.. Κάνω το σταυρό μου και παρακαλώ να είναι ο κόσμος καλά, όλος ο κόσμος, όλοι οι άνθρωποι ακόμη και εκείνοι που για τους λόγους τους δεν με αγαπούν, όπως είπα.. ουδείς αλάνθαστος!

                                      Αχτιδένια φιλάκια   

  

9 σχόλια:

Μαρία Γ. είπε...

Είναι πολύ όμορφο να δίνεις βοήθεια όσο και να δέχεσαι Αχτίδα μου. Κάποιοι συνάνθρωποι σηκώνουν μεγαλύτερο σταυρό απ' όλους τους άλλους. Η γειτόνισσα σου είναι όπως φαίνεται μια απ' αυτούς. Της δίνεις μεγάλο στήριγμα και μόνο να ξέρει πως θα είσαι εκεί όταν χρειαστεί κάτι. Να είσαι καλά και να ομορφαίνεις τις ζωές όσων σε χρειάζονται.

Η ασφάλεια των συναναστροφών μας είναι μεγάλο ζήτημα. Ένα ζήτημα που κρύβει και πολλές εκπλήξεις, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. Αλλά έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Τις περισσότερες φορές απρόβλεπτοι και κάποιες φορές μαγικοί.
Καλό Φθινόπωρο!
Πολλά φιλιά!

Giannis Pit. είπε...

Η γνώση δεν έχει ηλικία Γεωργία μου. Μαθαίνουμε πάντα ανεξαρτήτως χρόνου και ηλικίας. Αρκεί να είμαστε θετικοί δέκτες σε χρήσιμες και θετικές πληροφορίες δίπλα μας.
Το μοίρασμα και η αλληλεγγύη στους ανθρώπους γύρω μας είναι μεγάλη ευλογία και αυτό το χάρισμα το έχεις και το εφαρμόζεις. Για αυτό σ' αγαπάμε καλή μου φίλη.
Καλό μήνα να έχεις με κάθε μου ευχή.

Marina Tsardakli είπε...

Καλά κάνεις Αχτίδα μου. Να κάνεις ωραία πράγματα και να σκέφτεσαι ακόμα πιο όμορφα γιατί γύρω μας υπάρχουν πολλά δυσάρεστα και πρέπει να βρούμε δύναμη να τα αντέξουμε!
Να είσαι πάντα καλά να μας κάνεις να χαμογελάμε και να μοιραζόμαστε σκέψεις!

Αννίκα είπε...

Ξεχωριστή η γραφή σου γεμάτη τρυφεράδα αναπολώντας το χθες, αλλά και συναισθήματα για την καθημερινότητα με μια ευαίσθητη κοινωνική ματιά. Οι διαδρομές των ανθρώπων που συναντιούνται είναι άλλοτε φωτεινές κι άλλες σκοτεινότερες. Η δική μας ματιά με τις αξίες που μας προσδιορίζουν είναι αυτή που θα καθορίσει με ποιους θα συνοδοιπορήσουμε. Η δύναμη της ψυχής, η ευγένεια ήθους, η αλληλεγγύη και η αγάπη, είναι απ’ τις αρετές που σε χαρακτηρίζουν. Έχεις την ικανότητα να προσφέρεις παρηγοριά με το βάλσαμο του νοιάζομαι.
Να είσαι καλά Γεωργία μου!
Καλό μήνα!

Χελώνα είπε...

Λυπήθηκα για τη γειτόνισσά σου, τα μάτια της είναι και το εργαλείο της δουλειάς της. Τι να πούμε, η ζωή όλο μας εκπλήσσει. Πολύ όμορφο το λουλουδάκι σου και φυσικά τα μιλάμε. Τώρα αν μιλάμε με τα ζωάκια μας, κάνουμε και άλλη δουλειά όλη μέρα; Ρωτάμε και απαντάμε συγχρόνως γι αυτά. Ασε που τελικά μόνο μ αυτά μιλάμε πλέον...Φιλάκια

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Διαθέτεις τη σοφία και την απέραντη καλωσύνη για όλο τον κόσμο. Φυσικά και συνομιλώ με τα λουλούδια μου, μου το έχει μάθει μια φίλη σαν κι εσένα, πως είναι λυτρωτικό και απίστευτα υπερβατικό να έρχεσαι σ' επαφή με τη φύση. Εύχομαι καλή δύναμη στη γειτόνισσά σου και να είσαι καλά που την συντρέχεις στο τόσο σοβαρό πρόβλημά της!
Καλό φθινόπωρο Γεωργία μου!

Σοφία Τσιμάρη είπε...

ποσο σοφα ολα αυταααααααααααααα!!!!!!!!!!

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Οταν ο εγκέλαδος σου χτυπά την πόρτα φιλενάδα, μπορεί το χαμόγελο να παγώνει, αλλά υπάρχει εκεί πίσω έτοιμο να βγεί στην πρώτη ευκαιρία και να σου δώσει δύναμη θάρρος και ελπίδα πως είσαι ακομα εδώ και πως θα παλέψεις να τα καταφέρεις...
Ευτυχως υπάρχει πολύ αλληλεγγύη εδω και ο εθελοντισμός είναι απίστευτος βοηθάει ο καθένας μας όπως μπορεί με τον τρόπο του ο εγγονος μου απο την πρώτη στιγμή εκεί...υπάρχουν φίλοι μας που έχασαν τα σπίτια τους και με χωρίς δεύτερη σκέψη η κόρη μας φιλοξενεί όσους μπορεί μεχρι να ορθοποδήσουν οι άνθρωποι..
Ας ευχηθούμε να τελειώσουν συντομα όλα!!
Κάπως έτσι είναι όλες οι δύσκολες φάσεις της ζωής μας φιλεναδα
Να είσαι καλά το ξέρω ότι δεν το βάζεις κάτω και πολύ καλά κάνεις να δημιουργείς και να προσφέρεις αυτό είναι χαρά ...την αγαπη μου πάντα φιλιάαα 😍 καλο μήνα να έχεις!!!

Mia Petra είπε...

Η αλληλεγγύη και η δημιουργικότητα θα σώσουν τον κόσμο.. Καλό φθινόπωρο Αχτίδα μου, και καλή δύναμη 🌻