Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019

Η χαρά μου μου είναι σε όσα φτιάχνω.

                         

Αυτές τις μέρες τις περνώ μέσα..στο σπίτι..δεν υπάρχει ( όπως λέω πάντα με χιούμορ!!) ούτε ένα κοκκαλάκι μου που να μη πονάει . Οι μόνες "βόλτες "μου ήταν μικροί έξοδοι με το αυτοκίνητο σε μαγαζιά για υλικά γιατί το μόνο που με κάνει τώρα να μη σκέπτομαι ότι με ενοχλεί είναι να χώνομαι στο εργαστήρι μου και να φτιάχνω πράγματα.



Τα γούρια μου φέτος μικροσκοπικά , λατρεύω τις...μινιατούρες και σκέφτηκα μικρές ξύλινες καρδούλες με ένα δικό μου μήνυμα : " Έχε καρδιά και σπίτι ανοιχτό"


Βέβαια οι μικρές φετούλες από κανελόξυλο που όταν τις έβγαλα από τη σακούλα ευωδίασε όλο το εργαστήρι μου με έκαναν να σκεφτώ και γούρια πιο..των ημερών, Χριστουγεννιάτικες μικρές νότες.


Τα ημερολόγια μου διάφορα όμως μερικά για παιδιά αφού θα πάνε σε ιδρύματα που τα αφορούν.


Ας σας  υπενθυμίσω και τα άλλα, εκείνα που θέλω να θυμίζουν το πνεύμα των ημερών, οικογένεια.



Δεν ξέχασα και τα στολίδια των δένδρων που είμαι στην αρχή τους βέβαια αφού έχω ένα σωρό άλλες ιδέες.


Τα καπάκια από τα βάζα του Δημήτρη που τα αλλάζει κάθε φορά κι εγώ σαν γνήσια ..ρακοσυλλέκτρια τα μαζεύω περιμένοντας  την ώρα που κάτι θα με χρησιμεύσουν.


Δεν ξεχνώ και σαν θέμα το αστέρι της Βεργίνας μέσα στα πράγματα που θα στείλω για την Πρωτοβουλία για το Παιδί. Αυτά είναι τα ελάχιστα από αυτά που φτιάχνω για την Βεργίνα  απλά σκέφτηκα και κάτι ..Χριστουγεννιάτικο.



Η ...χάρη μου έφθασε και σε κρεμάστρες ελπίζοντας να βρουν τον αποδέκτη τους στο μπαζάρ τους.


Έτσι περνώ την ώρα μου όπως καταλαβαίνετε, έχω κάνει πάλι το εργαστήρι μου ένα..χαμό, πολλές φορές τσατίζομαι με τον εαυτό μου όμως..ξέρω πως πάλι έτσι θα καταλήξω..σε αυτό το..χαμό.
Μπήκαμε στον Νοέμβρη φίλοι μου και ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα πια για μας. Την Πέμπτη θα πάμε να χαρούμε τον εγγονό μας στο θέατρο και βέβαια θα σας πω και τα όσα θα ζήσω εκείνες τις στιγμές. Ξέρετε πως τα συναισθήματα μου είναι πάντα έντονα κι εσείς ..οι αποδέκτες.
Θυμάμαι την μητέρα μου όταν ήρθε με τον πατέρα μου στη πρώτη μου έκθεση τότε σε γνωστό ξενοδοχείο των Αθηνών. Το είχα οργανώσει μόνη μου με βοήθεια από ένα φίλο γκαλερίστα. Μέχρι τότε δεν μου είχαν συγχωρέσει που δεν έγινα..γιατρός..Άραγε όταν μετά με φιλούσαν και μου έλεγαν τα μπράβο τι θα ένοιωθαν...
Ακόμα δεν αγόρασα φακέλλους για να στείλω..πάλι τους ξέχασα η αφιλότιμη.. Δεν ξέρω αν το παθαίνει κάποια από εσάς..μπαίνω σε μαγαζί για κάτι , αγοράζω άλλα και ξεχνώ αυτό για το οποίο μπήκα!!!!
Λοιπόν ελπίσω να σας τα πω ξανά μετά την Πέμπτη γιατί σκέπτομαι να πάω και στο κτήμα που το έχω ξεχάσει και ..επιθύμησα τις φίλες μου γειτόνισσες.
                                       Αχτιδένια φιλάκια

10 σχόλια:

mimmou είπε...

Τι όμορφα!!! Αντανακλούν παλιές αξίες κ τρυφερότητα!! Υπέροχα είναι, να ήμουν πιο κοντά 🙂

Αρτίστα του βωβού είπε...

Όλα όσα έφτιαξες είναι ένα κι ένα!
Με εντυπωσίασαν ιδιαίτερα αυτά με τα καπάκια από τα βαζάκια.
Ποτέ δεν θα μπορούσα να σκεφτώ ότι μπορούν να γίνουν κάτι τόσο όμορφο!
Θα προσπαθήσω να αντιγράψω κάποιο και να φτιάξω ένα στολίδι για το δέντρο μου, διότι θεωρώ πως δικαιούμαι να σου κλέψω μια ιδέα, μιας και μόλις έγινα η χιλιοστή αναγνώστριά σου, όπως βλέπω εδώ δίπλα!
Καλή συνέχεια με τις όμορφες δημιουργίες σου και καλό μήνα Αχτίδα!

Αννίκα είπε...

Λέει η Αλκυόνη Παπαδάκη: Η τέχνη σώζει, είναι ένα ξέφωτο στην ομίχλη. Αν και αναφέρεται στην τέχνη της γραφής, θα συμφωνήσω πως το ίδιο ισχύει και για ότι χειροποίητο απελευθερώνει τον συναισθηματικό μας κόσμο σαν ιδέα, σαν υλοποίηση και σαν προσφορά. Όμορφα είναι όλα. Γειά στα χέρια σου!
Να είσαι καλά, καλή συνέχεια!

Αμαλία είπε...

Καλημέρα καλή μου.
Τι πράγματα είναι όλα αυτά που έχεις φτιάξει; Σκέψου δηλαδή και να μην πονούσες.....
Σε ζηλεύω, είμαι τελικά εντελώς άχρηστη.
Να είσαι πάντα καλά να προσφέρεις.
Εκείνο το καημένο το "Τολμώ" (λέω τώρα) θα το ξαναπιάσεις;
Φιλιά και στις δυό σας.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα και καλό μήνα.Σας στέλνω όμορφες Ελληνικές μουσικές επιλογές από το :
https://www.melodia.gr/

Giannis Pit. είπε...

Οι μινιατούρες σου είναι εκπληκτικές και χάρμα οφθαλμών. Είναι δύσκολες κατασκευές οι μινιατούρες και απαιτούν δεξιότητα. Και τις χαίρομαι.
Καλησπέρα Γεωργία μου και καλές δημιουργίες.

fish eye είπε...

Μ΄αρέσει που δημιουργείς, αχτίδα μου, πιστεύω μ' αυτόν τον τρόπο, ξεχνάς ό,τι σε βασανίζει.
Σε λίγες μέρες θα ξαναπιάσω κι εγώ τα δικά μου, αρκετά μακριά τους έμεινα.

Αχτίδα, θαυμάζω την παραγωγή σου και εύχομαι να πάνε στα σωστά χέρια που θα τα εκτιμήσουν.

καλό σου βράδυ
:-)))

Κική Κωνσταντίνου είπε...

χρυσοχερα μου
ειναι υπεροχα

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Αχ φιλεναδα ποσο σε ζηλευω που εχεις καιρό και αρχισες τα Χριστουγενιατικα..δωρακια σου που εκτως απο πανεμορφα (το ξερω εξ ιδιων)παντα εχουν την δικη σου σφραγιδα ...
Ο καιρός φταιει που πονουνε οι αρθρωσεις να το ξερειες πως ο Νοτιας πηραζει πολύ τα κοκκαλα και σε μας εδω φετος φυσαει τωρα τελευταια μονο αυτός.. ..ασε δε σου λεω τιποτα..
Χρυσοχερα μου εσυ ..η δημιουργια και προσφορα ..σωζει καρδια και ψυχη..την αγαπη μου μην σταματας.....φιλακιαα...

Αγία Τριάς,ελέησον ημάς είπε...

Αγαπητη,χρυσοχερα,ΑΧΤΙΔΑ!Ειναι ολα υπεροχα,γεια στα χερακια σου!Να εισαι πσντα καλα,γερη,δυνατη και με οραμα και εμπνευση!Φτιαχνω κι εγω διαφορες κατασκευουλες-στολιδια,για..φιλανθρωπικο σκοπο..πολυ θα θελα να μπορουσα να σε συναντησω στο χωρο σου,να με συμβουλευσεις και να με διδαξεις...ελαχιστα απ τα καταπληκτικα σχεδια σου..φετος,εχω κολλησει και στερεψει απο εμπνευση,δεν εχω βεβαια και την καλλιτεχνια την δικια σου..αυτοδιδακτη γαρ..Καλες γιορτες με υγεια,ειρηνη,φωτιση και γαληνη ευχομαι σε σας και σε ολο τον κοσμο!