Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

Μία ταινία..πολλοί συλλογισμοί..ερωτήσεις...



Πάλι θα σας ζαλίσω φίλοι μου με αμπελοφιλοσοφίες όπως λέω βραδινές , σκέψεις , συναισθήματα  ανάκατα που με έκαναν μάλιστα να πάρω το μαξιλάρι μου και να πάω στο..καναπέ  για να μην ανησυχήσω τον άνδρα μου που κοιμόταν το...πουλάκι μου!
Μία ταινία...ναι φίλοι μου μία ταινία ήταν η αιτία που ίσως κάποιοι από εσάς την είδαν βέβαια. Συνήθως κοιμάμαι με τις..κότες, πάω στο κρεβάτι μου στις 10 και μέχρι να με πάρει ο ύπνος ( τον έχω στο..τσεπάκι μου) βλέπω λίγο τηλεόραση, το καλύτερο υπνωτικό χάπι!!!
Κάπου στις 12 με ξύπνησε η Κλώντη και άρχισα να την φροντίζω, άνοιξα την τηλεόραση για ένα λεπτό ασυναίσθητα.. και να..η αιτία που έμεινα μέχρι τις 1.30 μάλλον βλέποντας τη ταινία" Τα 99 σπίτια.."που την πέτυχα στα πρώτα της μάλλον λεπτά.
Το θέμα ήταν κάτι επίκαιρο, οι πλειστηριασμοί σπιτιών που τόσο συζητιέται αυτό το καιρό μα που εξελίχθηκε σε ένα κοινωνικό και ίσως φιλοσοφικό θέμα αφού με έκανε να αναλογίζομαι αν οι περιστάσεις στη ζωή ενός ανθρώπου, ενός καλού ανθρώπου μπορούν να αλλοιώσουν τόσο το χαρακτήρα του ώστε να γίνει ότι απεχθανόταν και μισούσε..
Όλοι μας ακούμε για τους πλειστηριασμούς φίλοι μου, όμως ο κεραυνός καίει εκεί που πέφτει..
Ο ήρωας της ταινίας ένας νεαρός πατέρας χήρος που ζούσε με τη μητέρα του αναγκαστικά λόγω οικονομικών και το 11 χρονο αγοράκι του ,  τεχνίτης που έχασε τη δουλειά του. Από ότι κατάλαβα οι πλειστηριασμοί στην Αμερική δίνονται από τις τράπεζες σε "μεσίτες " μεγαλοκαρχαρίες που κάνουν τις εξώσεις. Μία τέτοια έξωση έζησε ο ήρωας μας με άλλες τις φοβερές στιγμές που βλέπουμε στη τηλεόραση, κουνάμε το κεφάλι μας με λύπη και..γυρνάμε κανάλι. Δεν μας αφορά..δόξα λέμε το Θεό εμείς δεν χάνουμε το σπίτι μας...
Τα τρία άτομα πηγαίνουν σε μοτέλ που είναι γεμάτο από ίδιες περιπτώσεις.το αγοράκι πρέπει να προσαρμοστεί σε τέτοια κατάσταση και ο νεαρός πατέρας να χτυπάει πόρτες για οποιαδήποτε δουλειά.
 Απελπισμένος βρίσκει δουλειά εντελώς τυχαία στο μεσίτη που του έκανε την έξωση και ζητούσε από το μοτέλ αυτό ανθρώπους για τεχνικές υπηρεσίες στα σπίτια που αποκτούσε. Απελπισμένος στη κυριολεξία και ποιος θα πίστευε κάτι άλλο, κάνει τα πάντα για λίγα δολάρια μεροκάματο και η ευσυνειδησία του στη δουλειά δεν μένει απαρατήρητη στο..γεράκι μεσίτη.
Έτσι μπλέκεται σε καταστάσεις μόνο και μόνο για να βγάλει χρήματα για την οικογένεια του χωρίς να τους πει που εργάζεται .Συμμετέχει λοιπόν σε..κατασχέσεις , σε εξώσεις, κάνει σε άλλους ότι του έκαναν απλά σαν ..εκτελεστικό όργανο παίρνοντας προμήθεια σε κάθε έξωση. Η μανία του να πάρει πίσω το σπίτι του τον κάνει να ξεχνάει τα πάντα, ο καλός άνθρωπος γίνεται θηρίο, η συνείδηση πάει..περίπατο. Φθάνοντας στο..τελευταίο σκαλοπάτι ξυπνάει ο άνθρωπος ..όταν όμως έχει χάσει ότι αγάπησε και για ότι πάλευε..την οικογένεια του .
Ρωτάω αν μπορούμε να προσπεράσουμε τη συνείδηση μας και τις αρχές μας , τα πιστεύω και τους ηθικούς φραγμούς μας να πράττουμε το σωστό, το δίκαιο, το ηθικό, αυτό με το οποίο μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε μέσα στο μεγάλωμα μας απλά για το..χρήμα και την καταξίωση, για να επανακατακτήσουμε πάλι τη θέση που είχαμε και ακόμη περισσότερα..
Χθες βράδυ μπήκα στη ζωή αυτών των ανθρώπων που τους χτυπάει τη πόρτα η έξωση..η ταινία έδειχνε πολλές διαφορετικές αντιδράσεις δυστυχώς..Με συγκλόνισε..
Φίλοι μου εδώ λέμε το "απελθέτω απ εμού το ποτήριον τούτο..μα είναι τραγική εικόνα της εποχής μας και η αντίδραση αυτού του νεαρού κάτι που το στέλνω στο..πυρ το εξώτερο..
Αχτιδενια φιλάκια.

10 σχόλια:

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Γεωργία μου δεν την είδα την ταινία. Απ' τις περιγραφές σου καταλαβαίνω τη φρίκη που ένιωσες και δικαίως μοιράζεσαι αυτά σου τα ερωτήματα. "Έξω απ'το χορό" μπορούμε να γράψουμε αναλύσεις επί αναλύσεων. Ο ξεριζωμός απ'το σπίτι ή την πατρίδα, κάνουν τον άνθρωπο θηρίο που μάχεται για την επιβίωση. Απ' την άλλη βέβαια, υπάρχει και ο άγραφος νόμος "μην κάνεις αυτό που δεν θα ήθελες να σου κάνουν". Μοιραία ο ήρωας, είναι θύμα και θύτης. Δεν υπάρχουν απαντήσεις σ'αυτά τα διλήμματα, ο καθείς πράττει κατά το δοκούν. Και κατά το αξιακό του σύστημα.
Με την ευχή να σταματήσει αυτό το άδικο μακελειό (στην πραγματική μας ζωή), σε φιλώ γλυκά.

Ανώνυμος είπε...

Κυρία Αχτίδα την είδα κι εγώ χθες στον Αλφα και ήταν φοβερή, πράγματι ο νεαρός έπαθε ότι μισούσε, μάλιστα είχε πάει στην αρχή να σκοτώσει αυτόν που του έκανε την έξωση

Giannis Pit. είπε...

Γεωργία μου δεν την ξέρω την ταινία, δεν την έχω δει.
Κρατώ όμως τις δικές σου σημειώσεις για τα περαιτέρω.
Το θέμα της είναι προφανές σημαντικό κυρίως για ότι θα ζήσουμε πλέον και εδώ.
Καλό βράδυ να σου ευχηθώ με πολλές καλησπέρες.

ANNA FLO είπε...

Δεν την ειδα και από τα ερωτήματά σου σίγουρα ήταν ενδιαφέρουσα.
Πού φτάνει ο άνθρωπος όταν είναι σε απόγνωση; Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα για το τι μπορεί να κάνει ή τι θα καταπατήσει όταν αυτή η απόγνωση χτυπήσει την πόρτα.
Τραγικό είναι όντως...εφιαλτικό θα έλεγα
Φιλιά πολλά Γεωργία μου

Νικολέτα Κριαρά είπε...

Δεν γνωρίζω για την ταινία, παρ' όλα αυτά, οι περιγραφές σου είναι σαν να την παρακολούθησα.
Νομίζω πως όντως είναι μια κατάσταση καθημερινή, που επιλέγουμε να την αγνοούμε.
Έχουμε μεγαλώσει με την πεποίθηση πως κάθε κακό δεν μπορεί να συμβεί σε εμάς, κι έτσι ξεχνάμε τον άνθρωπο.
Είναι λεπτές οι ισορροπίες, θεωρώ πως το πιο εύκολο είναι να περάσεις στην απέναντι όχθη, να διαχειριστείς μια κατάσταση τέτοια θέλει μεγάλα αποθέματα και δύναμη ψυχής. Όχι ότι δεν την έχουμε, αλλά ως άνθρωποι είμαστε επιρρεπείς στην ευκολία και ψάχνουμε συνεχώς κάπου να απιστούμε.

Ωραίος ο σπόρος που έβαλες, ας κάνει τον καθένα μας ξεχωριστά να σκεφτούμε.

Καλώς σε βρίσκω!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

mind labΦίλη μου καλώς ήρθες, απλός..καναπές είναι το μπλοκ μου όπου λέω τις σκέψεις, τη καθημερινότητα και ότι με κάνει λυπημένη ή χαρούμενη. Πήγα να σου ανταποδώσω την επίσκεψη όμως με αυτή τη...google+ δεν ξέρω που να...γράψω!!!Είναι πρόβλημα για μένα , ίσως λόγω ηλικίας να με κρίνετε επιεικώς!

despina είπε...

Αυτή την ταινία την είδε ο συζηγός μου γιατί εγώ με τίποτα δεν μπορώ να ξενυχτίσω και πόσο μάλλον να δω ταινία!!!Μου την είπε την άλλη μέρα το πρωί και ρωτάω εγώ τώρα:τυχαία την έδειξε το κανάλι;τώρα που ξεκινούν οι πληστηριασμοί και εδώ;;όχι βέβαια
Εύχομαι μόνο αυτοί που κινδινεύουν να χάσουν το σπίτι τους να καταφέρουν να το σώσουν και να μην έρθουν στη θέση αυτού του κυρίου....τι μας απόμεινε πια; μόνο η οικογένεια....

Νικολέτα Κριαρά είπε...

Δεν υπάρχει απολύτως κανένα θέμα, γι αυτό είμαστε εδώ να τα συζητάμε και να τα βρίσκουμε όλα!
Σε έβαλα ( ελπίζω να επιτρέπεται ο ενικός, και να μην γίνω ενοχλητική, πήρα το θάρρος από τους υπόλοιπους), να σε παρακολουθώ στο google+, ωστόσο να πω την αλήθεια κι εγώ είμαι κάπως άσχετη με αυτό το εργαλείο.
Αν θελήσεις να με επισκεφτείς, https://mindlabnk.wordpress.com/ αυτό είναι το λινκ μου.
Θα χαρώ να σε δω, αλλά και αν δεν σε δω, θα χαρώ να βρεις κάτι που να σε ενδιαφέρει!

υ.γ μου άρεσε πολύ η παρομοίωση του καναπέ. Είναι κάτι οικείο και προσιτό.

Καλό ξημέρωμα!

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Είναι φοβερό αυτό που γίνεται κι από ό,τι λένε Θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα.
Κι εγώ νομίζω ότι ο άνθρωπος μπορεί να μεταμορφωθεί σε θηρίο κάτω από τέτοιες καταστάσεις.
Ίσως προσπαθούν να δουν μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε. Κάτι σαν το survivor ας πούμε, έτσι το παρομοιάζω.
Καλο ξημέρωμα.

Κική Κωνσταντίνου είπε...

καλημερα αγαπημενη μου
δεν την ηξερα την ταινια
θατην δω οπωσδηποτε

φιλια πολλα