Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Η Κλώντη μου "παλεύει" ...

Μία από τις πιο δύσκολες νύχτες της ζωής μου πέρασα χθες, η Κλώντη μου σε κρίση παγκρεατίτιδος με ακατάσχετους εμετούς και πόνους κι εγώ να την κρατώ στην αγκαλιά μου ψιθυρίζοντας της λόγια παρηγοριάς πιο πολύ για να τα ακούω εγώ παρά γι εκείνη που "έσβηνε " στην αγκαλιά μου.
Κάποια στιγμή πίστεψα ότι το τέλος είχε έρθει , δεν αντιδρούσε, απλά βογκούσε και με κοίταζε . Την τύλιξα με το κουβερτάκι της και άφησα τα δάκρυα μου να βρέξουν τα δικά της μάτια και το χάδι μου στο μπερδεμένο πια μαλλάκι της . Μετά όπως κάθε άνθρωπος προσευχήθηκα σ' Αυτήν που θεωρώ ότι πάντα βρίσκεται δίπλα μου στις δύσκολες ώρες και άφησα την ελπίδα να μου δώσει ανάσα. 
Κρατώντας το "κοριτσάκι " μου στην καρδιά μου επάνω όλη νύχτα  την νανούριζα με τους χτύπους της δικής μου καρδιάς  λέγοντας της ότι αν "φύγει" ας πάρει μαζί της το γεγονός ότι την αγαπήσαμε τόσο πολύ που τη θεωρούσαμε σαν δικό μας κομμάτι και ότι το μόνο που της ζητώ είναι να..παλέψει κι αν ..νικηθεί να είναι εκείνη που θα με συναπαντήσει όταν θα έρθει η δική μου ώρα. 
Με άκουσε η Παναγιά, με άκουσε κι εκείνη.. κράτησε ..πάλεψε και έβγαλε τη νύχτα ενώ εγώ της έδινα σταγόνα σταγόνα νερό για να δροσιστεί. Ξημέρωμα την πήγαμε με εντολή του γιατρού της σαν ύστατη προσπάθεια στη Πανεπιστημιακή κλινική για εισαγωγή.
Δεν παραξενεύτηκαν που με έβλεπαν να κλαίω και να παρακαλώ να κάνουν ότι μπορούν για να σωθεί.. Την αγαπώ..τους είπα..Το ξέρω ..μου απάντησαν..Δεν είμαι έτοιμη να την αποχωριστώ ακόμη..Δεν θα είσαι έτοιμη ποτέ μου είπαν...
Την αφήσαμε εκεί με ελπίδες..με προσευχή να γίνει καλά..
Δεν με ενδιαφέρει αν κάποιοι από εσάς με κοροϊδέψουν , αν κάποιοι πουν ότι..βρε παιδάκι μου εδώ κόσμος χάνεται κάθε στιγμή..Θα πω ότι ο κεραυνός καίει όπου πέφτει  πονάει όπου ο καθένας έχει ευαίσθητο σημείο.. Με είδε μία κυρία με τα κλάματα..μου είπε ότι με νοιώθει γιατί το δικό της μόλις πέθανε και έκλαψε μαζί μου..Εσύ έχεις ελπίδες μου είπε..εγώ το βράδυ θα κοιτώ την άδεια γωνιά του..
Συγχωρείστε με.. μα ΕΔΩ..στο μπλοκόσπιτο μου είναι μέρος για να "αδειάζω" τη ψυχή μου και πάντα έτσι έκανα από τη πρώτη στιγμή που το άνοιξα...
Αχτιδένια φιλάκια.

63 σχόλια:

...irida... είπε...

ειμαστε μαζι σου γλυκια μου!!

Αμαλία είπε...

Αγαπητή Γεωργία,

Σε διαβάζω χρόνια, χωρίς να το γνωρίζεις μου έχεις "συμπαρασταθεί" πολλάκις, με τη δύναμή σου, το χιούμορ σου, την καλή σου πρόθεση απέναντι στα πάντα.
Ο λόγος που με ώθησε να σου γράψω είναι, κοίτα σύμπτωση, όταν έχανα τη Λούσυ μου μετά από 17 χρόνια συμβίωσης, της ζητούσα να είναι αυτή που θα με "προϋπαντήσει" εκεί....
Μακάρι να μπορούσα να ελαφρύνω αυτό που νοιώθεις, κανένας δυστυχώς δεν μπορεί. Δεν με ενδιαφέρει ποιός θα με πει υπερβολική, αδιαφορώ παντελώς, η απώλεια ενός αγαπημένου πλάσματος - συντρόφου ζωής, είναι για μένα εξίσου βαριά με την ανθρώπινη.
Εξάλλου, έχω χάσει κι εγώ τους πολύ δικούς μου ανθρώπους.

Σου εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά και σε κάθε περίπτωση, να γαληνέψει γρήγορα η καρδιά σου.


Σε φιλώ,



Αμαλία

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Όλα να πάνε καλά εύχομαι για την Κλώντη, όλοι την έχουμε αγαπήσει, πόσο μάλλον εσύ !!!!
Μια αγκαλιά και τα φιλιά μου !!!!

το στεκι της σοφιας είπε...

γεωργια μου αγαπημενη σε καταλαβαινω και πιστευω πως ολοι οι φιλοι σου μαζι και εγω ειμαστε μαζι σου. την λατρευω την κλωντουλα σου και ευχομαι να πανε ολα καλα!!! σε φιλω και σε σκεφτομαι συνεχεια!!!

Katerina V *Pause blog* είπε...

Σπάραξε η καρδιά μου.. Όλη η θετική σκέψη μαζί της Αχτίδα μας..
Κουράγιο!

Κυριακή-Κορίνα Δημητρουλάκη είπε...

Αχ, μωρέ καρδούλα μου... Να ξέρεις πως όλοι εδώ μέσα σας στέλνουμε ενέργεια θετική, αγάπη κι ευχές πολλές πολλές!!!!!!!!!!

κυκλάμινο είπε...

Κουράγιο Γεωργία μου, καταλαβαίνω τι περνάς. Μακάρι να πάνε όλα καλά. Αν κάποιος δεν καταλαβαίνει την αγωνία και την στενοχώρια σου για κάποιο ζώο-σύντροφο δεν καταλάβει γιατί δεν έμαθε να αγαπά ούτε ανθρώπους ούτε ζώα. Μια μεγάλη αγκαλιά.

Ποδηλάτισσα είπε...

Στεναχωρήθηκα πολύ μόλις γυρίζοντας στην Αθήνα άνοιξα τον υπολογιστή μου και είδα τα νέα για την Κλωντίτσα!!!!! Ξέρω πόσο την αγαπάς, και πραγματικά διαβάζοντας το κείμενο σου βούρκωσα... όμως μην χάνεις την ελπίδα σου, η μικρή σου μπορεί και αυτή την φορά να βγει νικητής!!!! Μια μεγάλη αγκαλιά για σένα και μια προσευχή για το Κλωντάκι σου!!!!!

syros2js είπε...

Ax, βρε Αχτιδούλα... Με το ζόρι βλέπω την οθόνη από τα δάκρυα...
Να σου γράψω τί? Η αγάπη μας και η θετική σκέψη όλων μας είναι εκεί, μαζί σας...
Αγωνίσου Κλωντούλα... Σε λατρεύουμε πολύ-πολύ...

airis είπε...

Γεωργία μου , μην απολογείσαι. Όσοι έχουμε καρδιά και ανθρωπιά αγαπάμε και τα ζώα... Σε νιώθουμε!
Σε νιώθω πραγματικά...
φιλί γλυκό♥

Άννα είπε...

Καιρό έχω να σου γράψω αν και καθε μέρα διαβάζω τα νέα σου και θαυμάζω τις ομορφιές που φτιάχνεις. Σήμερα όμως σου γράφω για να σταθώ και γω δίπλα σου στην αγωνία που περνάς...
Εδώ κι ένα χρόνο έχουμε στο σπίτι μας ένα υπέροχο και παιχνιδιάρικο αδέσποτο! Περσι τετοιο καιρό ήμουν κι εγώ μαζι του στην Πανεπιστημιακή κλινική, γιατι τον υιοθετησαμε κουτσο, χτυπημενο απο αυτοκινητο και πηγαμε εκει για να δουμε τι μπορουμε να κανουμε. Οταν μπηκα μαζι του για να βγαλει ακτινες και ηταν και μισοναρκωμένος, μόνο που δεν λυποθυμησα... Κι οταν μας προτειναν να τον ακρωτηριασουν σχεδον εκλαιγα, και τον ειχαμε μονο μια βδομαδα. Τελικα καναμε θεραπεια, του καναμε φυσιοθεραπεια, το αφεντικο του= ο καλος μου με τις βολτες και τα παιχνιδια τον εκανε να χρησιμοποιει και το χτυπημενο το ποδι κι απο τριποδος εχει γινει σχεδόν τετραποδος! Κι απο φοβισμενο αδεσποτο εχει γινει αγαπησιαρης, χαδιαρης και παιχνιδιαρης!
Σιγουρα ομως ειναι ενα μελος της οικογενειας μας, ενα κομματι μας, ενα μερος της ζωής μας.
Οπότε σε νοιώθω , σε καταλαβαίνω κι ευχομαι ολα να πανε καλα.
Μια ζεστη αγκαλια σου στελνω Αχτίδα μου.

Nena είπε...

Καλή μου Γεωργία ελπίζω στο καλύτερο....καλή δύναμη εύχομαι!!!! φιλάκια πολλά!!!

Thalia Tzellou είπε...

Στενοχωρήθηκα πολύ με τα νέα Αχτιδούλα μου. Εχω χάσει και εγώ ζωάκια-μέλη της οικογένειάς μας και ξέρω πως είναι. Ας σκεφτούμε όμως θετικά και ας προσευχηθούμε να πάνε όλα καλά και η Κλωντούλα να το ξεπεράσει. Σας στέλνουμε την αγάπη μας και τις προσευχές μας.

ΡΙΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ είπε...

Γεωργια μου μην απολογεισαι για την αγαπη που νοιωθεις για την Κλωντουλα οι ανθρωποι πυ αγαπανε τα ζωα αγαπανε πρωτα απο ολα τον συνανθρωπο τους .Με συγκινησες και συμπασχω μαζι σου σε σκεφτομαι συνεχεια θελω το καλυτερο για την Κλωντη και για σενα.Εγω φοβομουνα τα σκυλια γιατι οταν ημουνα μικρη με δαγκωσε ενα και τωρα που εχουμε τον Εκτορα λεω πως δεν μπορω να διανοηθω την ζωη μου χωρις αυτον.Θελω να σου κανω μια αγκαλιτσα και την Κλωντη δυναμη εχεις τα εγγονακια σου θα ρθει και το αλλο εχεις το βραχο διπλα σου τον κυριο Δημητρη ........αν σου εγραφα σε χαρτι θα ειχε μουσκεψει αγαπημενη φιλη.....τα καλυτερα ευχομαι πολλα φιλια

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΚΡΑΜΕΝΗ..

Unknown είπε...

Όλα να πάνε καλά ..Αχτιδα μου καλη σας βράδυ !!!!

Ανώνυμος είπε...

Αρχιδουλα μου γλυκιά, πολύ στεναχωρηθηκα για την κλωντουλα! Μακάρι να τα καταφέρει!! Κάνε υπομονή γλυκιά μου και ολανα πάνε καλά!! Πολλά φιλία βικη

nikiad.blogspot.gr είπε...

Eυχομαι ολα να πανε καλα, Αχτίδα μου !!!! Την Κλώντη σου την έχω αγαπήσει - είναι τόσο γλυκούλα - σας στέλνω την αγάπη μου και τις ευχές μου για γρήγορη ανάρρωση !!!!

Ariadne είπε...

Καλή μου είναι πολύ πολύ φυσιολογική η αντίδρασή σου!Φιλιά πολλά. AriadnefromGreece!

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Αχτιδα μου ευχομαι ολα να πανε καλα για την Κλωντη!! πολλα πολλα φιλια και μια μεγαλη αγκαλια!!

morphoplasies είπε...

Αχτίδα εύχομαι το καλυτερο για την Κλώντη !! Μέσα απο σένα αγαπήσαμε και εμεις την Κλώντη!
πολλα φιλιά!

Δημιουργία είπε...

Μόνο ευχές Γεωργία μου να πάνε όλα καλά .Να προσέχεις!

Artemis είπε...

Καλή μας φίλη ξέρω πως νοιώθετε και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου η μικρή σου Κλώντη να βγει νικήτρια.Έχω κι εγώ ζωάκια από παιδί και έχω βιώσει πολλές φορές τον πόνο της απώλειάς τους. Η Παναγία μαζί σου και μαζί με την Κλώντη που ξέρει πόσο πολύ την έχετε αγαπήσει.

Κατια Μαρκουϊζου είπε...

χιλια φιλια και την πιο ζεστη μας αγκαλι αγαπημενη μου !!!!!!

Nasta είπε...

Εύχομαι όλα να πάνε καλά και το κοριτσάκι σου να τα καταφέρει και να μην πονάει πια...
Πολλά φιλιά!

nikol είπε...

ΣΕ σκέφτομαι φιλενάδα μου και κανένας δεν θα κοροιδέψει τον άνθρωπο που νιώθει ότι χάνει την παρέα του . Σε φιλώ

Marie-Anne είπε...

Εύχομαι κι εγώ το καλύτερο για την αγαπημένη σου Κλώντη κι ελπίζω να τα καταφέρει και να συνέλθει γρήγορα!

Κλαυδία είπε...

Συμπάσχω Αχτίδα μου, την έχω ζήσει αυτή την εμπειρία και δεν νομίζω ότι ξεπερνιέται ποτέ, ακόμη με πονάει η άδεια γωνιά του Σκόττυ μας που τον χάσαμε πριν 10 ολόκληρα χρόνια μετά από συμβίωση αγάπης και λατρείας 17 ετών.....Εύχομαι η Κλώντη σου να τα καταφέρει....Σε φιλώ

ruth_less είπε...

Να μην υποφέρει, αυτή η σκέψη, που περιλαμβάνει όλη την αγάπη που της έχεις, να υπερισχύσει μέσα σου. Το πέρασα και ξέρω ακριβώς τι σημαίνει.
Είμαι δίπλα σας. Και στις δύο σας.
Αγκαλιά μεγάλη.

Hengeo είπε...

Είχα καιρό να αφήσω σχόλιο εδώ κ. Γεωργία.

Το κάνω εδώ διότι έχω αποχωριστεί δύο σκυλιά τα τελευταία δύο χρόνια. Το ένα μετά από 17,5 χρόνια συμβίωσης, το είχαμε στο σπίτι από κουτάβι, μεγαλώσαμε μαζί, τελικά εγώ ήμουν αυτός που το κράταγα όταν ο γιατρός του έκανε την τελευταία ένεση και με την τελευταία του πνοή ξέσπασε σε λυγμούς, σε κάποιους μπορεί να φανεί άσχημο ή περίεργο, όταν όμως έχει παραλύσει τελείως και τα κάνει πάνω του, είναι κάτι σαν την τελευταία πράξη συμπόνιας προς ένα πλάσμα που σου κράτησε συντροφιά τόσα χρόνια, ώστε να αναπαυτεί ήρεμα και χωρίς να υποφέρει. Το άλλο μπορεί να ήταν αδέσποτο, να το είχα παρέα μόνο ένα χρόνο περίπου, ήταν όμως το πιο έξυπνο και τρυφερό ζώο που πέρασε από τα χέρια μου, λίγο πριν το τέλος, σε γεράματα και αυτό, είχε απομακρυνθεί, δεν καθόταν μαζί μου όπως πριν, εκ των υστέρων κατάλαβα ότι το είχε αισθανθεί, ήταν σα να ήθελε να με κάνει να το συνηθίσω σιγά σιγά, μία εβδομάδα έκλαιγα.

Όλα αυτά τα γράφω για να σου πω ότι σε κατανοώ, κατανοώ τον πόνο σου. Τα σκυλιά είναι πράγματι ο πιο καλός φίλος του ανθρώπου. Προσωπικά, όσο και αν ακουστεί περίεργο, σε σχέση με κάποιους ανθρώπους, τα βάζω πιο πάνω. Είσαι τυχερή που έχεις την Κλώντη και αυτή τυχερή που έχει εσένα. Όποια και αν είναι η εξέλιξη, ξέρω ότι είσαι δυνατή και ότι θα κάνεις το καλύτερο, τόσο για αυτή, όσο και για εσένα.

Φιλικά

Γιώργος

nasia είπε...

Δεν έχω λόγια.... Εύχομαι ό,τι καλύτερο....

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Πάλι ένα ευχαριστώ και σαν..δύστροπο μοναχοπαίδι ο πόνος που νοιώθω δεν μου δίνει το κουράγιο ούτε να πάω να την αντικρίσω με τους ορούς και το κολάρο.Τους έχω ζαλίσει με τα τηλεφωνήματα μου, πονάει ακόμη μα...έτσι είναι μου λένε..αργεί η καλυτέρευση. Η αλήθεια είναι ότι έχω εγώ χειροτερεύσει, είμαι χάλια από τη Πάρκινσον, με δυσκολία κρατώ το φλιτζάνι του καφέ και πληκτρολογώ.Όμως έτσι απασχολώ το μυαλό μου και προσπαθώ να συγκροτηθώ ξανά.Έτσι είμαι εγώ..όταν "πονάω" κλείνομαι σαν στείδι στον εαυτό μου και κρατώ κάθε τι μέσα μου.Στεναχωρώ και τον άνδρα μου ..θέλω καιρό να συνέλθω, θα συνέλθω μόνον όταν την δω ξανά δίπλα μου.Καλημέρα φίλοι μου.

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

Καλημέρα....περαστικα σας,,,,ποσό σε νιώθω ....εύχομαι γρήγορη ανάρρωσή και να την παρεις και πάλι στην αγκαλιά σου.....έχω κι εγώ τη jolie ένα γιορκι που ήρθε ξαφνικά κάποια στιγμή στη ζωή μας πολύ ταλαιπωρημένη και κακοποιημενη.Είναι μέλος της οικογένεια μας,το κοριτσάκι μας ,μας δείχνει καθημερινά την αγάπη της με κάθε τρόπο.Οι δύο μας είμαστε αυτόκολλητες και μόνο ή σκέψη ότι ίσως κάποτε........όμως σε αυτό σκέπτομαι σειρά δεν έχει μόνο ΕΚΕΙΝΟΣ ξέρει κανένας άλλος.Με όλη μου την καρδιά να πάνε όλα καλά και γρήγορη επιστροφή στο σπίτι της.

mahler76 είπε...

Εύχομαι γρήγορη ανάρρωση στην Κλώντι σου. Όσο για την αντίδραση σου είναι απόλυτα φυσιολογική. Την καλημέρα μου.

Αμαλία είπε...

Καλή μου Γεωργία,

Από χθες "τσεκάρω" συνέχεια για ευχάριστα νεότερα. Συνήθως αργεί η καλυτέρευση.
Δεν περιμένεις εμένα να σου πω ότι εκτός από την Κλωντίτσα, σε χρειάζονται οι δικοί σου γερή και δυνατή. Πρόσεχε τον εαυτό σου κάτι παραπάνω σ΄αυτή τη δύσκολη φάση.
Ο Θεός να σου δίνει υπομονή και δύναμη.

Την καλημέρα μου και την αγάπη μου.


Αμαλία

Ανώνυμος είπε...

Κουραγιο Γεωργια μου ευχομαι γρηγορη αναρωση στην γλυκια Κλωντη !!!!!!

Memaria είπε...

Ακτίδα μου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου όλα να πάνε καλά...και σε όσους "κοροϊδεύουν" να πω μόνο τούτο...η αγάπη δεν έχει δοσομετρητή!
Όταν αγαπάς, αγαπάς και αλίμονο σε όποιον δεν μπορεί να νιώσει όσα λες!
Δηλαδή κάποιοι ζυγιάζουν την αγάπη και κρίνουν που θα δοθεί και πόση;
Πολλά θα μπορούσα να γράψω, αλλά δε θέλω να σε κουράσω!
Σε νιώθω, θέλω να πιστεύω πως οι περισσότεροι σε νιώθουμε κι όποιος δεν καταλαβαίνει απλά δεν έχει ψυχή!
Κουράγιο ακτίδα μου και να προσέχεις και τον εαυτό σου!

oldthings είπε...

Γεωργία μου ,εύχομαι ολόψυχα να τα καταφέρει ,να νικήσει και να συνεχίσει να σας δίνει χαρά .
Ποιος μπορεί να κοροϊδεύει όταν κάποιος πονά ???Καλή μου ,φρόντισε τον εαυτό σου και όλα θα πάνε καλά !

Ανώνυμος είπε...

Το έχω περάσει 4 φορές, 4 φορές έχω ορκιστεί να μη ξαναπάρω ζώο, 4 φορές τον αθέτησα τον όρκο μου. Δεν αντέχω χωρίς 4 πατούσες και νύχια στο πάτωμα, τελείωσε! ούτε να κοιμηθώ χωρίς βάρος στα πόδια μου. Πόσο σε καταλαβαίνω! Πόσο άδεια αυτή η αγκαλιά. Το ένα μου το ρήμαξαν τα εγκεφαλικά, έμεινε παράλυτο ούτε τα μάτια του να κουνήσει. Το κοίμησα, ελπίδα σωτηρίας καμία. Το τελευταίο, έφυγε λόγω γηρατειών, το είχα βρει αδέσποτο. Μια κυρία, κυριολεκτικά. Αθόρυβη, ανενόχλητη, ούτε γαβ δεν είχα ακούσει από το στόμα της. Ήρθε σαν κυρία, ευγενική, έφυγε σαν ελαφρύ αεράκι, χωρίς κιχ. Αυτός ο πόνος, πόσο μεγάλος. Ένα πράγμα προσεύχομαι για σας. Να το ξεπεράσει, να γίνει καλά. Ή, τουλάχιστον να μην υποφέρει. Και όσοι κοροιδεύουν τη στεναχώρια σας και τα δάκρυά σας, δεν αξίζουν ούτε ένα βλέμμα σας. Κοιτάξτε τον εαυτό σας. Τουλάχιστον η Κλώντη ξέρει πόσο την αγαπήσατε και πόσο την αγαπάτε, να είστε βέβαιοι γι' αυτό. Η σκέψη μου και οι προσευχές μου, η θετική ενέργεια σε όλους σας. Σοφία

enaoum είπε...

σε καταλαβαινω και σε συμπονω ,οπως το ιδιο κανω και σε καποιο φιλο μου που το κοκερακι του περναει δυσκολες στιγμες και ο ιδιος ειναι πολυ λυπημενος,ευχομαι και στους δυο σας ,για τις αγαπες σας οτι καλυτερο

marileni είπε...

Αχ βρε ,Αχτιδα ,μκάρι να πάνε όλα καλά!!!!

Madlen είπε...

Εύχομαι ολόψυχα να γίνει γρήγορα καλά κυρία Γεωργία και να ανακουφιστεί και ο πόνος ο δικός της και ο δικός σας.

Hengeo είπε...

Ας με συγχωρέσει η κ. Γεωργία για την κατάχρηση, ωστόσο, καθώς δεν έχω άλλο τρόπο επικοινωνίας, δε μπορούσα να μην πω ότι με εντυπωσίασε το σχόλιο της ανώνυμης Σοφίας, με τη θετική έννοια, οι εμπειρίες μας μοιάζουν πολύ, θεωρώ όμορφο κανείς να έχει τέτοιες εμπειρίες και να τις μοιράζεται, μπράβο της λοιπόν για το σχόλιο και πάλι περαστικά για την Κλώντη!

Φιλία είπε...

Κουράγιο, Αχτιδούλα....
Η σκέψη μου είναι κοντά σας, εύχομαι ό,τι είναι καλύτερο για την Κλώντη σου.
Φιλιά πολλά

kiki είπε...

Ω μωρέ το καημένο το Κλωντάκι! Εύχομαι να τα καταφέρει και όλα να είναι περαστικά!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Δυστυχώς η Κλώντη μου χειροτερεύει, με ειδοποίησαν να πάω να την δω ΙΣΩΣ για τελευταία φορά αύριο πρωί πρωί.., είμαι διαλυμένη στη κυριολεξία φίλοι μου,τόσος πόνος για το μικρό μου αυτοκολητάκι, κάθε γωνιά του σπιτιού μου την θυμίζει.. δεν υπάρχει φωτογραφία χωρίς αυτήν..

Demi είπε...

Αχτιδουλα μου λυπάμαι πολυ για την αγαπημένη σου κλωστή...δεν έχω λόγια ..μακάρι να γίνει ενα θαύμα!

momyof6 είπε...

Αχτίδα μου, καλή δύναμη, γλυκιά μου...
προσεύχομαι για εσένα και την Κλώντη σου, νιώθω τον πόνο σου...βούρκωσα...
με την αγάπη μου,
Αλεξία

Ανώνυμος είπε...

Ευχομαι ολοψυχα να πανε ολα καλα.Τα περασαμε και καταλαβαινουμε. Καλη δυναμη.Φιλακια.Βασιλικη Ωραιοκαστρο.

Unknown είπε...

Ευχομαι ότι καλύτερο για την Κλωντή μας οι ευχές όλων μας μαζί της.
Καλή δύναμη σε εσένα Αχτίδα μου!!
Ζαχαρούλα

ANNA FLO είπε...

Με έκανες και έκλαψα!!! Εύχομαι να το ξεπεράσει....αχ μια ψυχούλα είναι και αυτό.Όταν αγαπάς Αχτίδα μου έτσι ακριβώς αντιδράς. Είμαι συγκλονισμένη...κουράγιο. Διάβασα και το σχόλιό σου ότι σε ειδοποίησαν να πας ...............κουράγιο!!!! Είμαστε δίπλα σου

ruth_less είπε...

Αχ Αχτίδα μου! Αυτή η στιγμή... Πόσος πόνος!
Δύναμη καλή μου.

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Αχ..!! Γιωργία μου ποσο δυσκολο ειναι αυτό που περνας με την Κλώντη σας.!! εσύ ομως που έχεις τόσο κουραγιο για όλα τα δυσκολα... σου ευχωμαι απο καρδιας να ξεπερασεις και αυτην την δυσκολη στιγμή...οτι και ν απουμε εμεις δεν μπορουμε να κανουμε τιποτε .. μονο λόγια κουραγιου και ευχες για να καλητερψει η Κλώντη ... και αν δεν.... η αγαπη σας θα την συνοδευει εκει το ξερει .. και τα ζωακια έχουν ενστικτο το ιδιο με τον ανθρωπο να μην πω και παραπανω... μονο δινουν εκεινα...δεν ζητανε τίποτα..!!καλη δυναμη και κουραγιο φιλεναδα...η σκεψη μας κοντα σου..!!

alex είπε...

Δεν ξέρω πως να αρχίσω....δύσκολο για εσάς αυτό που για άλλους ίσως είναι υπερβολικό,εξωπραγματικό....όμως για εμάς που τα ζωάκια μας, καλώς η κακώς αποτελούν μέρος της ζωής μας,είναι δύσκολο.
Σας διαβάζω...τώρα όμως έχω στεναχωρηθεί, φοβάμαι να μπω και να μάθω νέα ίσως δυσάρεστα,θα είναι ο δικός σας μοναδικός πόνος,αλλά και οι δικές σας όμορφες στιγμές που περάσατε μαζί...τι να ευχηθώ...
Απλά σας σκέφτομαι.....

Ανώνυμος είπε...

Οι φιλόζωοι Αμερικανοί, έχουν ένα πάρα πολύ ωραίο τρόπο να λένε τι γίνεται όταν ένα ζωάκι "φεύγει". Λένε ότι εμφανίζεται ένα ουράνιο τόξο, αλλά στην ουσία είναι μια γέφυρα, και στη μια άκρη του μαζεύονται όλες οι ψυχούλες που έχουν φύγει και περιμένουν να περάσουν απέναντι. Στην άλλη άκρη του βρίσκεται ένα απέραντο καταπράσινο λιβάδι με λουλούδια, χορτάρι και δέντρα. Όσα περνάν τη γέφυρα, σιγά-σιγά γίνονται πάλι κουτάβια, γερά, δυνατά, ευτυχισμένα. Εκεί μένει η ψυχούλα τους, ελεύθερη από πόνους, και στεναχώριες, γεμάτη αγαλλίαση και αγάπη, παίζοντας. Και κανένα ζωάκι δεν ξεχνά τους δικούς τους, όσα είχαν. Τα αδέσποτα περιμένουν να ξαναγεννηθούν, και να τα βρει ένας ιδιοκτήτης που θα τα αγαπήσει όσο τα υπόλοιπά. Και να δώσουν όλη την αγάπη που έχουν στην καρδιά τους. Γιατί αυτά, έχουν απεριόριστη αγάπη να δώσουν, χωρίς να ζητάνε αντάλλαγμα, μόνο ένα χάδι και φυσικά αγάπη. Δύσκολη κατάσταση, θέλει δύναμη. Άδειο το σπίτι, όσα άτομα και να είναι εκεί, άδεια και η αγκαλιά. Και ίσως, αυτό είναι το χειρότερο. Είμαι κοντά σας στη σκέψη, και σας κρατάω αγκαλιά. Κουράγιο, εύχομαι, έστω και την ύστατη στιγμή, να το ξεπεράσει. Σοφία

Αμαλία είπε...

Κάθε άνθρωπος λαμβάνει ότι αξίζει να λάβει. Αν γελάσεις σήμερα θα γελάσουμε κι εμείς μαζί σου. Αν κλάψεις θα κλάψουμε κι εμείς. Κι αυτό μετράει διπλά, γιατί οι περισσότεροι είμαστε, υποθέτω, ξένοι.
Αν αυτό σε παρηγορεί στο ελάχιστο, δεν είσαι μόνη στον πόνο σου.
Μέσα από την καρδιά μου, σου στέλνω την αγάπη μου και την συμπαράστασή μου.

Εύχομαι να είναι καλή η μέρα.

Elliniko Xreos sti Gastronomia είπε...

Aχτίδα, σε καταλαβαίνω απόλυτα.... φανταζόμαι όπως και όλοι όσοι έχουν σκύλο. Δεν γίνεται να μην δεθείς τόσο πολύ με μια ψυχούλα που την φροντίζεις καθημερινά, σε κοιτά στα μάτια και σου δείχνει τα συναισθήματα της. Απλά δεν γίνεται...

Ανώνυμος είπε...

Αν μπορείτε, ενημερώστε μας.

to e-periodiko mas είπε...

Δεν μπορείς να φανταστείς πώς σε νιώθω... σου γράφω δακρυσμένη, γιατί εγώ έχω το φιλαράκι μου εδώ στα πόδια μου ενώ εσύ υποφέρεις με τον πόνο της Κλώνης σου και την προοπτική του χωρισμού. Δεν πρόκειται πραγματικά να είμαστε ποτέ έτοιμες γι' αυτό τον αποχωρισμό, όσο κι αν προετοιμάσουμε τον εαυτό μας.
Όσο όμως πόνο και να φέρει, δεν θα άλλαζα με τίποτα τις στιγμές που έζησα με το σκύλο μου, για να μη γευτώ αυτό τον πόνο.
Σε φιλώ γλυκά και σου στέλνω την αγάπη μου
Μαρίνα

Μαρία Νικολάου είπε...

Συμπάσχω. Είναι σαν να χάνεις άνθρωπο. Έχασα τον Φλοξ μου ξαφνικά και έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου.
Καλή δύναμη.

Ονειρα παραμυθιού είπε...

Μπόλικη θετικη ενεργεια σας στελνω, ολα να πάνε καλα!! Σας σκεφτόμαστε!

Ανώνυμος είπε...

.....στέλνω την αγάπη μου....
Loukia