Η εμπειρία μου από το δημόσιο κτηνιατρείο.

Σήμερα ήμουν στην επιστημονική Πανεπιστημιακή κλινική για τις εξετάσεις της Κλώντης γιατί όπως μου είπε ο γιατρός της χρειαζόταν μία εξέταση που τα αντιδραστήρια τα είχαν μόνον εκεί.
Από τις 9.30 λοιπόν μέχρι τις 12.45 ήμουν εκεί, άνετα βέβαια στο σαλονάκι αναμονής , με όμορφες τρυφερές συζητήσεις με ανθρώπους που έφερναν τα ζώα τους και  ακούσιος παρατηρητής των πάντων.
Οφείλω να πω πως το προσωπικό ιατρικό δυναμικό είναι τέλειο και ευγενέστατο  το περιβάλλον και οι τουαλέτες καθαρές όμως ..τίποτα δεν γίνεται αν δεν έχεις να πληρώσεις και ουκ ολίγα, ανάλογα σχεδόν με ιδιωτικό κτηνίατρο. 
Άκουγα τα παράπονα μερικών, κάποιου του ζητήθηκε 35 ευρώ μόνο για τη ταυτοποίηση ρέζους για μετάγγιση στο σκύλο του. Το εισιτήριο για απλή ιατρική εξέταση παθολογική είναι 20 ευρώ, οι αιματολογικές βιοχημικές εξετάσεις 75, η ακτινογραφίες 40 , ο υπέρηχος 60 , η διανυκτέρευση με αγωγή 30 ευρώ ημερησίως με αγορά δική σας των φαρμάκων ακόμη και του φαγητού του και πάει λέγοντας. 
Δεν θα μπω σε επεμβάσεις και εγχειρήσεις οι τιμές που άκουσα είναι φοβερές. 
Ίσως υπάρχει το σκεπτικό ότι ο σκύλος, η γάτα είναι απόδειξη ευημερίας, χρηματικής άνεσης  και πολυτέλειας ,είδα όμως ανθρώπους που σπάραζαν για το ζωντανό τους λες και ήταν το παιδί τους και..τους καταλάβαινα.
Είδα ακόμη  κάποιον που ήρθε με ένα απλό, ημίαιμο σκυλάκι που αρρώστησε με διάρροιες και δεν είχε ο άνθρωπος τα 20 ευρώ για την πρώτη απλή εξέταση..του αρνήθηκαν την παροχή βοήθειας λέγοντας του να προσέξει τη διατροφή του με μία κονσέρβα ID που κι εγώ προσωπικά δίνω στο σκυλάκι μου και κοστίζει 2.60. Ο άνθρωπος κούνησε το κεφάλι , πήρε το σκυλάκι του αγκαλιά και έφυγε...
Στεναχωρήθηκα γιατί δεν ήταν το μόνο περιστατικό και σκέφτηκα ότι δεν είναι δίκαιο για τους ανθρώπους που αγαπούν τα ζώα μα δεν έχουν χρήματα. 
Πίστευα και ήλπιζα τέτοια περιστατικά να δίνεται παροχή βοηθείας δωρεάν, ήλπιζα.. Ξέρω τι θα μου αντιπαραθέσετε απέναντι στην απαίτηση μου αυτή: "-εδώ τα νοσοκομεία για ανθρώπους δεν έχουν φάρμακα, σεντόνια, εργαλεία.."
Με παράπονο δίκαιο θα πω ότι στα χρόνια που δούλευα..δουλεύατε ..είχαμε κρατήσεις για μία οργανωμένη πολιτεία σε κάθε τομέα ..πλάνη οικτρά..κενό και άβυσσος..
Αναγκαζόμαστε να προσφεύγουμε σε ιδιωτικές ασφαλίσεις ( όπως εγώ ) που βέβαια είναι ακριβές όμως η μόνη λύση για άμεση παροχή βοήθειας σε περιστατικό .
Όταν πριν λίγο καιρό θέλησα να κλείσω ραντεβού σε νοσοκομείο για θέμα επείγον μου είπαν ραντεβού μετά.. 2 μήνες και...Όταν όμως μου είπαν συμπληρωματικά ότι μπορώ να κλείσω ραντεβού με το καθηγητή ( 75 ευρώ) εκεί στο ίδιο νοσοκομείο βρέθηκε ραντεβού την επόμενη μέρα.
Το ίδιο λοιπόν και στη Κτηνιατρική κλινική που έπρεπε να είναι οι τιμές εικονικές αφού τα διάφορα περιστατικά είναι και για εκμάθηση των φοιτητών εκεί που μετά τις σπουδές ή κατά το τελευταίο έτος κάνουν τη πρακτική τους.
Οφείλω να πω ότι εμένα προσωπικά μου έγινε 10% έκπτωση γιατί  είχε νοσηλευτεί στη κλινική τους με την ίδια πάθηση μα και πάλι τα χρήματα ήταν αρκετά. Βέβαια θα πω ακόμη μια φορά ότι η περίθαλψη ήταν πολλή καλή και η συμπεριφορά των γιατρών όμως..όμως..τι θα γινόταν αν δεν διέθετα τα χρήματα αυτά ;
Η Κλώντη μου δεν παρουσίασε τελικά πάλι Παγκρεατίτιδα ήταν μία πιο ελαφριάς μορφής όμως κάτι στο συκώτι χρήζει επανεξέτασης μετά 1 εβδομάδα και τους φοβίζει. 
Αυτή η ανάρτηση μου ας θεωρηθεί ένα μικρό παράπονο ακόμη στο κράτος  και ίσως και στους γιατρούς εκεί που νομίζω ότι σε πολλές περιπτώσεις που είναι ολοφάνερες έπρεπε να είναι πιο διαλλακτικοί και να παρέχουν βοήθεια άνευ χρημάτων.
                      Αχτιδένια φιλάκια