Μία όμορφη μέρα ..

Καλό μήνα φίλοι μου μέσα από τη καρδιά μου και.. ναι.. σήμερα είναι μία όμορφη μέρα για μένα αφού  νάναι καλά ο καλός γιατρούλης και η ένεση του σήμερα είμαι λιγουλάκι περισσότερο από.. περδίκι και μόλις σηκώθηκα άρχισα να σκουντώ τον άνδρα μου να πάμε βολτίτσα όσο μας επιτρέπει το SΜS.

          

Την βρήκα λοιπόν την αμυγδαλιά, μου έκοψε και ο Δημήτρης το καθιερωμένο λουλουδάκι, του είπα: " Και του χρόνου γεροί αγόρι μου" και έβγαλα κι εγώ μία..σέλφι με την μασκούλα μου βέβαια είμαι συνεπής με το νόμο της εποχής!

Χθες η εγγονή μου ζήτησε να της κάνω για εκείνη και το αγόρι της από ένα.. Μάρτη.. με ότι υλικά και.. δυνατότητες είχα έφτιαξα..3 βάζοντας και τον εαυτό μου σε εκείνες που ονειρεύονται ήλιο και Μάρτη Ανοιξιάτικο. 

 

Σίγουρα φίλοι μου ελπίζω σε καλύτερες μέρες, θέλω να νοιώθω πως ο κόσμος δεν μπορεί να σβήσει μέσα σε δυσοίωνα αισθήματα που γεννιούνται από τις δυσκολίες. Πιστέψτε με.. πέρασα και ίσως περάσω δύσκολες ώρες, μέρες, εβδομάδες.. μήνες.. χρόνια(!!!), όμως γιατί να χάνουμε το "σήμερα", ας το ζήσουμε όπως καλύτερα μπορούμε .

Είδατε τι κάνει ο ήλιος, η Ανοιξιάτικη βιαστική αμυγδαλιά και η ελπίδα.. αυτό το θείο δώρο που μας κάνει να χαμογελούμε στον εαυτό μας και σε όσους αγαπάμε. Τώρα φίλοι μου, πάω να φτιάξω ένα αγαπημένο κέικ καρότου με μία υπέροχη κρέμα τυριού από επάνω, ο Δημήτρης μαγείρεψε από χθες και βέβαια να δώσω το μερίδιο από το κέικ μου στη γειτόνισσα δίπλα, στον άστεγο  φίλο μου που ζει στο αμάξι του και έχουμε πλέον καλές σχέσεις και να μου κάνει το μερίδιο μου παρεούλα με τον απογευματινό καφέ με τον Δημήτρη.

                         

Φίλοι μου , πέρασα μία ..μικροκρισούλα αυτές τις μέρες από εκείνες που γίνομαι απελπιστικά απαισιόδοξη, που λέω.. τέρμα κλείνω το μπλοκόσπιτο..θέλω να μη πονάω και να φύγω χωρίς να κουράζω όσους αγαπώ.. όμως.. αχ! αυτό το "όμως "που αλλάζει το μαύρο από άσπρο, που η βραδινή προσευχή πιάνει τόπο.. 

Τώρα θέλω ένα ταξίδι.. να πάρει η ευχή.. να μπούμε στο αμάξι όπως παλιά.. χωρίς μάσκα και φόβο, χωρίς sms και έννοια για να κάνουμε κακό σε άλλους. Θέλω να πηγαίνω από μέρος σε μέρος, από πόλη σε πόλη, να σταματούμε σε κάθε ομορφιά σε φίλους, να τρώμε σε ταβερνάκια , να δίνω και να παίρνω αγκαλιές, να βγάζω φωτογραφίες.. να αφήσω το κουτί με τα διάφορα χάπια ξεχασμένο στο σπίτι.. Θέλω πολλά;.. ίσως.. νομίζω όμως πως θέλω τα απλά.. τα συνήθη.. ούτε χρήμα ούτε εξουσία.. αυτά  δεν σου δίνουν ευτυχία .

Λοιπόν.. ας ελπίσουμε και αύριο να είναι μία όμορφη μέρα, ανοιξιάτικη, η αμυγδαλιά να εξακολουθεί να είναι ανθισμένη και να εξαφανιστεί η λέξη covit από τον ορίζοντα ..σαν να μην υπήρχε ποτέ.. όπως γίνεται στις ταινίες φαντασίας!

                         Αχτιδένια φιλάκια