Κουβεντούλα..

                             

Μια καλημέρα γλυκιά σε σας που θα μπείτε έστω και από περιέργεια στο μπλοκόσπιτο μου . Κάπως έτσι..ποτίζω την γλαστρούλα με σας, καρδούλες αγαπημένες κι εγώ απολαμβάνω την ομορφιά του φυτού της αγάπης .
Ξύπνησα με την αίσθηση ότι η Κλώντη ήρθε στην αγκαλιά μου όπως παλιά, ένοιωσα μέσα στο ξύπνημα του λήθαργου της απραξίας που μας δίνει ο ύπνος  τη γλυκιά ανάμνηση μια ευτυχισμένης στιγμής.
 Δεν την έβγαλα από το κινητό, το τάμπλετ και τον υπολογιστή μου και οι εικόνες που μου δίνει το fb από τα παλιές χρονιές με κάνουν να νοιώθω πόσο σημαντική ήταν η "σχέση" μας όλα αυτά τα χρόνια που την είχα.
Ο παππούς μας στην ίδια κατάσταση , εγώ  ανησυχία για το άγνωστο αναμενόμενο, η ανασφάλεια γύρω μας από καταστάσεις που επηρεάζουν το χώρο που ζούμε ...φίλοι μου κάνω το σταυρό μου και λέω  ; <<Εσύ ξέρεις..ότι είναι για καλό μας.>>
Χθες βράδυ μαγείρεψα για σήμερα , βλέπετε ο Δημήτρης με το χέρι του και τις αλλαγές δεν πρέπει να βάζει καν το χέρι του στο νερό. Κάποτε μουρμούρισα που μου έλεγε...φύγε από την κουζίνα μου...τώρα μου λείπει αυτό και "βγαίνει" στα φαγητά μου. Έφτιαξα ένα..χάλια φαγητό για μένα και..αλμυρό κάτι παράξενο γιατί πάντα με κατηγορούσαν ότι έφτιαχνα ανάλατα φαγητά. 
Το...δίδαγμα από όλο αυτό είναι ότι η διάθεση παίζει ρόλο στη κουζίνα ..ότι θα το ρίξω στα ψητά ψάρια , ομελέτες , φρούτα και..ΙΚΕΑ έτοιμο μέχρι να επανέλθουμε στα παλιά μας χνάρια που μάλλον θα αργήσει..
Μετά θα το ρίξω στα ταξίδια ( όνειρα..) γιατί φίλοι μου ίσως φέρει την ισορροπία που έχασα από τη καθημερινότητα μας. Καιρός να γνωρίσω πολλές από εσάς προσωπικά,να πάω στη Σχολή μου,  να επισκεφτώ τη κόρη μας στην Αθήνα, να επισκεφτώ φίλους μας καλούς που εδώ και χρόνια ήμαστε απλά στα..τηλεφωνήματα!
Είδατε..τα όνειρα πάντα ήταν μέσον "διαφυγής" για μένα..κάτι σαν το μαγικό χέρι που σου απλώνεται για να βγεις από ότι δεν θέλεις να ζεις. Νομίζω ότι πρέπει να πάρω και μία καλύτερη φωτογραφική μηχανή για να σας δώσω..αναφορά..με εικόνες! 
Δώστε μου μία αγκαλίτσα μαμαδίστικη όπως την λέω..αυτό επιθύμησα φίλοι μου..την αγκαλιά της μητέρας μου ..το χάδι και τη φωνή της να μου λέει:
- Όλα θα πάνε καλά παιδί μου .
-Μου λείπεις μαμά..μεγάλωσα..γερνάω μα..μου λείπεις..
                                        Αχτιδένια φιλάκια