Τσικνοπέμπτη!

Καλημέρα, καλημέρα...τσικνοπέμπτη; Κάπου στο διαδίκτυο ψάχνοντας βρήκα ένα άρθρο  για τη μέρα αυτή...

Το όνομα "Τσικνοπέμπτη" προέκυψε γιατί την ημέρα αυτή το δείπνο αποτελείται από κρέας ψημένο στα κάρβουνα, το οποίο πρέπει να  έχει πάντα λίγο λίπος ώστε κατά το ψήσιμο να βγάλει την απαραίτητη "τσίκνα". Ακόμα και οι πιο φτωχοί άνθρωποι κάθε περιοχής, πρέπει να ψήσουν κρέας ώστε να μυρίσει το σπίτι τους και όλοι  να ξέρουν ότι γιορτάζουν!

Παλιότερα στην ελληνική επαρχία οι άνθρωποι μοίραζαν πιατέλες με το τσικνισμένο κρέας σε όλη την γειτονιά για να στείλουν την μυρωδιά του ψητού σε κάθε άκρη του χωριού.

Πηγή: pyles.tv

 Σας έρχεται καμιά εικόνα να συγκρίνετε με σήμερα;..εγώ τουλάχιστον αυτές τις μέρες τίποτε στους δρόμους δεν με θύμισε το καιρό που έβγαινες έξω και έβλεπες δρόμους γεμάτους παιδάκια ντυμένα καρναβάλια και παρέες κεφάτες με ντουντούκες και μάσκες..

Μεταξύ μας..δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος αυτών των ημερών..ελάχιστες φορές ντύθηκα με στολές..παιδί..( με έντυνε η γιαγιά μου), στη Σχολή σε φοιτητικούς χορούς και μια φορά με μια πελάτισσα μου ζουζουνιάρα  με το..ζόρι! Δεν είμαι παραδόξως άτομο των ..χορών..προτιμώ εκδρομούλες και βόλτες στη φύση από κλειστά μέρη με δυνατή μουσική , ταίριαξα σ' αυτό και με το Δημήτρη και έτσι σπάνια θα με δείτε να χορεύω...

Χθες με επισκέφτηκε η Ελπίδα, γνώρισα ένα σοβαρό, μορφωμένο κορίτσι που έμοιαζε σε πάρα πολλά με την ψυχοκόρη μου την Αθηνούλα με αποτέλεσμα να την αγαπήσω ακόμα πιο πολύ. Την άκουσα να μου διηγείται τη ζωή της, αλλάξαμε αναμνήσεις και εμπειρίες, φάγαμε το φαγητό που μας μαγείρεψε ο ανδρούλης μου και τώρα η καλή μου Ελπίδα ξέρει οτι πια έχει μία μαμά φίλη και ένα μπαμπά εδώ και δεν θα είναι μόνη .

Με τον εγγονό μου σήμερα..η Τσικνοπέμπτη θα είναι μία απλή μέρα για μας..τα κορίτσια μου στις δουλειές τους κι εγώ με το Δημήτρη και τη Κλώντη θα δώσουμε στην ημέρα τη δική μας σημασία.

Όμως εσείς που είστε νέοι μη χάσετε το χαμόγελο και τη διάθεση να την κάνετε όπως την θέλετε..δεν χρειάζονται κέντρα και μουσική σε χώρους..κάντε το στο σπίτι ενός φίλου, στο δικό σας , όπου τέλος πάντων μπορείτε να συγκεντρωθείτε. Το έζησα αυτό σαν φοιτήτρια στο καιρό που οι συμφοιτητές μου δεν είχαν χρήματα ούτε για..σάντουιτς και μοιραζόμασταν τα πάντα..