Μία κρύα μέρα φίλοι μου σήμερα μάλιστα κάποια ώρα άρχισε να χιονίζει και όπως καταλάβατε μείναμε σπίτι όλοι μας.
Έχω και την έννοια της αγαπημένης μου Κλώντης που δυστυχώς δεν πάει καλά τις τελευταίες μέρες. Χάνει πλέον βάρος και όπως μου είπε ο γιατρός της ο καρκίνος που μου είχε πει τότε μάλλον χτυπάει την πόρτα της. Όπως καταλαβαίνετε κάνω ότι μπορώ γι΄αυτήν και οι ινσουλίνες που της κάνω είναι λες και πονάνε το δικό μου σώμα.
Σταματώ εδώ..δεν θέλω ούτε να το συζητάω καν κι εγώ και ο άνδρας μου, ήμαστε τόσο δεμένοι με αυτό το σκυλάκι εδώ και 14 ολόκληρα χρόνια...
Σπίτι λοιπόν... και τι άλλο θα γέμιζε τις βαρετές ώρες αφού και οι δυο μας ήμαστε άνθρωποι που ο ύπνος και το καθισιό δεν είναι στο..αίμα μας.. Ο Δημήτρης στην αγαπημένη του κουζίνα, με έχει πια εκτοπίσει αφού τις περισσότερες φορές εκείνος μαγειρεύει. Βέβαια η ασχολία με τη κουζίνα είναι και δική μου αγάπη όμως η αλήθεια είναι ότι του την παρέδωσα αφού του αρέσει τόσο να μαγειρεύει !!!!
Έγινε το μεσημεριανό μας πιάτο η σπανακοτυρόπιτα όπως καταλάβατε με λίγο κρασάκι για παρεούλα.
Όσες από εσάς έχουν έρθει σπίτι μας σε κάλεσμα έχετε δοκιμάσει τις πίτες του που είναι φανταστικές. Εγώ μειονεκτώ σε αυτό το σημείο, ποτέ δεν θα κάνω το φύλλο σαν το δικό του , το ξέρει και..κοκορεύεται!
Εγώ τι άλλο θα έκανα; Στολίδια για τις λαμπάδες για το Χαμόγελο του Παιδιού έφτιαχνα και έκανα πάλι το εργαστήρι μου ένα..χαμό!
Μετά τα στολίδια με τις φωλιές σκέφτηκα να φτιάξω και μερικές για ..αγοράκια! Τι άλλο..βαρκούλες και θάλασσα από τώρα . Λινάτσα, στολίδια που φτιάχνω με πηλό και κάποια θαλασσινά κοχύλια μέσα σε κορδέλα και δαντέλα.
Φαντασία χρειάζεται φίλοι μου , φτιάχνω συνήθως χωρίς σχέδιο..φτιάχνω πήλινα στολίδια, τα βάφω και μετά κάνω ότι σύνθεση μου..κατέβει!!!
Μαργαρίτες λοιπόν, λαγουδάκια, κοτούλες και πασχαλίτσες! Α!! έκανα και μία σοβαρή με περιστεράκι .
Δεν έχω κέφια πάντως σήμερα, η κατάσταση της Κλώντης με έχει επηρεάσει και αν και..είναι ένα θέμα που το παλεύουμε εδώ και καιρό δεν μπορούμε να το αποδεχθούμε ακόμη. Ευτυχώς δεν πονάει όπως καταλάβαμε όμως..πονάω εγώ.
Αχτιδένια φιλάκια
15 σχόλια:
Αυτό το σκυλάκι το έχουμε αγαπήσει όλοι και το πονάμε, οπότε σε καταλαβαίνω, να είσαι ευχαριστημένη με τόσα που της προσφέρεις και κουράγιο να της συμπαραστέκεσαι. Οι λαμπάδες σου πανέμορφες και η πίτα του συζύγου ακόμα και απ τη φωτογραφία είναι λαχταριστή, φαντάζομαι και από γεύση !!!! Καλό βράδυ αγαπημένη !!!!
Αχ βρε Αχτιδα μου, 14 χρονια ειναι αυτα, πως να μην πονας!
Τη λιμπιστηκα την πιτα σας τα σαλια μου τρεχουν!
Πολυ ομορφες οι λαμπαδες κσι του χρονου!
μια ζεστη πιτα, μια κρυα μερα ειναι απολαυση!
περαστικα στην Κλωντη!
Ωραίο φαγητό η σπανακοτυροπιττα και πολύ δυναμωτικό το σπανάχι
Μου άρεσαν τα στολίδια για τις λαμπάδες ειδικά τα πρώτα τα θαλασσινά
Εδώ πονάμε εμείς με το σκυλάκι σου εσείς δεν θα πονάτε; Όμως είναι και μεγάλης ηλικίας Δες το έτσι ότι έζησε και ζει μέσα στην αγάπη με τόση φροντίδα και νοιάξιμο. Όταν θα έλθει η ώρα θα είναι πλήρης ημερών.
Οι πίτες του άντρα σου λες και μοσχοβολάνε και εδώ στο μπλογκ! Μπράβο του.
Και οι λαμπάδες υπέροχες
Να είστε καλά να δημιουργείτε και να σκορπάτε αγάπη και οι δυο σας
Φιλιά πόλλά
Σε νοιώθω απόλυτα για τα συναισθήματα σου για την Κλώντη Πέρασα τέτοιες σκυλοφορτούνες αρκετες φορές με την πρώτη άπωλεια όταν ήμουν 15 Φυσικά δεν συνηθίζεται και κάθε απώλεια ήταν πολύ δύσκολη!! Ευχομαι οτι καλύτερο για όλους σας!! Θαυμάζω την αντοχή σου το κέφι αυτό τουλάχιστον που εισπράττω μέσα από το μπλοκσπιτάκι σου με τις όμορφες δημιουργίες!!! φιλάκια για καλό ξημ΄ρωμα
Καλημέρα φίλοι μου, η Κλώντη μου είναι άσχημα, δεν ξέρω αν θα ξεπεράσει πάλι και αυτό το εμπόδιο μα κάτι μέσα μου χτυπάει καμπανάκι και με ετοιμάζει για κάτι χωρίς γυρισμό.Αν δεν είχα τις κατασκευές που κάνω ...δεν ξέρω πως θα διαχειριζόμουν αυτές τις δύσκολες μερες.
Καλγμερα αγαπημενη μου
ευχομαι να ξεπερασει τα προβληματα η Κλωντη
την αγαπαμε ολοι πολυ
σε φιλω και να εισαι δυνατη
Πόσο λατρεύω τα σκυλάκια δεν μπορώ να σου περιγράψω και σε καταλαβαίνω απόλυτα!!!υπομονή και θάρρος!!
Πόσες πίτες έφτιαξε ο άντρας σου;Αυτές οι πίτες είναι η αδυναμία όλων και γω τις φτιάχνω συχνά!!όσο για τις λαμπάδες υπέροχες και μου άρεσε πολύ το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στο καραβάκι!!Μπράβο σου!!!
φιλάκια!!!
Καλώς σε βρίσκω στο δικό σου (διαδικτυακό) σπιτικό, Γεωργία μου. Πολύ λυπάμαι για τη σκυλίτσα σας. Όποιος είχε/έχει ζωάκι, μπορεί να σας νιώσει. Το μόνο που μπορεί να σας παρηγορήσει (κάπως) είναι πως κοντά σας έζησε γεμάτα κι ευτυχισμένα, ότι της δώσατε ό,τι καλύτερο. Χαίρομαι που, τουλάχιστον, δεν πονάει... Για τα πιο ευχάριστα, έχω να πω πως ο άνδρας σου μεγαλουργεί στη κουζίνα κι εσύ στο εργαστήρι. Είστε κι οι δύο το ίδιο αξιέπαινοι!
Η καλητερη ψυχοθεραπεια για τις δύσκολες στιγμές που ξερουμε πως θα έρθουν.. οταν κλεινει ο κύκλος Αχτίδα μου ειναι η δημιουργία να περνα ο καιρός και να προσφερεις όπου μπορείς καλη μου φιλη..
Ζηλευω που εχεις ενα πολύ καλο μαγειρα.. και οι πίτες του και μονο που τις βλεπω νομιζω οτι θα απλωσω το χερι μου και θα παρω ενα κομματι...αχ!!! τρελενομαι για πίτες !! δυστυχως ο δικος μου δεν μου φτιάχνει..σνιφ... καμια σχεση με την κουζινα.. για αυτό και μονο είσαι τυχερούλα...!! Να ειστε καλα φιλεναδα..και υπομονη για όλα όσα μας συμβαίνουν.. φιλακιαααα!!!
Πολύ στεναχωρέθηκα με την κλωντη τα έχω περάσει και σε καταλαβαίνω δύσκολες μέρες!!!!! Φιλιά και μια μεγάλη αγκαλιά!!!!
Ότι φτιάχνεις είναι τόσο όμορφο
Φιλάκια...
Υπέροχες στιγμές στο σπίτι, και το μόνο μελανό σημείο είναι το πλάσμα αυτό που σας συντροφεύει 14 χρόνια να υποφέρει. Κουράγιο και αγάπη αυτά είναι τα σημαντικά πράγματα στη ζωή Γεωργία μου και τα έχετε και τα δύο. Να είστε καλά πολλά φιλιά!
Σας ευχαριστώ για το κουράγιο που μου δίνετε με τη στάση ζωής σας. START2
Δημοσίευση σχολίου