Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

Ο χαρταετός των αναμνήσεων, Καθαρά Δευτέρα..


                       peiture

Ήρθε και η Καθαρά Δευτέρα φίλοι μου και γυρίζοντας από το κτήμα έβλεπα παντού σε κάθε γωνιά να υπάρχουν πάγκοι με εμπόρευμα της ημέρας..χαρταετοί.
Ήταν χαρταετοί μοντέρνοι, φωτογραφίες από κόμιξ, σχήματα αεροδυναμικά, μερικοί πλαστικοί με φόρμα που παλεύει με τη φαντασία και το..διάστημα..ουρές αλλιώτικες ,περίεργες για μένα και ανάμεσα τους τα κλασικά παλιά σχήματα με διαφορετικά βέβαια χαρτιά.
Η ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων με κατακλύζει, η μορφή του πατέρα μου ξεπηδάει μέσα σε αυτή. Καθισμένοι δίπλα δίπλα  στο μεγάλο τραπέζι με τα λιονταρίσια πόδια στη μέση του σαλονιού, γεμάτο από χαρτιά , κόλλες, ψαλίδια , μαχαίρια και σπάγκοι. Δίπλα του το χαρτί  όπου με χάρακα και μολύβι σχεδίαζε για μένα το χαρταετό μου. 
Φοιτητές οι γονείς μου τότε ,στο ίδιο σπίτι η γιαγιά  που με μεγάλωνε,  η κάθε ώρα που περνούσα μαζί τους ήταν ένα γεγονός μοναδικό για μένα, ακριβό και κυριαρχικό στις ώρες που προσπαθούσα να δικαιολογήσω την απουσία τους όταν τα διαβάσματα τους έπαιρναν τη πρώτη θέση και ..Θεέ μου ..μισούσα τόσο τα βιβλία και τις εξετάσεις τους....
Ο πατέρας μου λοιπόν , παραμονή Καθαράς Δευτέρας μου αφιέρωνε όλη την ημέρα φτιάχνοντας μου τον χαρταετό.
Κουβαλούσε στο σπίτι καλάμια που από το πρωί τα έκοβε, τα μετρούσε , τα ζύγιζε, μετά οι κόλες γκλασέ χαρτιού χρωματιστές βέβαια και η αλευρόκολλα που την έφτιαχνε μόνος του.
Φοιτητής Οικονομικών τότε , ήταν μοναδικός στα μαθηματικά και ..αριθμομνήμων , κάτι που θαύμαζα πάντα και τον "εκμεταλευόμουν"αργότερα όταν είχα μαγαζί και έβγαζα το ΦΠΑ παίρνοντας τον απλά στο τηλέφωνο και αραδιάζοντας του τα νούμερα...
Τον θυμάμαι λοιπόν τέτοια μέρα να κόβει τις κόλες γκλασέ, να τις μετράει με τα χιλιοστά, να ζυγίζει τα ξύλα, να μετράει τις αποστάσεις και να φτιάχνει το χαρταετό μου.
-Τελείωσε μπαμπά;
-Όχι αγάπη μου τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, όλα βασίζονται στην ουρά.
Άνοιγα τα μάτια διάπλατα , ήταν ο ήρωας μου..κι εγώ το μοναχοπαίδι του ! 
Η μητέρα μου με τη γιαγιά μου τριγύριζαν και ξεφυσούσαν .
-Ακόμη Γιάννη μου; θα στρώσουμε τραπέζι, πότε θα τα μαζέψουμε όλα αυτά;
Στη κουζίνα μέσα γινόταν ένας μικρός ...πόλεμος.. η γιαγιά μου έφτιαχνε ντολμαδάκια, ετοίμαζε τα δικά της τουρσιά και τα φασόλια βράζανε όλη μέρα σε σιγανή φωτιά για να μπούνε αύριο στο ταψί.
Μοσχοβολούσε ο χαλβάς με το πορτοκάλι και την θυμάμαι να κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας και υπομονετικά να γεμίζει τα ξηρά σύκα με καρύδια και να τα αραδιάζει στη πιατέλα δίπλα στους χουρμάδες.
 Πολίτισα η γιαγιά μου κρατούσε πάντα τις αναμνήσεις και τις συνήθειες των παιδικών της χρόνων, κι εγώ αποδέκτης όλων αυτών σαν παραμύθι που μου το έλεγε αμέτρητες φορές και όμως δεν βαριόμουνα να το ακούω.
Το πρωί ο χαρταετός μου ήταν κρεμασμένος να τον δω μόλις ξυπνήσω και ο πατέρας μου άφαντος από νωρίς  στην αγορά να φέρει τσαγανούς ( καβούρια), στρείδια , μύδια , κυδώνια και αχινούς για το τραπέζι της γιορτής.
- Σαρακοστή!!!!  Φώναζε η γιαγιά μου δυνατά, όλο το σπίτι καθαρό αυτή τη μέρα και τα σκεύη έπρεπε να μπουν στα ντουλάπια το βράδυ πλυμένα καθαρά γιατί θα αργούσαν όπως έλεγε γελώντας να δουν κρέας!!!
Στραβομουτσούνιαζα εγώ..θυμάμαι πάντα τη..".νηστίσιμη "μπριζόλα που μου έκανε σάντουιτς και όμως ήταν νόστιμη! Ψωμί,μουστάρδα, ντομάτα , τριμμένη ελιά ,λάδι , αλάτι και ρίγανη ..ίδια η γεύση της μπριζόλας φίλοι μου.
Την μέρα αυτή το σπίτι μας γέμιζε όπως πάντα, οι θείες μου γιαγιάδες από το πρωί, μερικές φίλες τους και κάποιοι συμφοιτητές των γονιών μου που ήταν από άλλη πόλη. 
Δεν χρειαζόταν να τους καλέσουμε, όλοι ήξεραν ότι το σπίτι μας ήταν ανοιχτό για όποιον ήθελα να φάει και να γλεντήσει τη τελευταία μέρα του καρναβαλιού.



Όσο λοιπόν η γιαγιά μου μαγείρευε τα θαλασσινά ο μπαμπάς μου με έπαιρνε και πηγαίναμε επάνω στο Σείχ Σου πετάξουμε το χαρταετό. Μεταξύ μας..εκείνος τον πετούσε..εγώ απλά τον έβλεπα να συναγωνίζεται τους άλλους και τον θαύμαζα. 
Το μεσημέρι γυρίζαμε..νικητές..άρχιζε το φαγοπότι, οι ευχές και τα τραγούδια του καρναβαλιού με τα πικάντικα στιχάκια. Τελείωνε η βραδιά με τους φίλους των γονιών μου, ο πατέρας μου τότε έπαιρνε τη κιθάρα του και έπαιζε όμορφα τραγούδια εποχής που η μητέρα μου τραγουδούσε με την υπέροχη φωνή της. Κι εγώ ..στα πόδια τους από αγκαλιά σε αγκαλιά..το .."κατσαριδάκι" όπως με φώναζαν γιατί ήμουν αρκετά μελαχρινή. Είναι βαρύ φίλοι μου να είσαι το μόνο παιδί, ούτε καν ένα ξαδελφάκι δεν είχα ποτέ!
 Όλοι αυτοί οι φίλοι των γονιών μου ήταν για μένα σαν..θείοι και θείες, οικογένεια. Δύο από αυτούς συμφοιτητές της μητέρας μου έγιναν καθηγητές Ιατρικής μετά από χρόνια κι εγώ τους φώναζα ακόμη με το μικρό τους όνομα.
Όπως έχω πει πολλές φορές το..μπαουλάκι..των αναμνήσεων μου είναι γεμάτο και πλούσιο, δεν έχω τίποτε απωθημένο να ζηλέψω και να πω πως δεν χάρηκα.
Αύριο δεν θα έχω βέβαια χαρταετό...θα έχω όμως ένα γεμάτο σπίτι από αγάπη, φίλους και Σαρακοστιανούς μεζέδες και βέβαια..τα ντολμαδάκια που πλέον φτιάχνω εγώ και τα θαλασσινά που τα φτιάχνει ο καλός μου Δημήτρης.
Καλή Σαρακοστή φίλοι μου.
Αχτιδένια φιλάκια.

17 σχόλια:

Unknown είπε...

Καλή Σαρακοστή αγαπημένη!!!Να περάσετε καλά αύριο και να χαίρεσαι την όμορφη οικογένεια σου.Τι ωραίες αναμνήσεις που έχεις να λές στα εγγονάκια σου για τους προπαπούδες που κάποια απο αυτά δεν γνώρισαν.

...irida... είπε...

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ!!!

Memaria είπε...

Τι μου θύμησες με τον χαρταετό! Αν και πάντα φτιάχναμε έναν μαζί με τον πατέρα μας, αυτός αγόραζε κι έναν της ΑΕΚ, για προφανείς λόγους..χαχα...πάντα όμως του βελτίωνε την ουρά, κι έτσι βρισκόμασταν με δυο χαρταετούς να συναγωνίζονται ο ένας τον άλλο!
Όμορφες οι αναμνήσεις σου!
Καλά Κούλουμα Αχτίδα μου!

Ανώνυμος είπε...

Αχ! καλή και αγαπημένη μου Αχτιδούλα, μπορεί να είμαι μικρότερη από εσένα όμως μεγάλωσα σε χωριό και εκεί το πέταγμα ήταν σαν γιορτή.Ο παππούς μου έφτιαχνε τους χαρταετούς για μένα και τα δύο αδέλφια μου. Όλα αυτά μου τα έφερες στο μυαλό μου και κλαίω πραγματικά γιατί ο μικρός από τα δύο αδέλφια μου σκοτώθηκε λίγα χρόνια μετά που έφυγα από το χωριό και πήγα στην Αθήνα όπου σπούδαζα.Ρουφάω στη κυριολεξία κάθε σου λέξη, κάθε σου ανάρτηση.Σ΄αγαπώ γλυκιά μου και να ξέρεις όποτε έρθεις εδώ θα υπάρχει ένα σπίτι για σένα. Εριφύλη Καραμανίδου

Rena είπε...

Ομορφες αναμνήσεις με κάποιες ταυτίστηκα..
Καλή Καθαρά Δευτέρα!!!

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Το όμορφες στιγμές Αχτίδα μου.
Πόσο τυχερή είσαι που τις έζησες

Ευχαριστούμε που τις μοιράστηκες μαζί μας.
Να είστε πάντα καλά.
Καλή Σαρακοστή και φιλάκια πολλά .

Giannis Pit. είπε...

Γεωργία μου
θέλω ολόψυχα να σε ευχαριστήσω για το υπέροχο και νοσταλγικό αυτό ταξίδι. Με τις δικές σου αναμνήσεις, ανέσυρα και τις δικές μου, σχεδόν αντιγράφοντας τις ίδιες παραστάσεις και τις γλυκές αυτές στιγμές.
Τι μέρες εκείνες ε ; ζούσαμε πραγματικά την κάθε τους στιγμή. Οι Απόκριες κρατούσαν 3-4 βδομάδες και κορυφώνονταν την αυριανή ημέρα.
Κορύφωση όλου αυτού ένας χρωματιστός ουρανός γεμάτος χαρταετούς και από κάτω όμορφα χαμογελαστά πρόσωπα.
Υπέροχο.
Τις πιο θερμές μου ευχές για Καλή Σαρακοστή.

Katrina είπε...

Καλή σαρακοστή να περάσετε τέλεια!!!!

Μαρία Κανελλάκη είπε...

"Κατσαριδάκι" μου πολλές ευχές για Καλή Σαρακοστή, με υγεία και γλυκές στιγμές!
Ξύπνησες σ' όλους μας αντίστοιχες μνήμες απ' τα παιδικά μας χρόνια.
Να είστε όλοι καλά Γεωργία μου!

ΡΙΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ είπε...

Με ταξιδεψες σε μια αλλη εποχη Αχτιδα μου!Τυχερη που τα εζησες ειναι πολυ ομορφες θυμησες!Καλη σαρακοστη φιλη μου γλυκια!

Νίκη είπε...

Πόση γλύκα κρύβουν αυτες οι αναμνήσεις! Πόση χαρα να βλέπεις το δικό σου χαρταετό να ψηλώνει, το έχω ζήσει και σε νιώθω!
Οι πολύτιμε αυτές στιγμές είναι η πιο σπουδαία "προικα" που έχουμε στη ζωή μας!!
Σε φιλώ! Καλή Σαρακοστή!!

Maria είπε...

Πόσες όμορφες αναμνήσεις σου έρχονται στο νου,γλυκιά μου αχτίδα και μας τις περιγράφεις τόσο υπέροχα!!!
Καλή και Ευλογημένη Σαρακοστή!!!
Φιλάκια!!!

Εφη Αδαμιδου Πασοπούλου είπε...

Σ' ευχαριστώ που η ανάρτησή σου έγινε η αιτία να τελειώσει η δυσκολη μερα μου τόσο όμορφα! Οι αναμνήσεις σου μ'αγγιξαν όσο δεν φαντάζεσαι απόλαυσα τα τραπεζόματά σας τους μεζέδες την διαδικασία του χαρταετού με τον ηρωά σου αλλα περισσότερα από όλα την όμορφη και γεμάτο νάζι φωτογραφία σου Τα άτιμα τα χρόνια δεν γυρνούν πίσω έστω και λίγο όσους εξορκισμούς και αν κάνουμε Καλή Σαρακοστή φιλάκια θαυμασμού και αγάπης!!!

Mia είπε...

Πόσο γλυκιές αναμνήσεις, Αχτίδα μου. Και πόσο όμορφη η φωτογραφία των παιδικών σου χρόνων. Καλή Σαρακοστή, φίλη μου.

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Τι όμορφες αναμνήσεις μας διηγήθηκες !!! Καλή σαρακοστή !!!! Τα φιλιά μου !!!!

ANNA FLO είπε...

Ωραίες αναμνήσεις...Εγώ έτοιμο χαρταετό που αγόραζαν...μόνο τσόντα στην ουρά μου έβαζε ο πατέρας μου γιατί του εμπορίου έλεγε δεν ήταν για να πετάξει.
Καλή Σαρακοστή Αχτιδούλα μου

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Το εχω ξαναπει πόσο τυχερη εισαι φιλεναδα. που έχεις τοσο όμορφες αναμνήσεις απο τα παιδικά σου χρονια.. μια ζωή γεματη αγαπη χορταστική..για όλα αυτα εσαι πολύ τυχερος ανθρωπος Αχτιδα μου.. χαιρομαι πολύ για σενα.... που έχεις τοσο όμορφες αναμνησεις και που σε κανουν ακομα παιδι..χι..χι..Τι ομορφες εποχές!!!!
Να περνας παντα έτσι ομορφα.. καλή Σαρακοστή να εχετε γλυκια μου.. φιλακιαααα σε όλους σας.!!!