Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Θύμησες που πονάνε μαζί με τη βροχή..

Κοντεύει μεσάνυχτα.. και η βροχή που ξέσπασε με κράτησε να βγω στο μπαλκόνι με τη πετσέτα τυλιγμένη μετά απο το ντουζ που έκανα λόγω ζέστης.. 
" Έλα μου είπε ο Δημήτρης μου..έγινε η επιθυμία σου ..βρέχει..βρέχει αρκετά..Να παρακαλάς να κρατήσει κανά δύο ώρες για να φέρει δροσιά!"
Τον πήρε ο ύπνος στη πολυθρόνα του μπαλκονιού κι εγώ γράφω στο Laptop τις ..αμπελοφιλοσοφίες μου ακούγοντας τον ήχο της βροχής.. υπέροχος ήχος.. πάντα τον λάτρευα.. είναι σαν τον ήχο των κυμμάτων της θάλασσας το ίδιο μαγικός ιδιαίτερα τη νύχτα.. Ευτυχώς που η κληματαριά του άνδρα μου μας κρύβει απο τα αδιάκριτα ίσως μάτια των γειτόνων ..Για φαντάσου να με βλέπανε με τη πετσέτα και το..laptop στο μπαλκόνι..να αφουγκράζομαι τη βροχή και να ψάχνω για αστέρια στο ελάχιστο κομμάτι που αφήνουν τα χτιστά τέρατα των πόλεων.. Δεν μελανχολείτε με τη βροχή; πάντα τέτοιες στιγμές θυμάμαι τις Γαλλίδες καλόγριες στο σχολείο μου , ιδιαίτερα την soeur Elisabethe που μας μάθαινε πιεστικά τους στίχους του Verlain για τη βροχή..τότε τους μάθαινα μηχανικά.. τώρα ο κάθε στίχος έχει σημασία για μένα..
Ερχεται η θύμιση της μητέρας μου με τους στίχους αυτούς τώρα και νομίζω οτι αυτό δικαιολογεί το κόμπο στο λαιμό μου και το δάκρυ στα μάτια μου... Είμαι γιαγιά και όμως η θύμιση της είναι ακόμα οδυνηρή για μένα μαζί με το χαμό της. Μου λείπεις μαμά.. θα το καταλάβουν όλες οι κόρες όταν γίνουν σαν κι εμένα.. κύκλος ζωής..πάντα ο ίδιος..
Όταν είχα κάτι που με στεναχωρούσε πήγαινα στο δωμάτιο της και της το έλεγα.. ακόμα και όταν  δεν το καταλάβαινε ή το ξεχνούσε σε ένα λεπτό.. Ο Δημήτρης μου έλεγε να μη της τα λέω και ίσως στεναχωριέται μα εγώ..συνέχιζα να τι κάνω όποτε είχα κάποιο πρόβλημα..κρυφά..σιγανά..κλεφτά..γιατί εκείνη το καταλάβαινε ...γιατί ήταν η..μαμά μου... Είδατε τι κάνει η βροχή; Αμπελοφιλοσοφίες απο μένα κάτω απο τη κληματαριά..με τη πετσέτα, το laptop και τη Κλώντη να προσπαθεί να ανεβεί στην αγκαλιά μου... 
Πρέπει να ξυπνήσω το Δημήτρη να πάμε στο κρεβάτι μας..Αύριο περιμένω από Αθήνα μία απο εσάς , απο τη παρέα μας στο σπίτι να φάμε μαζί και να γνωριστούμε αφού το θέλει τόσο πολύ η μικρή μου Αντιγόνη ( για να τη ξεχωρίζω απο τη γιαγιά Αντιγόνη) θα χαρώ ιδαίτερα την επίσκεψη της γιατί έχουμε πολλά κοινά με τη μαμά της απο πολλές απόψεις.
Καλό μήνα λοιπόν..πέρασαν τα μεσάνυχτα, στέγνωσε το δάκρυ μου, η θύμιση έγινε γλυκόπικρη ανάμνηση και ο..άνδρας μου δεν λέει να σηκωθεί απο τη πολυθρόνα..
Καληνύχτα σας...η βροχή συνεχίζεται...σήκω πουλάκι μου και είσαι και βαρύς...( με σαλάτα τον έχω!!!!!!!!!!!!!!!..λέτε να μου το έσκασε όταν βγήκε έξω;)

18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

AΧΤΙΔΟΥΛΑ ΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΘΗΣΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΡΕ ΜΑΝΑ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΘΟΜΑΣΤΑΝ ΜΑΖΙ.ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΩΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ.ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!

Fanypap είπε...

Πολύ ωραία τα λές αχτίδα μου, άγγίζεις την ψυχή μου! να είσαι καλά πάντα! φιλάκια.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ανώνυμος, καλημέρα, καλό μήνα όλα να σου πάνε καλά..Είδες πως είναι..πάντα σκεπτόμαστε την μητέρα μας όταν ήμαστε ανάμεσα στη νοσταλγία της ξεγνοιασιά και την μελανγχολία των δρώμενων..ένα σκαλοπάτι πριν την Υπέρτατη κατανόηση..Μη στεναχωριόμαστε όμως..δεν θα το ήθελε..χαμογελάμε, παίρνουμε ανάσα στα δύσκολα και ...καλό μήνας φίλε-η..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Φανή Παπαγεωργίου,εμείς οι ευαίσθητοι καλλιτέχνες αεροβατούμε ανάμεσα σε συναισθήματα και υισμό..

Ξανθή είπε...

Καλημέρα και καλό Μήνα!!
Βάλε μια φωνή στο Δημήτρη κι από μένα πρέπει να προσέχει!!
Αυτές τις σκέψεις όλοι κάποια στιγμή τις κάνουμε ή θα τις κάνουμε στο μέλλον.

Ανώνυμος είπε...

@αχτίδα,καλημέρα μανούλα και καλό μήνα!με έκανες να δακρύσω!πάντα θα την θυμάμαι την μαμα με πολύ αγάπη!θυμάσαι τι έχουμε ζήσει μαζί?τρέμω και εγώ στην ιδέα της απώλειαςτων δικών μου!

Ελευθερία είπε...

καλημέρα και καλό μήνα να έχουμε!!!!!!
κι εμένα μου λείπει η μανούλα μου...
είναι μακρυά μου... αρκετά... ήρθε για επίσκεψη 10 μέρες μαζί με τον μπαμπάκα μου και χάρηκα λιγακι...αλλα μετα ... εφυγαν παλι και λαχταρώ πότε θα τους ξαναδώ...
τώρα όμως που εγινα κι εγώ μαμα την καταλαβαίνω καλύτερα....και σε πολλά πράγματα δικαιολογώ τις αντιδράσεις της...γιατι και εγω τα ιδια κανω!!!!
φιλιά πολλά!!!!!!

Νίκη είπε...

Αχτίδα μου δεν είναι καθόλου αμπελοφιλοσοφίες, είναι μνήμες κι αισθήματα που είναι κι αυτά κομμάτι του εαυτού μας και της ζωής μας...
Σε φιλώ,να έχετε έναν όμορφο μήνα!

Rena είπε...

Καλό μήνα!!!!
Μ' αρέσει κι εμένα η βροχή αλλά όσο πάνε και λιγοστεύουν οι βροχερές μέρες στην Αθήνα σε λίγο θα γίνει σπάνιο φαινόμενο όπως και το χιόνι.
Η περιγραφή σου όμως ήταν τόσο ζωντανή που έζησα κι εγώ τη βροχή μαζί σου!!!!!

fantaizi είπε...

Αχτιδουλα μου εμενα ηταν το πρωτο σχολιο αλλα απο βιασυνη.....φιλια!

gitsanas είπε...

Φεύγω..πάω να κάνω μιά ΜΕΓΑΛΗ αγκαλιά την μαννούλα μου, να κουρνιάσω στον κόρφο της...
Είμαι από τις τυχερές που την έχουν ακόμα.
Και δεν τις έχω δώσει όσο χρόνο πρέπει...το κατάλαβα αφού διάβασα την ανάρτησή σου.

Την πιό γλυκιά μου καλημέρα!!!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Ολα κύκλος ζωής είναι Αχτίδα μου, σωστά το είπες.
Και να παρακαλάμε αυτός ο κύκλος να κλείνει με την σωστή σειρά!
Φιλιά, να περνάς πολύ όμορφα!

love2love είπε...

αχ τρελοκοριτσο θα μας κρυωσεις να χαρεις την φιλη σου και θελουμε νεα

Tante Kiki είπε...

Καλό μήνα Αχτίδα μου και μην μελαγχολείς...έτσι είναι η ζωή και δεν αλλάζει... έχουμε όμως τις αναμνήσεις που κανείς και τίποτε δεν μπορεί να μας τις πάρει... και είναι πολύτιμες γιατί μας ζεσταίνουν την καρδιά αν και μας θλίβουν λίγο. Φιλιά!

ElenaG είπε...

καλό μήνα
Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Έκλεψα λίγο τον υπολογιστή του Χ''γιάννη και είπα να πώ καλησπέρα.Ο χρόνος λίγος,ο Δημήτρης γκαρίζει..φιλάκια σε ολους μαμά!!!
"ΙΩΑΝΝΑ"

Ειρήνη είπε...

Καλό μήνα, Αχτίδα.. Η βροχή λυτρωτική, μπορεί να φέρνει κόμπους στο λαιμό αλλά μετά ξεπλένει κάθε έγνοια και νοιώθουμε πιο ανάλαφροι..

Marie είπε...

Μάνα είναι μόνο μία... και η βροχή έχει την ιδιότητα να μας μελαγχωλεί και να φέρνει θύμησες... Όμως μετά βγαίνει ο ήλιος και... όλα καλά!