Μια μέρα στη θάλασσα!

Καλημέρα ,καλημέρα φίλοι μου μετά από μία όμορφη μέρα που περάσαμε στους φίλους μας στο εξοχικό τους με θέα τη θάλασσα έτσι ακριβώς όπως τη βλέπετε!
Δεν ξέρω αν έχετε νοιώσει ποτέ ότι κάποιοι άνθρωποι μπορούν να μπουν στη ζωή σας και να λάβουν θέση μέσα στη καρδιά σας όπως αν σας ένωνε το ίδιο αίμα και η ίδια σάρκα, εγώ πάντως το έχω νοιώσει και χαίρομαι που ο καλός Θεός μου έδωσε το δώρο αυτό.
Έχω πολλούς ανθρώπους να με νοιάζονται και κάποιους που τους νοιάζομαι κι εγώ σαν οικογένεια. Δεν είχα ποτέ αδέλφια, ούτε καν ξαδέλφια(!!!) έχω όμως φίλους ..σαν αδέλφια..σαν ξαδέλφια..και είναι το ίδιο!

Άραξα που λέτε πλάι στη θάλασσα, στην αρχή τη χάζευα και σκεπτόμουν πόσο κρύα είναι η...κρυουλιάρα, έπειτα φοβόμουν πως θα μπω αφού μου είναι αδύνατον να περπατήσω σε ανώμαλο έδαφος (πέτρες) χωρίς κάποιο να με κρατάει. Ο Δημήτρης μπήκε πρώτος και να...σημαδάκι μέσα στη θάλασσα με έκανε να ζηλέψω ,εμένα που κάποτε δεν έβγαινα από το νερό!!
Βρε δεν βαριέσαι..σκέφτηκα .. δεν πάνε να με κοροϊδεύουν..έδωσα το χέρι για βοήθεια στήριξης στο καλό μου Ηρακλή και μετά έκανα το πρώτο βήμα στη θάλασσα !!! 
Ήταν υπέροχη, η θερμοκρασία όπως ακριβώς τη θέλω μπήκα και δεν έβγαινα πιστέψτε με .
Εδώ ακριβώς μου έρχονται οι στίχοι ενός Γαλλικού ποιήματος για τα Αλμπατρός..τα πουλιά που στη θάλασσα είναι βασιλείς των ουρανών με τις τεράστιες φτερούγες τους όμως όταν κάθονται στις πλώρες των καραβιών να ξεκουραστούν γίνονται παιχνίδι στα χέρια των ναυτικών γιατί λόγω των μεγάλων φτερών τους δεν μπορούν να ..πετάξουν και να φύγουν..
Εγώ ..πέταξα στη θάλασσα και μέσα σε αυτήν όλα τα ..ελαττώματα μου χάνονται και γίνομαι ένα μικρό ψαράκι που χαίρεται την ελευθερία. Έπειτα..ένα χέρι με βοηθάει να μπω στο κόσμο της γης..βήμα βήμα..όπως τα αλμπατρός που τελικά κάποιος καλός ναυτικός τα σπρώχνει να πετάξουν στο δικό τους βασίλειο!
Ο καλός μου Δημήτρης με..τάιζε αχινούς!!!!Τους λατρεύω και μου θυμίζουν τη εποχή που κάναμε υποβρύχιο μαζί και μαζεύαμε αχινούς τους σπάζαμε μέσα στο νερό και μαζεύαμε τη πορτοκαλί σάρκα του σε σακουλάκι για να την κάνουμε μεζεδάκι μετά το βραδάκι με θέα τα άστρα!

Προσέξτε..καπελάκι!!!! Το αγόρασα απλό μπλε για να είναι ασορτί με το νέο μου μαγιό και το διακόσμησα με λουλουδάκια από δαντέλα! Μη πείτε λέξη..το ξέρω..έχω ακόμη το "παιδί" μέσα μου που δεν λέει να συμβαδίσει με την ηλικία του σώματος!

Έκανα και φωτογράφιση με το τάμπλετ μόνη μου..πως το λένε..self`;
Σήμερα πάω επίσκεψη στη ..μαθήτρια μου που με κάλεσαν αφού φεύγει για διακοπές και αν και έχω δουλειά στο εργαστήρι δεν θέλω να της χαλάσω το χατήρι.
Λοιπόν..να είστε καλά, όσοι είστε ακόμη στο μπλοκοχωριό και..
Αχτιδένια φιλάκια!