Όταν οι φίλες των μπλογκ συναντιόνται!

Η σημερινή μέρα ήταν περιπετειώδης από το πρωί για μένα πρώτα γιατί από το πρωί δεν ήμουν και στα καλά μου  μα μετά μία περιπέτεια του παππού μας με..ξύπνησε για τα καλά!
Το γράφω απλά σαν προειδοποίηση σε όλες εσάς , σε μας που ζούμε πλέον σε εποχές που οι απατεώνες βασιλεύουν. 
Μόλις γυρίζαμε από τη πρωινή μας βολτούλα με τον άνδρα μου , παρκέρναμε όταν ένα τηλεφώνημα του παππού μας από το σπίτι του μας τάραξε.Έφυγε ο καλός μου αστραπή κι εγώ σπίτι να ετοιμάζω το τραπέζι με αγωνία.
Είχε πάει να πληρώσει τον ΕΜΦΙΑ του , φαίνεται ότι κάποιος τον ακολούθησε, τον σταμάτησε έξω από τη πολυκατοικία του και του συστήθηκε για υπάλληλο της ΔΕΗ!! Τον τρόμαξε ότι το σπίτι κινδύνευε από βραχυκύκλωμα και τον ανάγκασε να ανέβει μαζί του επάνω να του δείξει το πίνακα. 
Εκεί έκανε ότι τηλεφωνούσε στη ΔΕΗ και του είπε να πάρει ότι χρήματα είχε στο σπίτι για να μη πιάσει...φωτιά!!! Ευτυχώς μόλις είχε πληρώσει στη τράπεζα τον ΕΜΦΙΑ και είχε μόνο 70 ευρώ που του τα πήρε καθώς και ένα βάζο με κέρματα περίπου 20 ευρώ. Τον έφερε ο Δημήτρης σπίτι και για να τον συνεφέρουμε είδαμε και πάθαμε..Απαρηγόρητος!!!!!
Φίλοι μου να προσέχετε, μην ανοίγετε τη πόρτα σε αγνώστους χωρίς παρουσία άλλου ή χωρίς επιβεβαίωση ταυτότητος 
Ευτυχώς το απόγευμα ήταν η συνάντηση μας με τις φίλες μου με πρωταγωνίστρια τη Σμαραγδένια και το Γιώργο της από τη Κρήτη που τους συναντώ για 2η φορά  είναι από τις αγαπημένες μου φίλες που τα λέμε κάθε εβδομάδα από το τηλέφωνο.

Στο καφέ ουζερί "Πύργος" απέναντι από το Λευκό μας Πύργο που ανήκει  αγαπημένης συνάδελφο Γλυκερία και το σύζυγο της σμίξαμε για ακόμη μια φορά, τα είπαμε, τα ξαναείπαμε, γελάσαμε συκινηθήκαμε και ..φάγαμε φίλοι μου από τους υπέροχους μεζέδες του καταστήματος.
Βέβαια η Σμαραγδένια μας έφερε και από τη Βαρβάρα από Χαλκιδική τα κουφέτα και τα γλυκά από το γάμος του γιου της που ήταν καλεσμένη.

Οι άνδρες μας κάνανε καλή παρέα και ..τσιμπούσι..

Κάθε τέτοια συνάντηση είναι για μένα μία υπέροχη εμπειρία, μία επιβεβαίωση ότι μέσα σε αυτό το ψυχρό κόσμο των ψηφιακών ινών η φιλία βρίσκει χώρο δικό της , φυτρώνει, ανθίζει και είναι στο χέρι μας και στη καθαρότητα των αισθημάτων μας να την κανουμε να παραμείνει έτσι ακριβώς..αληθινή!
Αχτιδένα φιλάκια!