Πέμπτη 8 Ιουνίου 2017

Μην αφήνετε να σας "χαλούν" τα..άσχημα!


Καλημέρα φίλοι μου σας άφησα ήσυχους αυτές τις μέρες αφού με έχει ..κυριεύσει μία τεμπελιά με ότι έχει σχέση με τον υπολογιστή που όμως τον είχαν "καταλάβει" τα δύο μεγάλα αγόρια εγγόνια μου και του άλλαξαν τα φώτα.
Στο κτήμα περνώ το περισσότερο καιρό , το τροχόσπιτο μας το έχει πια προχωρήσει τόσο ο άνδρας μου που γίνεται όλο και πιο τέλειο στη κυριολεξία. 
Έχω υπομονή να τον περιμένω να το τελειώσει κι εγώ ονειρεύομαι μαζί του να το ζωγραφίσω εξωτερικά και να το κάνω ένα μικρό παράδεισο δικό μας 7 μέτρων!
Είναι υπέροχη αίσθηση η φύση και μάλιστα όταν καθώς κεντάς στη πολυθρόνα σου έστω και μέσα σε..χαμό από υλικά τριγύρω σου, ο καλός σου φέρνει μέσα από τη χούφτα του δροσερά βύσσινα που λατρεύω ή ένα ζουμερό ροδάκινο από το δένδρο.



Κάθε φορά που φεύγω από εκεί  φεύγω σχεδόν με το..ζόρι και απλά τα  "πρέπει"με κάνουν να μπαίνω στο αυτοκίνητο και να χαιρετώ με ένα χάδι τον Κανέλλο που τρέχει ξοπίσω μας μέχρι τη πόρτα.
Ο Δημήτρης γεμίζει ροδάκινα τους γείτονες κι εκείνοι μας φέρνουν αυγά και ότι περισσεύει στο καθένα.
 Τόσο απλή φίλοι μου μπορεί να είναι η ζωή , τόσο απλή "οφείλει" να είναι όμως εκείνο το χαρτί από την εφορία που μου έφεραν προχθές μου αφαιρεί  το δικαίωμα να τη λέω "απλή". Στην αρχή σου έρχεται κόλπος, μετά πατάς τις φωνές: Δημήτρηηηηη! και μετά από λίγο λες στον εαυτό σου πως δεν μπορείς να αλλάξεις πολλά άδικα και ανεξερεύνητα από όσα πρέπει και..απλά.. καταπίνεται σαν ..χάπι πικρό  μαζί με ένα βουνό από  λογαριασμούς που σαν την Λερναία ύδρα, πληρώνεις τον ένα και έρχεται ο άλλος! Καταπίνεις λοιπόν και αυτό το χάπι και προχωράς.
Φίλοι μου το έχω ρίξει στο..διάβασμα και το κέντημα, η ζωγραφική δεν είναι στα.."μπορώ " μου αυτό το καιρό και μόνο το σημερινό μου μάθημα με τη μαθήτρια μου θα με γυρίσει εκεί.
Σας  εύχομαι μία υπέροχη μέρα, να έχετε γερό στομάχι για όσα βλέπετε γύρω σας και μην αφήσετε οτιδήποτε ενοχλητικό της σημερινής άσχημης περιόδου να σας κλονίσει από την ευαισθησία της ψυχής σας.
Στο βάζο δίπλα μου υπάρχει ένα ροζ τριαντάφυλλο από τη τριανταφυλλιά μας και στα αυτιά μου υπάρχει η φωνή του εγγονού μου από χθες το βράδυ :σ'αγαπώ γιαγιά μου!
Αχτιδένια φιλάκια!

14 σχόλια:

...irida... είπε...

καλημερα!!!γλυκια μου!!
ετσι...γιαυτα τα υπεροχα..σαγαπω...
απο τα...πολυτιμα μας!!!τιποτε αλλο!!!

Χαλκιοπουλου χριστινα είπε...

Αχτιδα μου καλημερα! Νασαιπαντα καλά να απολαμβάνεις τις χαρές και τις ομορφιές της ζωής, τα δύσκολα θα τα βάλουμε στο δικό τους κουτί για να ξεχνιόμαστε.Σήμερα έχουμε βροχή με συνοδεία την αρθρίτιδα......
Σε φιλω!!!!!!

ποιώ - ελένη είπε...

Αχτίδα μου καλημέρα
Άντε να χαμογελάσεις με τόσους
ίσκιους που μας περιστοιχίζουν

φιλάκι

Αμαλία είπε...

Καλημέρα καλή μου,
Να είσαι πάντα καλά να απολαμβάνεις το κτήμα και την παρεούλα των φίλων σας.
Όσο για τα άλλα, μη χειρότερα.
Φιλιά σε όλους και στη μυτούλα της.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα, Αχτίδα, και αν μου επιτρέπεται, θέλω να πω ότι είμαστε πολλοί στην χώρα μου που θέλουν να αλλάξουν οι κανόνες στην Ευρώπη, μα το υπόσχονται, και μετά, τίποτα !
Είμαι γιαγιά κι εγώ, τι να κάνουμε; Να΄σαι καλά, και να χαίρεσαι πάντα τους δικούς σου, την φύση της Ελλάδας που την λατρεύω, κι όλες τις όμορφες και σιωπηλές στιγμές της ζωής ! Χριστίνα της Γαλλίας

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ...irida...καλημέρα γλυκιά μου, να είσαι πάντα καλά!

@ Χαλκιοπουλου χριστινα , έτσι ακριβώς Χριστίνα μου, σαν την ..στρουθοκάμηλο, τα αντιπαρέρχομαι!

@ ποιώ - ελένη, πολλοί ίσκιοι βρε Ελένη μου και μας κάνουν συννεφιά αφού με δυσκολία τα διώχνουμε.

@ Αμαλία μου περνώ θαυμάσια ήσυχα εκεί, μόνο τα πουλιά , τα δένδρα και ηρεμία.

@ Χριστίνα της Γαλλίας, φίλη μου ευχαριστώ που μου έγραψες και που κάνεις το κόπο να διαβάζεις όσα γράφω, τις σκέψεις μου δηλαδή τις πρωινές συνήθως.Δύσκολα παντού φίλη μου, το ξέρω μα τώρα εννοείται θα ήταν η εποχή που εμείς στην ηλικία μας θα...καθόμασταν και θα ηρεμούσαμε.

nikol είπε...

Αχτίδα μου έχουμε χίλιους λόγους να είμαστε και να νιώθουμε καλά !! Ζηλεύω το κτήμα που δεν μπόρεσα ποτέ να έχω λόγω καταστάσεων και καταλαβαίνω πόση ηρεμία και γαλήνη σου προσφέρει !!Ομως εκεί που γελάς σου κόβεται το γέλιο όταν έρχονται όλα όσα μας φορτώνουν να πληρώσουμε άδικα!!!

Mia είπε...

Αχτίδα μου, από τους λογαριασμούς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Μπορούμε όμως να έχουμε τη δική μας όαση ξεκούρασης και ηρεμίας. Και αυτό σου προσφέρει το κτήμα. Απόλαυσε τις μικρές χαρές της ζωής, τους δικούς σου ανθρώπους, τη φύση και τις ευωδιές της, γιατί αυτά είναι που πραγματικά μετρούν.

Funky Monkey είπε...

Σε καταλαβαίνω πλήρως με το χαρτί της εφορίας, πρόσφατα έλαβα κι εγώ ένα τέτοιο "δωράκι" και έμεινα κάγκελο για λίγο. Όμως, ξέρεις τι σκέφτηκα έπειτα; Είναι ένα τίποτα όλοι αυτοί στα μάτια μου για να τους αφήσω να μου κλέψουν το χαμόγελό μου και την καλή μου διάθεση. Δε θα το επιτρέψω.
Να κάνεις το ίδιο κι εσύ και να απολαμβάνεις κάθε στιγμή σας στο κτήμα ή όπου αλλού! Άλλωστε, αν εμείς δεν είμαστε καλά, τίποτε δεν πρόκειται να πάρουν.
Φιλιά πολλά!

Katrina είπε...

Φιλάκια!!!!!!

ANNA FLO είπε...

Με το καλό το τροχόσπιτο να τελειώσει και να το απολαύσεις!
Μη μου μιλάς όμως για λογαριασμούς. Δεν προλαβαίνω να πληρώνω, όπως όλοι μας.
Να χαρείς τη φύση και τα δέντρα σου στο κτήμα και άσε τα άλλα...να περάσουν χωρίς να σου χαλάσουν τη διάθεση
Καλό σου βράδυ

ALEXANDRA είπε...

Ποσο δίκιο έχεις, πολλά φιλια

Mia Petra είπε...

Και να 'ταν μόνο η εφορία;..αυτή η ΔΕΗ πια πόσα εγκεφαλικά προκαλεί;
Ωστόσο όπως λες, πρέπει να βρίσκουμε την ομορφιά στη ζωή.. Καλό σ/κ ✿

Ανώνυμος είπε...

Ζηλεύω το αγρόκτημα με το τροχόσπιτο! Καλό ευφάνταστο βάψιμο του εύχομαι!