Κυριακή 21 Ιουνίου 2020

Που πάμε φίλοι μου;....

 

Εγώ ακόμα στην..Άνοιξη βρίσκομαι φίλοι μου και φτιάχνω ακόμη λουλούδια..Είναι μάλλον ένας τρόπος Αχτιδένιος να ξεφεύγω από όσα βλέπω και ακούω και θέλω σαν το γνωστό πτηνό να χώσω το κεφάλι μου στα λουλούδια έστω κι αν είναι από πηλό.
Θα πω μια φράση που αναλογεί και ταυτίζεται με την ηλικία και το τρόπο ζωής μου :
- Που πάμε φίλοι μου;..που προχωρεί ο κόσμος μας, οι άνθρωποι τριγύρω μας;
Σε λίγες μέρες κλείνω 13 χρόνια στα μπλοκ..ίσως από τις πιο παλιές αν εξαιρέσω τηνΧελωνίτσα που διαβάζοντας το 2007 το μπλοκ της τυχαία  μπήκα στο πειρασμό να δοκιμάσω..να μπω κι εγώ στην παρέα. 
Θα φανώ σίγουρα γραφική και ίσως λαϊκίστρια αν πω πως αισθάνομαι θλίψη με όσα γίνονται γύρω μας.
Απαγωγές παιδιών, ομολογίες για σεξουαλικές διαστροφές, φόνοι για αντιζηλία ( θα περνώ από κόσκινο μάλλον που στέλνω Χρόνια Πολλά για γενέθλια..χα! χα!).
Όταν λοιπόν μπήκα στα μπλοκ ήμουν αγκαλιά με ένα ροζ συννεφάκι, πίστευα και πιστεύω ακόμη στον Άνθρωπο, δεν μπορούσα να διανοηθώ πως θα έρθει κάποια μέρα που δεν θα τολμούμε να χαϊδεύουμε παιδάκι, που θα προσέχουμε ποιον αγκαλιάζουμε και τι του λέμε. 
Άλλαξαν οι άνθρωποι φίλοι μου, νοιάζονται  για το τι εικόνα θα δείξουν στους άλλους και φροντίζουν να κατασκευάσουν μία πλασματική εικόνα του εαυτού τους ζώντας έτσι σε ένα ψεύτικο κόσμο.
Νομίζω πως αυτό ακριβώς για μένα είναι δυστυχία και χαμένος χρόνος ζωής.
Προς Θεού μη νομίζετε πως με αυτά τα λόγια μου απαρνιέμαι τις υλικές χαρές. Λατρεύω κι εγώ τη ζωή, τον έρωτα, ένα όμορφο ρούχο, ένα κόσμημα, ένα ταξίδι, μα όλα με μέτρο και σωστή μεταχείριση.
Χθες είδα μία ταινία τυχαίως με τον τίτλο " Ουρανός και Γη ", μία ταινία που προς το τέλος την έκλεισα γιατί απλά η αλήθεια που έδειχνε με πλήγωνε.
Αμερικανός στρατιώτης παντρεύεται και κάνει παιδί με Βιετναμέζα, την φέρνει στην Αμερική με πολλή αγάπη ανάμεσα τους και έπρεπε να βλέπατε την ματιά της κοπέλας όταν έβλεπε το φαγητό μετά από κάθε γεύμα που πετούσε η πεθερά της στο σκουπιδοφάγο!! Ασυναίσθητα έφερνε στο μυαλό της ότι αυτά τα σκουπίδια θα ήταν γεύμα για ολόκληρη οικογένεια.
Μας έχει " αγκαλιάσει και πλανέψει" φίλοι μου αυτός ο υπερκαταναλωτισμός που μάθαμε σταδιακά να τον κάνουμε και  τρόπο ζωής μας και το χειρότερο;..να τον κάνουμε τρόπο ζωής στα παιδιά μας.
Αυτό το καιρό με την αλλεργία μου διάβασα ένα άρθρο που έλεγε πως οι αλλεργίες έγιναν κατά 50% περισσότερες στους ανθρώπους λόγω των τροφίμων που τρώμε και των χημικών που μεταχειριζόμαστε. 
Κάποτε οι άνθρωποι έτρωγαν σύμφωνα με την εποχή φρούτα και λαχανικά, τώρα καταχείμωνο τρώμε ντομάτες, πεπόνι, φράουλες!
Κάποτε η κατανάλωση κρέατος ήταν λιγοστή, τώρα για να προλάβουν την κατανάλωση ντοπάρουν τις κότες, τα μοσχάρια, τα χοιρινά με αντιβιωτικά που γινόμαστε οι τελικοί αποδέκτες.
Κάποτε οι πόλεις έπαιρναν αγαθά από τα γύρω χωριά, τους  δικούς τους ανθρώπους με καλουδια αγνά που τα έφτιαχναν μόνοι τους.
Κάποτε το ..μπέργκερ των φαστ φουντ ήταν τα κεφτεδάκια της μαμάς, το γλυκό ήταν ελάχιστο και προσδοκούμενο, τα κατεψυγμένα έτοιμα γεύματα της βιαστικής εργαζόμενης κάτι άγνωστο.
Χθες μία ακόμη δερματολόγος μου είπε πως το έπαθα από τα..γάντια της καραντίνας! Άντε ψάξτε πάλι.
Σας κούρασα, ίσως δεν διαβάσατε καν μέχρι το τέλος αυτά που σας λεω..μα είναι πιστέψτε με το ελάχιστο από αυτά που θα σας έλεγα αν μπορούσα να σας έχω απέναντι μου. Άντε...την γλυτώσατε πάλι..
Αύριο πρώτα ο Θεός πάω για επέμβαση στα μάτια μου και σήμερατην ...χάλασα την δίαιτα με ένα παγωτό! Χαλάλι μου έτσι;
    Αχτιδένια φιλάκια

15 σχόλια:

fish eye είπε...

Αχτίδα μου πολύχρονο το μπλογκάκι σου, θα σταθώ στο τότε, το μακρινό πια 2006 που έκανα κι εγώ το δικό μου μπλογκ.
Άλλα χρόνια! Θα το τολμήσω εκ των υστέρων να πω πως ήταν και υπέροχα μια που ο κόσμος μας έχει γίνει χειρότερος και όχι καλύτερος και πιο ποιοτικός!
Τούμπα όλα, ιδεολογίες, ηθική, πολλά!
Το τί τρώμε δυστυχώς πικρή ιστορία, όσο για τις δουλειές και τους δρόμους που ανοίγονται μπροστά μας τί να σου πω. Τα λυπάμαι τα σημερινά παιδιά!

Ωστόσο κι εμείς έχουμε αλλάξει, τουλάχιστον ως προς το να αμυνόμαστε όσο μπορούμε σε όλο αυτό. Το ότι δεν μπορούμε και όλα γίνονται με και χωρίς την συγκατάθεση μας είναι μια άλλη ιστορία!

Επιβιώνουμε όσο πιο γλυκά και όμορφα μπορούμε νομίζω. Όσο περνάει από το χέρι μας :)

Χαίρομαι που σας χορταίνει το δικό σας περιβόλι, το θεωρώ ευλογία και τύχη!

φιλιά πολλά

ANNA FLO είπε...

Να πάνε όλα καλά αύριο με το μάτι σου!
Να τα εκατοστήσει το μπλογκακι σου που περιμένουμε να ανοίξεις πορτοπαράθυρα για να μπουμε.
Συμφωνώ με όσα λες. Έχω απελπιστεί με όλα. Το παλεύω αλλά πόσο πια;
Προχθές καθόμουν στο μπαλκόνι να ρουφήξω λίγο δροσιά και όπως ήταν ευθεία το μάτι μου μπροστά βλέπω κάτι να πέφτει από την πολυκατοικία. Τι είναι αυτό; σκέφτηκα και αμέσως βάζω τις φωνές γιατί ήταν άνθρωπος. Έπεφτε απο ψηλά και έσκασε σαν σακί στην οροφή ενός βαν παρκαρισμένου. Αυτοκτόνησε και το σοκ δεν το έχω ξεπεράσει. Πού πάμε; Ούτε που ξέρω. Και τα παιδιά σκέφτομαι περισσότερο.
Προσπαθούμε Γεωργία μου όχι να μην βλέπουμε και ακούμε το χαμό γύρω μας, απλά να αφήσουμε ένα λιθαράκι δικό μας υγιές και σωστό στα παιδιά μας. Ό,τι σπέρνεις θερίζεις
Σε φιλώ

Giorgos Varvakis είπε...

Και βέβαια χαλάλι σου Αχτίδα μου!!!! Πικρές αλήθειες όσα εύστοχα εντοπίζεις!!!!
Να είσαι πάντα καλά και καλή επιτυχία με την επέμβαση!!!
Πολλά φιλιά ♥️

Ανώνυμος είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο! Πώς μπορεί ένας άνθρωπος αυθόρμητος και καλοπροαιρετος να κατασκευάσει μια εικόνα του εαυτού του,μόνο και μόνο για να είναι αρεστός; Είμαι κι εγώ πολύ απογοητευμένη με όλα αυτά που ακούω στις ειδήσεις για εμμονές, μίση, πάθη διαστροφές κλπ. Σοκαριστική η περιγραφή της παραπάνω φίλης σου γι ότι έζησε στο μπαλκόνι του σπιτιού της! Ας μας φωτίσει όλους ο Θεός να κάνουμε μόνο το καλό...
Σου εύχομαι καλή επιτυχία για το αυριανό σου χειρουργείο και πλήρη ίαση! Φιλιά πολλά Βάσω

Αννίκα είπε...

Η επικαιρότητα θλιβερή, ο τρόπος που αντιδρούμε ανησυχητικός, οι συμπεριφορές που υιοθετούμε των άκρων. Πραγματικά δεν ξέρουμε σε τι κόσμο ζούμε. Μέσα στο ψέμα, στην διαστροφή, στην παράνοια. Έχουμε αποξενωθεί από κάθε αληθινό. Εύχομαι η πορεία να είναι περισσότερο αισιόδοξη και ουσιαστική.
Αχτίδα μου να είσαι καλά και όλες μου τις ευχές για την αυριανή επέμβαση.

Marie-Anne είπε...

Πραγματικά, οι αλλαγές γύρω μας είναι πολλές, περίεργες, απογοητευτικές, φρικιαστικές...δεν ξέρω τί άλλο να πώ!
Πολύχρονο να είναι το φιλόξενο μπλογκάκι σου και εύχομαι να πάνε όλα καλά με την αυριανή σου επέμβαση!
Καλό καλοκαίρι!!!!

drastiria είπε...

Και βέβαια διάβασα την ανάρτηση από την αρχή μέχρι το τέλος. Με προβλημάτισες και μου θύμισες να φτιαξω κεφτεδάκια. Το Ουρανος και Γη δεν το έχω δει και φυσικά θα το παρακολουθήσω. Πρέπει να αφυπνιζόμαστε, πρέπει να προβληματιζόμαστε ξανά και ξανά. Ευχαριστούμε για αυτή την υπέροχη ανάρτηση. Να τα εκατοστήσεις τα χρόνια σου στην μπλογκοπαρεα μας και καλή δύναμη κι επιτυχία στην εγχείριση. Να είσαι καλά Αχτιδενια μου και να μας χαρίζεις άφθονες όμορφες αναρτήσεις.

Giannis Pit. είπε...

Πόσα χρόνια λοιπόν στην δικτυακή γειτονιά Γεωργία μου! Πολλά είναι! Και θα γίνουν ακόμα περισσότερα. Γιατί το στίγμα και το αποτύπωμά σου εδώ είναι γόνιμο, ανθρώπινο και συνάμα δημιουργικό. Καθώς αντιπροσωπεύεις μία προς μία αυτές τις καταστάσεις.

Πως γίνεται ο κόσμος μας. Γεωργία μου, στάθηκες και καλά έκανες στα σκοτάδια των ανθρώπων. Στα μεμονωμένα του, στα ατομικά του εκτρώματα. Αναρωτήθηκες πόσα άλλα συλλογικά προηγούνται αυτών;
Γιατί για να φτάσουμε σε αυτές τις παρεκτροπές κάποιοι σε επίπεδο κοινωνίας έχουν ανοίξει διάπλατα τις πόρτες.

Καλή βδομάδα κορίτσι μου.

Χελωνα είπε...

Μ εκανες περηφανη σημερα. Ετσι να συνεχισεις να μας χαριζεις αισιοδοξια που τοσο χρειαζομαστε. Καλη επιτυχια στα ματακια σου.

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Να στείλω τις ολόψυχες ευχές μου για την επέμβαση, αλλά και για τα γενέθλια του ηλεκτρονικού σου "σπιτιού". Διαβάζοντας το εύστοχο κείμενό σου, και στη συνέχεια το σχόλιο της Άννας, ένιωσα την απόλυτη απογοήτευση. Δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημά σου Γεωργία μου, επιβάλλεται όμως να αντιστεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις στην κατρακύλα και τον εξευτελισμό. Είσαι απ' τους ανθρώπους που υπηρετούν την τέχνη και τις αξίες που διέπονται απ' αυτήν, οπότε ξέρεις καλά ποιο είναι το αντίδοτο στην "ασχήμια" και τον μισανθρωπισμό.
Να είσαι καλά Γεωργία μου, να χαμογελάς και να μοιράζεις την αγάπη και τη ζεστασιά της ψυχής σου!

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ είπε...

καλό καλοκαίρι με ωραίες στιγμές

καλή επιτυχία στην αυριανή επέμβαση

χρόνια πολλά στο μπλογκ σου

δυστυχώς και γω το καταλαβαίνω και το βλέπω αυτό και με στενοχωρεί που χάλασε ο κόσμος
χάθηκαν οι αξίες κλπ κλπ

Μαρία Πλατάκη είπε...

Πολύχρονο το μπλογκ σου Αχτίδα μου και καλή επιτυχία στην επέμβαση στα μάτια σου Να είσαι πάντα καλά Πολλά φιλιά!!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα σας.
Είμαι μάλλον απο τους πρώτους αναγνώστες σας σε αυτό το blog.
Απο το 2007 που επέλεγα μουσική σε ένα webradio.Ωραία εποχή.
Πιστεύω ότι όσο προοδεύει η τεχνολογία μας κάνει τεμπέληδες.
Ολο μέσα στο σπίτι και να τα έχουμε όλα εύκολα.Πιστεύω οτι είναι λάθος όλο αυτό.
Τώρα για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας πιστεύω οτι θέλει πολύ προσοχή και οι επιλογές να είναι μετά απο πολύ ψάξιμο.
Είμαι αλλεργικός 47 χρόνια.Σας καταλαβαίνω απόλυτα.
Το θέμα είναι ότι οι άνθρωποι πλέον θέλουν τους άλλους στα μέτρα τους.Οπως τους έχουν φανταστεί.Δηλαδή ρομποτάκια.Να μην έχουν άποψη.ΔΥΣΤΥΧΩΣ.
Κάποια στιγμή πρέπει να ξυπνήσουμε.
Εύχομαι τα καλύτερα πραγματικά μέσα απο την καρδιά μου.
Σας στέλνω εαν θέλετε να ακούσετε κάτι νέο.
http://www.athensparty.com/wonder/player
Αξιζει.Ξέρετε εσείς.Οτι αξίζει το υποστηρίζουμε...
Καλό καλοκαίρι !!!!(περιμένω την άποψη σας).

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Καλή επιτυχία στο μάτι δου , Γεωργία μου.
Όπως βλέπεις διάβασα μέχρι τέλους αυτά που γράφεις.
Σίγουρα έχουμε πάθει παράκρουση κσι δεν ξέρουμε τί κάνουμε.
Η Παναγία να μας δίνει φώτιση.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

stella είπε...

Μακάρι να γράφεις τα επόμενα 20 να μπαίνω κάπου κάπου να σε διαβάζω.παντα σε εκτιμώ