Παρασκευή 26 Μαΐου 2017

Δεν σε μπορώ μελαγχολία της βροχής...


Κοιμήθηκα με τον ήχο της βροχής, σηκώθηκα με τον ..ήχο της βροχής..έχω ξυπνήσει σαν ...S...Γαλλικό...πονούν όλα τα υποτιθέμενα κοκκαλάκια μου!!! 
Τι θα γίνει Θεούλη μου; Δεν μας φθάνουν όσα βροχερά ακούμε κάθε μέρα θα παίρνουμε και χάπια για να σταθούμε όρθιοι;
Με το φλιτζάνι του καφέ πλάι μου και σας στο..καναπέ μου αφού έκανα πρωινό στον άνδρα μου, βλέπετε όταν ξυπνώ εγώ δεν μπορώ να φάω ούτε μπουκιά , μετά τις 10 ..ε! μου έρχεται μία ...ψιλλοπείνα για κανένα τοστ ή μια φέτα από το χθεσινό κεκάκι που έφτιαξα.
Χθες ήμουν στο εργαστήρι μου με τη μαθήτρια μου , εγκαινιάσαμε το κέικ μαζί, κουβεντούλα με ότι απίθανο μπορείτε να φανταστείτε, με έβαλε να κάνω και...instagram ( το σκασμένο) , ζωγραφίσαμε, μου είπε τα παράπονα της για μία δασκάλα της..φοβερή παρεούλα αυτό το παιδί. 
Μερικές φορές σκέπτομαι ότι πρέπει να το..πληρώνω αντί να με πληρώνει.
Ζωγράφισα μετά και στον εγγονό μου το Πασχάλη ένα πίνακα από ένα κόμιξ για το...κορίτσι του!!!!!!! Όταν τον έστειλα και τον πήρε η ανταμοιβή  μου ήταν η απέραντη χαρά του και ο αστείρευτος λόγος του στο τηλέφωνο!
-Γιαγιά μου...σε λατρεύω..είναι ίδιο με το κόμιξ..ίδιο γιαγιά μου ...είσαι μεγάλη ζωγράφος(!!!!), είσαι φοβερή, σε λατρεύω γιαγιά μου, σ' αγαπώ πολύ πολύ, μόνο εσύ μου κάνεις τα χατίρια, ότι σου ζητήσω γιαγιά μου.  
Ε! τέτοια μου λέει το αφιλότιμο και γίνομαι θυσία..κάθε εγγόνι μου διαφορετικό, κάθε ένα ένας διαφορετικός κόσμος κι εγώ γίνομαι χαλί να με πατήσουν να πάρει η ευχή και κάνω πως δεν ακούω τα παράπονα της κόρης μου !
-Μόνο σε μας είχες ..λουριά! Μας κοίταζες και στεκόμασταν σούζα (αληθές!!χα! χα!), δεν μας έκανες χατίρια, μας έβαζες και φτιάχναμε το δωμάτιο μας κάθε μέρα, διαβάζαμε πριν βγούμε έξω..τρώγαμε ότι μας έβαζες μπροστά μας στο πιάτο!!!!!!
-Ε! εντάξει..εσάς ήμουν νέα..είχα καιρό να χαρώ το κάθε σας χρόνο..σε αυτά έχω λίγο να τα χαρώ..και γνώση για να απολαύσω τον ενθουσιασμό τους.


Βρέχει φίλοι μου..βρέχει..με πνίγει αυτή η σκοτεινιά της ατμόσφαιρας..ήθελα σήμερα να πάω μία βόλτα, Παρασκευή είναι η μέρα που βγαίνω στους..δρόμους για χάζεμα..μα σήμερα θα μείνω μέσα πάλι..πάλι..έχω και πρόβλημα με τη Κλώντη..
Εδώ και τρεις μέρες δεν είναι καλά και αυτό με στεναχωρεί.. φοβάμαι αυτό που γνωρίζω  ...φοβάμαι..ξέρετε..ότι νομίζω ότι έχω "χωνέψει" και απλά σαν την στρουθοκάμηλο κρύβω το κεφάλι μου στην άμμο..
Είναι ίσως η μελαγχολία της βροχής.
Αχτιδένια φιλάκια

7 σχόλια:

Κική Κωνσταντίνου είπε...

είναι μελαγχολική η βροχή αλλά κάποιες φορές, με πάθος με την αναζητάω.
ειδικά η μυρωδιά του χώματος πριν από αυτή...

φιλακια πολλα αχτιδενια μου

ANNA FLO είπε...

Μην μελαγχολείς με τη βροχή. Δες το σαν ξέπλυμα, σαν εξαγνισμό.
Μ'αρέσει η βροχή, βέβαια δεν μπορείς να βγεις αλλά ξεψυχάει ο χειμωνιάτικος καιρός και όπου να ναι θα γκρινιάζουμε για τη ζέστη και τον καύσωνα...
Εύχομαι η Κλώντη να το ξεπεράσει και αυτήν τη φορά
Η βροχή όλους μας επηρεάζει, τα κόκκαλά μας θα αφήσει ήσυχα;
Θα περάσει. Όταν έχεις και τόσα όμορφα λόγια να σκέφτεσαι που σου είπε ο εγγονός σου δεν χρειάζεται άλλο φάρμακο!!!
Καλημέρα όλη μέρα Αχτίδα μου

Αμαλία είπε...

Καλημέρα καλή μου,
Αυτή η βροχή μου έχει σπάσει τα νεύρα εμένα. Θέλω να έρθει επιτέλους το καλοκαίρι, επιτέλους.
Δώσε ένα φιλί στην Κλωντούλα μας από μένα, περαστικό θα είναι, η κακοκαιρία τα επηρεάζει κι αυτά τα καημένα. Μην ξεχνάς ότι τα κοκαλάκια της τα έχουν τα χρονάκια τους (αναλογικά).
Σας νοιάζομαι και σας σκέφτομαι και τις δύο.

Ariadni St. είπε...

όντως η βροχή μας κανει και μελαγχολουμε!
Δεν πειραζει, θα περασει κι αυτό
Φιλάκια

kerina poiimata είπε...

Ισως να είναι η μελαγχολία της βροχής...
Αλλά πάντα μετά τη βροχή, αχνοφαίνεται κάπου το ουράνιο τόξο...και χθές αν και σούρουπο, το..πρόλαβα !!!Όχι να το φωτογραφίσω αλλά να το δω!
Να ξέρεις..κάθε που περνώ, κάνω μια μικρή επανάληψη στις τελευταίες σου αναρτήσεις!Και συμφωνώ απόλυτα:είναι τόσο όμορφη η ζωή, αν κυριαρχούσε παντού μόνο η αγάπη...
φιλάκια, καλό ΣΚ

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Τα λόγια του Πασχάλη είναι η πιο λαμπερή λιακάδα στη σκοτεινιά της μέρας.
Κράτα τις λέξεις του για ομπρέλα και κουράγιο μέχρι να σκάσει μύτη το καλοκαιράκι.
Έρχεται...
Τα φιλιά μου Αχτίδα!

Υ.Γ. Και γρήγορα περαστικά στην Κλώντη!

Penelope είπε...

Αυτή την μουντάδα (και την βροχή) με το ημερολόγιο να δείχνει πως μπαίνουμε σε λίγες ημέρες στο καλοκαίρι, ούτε εγώ την αντέχω Αχτίδα μου.
Κοιτώ λοξά από την μπαλκονόπορτα...κοιτώ τα βασιλικά μου και τα λουλούδια μου...και ξαναγυρίζω στην οθόνη!
Που θα πάει όμως θα τελειώσει, δεν μπορεί!!
Φιλιά πολλά. Και γρήγορα να αναρρώσει η μικρή φιλεναδίτσα μας.