Θέλω ένα κόσμο αλλιώτικο..θέλω πολλά;

Στο καταφύγιο μας αυτές τις μέρες με τον άνδρα μου, εκεί που λες και δεν σε αγγίζει αυτή η ατμόσφαιρα βίας , λύπης και άγχους που βασιλεύει αυτό το καιρό δυστυχώς. Βλέπω τον ουρανό έστω και..συννεφιασμένο όπως σήμερα..τα δένδρα καταπράσινα γεμάτο άγουρους ακόμη καρπούς,, τη γειτόνισσα μου που από το παράθυρο της καθώς τινάζει το σεντόνι που στέλνει με το χέρι της το χαιρετισμό και την αγάπη της.
-Δεν θέλω να φύγω..του είπα σήμερα..όμως πρέπει..
Είναι τόσο δύσκολο βρε παιδάκι μου να μην υπάρχει κακία και βία στο κόσμο; Ζητώ πολλά;
 Αυτό το νέο παιδί που προκάλεσε τόσους θανάτους πως είναι δυνατόν να μην είχε μέσα του τη παραμικρή συνείδηση , τον ελάχιστο ενδοιασμό γι' αυτό που πήγαινε να κάνει; Είδα πριν λίγο μητέρες με τη φωτογραφία του παιδιού τους να ρωτούν αν τα είδαν..αν τα αντάμωσαν κάπου ..ζωντανά. Μάνα είμαι κι εγώ..μάνα σε κάθε παιδί...έστω και αν δεν τα γέννησα εγώ.
Σήμερα καθώς κεντούσα ανέβηκε στο χέρι μου ένα μικρό μαμουδάκι..τόσο δα..ενοχλήθηκα..πήγα να το σκοτώσω και μετά..σκέφτηκα ότι εγώ δεν ήμουν ικανή να "φτιάξω" κάτι τέτοιο..με τι δικαίωμα θα το εξαφάνιζα. 
Ποια θρησκεία να πάρει η ευχή διδάσκει τόσο μίσος και τόσο θάνατο; Δεν το πιστεύω..δεν μπορώ να το δεχθώ. Πως μπορεί ένα κίνημα, θρησκεία , κόμμα, πολιτική, άθλημα να κάνει πλύση εγκεφάλου σε νέα άτομα ώστε να μη σκέπτονται ότι κάνουν κάτι πέρα από τη λογική.
Κι όμως φίλοι μου...είναι τόσο απλή..τόσο όμορφη η ζωή , η φύση, ο κόσμος που ανήκουμε. Ζούμε σε ένα Παράδεισο κι εμείς..τον λερώνουμε, αφήνουμε το "φίδι" να μας δελεάσει και να μας οδηγήσει έξω από την Εδέμ.
Κουραστικά και ίσως βαρετά όσα σας λέω..μα σκεφτείτε..όσο όμορφη είναι η ζωή τόσο σύντομη  και απρόβλεπτη είναι συγχρόνως. Δεν αξίζει να χαλάμε ούτε ένα δευτερόλεπτο από αυτήν με βία, μίσος, κακίες, πάθη και υστεροβουλίες.
Όση ώρα ο άνδρας μου  έφτιαχνε τις δουλειές του εγώ άφησα το κέντημα και άρχισα να φυτεύω τα λουλουδάκια που είχα σε σακουλάκια..τα φύτευα και σκεπτόμουν ότι ήταν μικρά θαύματα αν το σκεφτείς..ένας σπόρος..ένα μικρό φυλλαράκι..ένα φυτό ολόκληρο και αργότερα ένα λουλούδι, πολλά λουλούδια, άπειρα χρώματα..
Μετά πήγα και έκοψα σαλάτα και γλιστρίδα και έκανα σαλάτα παρεούλα με τα αυγά που μου έφερε άλλη γειτόνισσα και τα έβρασα. 
Τόσο απλή και όμορφη φίλοι μου μπορεί..πρέπει να είναι η ζωή..και θέλω να τη χαίρομαι όσο έχουμε υγεία και καλή θέληση να τη ζήσουμε έτσι!
 Ειρήνη φίλοι μου..αγάπη σε όλο το κόσμο..να πάψει αυτή η βία και η μανία για ..για...κι εγώ δεν ξέρω τι θέλουν βρε παιδάκι μου όλοι αυτοί ...
Να τέτοια με κάνουν να ανεβαίνει η πίεση μου και να συγχύζομαι!
Να σας δείξω και το..τηγάνι μου..ποιο τηγάνι;
Μια φορά κι ένα καιρό ήταν έλα φθηνό τηγάνι τεφάλ που το βαρεθήκαμε και είπαμε να το πάμε στο κτήμα. Μια μέρα ο άνδρας μου έκαψε το φαγητό που ζέσταινε, το..σκυλόβρισε..το πέταξε άπλυτο στα σκουπίδια! 
Εγώ το πήρα, το έπλυνα και σκέφτηκα ότι θα ήμουν αχάριστη αν δεν σκεπτόμουν πόσες ομελέτες έφτιαξα σ' αυτό.Έτσι το πήρα κρυφά στη τσάντα μου και μετά στο εργαστήρι μου!

-Αααα! είπε ο..σύζυγος κατάπληκτος!!!
-Ααααα! είπε και η γειτόνισσα μου που της το χάρισα και έτρεξε να το κρεμάσει λέει στο σπίτι της!
Συμπέρασμα; και το πιο άχρηστο μπορεί να γίνει όμορφο και να δώσει χαρά!
Αχτιδένια φιλάκια!