Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2021

Τα .. δεδομένα που δεν τιμούμε...

 


Λοιπόν είναι από αυτές τις μέρες.. τις βροχερές έξω και μέσα μα όχι ..δεν είμαι στεναχωρημένη απλά.. τα διάφορα την κάνουν κατάλληλη για σκέψεις και προβληματισμούς. Σηκώθηκα το πρωί και η βρύση μου αρνήθηκε το νερό.. το δεδομένο.. το απλό.. το σύνηθες μέχρι τώρα. Δεν έχει πρωινό ντους που συνηθίζω, τα δόντια μας με το μπουκαλάκι που έχω πάντα με νερό δίπλα μου στο κομοδίνο και πλύσιμο...κάτι από γάτα! Ο άνδρας μου γνωστό και χειρότερο από μένα ..ψαράκι με κοίταξε με απόγνωση και πήρα τα εύσημα γιατί το βράδι όσο κουρασμένη να είμαι δεν αφήνω κάτι άπλυτο στη κουζίνα.

Έδωσα τέλος στη γκρίνια μου θυμίζοντας στο εαυτό μου πως υπάρχουν κάπου στο κόσμο σπίτια.. χωρίς βρύση.. και άνοιξα τον υπολογιστή να δω εικόνες που έχουμε  δει και τόσο εύκολα ξεχνούμε όλοι μας. 



Κάποτε άκουσα μία συνέντευξη στο τραντζιστοράκι μου από ένα ιεραπόστολο ορθόδοξο που έχει σχολείο στη Νιγηρία. Με χιούμορ απάντησε στο ρεπόρτερ όταν τον είπε (στο καιρό των μνημονίων παιδιά ) πως υπάρχουν σπίτια εδώ στην Ελλάδα που πεινούν : 

- Κύριε.. έχετε βρύση στο σπίτι σας; ..νερό να κάνετε πλύσιμο;  όταν σας τελειώσει η.. ζάχαρη μπορείς να χτυπήσεις τον γείτονα και να ζητήσεις λίγες κουταλιές; .. όταν δεν έχεις  ψωμί , φαγητό  και χτυπήσεις μία πόρτα στη γειτονιά και ζητήσεις κάτι να φας θα σου δώσουν;.. εμείς κύριε εκεί που είμαι δεν έχουμε βρύση, νερό κουβαλάμε με ντεπόζιτο  χιλιόμετρα μακριά από πηγή , δεν έχουμε τουαλέτες, δεν έχουμε γείτονα να μας δώσει το ελάχιστο γιατί κι εκείνος δεν έχει τίποτα.

Αυτή η συνέντευξη αληθινά μου έμεινε εδώ και χρόνια και την έχω πει σε φίλους.. Σήμερα λοιπόν είδα πόσα .. δεδομένα τα προσπερνάμε άπειρες φορές στην ημέρα μας. Νάναι καλά τα.. μωρομάντηλα λοιπόν, και το σούπερ απέναντι μας που αγοράσαμε νερά σε.. σειρά φίλοι μου. 

Χθες έσπασα την άσπρη μας πιατέλα .. όπως ακριβώς μου έφυγαν τα αυγά  από τα χέρια όταν τα έβαζα στο ψυγείο, όταν τα δάκτυλα μου δεν με υπακούσουνε  συνήθισα τα χαμένα μανταλάκια που μου πέφτουν,  τις κάλτσες και τις πετσέτες καθώς τις απλώνω. Άρχισα να βάζω το φαγητό μου σε.. πλαστικό πιάτο  και πίνω από μπουκαλάκι μόνιμα δίπλα μου γιατί είμαι και.. νεροφίδα! Όμως κάνω με πηλό ένα σωρό στολίδια όπως μπορώ ( και τα καταφέρνω) για τις κατασκευές μου τις χριστουγεννιάτικες γιατί ελπίζω σε όμορφα.. Χριστούγεννα που τόσο μου αρέσουν. Άρχισα και ένα πίνακα μα.. σιγά σιγά.. όποτε μπορώ. 

Λόγω καιρού θα μείνουμε σπίτι, χαζεύω στο History ντοκιμαντέρ, βλέπουμε τα 2 μας σήριαλ που.. κολλήσαμε.. κακώς.. και ακούω κάποια κομμάτια από τις ελάχιστες ειδήσεις που βλέπω. Αυτοκτόνησε λέει νεαρός ποδοσφαιριστής εδώ στη Θεσσαλονίκη .. έφυγε σκορπίζοντας πίσω του πόνο σε όσους τον αγάπησαν... ήταν λέει " κλειστός " τύπος, δε μιλούσε..  Εμ! δεν είχε μπλοκοχωριό και μπλοκογείτονες να κάνει την .. ψυχανάλυση του!  Πως μπορούν και κλείνονται δεν το καταλαβαίνω, εγώ γράφω μηνυματάκια όποτε νοιώθω άσχημα, σας βλέπω στο τάμπλετ , παίρνω τις φιληνάδες μου να τα πούμε στο τηλέφωνο  . Ποτέ τις κόρες μου, δεν θέλω να μεταφέρω τα όσα με δυσκολεύουν , τα λέω στη.. Κάντυ και χθες καθώς έφτιαχνα τα δικά μου στο εργαστήρι μου ακούγοντας μουσική συνοδεύω και τον τραγουδιστή ή κάνω και ένα χορό στη.. καρέκλα μου!!


 Φίλοι μου να χαιρόμαστε κάθε μας στιγμή , δεν είναι τίποτα δεδομένο στη ζωή μας. όπως σταμάτησε ξαφνικά το νερό έτσι μπορεί να αλλάξει η ζωή μας από τη μια στιγμή στην άλλη. Παρεούλα μου να είστε καλά όσες από εσάς έχω δει στα τόσα χρόνια που είμαι στο μπλοκοχωριό μας και όσοι είστε απλά ψευδώνυμα και σας μιλώ και σας αγαπώ. 

                                     Αχτιδένια φιλάκια 


11 σχόλια:

Marina Tsardakli είπε...

Πόσο δίκιο έχεις αχτίδα μου. Πόσα θεωρούμε δεδομένα και δεν είναι για τόσο κόσμο εκεί έξω.
Το σκεφτόμουν και εγώ, με αφορμή άλλα πράγματα βέβαια.
Πόσο χαίρομαι να διαβάζω για Χριστούγεννα. Τα περιμένω πως και πως!!!
Καλές δημιουργικές προετοιμασίες σου εύχομαι.
Σε φιλώ γλυκά :)

Giannis Pit. είπε...

Δεν μπορώ, Γεωργία μου, να αντικρούσω μήτε λέξη από τα λεγόμενά σου! Γιατί αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Πρέπει να σκεφτόμαστε ως ολότητα σαν άνθρωποι και να συμμεριζόμαστε και τους άλλους δίπλα μας. Αλλά βρε Γεωργία μου, είναι και εκείνη η πρόκληση πλούτου που σε κάνει να μην ηρεμείς. Γιατί βλέπεις ότι κάποιοι έχουν σφετεριστεί τον πλούτο του συνόλου. Και αυτό δεν γίνεται να το προσπεράσεις εύκολα και να πεις "καλώς καμωμένο". Με καταλαβαίνεις; Αυτό σε εξοργίζει.

Να στείλω τα φιλιά και την αγάπη μου κοντά σου. Να είσαι γερή, να δημιουργείς, να μας μιλάς.
Καλό Σαββατοκύριακο.

By Joanna IK είπε...

Μια βροχερή καλημέρα στη γειτόνισσά μου
Εχει ενδιαφέρον πώς αυτό που ζούμε τώρα εξαρτάται από το ποια γωνία επιλέγουμε να το δούμε. Είναι ευχάριστο αν το βλέπουμε με τα ευχάριστα γυαλιά. Δυσάρεστο με τα δυσάρεστα γυαλιά. Σαν το ποτήρι με νερό μέχρι τη μέση του. Μπορούμε να το δούμε μισοάδειο ή μισογεμάτο. Υπάρχει και η οπτική που μου είπαν Ολλανδοί φίλοι. Μπορούμε να πάμε στην βρύση, να γεμίσουμε το ποτήρι...
Το έχω πει και θέλω να το πω ξανά, νιώθω τυχερή που έχω το μπλογκοσπιτάκι μου στη γειτονιά αυτή. Που τα λέμε, γελάμε, συγκινούμαστε. Που βλέπω τι γίνεται μέσα μου. Δυστυχώς, δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα αυτή...
Καλό υπόλοιπο του Σ/Κ

Unknown είπε...

Ως συνηθως εχεις απολυτο δικιο ,να εισαι καλα αχτιδα μου!!!

Α. Παπαγιάννης είπε...

Γεωργία, έχεις απόλυτο δίκαιο. Πόσο αλλιώτικη θα ήταν η ζωή μας αν μαθαίναμε ότι εκείνο το "ευχαριστώ" δεν είναι απλώς κοινωνική συμβατικότητα, αλλά έκφραση ευγνωμοσύνης (το υγιέστερο συναίσθημα του ανθρώπου) για όσα έχουμε και απολαμβάνουμε, και που τόσοι άλλοι στον κόσμο τα στερούνται. Αν μαθαίναμε να λέμε "ευχαριστώ" στον Θεό και τους ανθρώπους, θα ήμασταν καλύτεροι άνθρωποι και θα αποτελούσαμε καλύτερη κοινωνία.
Να είσαι καλά!

Αννίκα είπε...

Τα πάντα παρατηρούμε Γεωργία μου. Πόσα απ’ αυτά δεχόμαστε όμως παθητικά, σαν απλοί θεατές, σαν να μην αφορούν εμάς. Οι δυσκολίες και ο τρόπος ζωής δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστη και τη συμπεριφορά μας. Εύκολα και με χίλιες δικαιολογίες υψώνουμε εμπόδια αντι να δείξουμε αγάπη. Όσο για τα blogs το να βρίσκεις κοινό τρόπο έκφρασης, σε μια καθημερινή επαφή με φίλους, είναι ότι πιο όμορφο.
Να είσαι καλά!
Καλή Κυριακή!

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Είναι τόσο αληθινά αυτά που λες φιλενάδα!! έτσι ακριβώς είναι τα θεωρούμε όλα δεδομένα και όμως να που έρχεται μια στιγμή να μας λείψει το αγαθό του νερού και να πανικοβληθούμε ή οτιδήποτε άλλο που έχουμε ανάγκη για να καταλάβουμε και να ευγνωμονούμε για αυτά που έχουμε ...και που πολλές φορές αν σκεφτούμε πόσα στερούνται άλλοι άνθρωποι εμείς είμαστε πλούσιοι...αφού δεν μας λείπει τίποτε...
Ελπίζω να αποκαταστάθηκε η βλάβη και εσύ να είσαι καλά, έστω και αν σπάνε οι πιατέλες...😊
Ειπαμε δεν το βάζουμε κάτω γιατί αγαπάμε την ζωή!!! καλο σου ξημέρωμα αχτίδα μου φιλιάαα
😍

Ανώνυμος είπε...

"όπως σταμάτησε ξαφνικά το νερό έτσι μπορεί να αλλάξει η ζωή μας από τη μια στιγμή στην άλλη." Τίποτα πιο αληθινό απ αυτό και μπορεί να συνοδεύεται κι από άλλες παραμέτρους, ένα πολεμικο γεγονός ας πούμε η ένας σεισμός, ο Θεός να φυλάει.

Γιούλη Μαραβελη είπε...

Σωστο βρίσκω τον προβληματισμό σου Γεωργία μου.
Ζούμε σε μια κοινωνία που η καθημερινότητα ειναι τόσο αυτονόητη,που ποτέ δεν μας περνάει απο το μυαλό πως αυτό δεν είναι δεδομένο για άλλους συνανθρώπους.
Ούτε το νερο,το φαγητο,η κατοικία,το ηλεκτρικό.Καλή εβδομάδα φιλη μου.Καλό ξημέρωμα.!!

ANNA FLO είπε...

Συμφωνώ απολύτως με όσα γραφεις. Αυτά τα δεδομένα αν τα χάσουμε καταλαβαίνουμε την αξία τους. Και αυτήν τη δύσκολη περίοδο νομίζω ότι καταλάβαμε τι αξίζει περισσότερο στον άνθρωπο: η ανθρωπιά!
Εύχομαι να συνεχίσεις να δημιουργείς χορεύοντας στην καρέκλα σου και να μας προβληματίζεις ξυπνώντας μας
Καλή σου ΄μέρα

morfeas είπε...

Συμφωνώ με όσα λες
Να έχεις μια όμορφη μερα