Κάρτες, δωράκια , αναμνήσεις..

                                                 

Αχ! αυτό το μπλοκόσπιτο μου..από χθες μου κάνει παράπονα μα κι εγώ φίλοι μου αυτές τις μέρες πάσχω από..τεμπελίτιδα εκτός από την επιπεφυκίτιδα μου που δεν λέει να με εγκαταλείψει λες και είμαι ο πρώτος της έρωτας!
Χθες μετά από τους 2 γιατρούς που πήγα και όλα τα..γιατροσόφια των φίλων που με βλέπουν απεφάσισα να πάω σε νοσοκομείο για εξέταση και πήρα η..αθώα και άβγαλτη από ραντεβού από τις 9 το πρωί το σχετικό νούμερο. Αμ! δε!
Εκεί κατά το μεσημέρι επιτέλους το ..πέτυχα! Αμέσως μετά έτρεψα να πάρω και άλλο χάπι:
 -Κυρία μου όλα κλειστά. Να σας κλείσω για ..μετά τις ..20 Μαρτίου;
-Άσε γλυκιά μου..μέχρι τότε θα ζητήσω μεταμόσχευση και άντε να βρω ίδιο γαλαζοπράσινο ματάκι που ερωτεύτηκε ο ανδρούλης μου!
Αμέσως μετά φίλοι μου ρωτώ το φαρμακείο και μου δίνει 2 τηλέφωνα ιατρών . Ο ένα μπορούσε να μου κλείσει ραντεβού για ..μετά τις γιορτές και το άλλο την ..επόμενη εβδομάδα Παρασκευή .
Τελικά βρήκα ένα κέντρο, χρυσοπλήρωσα το γιατρό και μου έδωσε...τα ίδια ακριβώς φάρμακα που μου έδωσαν και οι άλλοι!!!
Σταματώ να σας ζαλίζω εδώ , το πήρα με χιούμορ το φαινόμενο των γεμάτων ραντεβού και κούνησα στωικά το κεφάλι μου στο βαθυστόχαστο σκεπτικό του Δημήτρη:
-Φταίει η ατμόσφαιρα κορίτσι μου, όλος ο κόσμος πάσχει από οφθαλμολογικά προβλήματα.

                                                

Εδώ ακριβώς φίλοι μου όταν αρχίζω να ..μελαγχολώ ο καλός Θεούλης μου στέλνει ..μήνυμα πως με αγαπάει όλος ο..κόσμος!
Τρεις κάρτες από φίλες, και δωράκια που δεν περίμενα, πόσο με συγκινείτε φίλοι μου. 
Μοσχομυριστά σαπουνάκια και λόγια εκτίμησης και αγάπης από τη φίλη Μαρία Κανελοπούλου!

                                 

Από την συννυφάδα μου ένα κουτί με ζαχαρωμένα κουραμπιεδάκια και το γούρι μου από τα χεράκια της. Όπως βλέπετε η Κάντυ προσπαθεί να ανοίξει το κουτί!!!

Από τη καλή μου φίλη Νικόλ ένα δώρο που με άφησε με ανοιχτό το στόμα γιατί ήταν υπέροχη κατασκευή και ξέρετε πως εκτιμώ κάθε τι από τα χέρια σας.

Εδώ ακριβώς  η Κάντυ με έκανε να τραβήξω φωτογραφίες κουνημένες λόγω..Για πότε άρπαξε τη βελούδινη κολοκύθα..δεν λέγεται..

                      

Τι θα γίνω με αυτό το μικρό τερατάκι!!! 

Ούτε να καθίσω δεν μπορώ, πάει η μπλούζα μου..!Χθες φίλοι μου σκούπισα και καθάρισα όλο το σπίτι, το κοίταξα και είπα!- Θαύμα. Λίγο μετά πάω στο χολ και τι να δω. Πήρε το καλάθι με τα χαρτιά και τα διάφορα που έχω στο εργαστήρι μου και τα σκόρπισε μέσα στο σπίτι. Και μη μου πείτε..μάλωσε την..μου βγάζει..γλώσσα!

Ας κλείσω τα δωράκια μου και με μία ξαφνική επίσκεψη της κόρης μου Ιωάννας που έφερε κανταΐφι ( μπλουμ στο σιρόπι το θέλει ο..πατήρ ) για τον μπαμπά της και σαραγλί για μένα.

                         

Σας ζάλισα το ξέρω..εμ ..επίσκεψη στο μπλοκόσπιτο μου θέλατε..να τα τραβήξετε τώρα.

Σας κάνω μία μαμαδίστικη αγκαλίτσα και ας θυμηθώ το Χριστουγεννιάτικο σπίτι των παιδικών μου χρόνων με το τεράστιο δένδρο που στόλιζαν οι συμφοιτητές των γονιών μου τότε, τα γλυκά της γιαγιάς μου και το μοσχοβολητό της Βασιλόπιτας, τις πιατέλες με τους ξηρούς καρπούς και τα γεμισμένα με καρύδια σύκα.

Βέβαια τα κάλαντα των παιδιών , τα δώρα μου κάτω από το δένδρο και τις βραδιές με την κιθάρα του πατέρα μου να συνοδεύουν τα δικά μας κάλαντα..Πόσο ήθελα να είχα αδέλφια ..μα φαίνεται πως το γράμμα μου στον Άγιο Βασίλη δεν έφθασε ποτέ στο ..προορισμό του.

                                 Αχτιδένια φιλάκια