Τετάρτη 13 Ιουνίου 2018

Κουβεντούλα..

                             Virpi Pekkala

Μια καλημέρα γλυκιά σε σας που θα μπείτε έστω και από περιέργεια στο μπλοκόσπιτο μου . Κάπως έτσι..ποτίζω την γλαστρούλα με σας, καρδούλες αγαπημένες κι εγώ απολαμβάνω την ομορφιά του φυτού της αγάπης .
Ξύπνησα με την αίσθηση ότι η Κλώντη ήρθε στην αγκαλιά μου όπως παλιά, ένοιωσα μέσα στο ξύπνημα του λήθαργου της απραξίας που μας δίνει ο ύπνος  τη γλυκιά ανάμνηση μια ευτυχισμένης στιγμής.
 Δεν την έβγαλα από το κινητό, το τάμπλετ και τον υπολογιστή μου και οι εικόνες που μου δίνει το fb από τα παλιές χρονιές με κάνουν να νοιώθω πόσο σημαντική ήταν η "σχέση" μας όλα αυτά τα χρόνια που την είχα.
Ο παππούς μας στην ίδια κατάσταση , εγώ  ανησυχία για το άγνωστο αναμενόμενο, η ανασφάλεια γύρω μας από καταστάσεις που επηρεάζουν το χώρο που ζούμε ...φίλοι μου κάνω το σταυρό μου και λέω  ; <<Εσύ ξέρεις..ότι είναι για καλό μας.>>
Χθες βράδυ μαγείρεψα για σήμερα , βλέπετε ο Δημήτρης με το χέρι του και τις αλλαγές δεν πρέπει να βάζει καν το χέρι του στο νερό. Κάποτε μουρμούρισα που μου έλεγε...φύγε από την κουζίνα μου...τώρα μου λείπει αυτό και "βγαίνει" στα φαγητά μου. Έφτιαξα ένα..χάλια φαγητό για μένα και..αλμυρό κάτι παράξενο γιατί πάντα με κατηγορούσαν ότι έφτιαχνα ανάλατα φαγητά. 
Το...δίδαγμα από όλο αυτό είναι ότι η διάθεση παίζει ρόλο στη κουζίνα ..ότι θα το ρίξω στα ψητά ψάρια , ομελέτες , φρούτα και..ΙΚΕΑ έτοιμο μέχρι να επανέλθουμε στα παλιά μας χνάρια που μάλλον θα αργήσει..
Μετά θα το ρίξω στα ταξίδια ( όνειρα..) γιατί φίλοι μου ίσως φέρει την ισορροπία που έχασα από τη καθημερινότητα μας. Καιρός να γνωρίσω πολλές από εσάς προσωπικά,να πάω στη Σχολή μου,  να επισκεφτώ τη κόρη μας στην Αθήνα, να επισκεφτώ φίλους μας καλούς που εδώ και χρόνια ήμαστε απλά στα..τηλεφωνήματα!
Είδατε..τα όνειρα πάντα ήταν μέσον "διαφυγής" για μένα..κάτι σαν το μαγικό χέρι που σου απλώνεται για να βγεις από ότι δεν θέλεις να ζεις. Νομίζω ότι πρέπει να πάρω και μία καλύτερη φωτογραφική μηχανή για να σας δώσω..αναφορά..με εικόνες! 
Δώστε μου μία αγκαλίτσα μαμαδίστικη όπως την λέω..αυτό επιθύμησα φίλοι μου..την αγκαλιά της μητέρας μου ..το χάδι και τη φωνή της να μου λέει:
- Όλα θα πάνε καλά παιδί μου .
-Μου λείπεις μαμά..μεγάλωσα..γερνάω μα..μου λείπεις..
                                        Αχτιδένια φιλάκια


13 σχόλια:

Κική Κωνσταντίνου είπε...

γλυκιά μου εσυ!
ολα θα πανε καλα!
ναι!

φιλια πολλα

Αμαλία είπε...

Καλημέρα καλή μου.
Εδώ είμαστε όλες.Αγκαλιές και φιλιά με τη σέσουλα.Μη σκας για το φαϊ.Τα delivery κλέφτες θα γίνουνε; :))))
Καλή συνέχεια.

ANNA FLO είπε...

Και εμένα μου λείπει η μαμά μου όσο χρονών και αν γινομαστε η απουσία της μάνας είναι αισθητή.
Να ταξιδέψεις και να ξεχαστείς. Όλα καλά θα πάνε.
Μια αγκαλιά και ευχές για καλό καλοκαίρι. Τι κρίμα που θα έλθεις Αθήνα να μην είμαι εδώ να σε συναντήσω. Δεν πειράζει είναι σαν να σε ξέρω χρόνια από κοντά.
Φιλάκια και καλό καλοκαίρι. Θα παρακολουθώ τα νέα σου αλλά λόγω καρτοίντερνετ δεν θα μπορώ πάντα να σχολιάζω όπως κάθε καλοκαίρι
Να χαμογελάς!

serenata είπε...

Τελικά είχε δίκιο ένας φίλος που μου έλεγε πως 'ορφανεύουμε από μάνα'.
Κι εμένα μου λείπει πολύ η μαμά μου, η αγκαλιά της...
Ολα θα πάνε καλά Γεωργία.
Κάνε όνειρα βοηθάνε!!
Θετική σκέψη!
Το πένθος, δεν περνά εύκολα.
Η απώλεια της μικρούλας πονάει...
Κουράγιο...

Φιλάκια:))

Κωνσταντίνα είπε...

Έτσι και αποφασίσετε ταξιδάκια έχετε να επισκεφθείτε διαδικτυακές φίλες σας σε όλη την Ελλάδα! Νομίζω ότι μια αλλαγή θα σας κάνει καλό.. Υπομονή και αισιοδοξία, όλα θα φτιάξουν.. Μια αγκαλιά σας στέλνω!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Όσο και αν μεγαλώνουμε μας λείπει η μητέρα μας..... σου στέλνω μία αγκαλιά και εύχομαι να καταφέρεις να έρθεις Αθήνα και ίσως σε γνωρίσω από κοντά. Όλα καλά θα πάνε, μην αγχώνεσαι και ψηλά το κεφάλι όπως μόνον εσύ ξέρεις !!!! Φιλιά πολλά !!!!

Μαρία Πλατάκη είπε...

Ακτίδα μου όταν έρθεις στην Αθήνα πάρε με τηλ να βρεθούμε Να έρθεις στο σπίτι μου Εντάξει Eλπίζω να τα πούμε Πολλά φιλιά

LitsArt είπε...

Ευχομαι να πανε ολα οπως Εκεινος ξερει οτι θα ειναι καλυτερα...κουραγιο...

Katerina V *Pause blog* είπε...

Όλα θα πάνε καλά Αχτίδα μας!
Είναι δύσκολος ο πρώτος καιρός χωρίς εκείνη.
Θα παίρνεις κουράγιο από τις όμορφες αναμνήσεις..
Μη στεναχωριέσαι για τα φαγητά, λογικό όταν είμαστε έτσι να μη τα πετυχαίνουμε.

Καλή δύναμη!!

Ανώνυμος είπε...

Αν τα ντελίβερι περιμέναν από εμένα και τη μητέρα μου, θα είχαν φαλιρίσει!!! Ευτυχώς που ο φαγάς ο άντρας μου τρώει και πέτρες βραστές, οπότε και το φαΐ να είναι άνοστο, θαυμάσιο θα το βρει!! Οπότε γλίτωσα!!! Δεν ξεχνάμε τόσο εύκολα τις παρεΐτσες μας, εδώ ο δικός μου έχει φύγει απ'το 2005, και ακόμα μου λείπει που πήδαγε στην αγκαλιά μου για να δούμε τηλεόραση, ή όταν τον έπαιρνα αγκαλιά για να κοιμηθούμε, εκείνον τον αναστεναγμό ευχαρίστησης που έβγαζε, σαν άνθρωπος. Ο τωρινός δεν θέλει αγκαλιές ούτε φιλιά, γυρίζει το κεφάλι του με περιφρόνηση! Θα ηρεμήσει ο πόνος, γλυκιά μου, σίγουρα, και οι αναμνήσεις θα γλυκάνουν. Μόνο την υγεία να προσέξετε, όλων σας. Όσο για τη μαμά, τι να πω, εδώ ζωντανή την έχω (κι ευχαριστώ τον Θεό), αλλά άμα δεν τη δω μια μέρα, τρέχω σπίτι της σαν τρελή, και μένει 2 τετράγωνα μακριά. Ταξιδάκιαααα λέμε! Γιατί όχι;;;; Καλημέρα, Σοφία

Maria είπε...

Όλα θα πάνε καλά γλυκιά μου αχτίδα!!! Εύχομαι να περάσεις ένα όμορφο απόγευμα!!!
Φιλάκια!!!

Mia είπε...

Σου στέλνω ένα γλυκό φιλί και μια μεγάλη αγκαλιά, Αχτίδα μου. Θα δεις, όλα θα καλυτερέψουν!

Mia Petra είπε...

Η ζωή τελικά έχει λίγο από όλα..
Κι είναι πολλές στιγμές που έχουμε
την ανάγκη τής έγνοιας τών άλλων..
Καλό βράδυ και καλή δύναμη. Αυτό.✿