Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

Η 2η Φάτνη μου και...όταν τα θέματα σε ..ξεπερνούν!




Επιτέλους την τελείωσα, την παρέδωσα στη κόρη μου και έβαλα και φωτάκι  για τη νύχτα μόνη μου φίλοι μου χωρίς βοήθεια από τον άνδρα μου ...έτσι για να του μπω στο μάτι που έλεγε ότι δεν θα τα καταφέρω!



Χθες ήταν μία μέρα γεμάτη με απρόοπτες δουλειές αφού έληγε το δίπλωμα του άνδρα μου και έτρεχε σε υπηρεσίες και γιατρούς. Μέσα σε όλα αυτά το δικό μου δίπλωμα τον έβγαλε παλικάρι και έτσι πήγαμε να βρω ζωάκια για τη Φάτνη μου.
Όμως φίλοι μου τώρα πάω σε κάτι που  με στεναχώρησε, με προσγείωσε ακόμη μια φορά στα άσχημα των καιρών. Γυρίζαμε από το σούπερ μάρκετ στο τέλος της πρωινής εξόδου μας αφού πήραμε το Δημητράκη από το σχολείο, την ώρα που ανοίγαμε το πορτ μπαγκαζ για τα ψώνια μας πλησίασε μία κοπέλα γύρω στα 22- 23 , εμφάνιση γλυκιά, σεμνή , μας ζήτησε να μας πουλήσει κάποιες μικρές κατασκευές της σε εικόνες Αγίων με ντεκουπάζ . 
Σαν χαστούκι ήταν η φωνή της για μένα..
-Σας παρακαλώ, ήμαστε όλοι άνεργοι. πεινάμε κυρία..πεινάμε...
Κοιταχτήκαμε με τον άνδρα μου, της δώσαμε και οι δύο ότι είχαμε επάνω μας , ελάχιστα γιατί πληρώσαμε ένα σωρό εκείνο το πρωί σε σχολές οδηγών και τρόφιμα..Η κοπέλα έφυγε κι εγώ στάθηκα παγωμένη και συγκλονισμένη και όσο ανέβαινα στο σπίτι τα έβαλα με τον εαυτό μου που δεν ζήτησα τη διεύθυνση της , το όνομα της να βοηθήσουμε αργότερα. 
Ξέρετε φίλοι μου η Πάρκινσον σε μένα έχει άλλες επιπτώσεις , παγώνω φίλοι μου όταν για κάποιο λόγο σαστίσω, στεναχωρηθώ ή ταραχθώ από κάτι..παγώνω στη κυριολεξία.Το μυαλό μου σταματάει, δεν έχω ειρμό σκέψεων , μπορεί εκείνη τη στιγμή να μη θυμάμαι ούτε το όνομα του άνδρα μου..
Αυτό έπαθα εκείνη τη στιγμή που η κατάσταση αυτού του κοριτσιού με συγκλόνισε. Θα μου πείτε..που ζεις ..δεν το ξέρεις ότι υπάρχουν άνθρωποι σε δύσκολη κατάσταση; Στη κυριολεξία με ...κουβάλησε ο Δημήτρης επάνω μαζί με τα...ψώνια. Δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το μυαλό μου από αυτό το κορίτσι και οι τύψεις μου που δεν ρώτησα, δεν ενδιαφέρθηκα για περεταίρω.. Ο εγγονός μου ρωτούσε γιατί κλαίω...  Τι να απαντήσεις σε ένα παιδί που βρίσκεται στο..όνειρο και για μένα που ζω το σήμερα, που το συγκρίνω με το χθες και τρέμω με τη πείρα μου για το μέλλον , για μένα μέσα μου το δάκρυ είναι λίγο.
Όμως όταν έχεις δίπλα σου ένα παιδί 6χρονο ο " κόσμος" του σε κάνει να συνέρθεις, η αθωότητα που λατρεύεις και σε γυρνάει σε ροζ σύννεφα σε κάνει να ξεπερνάς προβλήματα και άσχημες σκέψεις.
-Γιαγιά υπάρχουν νεράιδες;
- Που το σκέφτηκες αυτό βρε παιδάκι μου;
-Τις βλέπω στη τηλεόραση που νικούν όλους τους κακούς ..πετούν και έχουν μαγικές δυνάμεις..
Τον πλήγωσε μάλλον η απάντηση μου.
-Δεν υπάρχουν πια μωρό μου, είναι μέρος του παραμυθιού, όπως η Χιονάτη, η Κοκκινοσκουφίτσα..για το κακό το λύκο δεν βάζω το χέρι στη φωτιά..
-Να γράψω γράμμα στον Άγιο Βασίλη γιαγιά;
-Δεν έγραψες ακόμη;
-Η μαμά μου είπε ότι ο Άγιος Βασίλης μας έφερε τον αδελφό μου, δεν θα φέρει μάλλον άλλο...
-Εσύ γράψε του και σίγουρα κάτι θα υπάρχει ακόμη στο σάκο του..
-Θέλω το κουτί της Χημείας που λέει η τηλεόραση..
-Είσαι μικρός για κάτι τέτοιο, μόνο μια...έκρηξη μας έλειψε από το σπίτι σας!
Απίστευτο  φίλοι μου τι συζητάς με ένα παιδί, ταξιδεύεις σε κόσμους που σε αφήνουν άφωνους γιατί η δική μας αθωότητα χάθηκε μέσα στα χρόνια και σε όσα μας βαραίνουν και μας προσγειώνουν όπως το κορίτσι εκείνο με τη λέξη: "πεινάμε στο σπίτι"
Ευτυχώς όπως όλα τα 6χρονα πήδησε από το ένα θέμα στο άλλο.
-Γιαγιά να σου δείξω τη ζωγραφιά μου;



Όποια βρει τι είναι εκείνο το στρογγυλό με πράσινο χρώμα στο κέντρο και βελάκια ολόγυρα θα του στείλω δώρο!!!!!! όσο για το..πλασματάκι που ζωγράφισε δίπλα κι αυτό για ..κουίζ είναι και μπαίνει στη πρώτη ερώτηση μου. όταν μου την εξηγούσε τη ζωγραφιά του μου πέρασαν όλα τα προβλήματα ως δια μαγείας και έβαλα τα γέλια..τον αγκάλιασα και σκέφτηκα τι υπέροχος είναι ο κόσμος των παιδιών.
Φίλοι μου σας εύχομαι ένα καλό... ΠΣΚ και κάντε ότι μπορείτε , το ελάχιστο που μπορείτε σε όσους υπάρχουν γύρω σας.
Αχτιδένια φιλάκια!

17 σχόλια:

Κική Κωνσταντίνου είπε...

Αχ αχτιδουλα μου συγκινηθηκα και εγω μαζι σου
Βοηθησες τη κοπελα και θα τη βοηθησουν κι αλλοι, μη στεναχωριεσαι
Εισαι μια υπεροχη γυναικα και σε αγαπω πολυ
Ολοι γνωριζουμε την προσφορα σου
Φιλια πολλα

ANNA FLO είπε...

Ναι έχω πάθει και εγώ με όσα συναντώ και με όλους αυτούς που έχουν ανάγκη. Δυστυχώς δεν μπορείς να βοηθήσεις όσο θέλεις κάθε φορά. Αχτίδα μου κάνεις τόσα πολλά, είσαι παράδειγμα για όλους μας και πραγματικά είναι καταστάσεις που μας ξεπερνούν.
Και πού να δεις διαπληκτισμούς με περαστικούς όταν ένας νέος ζητά βοήθεια....''άντε να βρεις καμμιά δουλειά.Νέος/α είσαι τι κάθεσαι; Ζηταινεύοντας δεν έχεις χρόνο για να ψάξεις και η τεμπελιά σας έφαγε...'' κάτι τέτοια και άντε να καταλάβει όταν του εξηγείς πού να βρουν δουλειά; Ποια δουλιεά υπάρχει πλέον;
Ωραία τα ροζ σύννεφα που σε ταξιδεύει ο εγγονός σου. Πολύτιμες στιγμές και σκέψου πόσοι δεν έχουν αυτά τα δώρα ζωής όπως τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου!

Και να αφήσω ευχές θέλω για καλές γιορτές
Να περάσετε όλοι χαρούμενα Χριστούγεννα με υγεία και όλα τα δώρα του Χριστού στο σπιτικό σας.
Καλή σου μερα

Αμαλία είπε...

Καλημέρα Αχτιδούλα,
Δεν θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω τα δύο πρόσωπα της πραγματικότητας που ζούμε, το σκληρό και παγωμένο (βλέπε την κοπέλα που συνάντησες) και το γλυκό και τρυφερό με τις αντιδράσεις των εγγονιών σου. Απλά, έτσι είναι τα πράγματα.
Προσπάθησε να μην επιτρέπεις κάτι τέτοια πολύ συχνά φαινόμενα να επιβαρύνουν την κατάστασή σου, όσο σκληρό και να ακούγεται αυτό που λέω. Είσαι από τους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται πλήρως ότι ο καθένας κουβαλάει το δικό του σταυρό, δικαίως ή αδίκως.
Να είστε όλοι καλά, φιλί στη μυτούλα της.

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Δυστυχώς Αχτίδα όλοι τις ίδιες καταστάσεις αντιμετωπίζουμε καθημερινά και πόσο να βοηθήσουμε και πόσο να στενοχωρηθούμε ...... κάνουμε προσπάθεια μεγάλη να κρατιόμαστε όρθιοι βλέποντας τόσα προβλήματα !! Ο εγγονός χάρμα !!!! Αλήθεια τι είναι αυτό το πράσινο στο καράβι που γυρίζει από ότι καταλαβαίνω μήπως είναι η προπέλα ??? Πες μας !!!!!!! Σε φιλώ !!!!!!

LitsArt είπε...

υπέροχη η φάτνη σου!
μακαρι να υπήρχαν κ αλλοι ανθρωποι τοοοσο συμπονετικοί όσο εσύ!ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Κική Κωνσταντίνου, μικρή μου είναι φοβερό να βλέπεις νέα άτομα με όνειρα να ζητούν βοήθεια, είναι τρομερό, συγκλονίστηκα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ANNA Flo, που πάμε όμως; αν τα πράγματα δεν καλυτερέψουν τι θα γίνουν τα νέα παιδιά..εμείς ζήσαμε αυτά έχουν και θα έχουν όνειρα ανεκπλήρωτα.Ευχαριστώ για τις ευχές και εύχομαι από τώρα για μία καλύτερη χρονιά!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ο κόσμος της Ράνιας , λοιπόν φίλη μου είναι η..προπέλα του πλοίου, έκανε με βέλη τη..κίνηση! όσο για το πλασματάκι...είναι γοργόνα που πάει να ξεκολλήσει την άγκυρα για να φύγει το πλοίο!!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ LitsArt, Λιτσάκι μου ευχαριστώ!

κυκλάμινο είπε...

Αχτίδα με συγκίνησες. Τον εγγονό σου για ζωγράφο τον κόβω !!!!!!! Η φάτνη υπέροχη!!!! Φιλιά

Αμαλία είπε...

Αχτιδούλα μου, καλησπέρα και πάλι,
Επανέρχομαι για να πω ότι μόλις επέστρεψα από το ταχυδρομείο, έχοντας παραλάβει το πακέτο μου (αξιώθηκαν να μου το παραδώσουν επιτέλους!).
Έλαβαν ήδη οι δημιουργίες σου την θέση τους στο δέντρο, με το "έτερον" να ζητά πληροφορίες περί της καλλιτέχνιδος και των πρακτικών αυτής!
Σ΄ευχαριστώ πολύ γλυκειά μου, να σε έχει ο Θεός καλά να δημιουργείς μέχρι τα βαθειά γεράματά σου.
Να μην αναφερθώ στην υπέροχη καρτούλα με τον σκυλάκο.
Καλό σας βράδυ και φιλί στη μυτούλα της.

syros2js είπε...

Αχτιδούλα μου, ευτυχώς όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα, θα δίνεται βοήθεια σε άτομα σαν την κοπέλα εκείνη... Είναι τοσα πολλά τα περιστατικά αυτά, μα την ανθρωπιά μας δεν την έχουμε χάσει ακόμη.... Μη ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου...
Να πεις μπράβο στο αστεράκι σας για τη ζωγραφιά και εγώ θα πω πολλά μπράβο σε εσένα για τη φάτνη! Την είδαμε χθες το βράδυ στο facebook (ή για να είμαι πιο σαφής: ΤΗ ΧΑΖΕΥΑΜΕ!!!)
;-)
Σε φιλώ πολύύύύ και σου στέλνω μια πελώώώώρια αγκαλιά!
Καλό βραδάκι, κορίτσι μου!
(Μην ξεχάσεις τα χαδάκια στο κορίτσι μας, ναι?!)

Unknown είπε...

αχ συγκλονίστηκα μανούλα μου!!!τι να πω όμως..υπάρχουν πολλοί άνθρωποι έτσι πια....κούκλος ο μικρούλης!!!άντε θα τα πούμε από κοντά!!!!μου λέιπετε!!!πάντα!!

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Με πολύ χαρα σου γραφω σημερα σαν μικρό παιδακι που ελαβε το δώρο του .. όχι απο τον Αγιο Βασίλης .. αλλα από μια καλή φιλη που την λένε Αχτιδουλα; την ξέρεις; μπααααα δεν πιστευω....!!
Αχ τι ωραια δωρακια ήταν αυτά φιλεναδα σε ευχαριστω πολύυυυυ!! θα τα πουμε και τηλεφωνηκως.. και τωρα.
Διαβασα την αναρτηση σου αυτή και έχεις δικιο φιλεναδα πως πραγματι υπαρχουν και αξιοπρεπειες ανθρωποι που στερούνται πραγματα και αν δεις εμας εχουμε και το παραπανισιο μας.. και παλι νομιζουμε οτι στερούμαστε...ευτυχως που έχεις τα μικρα σου και με τα λογακια τους φευγουμε λιγο απο την πραγματικοτητα..εστω και αυτό το λίγο . .να περνας παντα ομορφα Γιωργια μου.. η φωτογραφια στο τελος της προηγουμενης αναρτησης όλα τα λεφτα.. φιλακιααααα!!

Ανώνυμος είπε...

Εγω για χταποδι το βλεπω.... καλες γιορτες για ολους!!!!!

SPYRIDOULA είπε...

Υπέροχη η φάτνη σου!!! Στις μέρες που ζούμε πολλοί άνθρωποι περνάνε δύσκολα, άνθρωποι κάθε ηλικίας και μένει στον καθένα από εμάς να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, όπως μπορούμε. Μπράβο στο μικρούλη σας για τη ζωγραφιά του!!! Φιλάκια πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!!!

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Κι αυτή η φατνη σου είναι υπέροχη, δεν μας είπες όμως από πού πηρες τις φυγουρες ;
Να πάρω για να φτιάξω μια για του χρόνου, γιατί για εφετος είναι αργά πια.
Να χαιρεσαι την οικογένεια σου Αχτιδα μου.
Στην προηγούμενη ανάρτηση, δάκρυσα με τη φωτογραφία των εγγονων σου.
Όσο για την κοπέλα που δεν πήρες τη διεύθυνση της, έχει ο Θεός, κανένα δεν αφήνει κι εσεις όπου μπορειτε βοηθάτε, τί άλλο να κανετε;
Καλές γιορτές με ειρήνη σε όλοι τον κόσμο.
Φιλάκια πολλά