Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Του κουμπαρά συνέχεια....!


Έτοιμος και ο δεύτερος " ανακυκλωμενος " κουμπαράς μου..άρχισα κι εγώ σαν ένας "κλοσάρ" των δρόμων να μη πετώ τα όσα άχρηστα από συσκευασίες  με εμπνέουν έστω για απλή ..δοκιμή για κάτι  όμορφο.
Δύο άδεια κονσερβοκούτια  που κρατούσα για να ανακατεύω χρώματα συνήθως ή για να φτιάχνω χρώματα αγιογραφίας με τις σκόνες.


Με ασημί σπρέι τα έβαψα για να πάρουν μία νέα όψη. Έχω αγοράσει ότι σπρέι σχεδόν υπάρχει σε απόχρωση και μου φέρνει και ο Δημήτρης όταν βλέπει κάτι νέο. Είναι βολικά για μικροπράγματα και για γυάλινες επιφάνειες εύκολα καλυπτικό.


Μεταχειρίστηκα τις δύο κόλλες για σίγουρο κόλλημα μη μας ανοίξει ο κουμπαράς και ψάχνουμε τα ευρώ ( λέμε τώρα..ας τον γεμίσουμε πρώτα)


Του έφτιαξα και το άνοιγμα για τα κέρματα με ένα ..σκαρπελάκι και το σφυρί ( κοπάνισα και το δάχτυλο μου και άκουσα κατσάδα ).


Τον ζωγράφισα με ακρυλικά χρώματα ολόγυρα και μία μικρή λεπτή μπουλντούρα κάτω στη βάση γιατί είχα σκοπό να τον στολίσω με αυτό το κομμάτι παλιάς δαντέλας που είχα στο ..κουτί των θησαυρών μου!


                                    Όπως βλέπετε...έτοιμος!


 Τον έβαλα στο ράφι μου μαζί με τον άλλο και τώρα έχω βάλει στο..μάτι ένα κουτί από πακέτο πολλή χαριτωμένο και σκέπτομαι να το κάνω κάτι.

Σήμερα ήταν μία γεμάτη μέρα για μένα..ξεκίνησε στενάχωρα γιατί την ώρα που έμπαινα στο αυτοκίνητο να πάμε στη κόρη μας μου είπαν για το ατύχημα και το θάνατο του γιου μιας γειτόνισσας μου και έκλαψα όσο δεν φαντάζεστε γιατί αυτό το 35 χρονο αγόρι το ξέρω από τότε που γεννήθηκε.
 Θυμάμαι που του έφτιαξα το χριστουγεννιάτικο κοστουμάκι του σαν άγγελος στη παράσταση του σχολείου όταν με παρακάλεσε η μαμά του να της δώσω ιδέα πως να το φτιάξει .. Άφησε πίσω του δύο μικρά παιδάκια 2 1/2 και 3 1/2 ετών... Μόνον η σκέψη των γονιών του , δύο υπέροχοι άνθρωποι που το μεγάλωσαν με τόσο κόπο, με έκανε όλη τη μέρα να έχω εκεί τη σκέψη μου. Είναι άδικο να πεθαίνουν τα παιδιά πριν από τους γονείς τους..
Το απόγευμα το σπίτι μας γέμισε από τα τρία μου εγγόνια , τη κόρη και το γαμπρό μου και ένοιωσα το άσπρο ..μαύρο της ζωής...δεν μπορώ να ξεπεράσω το πρωινό χαμό.. Βλέπετε σε αυτή τη γειτονιά μας..στο διπλανό σπίτι..όλοι ήμαστε μαζί σχεδόν από τότε που ήρθα νύφη ..Όλοι γνωστοί, ο καθένας ξέρει τη ζωή του άλλου, χαιρετιζόμαστε κάθε μέρα, μιλάμε, πονιώμαστε, βοηθάμε σε ότι μας χρειάζονται.. επηρεάζομαι από τέτοιες καταστάσεις και σήμερα είμαι χάλια..
Σας στεναχώρησα..το ξέρω.. μα μέσα μου ξεσπά η ανθρώπινη φύση και αναρωτιέμαι ..γιατί..
Αχτιδένια φιλάκια και δάκρυα μαζί..μα και ένα δίδαγμα.. 
Μην αφήνετε τη κάθε σας μέρα να χαθεί χωρίς να αναλογίζεστε πως όσα κάνετε πρέπει είναι για να δείτε τους γύρω σας που αγαπάτε ευτυχισμένους και τους εαυτούς σας " γεμάτους" από το " σήμερα".

40 σχόλια:

Elena El Papadopoulou είπε...

Με συνεπήρες.....
Να είσαι καλά και να έχεις πολλές όμορφες στιγμές με υγεία και καλά 60 και καλά 70 και καλά 80, 90, 100!!!!

Ανώνυμος είπε...

αχτιδα μου σε καταλαβαινω΄γιατι;κανεις δεν ξερει θα θαελα να σε παρω αγκαλια να κλαψω μαζι σου,σε νιωθω απολυτα γιατι σε τετοια γειτονια μεγαλωσα και εγω!ο κουμπαρας θεικος και ευχομαι παντα να δημιουργεις απο το τιποτα!σε φιλω γλυκα βασω λαρισα

ΕΥΔΟΚΙΑ είπε...

Καλημέρα Αχτίδα μου.
Τελικά οι κουμπαραδες θα γίνουν η αφορμή για τέλεια μεταμόρφωση όλων των αντικειμένων που τοσο καιρό πήγαιναν στους κάδους της ανακύκλωσης. Υπέροχος και ο νέος σου κουμπαράς.
Και έχεις δίκιο για το συμπέρασμά σου μετά το άσχημο συμβάν που έγινε χθες.
Πρέπει να ζούμε την κάθε μας στιγμή γιατί ποτέ δεν ξέρουμε που θα βρισκόμαστε το επόμενο λεπτό. Αλλά ενώ το λέμε όταν μάθουμε κάτι ή συμβεί κάτι άσχημο σε κάποιον δικό μας, μετά από λίγα λεπτά το ξεχνάμε και συνεχίζουμε την ζωή μας όπως πριν.
Μακάρι όλοι μας να κάνουμε πράξη αυτή την υπόσχεση στον εαυτό μας πρωτίστως και στους δικούς μας ανθρώπους μετά, και να ζούμε την κάθε μας στιγμή σαν να είναι μοναδική. Δεν θυμάμαι ακριβώς την φράση που ακουγόταν στην ταινία "Οκύκλος των χαμένων ποιητών": "SEIZ THE DAY" ή ελληνιστί "ΑΔΡΑΞΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ"
αλλά νομιζω ταιριάζει απόλυτα εδώ.
Καλημέρα και καλή συνέχεια σ' ό,τι κάνετε

Memaria είπε...

Δυστυχώς συμβαίνουν και τραγικά πράγματα...δεν ξέρω τι να γράψω...είναι δύσκολο....κι όσο σκέφτομαι εκείνους τους γονείς γίνεται δυσκολότερο.
θα εστιάσω στο δίδαγμα...
και στον όμορφο κουμπαρά...καλή σου νύχτα!

Ειρήνη Ε. είπε...

Αχτίδα, αν ανολογιστούμε σοβαρά, πόσο πολύτιμη είναι η ζωή και δεν πρέπει να σπαταλιέται ούτε στιγμή, θα δούμε με διαφορετικό μάτι, τον εαυτό μας κατ' αρχήν και τους γύρω μας, έπειτα. Θα εκτιμήσουμε την παρουσία τους στη ζωή μας, διπλά. Να όμως που κάποιες φορές μέσα από τέτοια δυσάρεστα γεγονότα, έρχονται αυτές οι σκέψεις στον νου μας. Συλληπητήρια στην οικογένεια του άτυχου παλικαριού.
Ο κουμπαράς, βγήκε με μια νότα ρομαντισμού αυτή την φορά, στολισμένος την δαντελίτσα. Εύχομαι όποιος τυχερός τον αποκτήσει, να τον γεμίσει σύντομα.
Καλή σου ημέρα.

Hfaistiwnas είπε...

Έτσι συνεχίζονται οι ζωές μας, μέσα από τις δυσκολίες! :)
Υγεία να έχουμε.. καλημέρα και .. καλές χειτεχνίες!!!

wild rose είπε...

Καλημέρα,Αχτίδα!Ας μάθουμε λοιπόν να ζούμε την κάθε μας στιγμή,σαν να ΄ναι η τελευταία.
Μου αρέσει η καινούρια σου συνήθεια να ανακυκλώνεις.
Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Κρίμα το παλληκάρι. Κι αυτοί οι γονείς του... Δεν έχω λόγια...
Θα μπεις στο σάιτ www.newsbeast.gr. Ακριβώς κάτω απ' τον τίτλο έχει κάτι κουμπιά. Πατάς το κουμπί "ΟΤΙ ΝΑ'ΝΑΙ". Μόλις σου ανοίξει, στο τέλος της σελίδας, υπάρχουν οι αριθμοί των προηγούμενων σελίδων. Σήμερα πρέπει να πας στη νούμερο 2. Εκεί υπάρχει μια φωτό με ένα σκυλάκι ξαπλωμένο ανάσκελα. Ζωή κι αραλίκι είναι ο τίτλος. Πάτα επάνω στον τίτλο. Κατέβα λίγο κάτω και θα την δεις. Θα προσπαθήσω να σου τη στείλω με μέϊλ. Είμαι σίγουρη ότι είναι η Κλώντη σου. Σοφία.

Ανώνυμος είπε...

Σου την έστειλα με μέϊλ, σ' αυτό ου γράφεις στο προφίλ σου. Έχω ανάψει από την περιέργεια. η περίεργη!!!! Είναι ή δεν είναι;;; Εγώ λέω ναι!!!! Σοφία

Rena Christodoulou είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΧΤΙΔΑ ΜΟΥ!!!!!!!
ΟΣΟ ΧΑΡΗΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΥΜΠΑΡΑ , ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΕΦΥΓΕ ΤΟ ΚΕΦΙ!!!!!!!!
ΥΠΟΦΕΡΩ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!!!!!!!
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΗΓΟΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥ;!!
ΣΕ ΦΙΛΩ!!!!!!!

ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ είπε...

Όλα μες τη ζωή είναι και ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος να πονά και να αντέχει κάθε φορά. Για μερικούς βέβαια είναι πολύ δύσκολο. Ο κουμπαράς ένα μικρό έργο τέχνης. Έχω κι εγώ κάποιες ιδέες και περιμένω να αδειάσουν κουτιά. Πόσο καφέ πια να πιω...

despina είπε...

Ο Θεός να δίνει κουράγιο και δύναμη στις οικογένειες που δοκιμάζονται αυτή τη στιγμή....

ο κουμπαράς σου τέλειος!!!!!φιλιά!!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Η Elena BeezyB. καλημέρα κοριτσάκι , σ' ευχαριστώ και θα πω..σημασία δεν έχουν τα πόσα χρόνια θα ζήσει κανείς μα το ..πως ..θα τα ζήσει και αν στο γέρμα θα μπορείς να κοιτάς πίσω σου και να λες : ΕΖΗΣΑ!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ βασω λαρισα, στεναχωρέθηκα Βάσω μου όσο δεν γίνεται..δύο αδελφάκια αγαπημένα..δύο γονείς θαυμάσιοι..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΕΥΔΟΚΙΑ μου ήταν μία δύσκολη μέρα για μένα και τη γειτονιά μας..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ me (maria)σ' ευχαριστω φίλη μου, ήρθα στο μπλοκόσπιτο σου μα δεν βρήκα που να γράψω..σχόλιο!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ειρήνη Ε, χαίρομαι που σας άρεσε..τώρα δεν έχω όρεξη να φτιάξω..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Hfaistiwnas , καλημέρα αγοράκι μου, ο Κώστας έφυγε για Χίο και μάλιστα ο καημένος 17 ώρες στο κατάστρωμα για ..οικονομικούς λόγους..άστα να πάνε..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ wild rose, σ' ευχαριστώ γλυκιά μου..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Σοφία.Σοφία μου σ' ευχαριστώ που μου την έστειλες, θα ψάξω να το δω κι εγώ, πράγματι είναι η Κλώντη μου!Σταρ!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Rena Christodoulou, όπως βλέπεις σε ..ακολουθώ σε όσα οργανώνεις..Είσαι το πνεύμα της ανακύκλωσης!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ μου έχεις δίκιο..η ζωή σε όλες τις όψεις της..

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι που είναι το Κλωντίνι, σταρ βεβαιως, βεβαίως!!! Αφού ούτως ή άλλως είναι μια σταρ από μόνη της, μια μικρή αχτιδούλα κι αυτή. Σοφία

χρυσάνθη είπε...

Από τους ωραιότερους κουμπαράδες!!Ο συνδυασμός παλιάς δαντέλας με φλοράλ ζωγραφική σε ωραίους ζεστούς τόνους είναι υπέροχος!!
Οσο για το τραγικό ατύχημα ,δεν έχω τι να πω!Χειρότερο δεν υπάρχει!Ούτε λόγια υπάρχουν για να παρηγορήσουν τους άτυχους γονείς!!Καλημέρα

Hfaistiwnas είπε...

Αχτίδα μου!
Του έστειλα μήνυμα αλλά δεν απαντά, τεσπα, θα ξαναμιλήσαουμε! Φιλιάα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ χρυσάνθη μου σ' ευχαριστώ..παίζω η έρμη να περνά η ημέρα μου φτιάχνοντας κάτι..μου λέίπει το κανονικό μαγαζί μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Hfaistiwnas, μου είπε η κόρη μου οτι στο facebook είναι γραμμένος σαν kostas kostas αν το γράφω καλά.Δεν ξέρω αν έχει υπολογιστή εκεί που είναι και εδώ έμπαινε από τη σχολή και τα καφέ και από τη κόρη μου που είναι κολλητοί.Θα μάθω το κινητό του.

Hfaistiwnas είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Λουση είπε...

Δεν εχω λογια κοριτσακη μου για το τραγικο συμβαν.....Λυπαμαι πολυ...κοριτσακι που μου εγραψες για την Λευκη απο την Αμερικη? Δεν το ειδα......
Αν ειναι ευκολο μου ξανα γραφεις.....
Τα φιλια μου!!

Λουση είπε...

το email που χρησιμοποιω ειναι lucykok2008@yahoo.gr ευχαριστω!

morphoplasies είπε...

Καλησπέρα Αχτιδα!Πολυ όμορφος και ρομαντικός ο κουμπαράς σου!! Γεια στα χερακια σου που μπορούν και μεταμορφωνουν αχρηστα αντικείμενα σε αριστουργηματα !!! Για το λυπηρο γεγονος σε καταλαβαινω απολυτα γιατι σε τετοια γειτονια μενω και αυτο που εχω να πω ειναι να βρουν την δυναμη και το κουραγιο να το αντεξουν οι δικοι του . Τα φιλια μου!

Ανώνυμος είπε...

@αχτίδα,καλησπέρα μανούλα μου!![ολα όμορφα ότι φτιάχνεις!!!ποιός ήταν αυτός που έφυγε ?τον ξέρω?

Εφη Αδαμιδου Πασοπούλου είπε...

Καλησπέρα! Ομορφος ο κουμπαρας σου έξυπνη η ιδέα της ανακύκλωσης και φανερή η αγάπη για αυτό πού κατασκευάζεις!! οσο για δυσάρεστα νέα εύχομαι ΔΥΝΑΜΗ στούς δικούς του και ο θεός θα τους βοηθήσει....

Fanypap είπε...

Δυστυχώς Αχτίδα μου!!!Τα συλλυπητήριά μου!!
Αυτά να μην υπήρχαν!!!
Πανέμορφος και αυτός ο κουμπαράς σου γλυκούλα μου!!φιλάκια πολλά!!

giasmin είπε...

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ,ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΕΝΑ ΡΑΚΟΣ,ΠΗΓΕ ΝΑ ΔΕΙ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΩΣΤΟΣ,ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΕΙΔΕ.ΕΙΝΑΟ 50 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙ 3 ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 5 ΕΩ 12 ΧΡΟΝΩΝ.ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ,ΟΤΙ ΠΕΙ Ο ΘΕΟΣ.ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ.Ο ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ ΣΟΥ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΣ,ΤΥΧΕΡΟΙ ΟΣΟΙ ΖΩΓΡΑΦΗΖΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΣ ΚΟΥΜΠΑΡΑΔΕ ΝΑ ΒΑΛΩ ΠΛΕΞΙΜΟ ΚΑΙ ΚΕΝΤΗΜΑ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΗΣΑ.ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ,ΟΣΑ ΕΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΣΑ ΠΑΝΕ.ΧΑΙΡΕΤΗΣΜΑΤΑ ΣΤΟΝ Κ.ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ.ΦΙΛΑΚΙΑ.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΩ ΌΜΑΔΙΚΑ ΜΑ ΛΕΙΠΩ ΣΕ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ..

ElenaG είπε...

καλημέρα αγαπημένη μου...σε έχω χάσει λίγες μέρες(είχα διάφορα!)
...είπα και γω να περάσω να πάρω χαμόγελο...
Λυπάμαι για το παιδί...για τους γονιούς...για τα παιδιά τη σύντροφο του...Ο Θεός να τους δυναμώνει...
δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς τώρα γι αυτούς...
μονο με αγάπη να είστε κοντά τους...

Mika είπε...

Αχτίδα μου, η μοίρα παίζει αδικα παιχνίδια. Εχθες ήμουν στην κηδεία ενός 25χρονου παιδιού μιας πολύ καλής μου φίλης...Εχω συγκλονιστεί, δεν μπορώ να πάρω τη σκέψη μου απο αυτή τη μάνα...κλαίω συνέχεια. Και αναρωτιέμαι αυτό ακριβώς. Δεν υπάρχει χειρότερο απο το να φευγει το παιδί πριν την μάνα...Τόσο άδικο.
Λυπάμαι και για τον δικό σας χαμό...

Elena είπε...

Μερικές φορές η ζωή, μάς παίζει άσχημα παιχνίδια...γι'αυτό πρέπει να ζούμε έντονα την κάθε της στιγμή και να μην παίρνουμε τίποτα για δεδομένο!! Ο κουμπαράς είναι καταπληκτικός! Έχω και γω μερικά κουτιά για ανακύκλωση, αλλά πρέπει πρώτα ν'αγοράσω μερικά υλικά!! Καλή συνέχεια κούκλα μου, φιλιά! :-)

Φιλία είπε...

Αχ, Αχτιδούλα μου, πόσο νιώθω, τον πόνο σου για τον άδικο χαμό.... Να θάβει ο γονιός παιδί... ανατροπή της τάξης του κόσμου!!!! Αλλά, όλα μέσα στη ζωή είναι, γι' αυτό να ευχαριστούμε κάθε μέρα το Θεό που ζούμε και είμαστε καλά κι' εμείς και οι αγαπημένοι μας!
Και ο κουμπαράς σου, σαν όλα σου τα έργα, φανταστικός!
Φιλιά πολλά