Ταξιδεύοντας στα Γρεβενά...

Επέστρεψα φίλοι μου και όπως πάντα κάθε ταξίδι μου στη χώρα μου είναι για μένα μια νέα επιβεβαίωση ότι έχουμε τη πιο όμορφη πατρίδα σε φυσική ομορφιά και μία ..πικρία για το πόσο άδικα μας την καταστρέφουν ενώ θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν κάθε σπιθαμή της..

Ξεκινήσαμε τα δύο ζευγάρια Παρασκευή πρωί πρωί με διάθεση..παιδικής εκδρομής...παρέα βέβαια και η..Κλώντη για το ταξιδάκι μας στα Γρεβενά !  Ο νομός Γρεβενών ανήκει στη Δυτική Mακεδονία και είναι ο νεότερος αλλά και από τους πιο ορεινούς της χώρας.

Φθάσαμε στα Γρεβενά πρώτα που είναι μία αρκετά μεγάλη και ζωντανή πόλη όπως είδαμε..παντού το έμβλημα της ..τα μανιτάρια, ακόμα και σε γλυπτά!

Βρήκαμε καταστήματα με προϊόντα από αυτά , τυροκομικά, κρέατα και από τα αμέτρητα κοπάδια που συναντήσαμε σε όλο το ταξίδι μας καταλάβαμε ότι τα μανιτάρια και  η κτηνοτροφία είναι ο πλούτος της πόλης και της περιοχής. Φύγαμε για το χωριό Κυπαρίσσι για να συναντήσουμε τη καλή μας φίλη μπλογκερ Δήμητρα με τα Μανιτάρια που μας περίμενε.

Ένα υπέροχο κτήμα φίλη μου για ένα υπέροχο ζευγάρι τη Δήμητρα και το Χρήστο που μας καλοδέχθηκαν και μας άφησαν να θαυμάσουμε την όμορφη διαρρύθμιση του καταφυγίου τους τόσο δεμένη με το περιβάλλον και τόσο προσεγμένη. Ένα ονειρεμένο μέρος όπως θα ήθελα κι εγώ μια μέρα ίσως να κάνω. Ηρεμία, φύση, σκιουράκια που πηδούσανε στα δένδρα τους και που είδα με κατάπληξη ότι ήταν κάτι συνηθισμένο γι' αυτούς. Μας έδειξαν τα δένδρα τους, καστανιά και καρυδιές  που τα χαρήκαμε με τους καρπούς τους και γνώσεις που μας μετέφεραν για τα μανιτάρια και τα είδη τους..

Τα βρήκανε οι δυο τους αφού ταιριάξαμε στις γεύσεις και συμφωνήσανε ως προς τους τρόπους και τα υλικά της κουζίνας..ελληνική κουζίνα φίλοι μου με υλικά που έχει το ελληνικό ψυγείο της νοικοκυράς και όχι ξενόφερτες γεύσεις που μπορεί να είναι για πολλούς όμορφες μα δεν είναι ..δικές μας.Πήραμε και δωράκι το υπέροχο βιβλίο της και μάθαμε ότι έγινε και εκδότρια ενός περιοδικού στη περιοχή..

Ένα ολοζώντανο ζευγάρι φίλοι μου..Μας έκανε δώρο και το βιβλίο της που είναι ένα καταπληκτικό σύγγραμμα φίλοι μου για όσους αγαπούν τόσο τα μανιτάρια όπως η Ολίνα κι εγώ..

Ανακάλυψα πολλά ..ταλέντα της φίλης μας όπως και ότι γράφει και σε ένα σάιτ για το αγαπημένο της Κυπαρίσσι που τυχαία λίγο πριν έρθω είχα μπει για να δω το χωριό. Πολύπλευρη όπως και το ..χαμόγελο της που σε κάνει να την αγαπάς όλο και πιο πολύ!

Γευτήκαμε τα μανιτάρια της σε πολλές μορφές στο ..πιάτο και ο άνδρας μου ενθουσιάστηκε με την μανιταρόσουπα της και ...με το αρνάκι της!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  Δυστυχώς λόγω ανομβρίας δεν φύτρωσαν φέτος ακόμα μανιτάρια..και έτσι τα ..καλαθάκια που ονειρευόμασταν και οι βόλτες στο δάσος  έμειναν στο..όνειρο. Όμως κάποια άλλη φορά.. σίγουρα θα τα δούμε στη φύση από κοντά.. Μετά το γλυκάκι μας ξενάγησαν στη περιοχή πηγαίνοντας μας στο ξενοδοχείο μας στο διπλανό χωριό το Δομικό.

Της υποσχέθηκα να της το ζωγραφίσω.. το αγαπημένο της εκκλησάκι του Αγ. Αθανασίου.

Θα δείτε τα έλατα πλάι πλάι με τις βαλανιδιές, τη μαύρη πεύκη και την οξιά, ενώ πιο χαμηλά θα δείτε φλαμουριές, κρανιές, πυξάρια, φτελιές, λεύκες, αγριοκερασιές, κέδρα, αγριαχλαδιές, φράξους, σφενδάμια, αγριοπούρναρα και άλλα πολλά.

Ο Ξενώνας που μείναμε το Πέτρινο γεφύρι γραφικός και ..ήσυχος..αφού ήμασταν...ολομόναχοι με τους ιδιοκτήτες..

Ήπιαμε το καφεδάκι μας με παραδοσιακό τρόπο!

Μόλις μείναμε μόνοι δεν καθίσαμε στα..αυγά μας και θέλαμε περιπέτεια....

Αποφασίσαμε οι...ξύπνιοι να περπατήσουμε στο δάσος να ανιχνεύσουμε τη περιοχή.. κάτι σαν..προσκοπάκια να πούμε..όπως είπε και η Ολίνα.. ποιος ξέρει τι έλεγαν όσοι μας έβλεπαν να κάνουμε τους εξερευνητές..

Έτσι άρχισε η απογευματινή ..περιπέτεια μας των 6-7 χιλιομ. ....με τα πόδια και το βράδυ να πλησιάζει κι εμείς ...στο κόσμο μας και στο δάσος! Φανταστείτε να βλέπαμε και καμιά αρκούδα!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μετά από ..3 χιλιομ. και ανηφόρα..φθάσαμε σε άσφαλτο.. τα καμάρια μας μπροστά...εμείς έχουμε απλωθεί στα διαζώματα να πάρουμε δυνάμεις για το υπόλοιπο άγνωστο πόσο μακριά...άλλα 3-4 χλμ...

Κάποιος νομίζει ότι ακόμα είναι...15χρονο....τα παιδία παίζει..

Κι εκεί που πιστεύαμε με την Ολίνα ότι θα τη βγάζαμε τη νύχτα στην...άσφαλτο μας έσωσε η ... Ελληνική Αστυνομία αφού μας περιμάζεψε και μας πήγε στο ξενοδοχείο μας..Φανταστείτε την έκπληξη του ξενοδόχου μου μας είδε να γυρνάμε βραδιάτικα με το περιπολικό!!!! Ένας δεν βρέθηκε να μας φωτογραφίσει να έχουμε τη φωτογραφία της χρονιάς!

Αφήσαμε τον Ηρακλή πίσω για τιμωρία ...να γυρίσει με τα πόδια  αλλά τον λυπηθήκαμε μη τον φάει καμιά αρκούδα και στείλαμε τον άνδρα μου με το αμάξι να τον φέρει, αν και γυμνασμένος εκείνος έκανε κι όλας το μισό δρόμο..

 Το βράδυ ενώ είχαμε ορκιστεί ότι δεν θα μπορούσαμε να φάμε ούτε μπουκιά η περιπέτεια μας άνοιξε την όρεξη αφού ...καταβροχθίσαμε τα..σχετικά μας στο ταβερνάκι του ξενώνα . Μετά χωθήκαμε στα δωμάτια μας, ανάψανε το τζάκι κι έγω χωμένη κάτω από τις κουβέρτες ( κρύο φίλοι μου εκεί..) το φωτογράφισα γιατί η γοητεία της φωτιάς είναι τρομερή ..ιδιαίτερα τις κρύες νύχτες.

Η επόμενη μέρα μας βρήκε ξύπνιους πολύ πρωί αφού ..τι τους έπιασε όλους και ξυπνούν με το κόκκορα ( που δεν ακούστηκε ο έρμος!!) πρώτος και καλύτερος ο άνδρας μου.  Φάγαμε το πρωινό μας και ξεκινήσαμε για εξερεύνηση ..με το αυτοκίνητο αυτή τη φορά...Όμορφα σπίτια όλα με πέτρα μα..άδεια..χωρίς ζωή.. ελάχιστα κατοικήσιμα...κατά τα άλλα βρήκαμε και ...ΚΕΠ...στα βουνά..κλειστό βέβαια..μαντριά δίπλα...βουνά και δένδρα...σκυλιά και πρόβατα και...γουρούνια που κυκλοφορούν ..σαν αδέσποτα !!!!!( ευχαριστώ Ηρακλή για τη φωτογραφία..)

Πήραμε σβάρνα τους δρόμους και τα χωριά.. Καλονή.. ένα σωρό που δεν θυμάμαι και καταλήξαμε στο Μέγαρο που ήταν ένα πολύ όμορφο χωριό , με μια γραφική πλατεία, ένα υπέροχο καφενείο με μια γλυκιά νέα ιδιοκτήτρια που έφτιαχνε θαυμάσιους καφέδες και είχε..ασύρματο ίντερνετ για του θαμώνες...!!!! Έκπληξη για μία περιοχή που δεν πιάνει κανένα κινητό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ξέρω..σας ζάλισα..., αν μπορούσα θα σας έβαζα δεκάδες φωτογραφίες..όμως περάσαμε τόσο όμορφα και με τόσο όμορφη παρέα..Πήγαμε σε όσα μέρη μπορούσαμε αν και οι δρόμοι στα χωριά αυτά είναι στενοί και πολύ .. άδειοι από ανθρώπους..τα μέρη να καθίσεις ελάχιστα και μάλλον το χιόνι είναι εκείνο που θα δώσει ζωή σε τέτοια μέρη γιατί κοντά υπάρχουν τα χιονοδρομικά κέντρα της Βασιλίτσας.

 Καιρός να συνεχίσουμε το δρόμο μας, ο άνδρας μου ήθελε να κουβαλήσει και πλάκες από το βουνό για ..ζωγραφική.. ξέρει το μεράκι μου τουλάχιστον για δωράκια φτιαγμένα από το χέρι μου.

Αποχαιρετήσαμε το μεσημέρι τους φίλους μας και φύγαμε για τα Γρεβενά να βρούμε και αέριο για τα αυτοκίνητα μας και να φάμε μεσημεριανό σε μία ταβέρνα που μας σύστησαν οι φίλοι μας ειδική στα... μανιτάρια.. στο κέντρο της πόλης..οι Αυλές που ήταν όμως σε ..όροφο !

Φάγαμε ότι καλύτερο και νοστιμότερο σε μανιτάρι ( Δήμητρα μου είχες δίκιο) και πεινασμένοι παραγγείλαμε πάνω από το ..μέγεθος τω στομαχιού μας..Όμως ορκιστήκαμε από...Δευτέρα δίαιτα.. μα ο Δημήτρης αγόρασε ..βούτυρα και κασέρια!!!!!!!!

 

Μία ιδέα από την ποικιλία μανιταριών που μας έφεραν για ...μεζέ...μέχρι να έρθουν τα υπόλοιπα..θα ..σκότωνα για να μάθω τη συνταγή από ένα μέρος από αυτά..που μου άρεσε ιδιαίτερα..

Λατρεύω τα μανιτάρια και σίγουρα το βιβλίο της Δήμητρας ήταν το καλύτερο δώρο για μένα..

 Το περιοδικό που διαβάζει ο άνδρας μου είναι το καινούργιο επίτευγμα της φίλης μας Δήμητρα και τα βρίσκεις σε όλα τα μέρη των Γρεβενών. Εις ανώτερα φίλη μου!

Φθάνοντας Θεσσαλονίκη περάσαμε και από τη κόρη μας να δούμε τα εγγόνια μας και να τους δώσω να δοκιμάσουν τα περίφημα τρουφάκια μανιταριών που μας έκανε δώρο η Δήμητρα για να τους πω μετά από τι είναι φτιαγμένα και να τους δω να μένουν κατάπληκτοι..

Το ταξίδι μας θα γίνει  ένα όμορφο κομμάτι στις αναμνήσεις μας και σίγουρα θα υπάρχει και συνέχεια.. σε κάποιο άλλο μέρος.. αν δεν μας ..διαλύσει η κυβέρνηση με τα νέα μέτρα της . 
Καλό μήνα φίλοι μου, καλή εβδομάδα και συγνώμη αν σας κούρασα με τη φλυαρία που πηγάζει από τη χαρά του όμορφου ταξιδιού μας..