Μόνη στο σπίτι....

Αυτό θα πει..ασφάλεια, ανεμελιά, γαλήνη, ευτυχία ίσως μέσα της..η Κλώντη μου σε στιγμές ξεκούρασης!! Βλέπετε κουράστηκε το..παιδί, σκούπισε, έσκαψε, αγωνιούσε για το αύριο, τους λογαριασμούς και το μέλλον. Την φωτογράφισα, την χάιδεψα στο κεφάλι και όταν μου άνοιξε τα μάτια να με κοιτάξει είδα μέσα τους το μεγαλύτερο αγαθό..την πλήρη αίσθηση της ασφάλειας δίπλα μας.
Δεν θα σας πω ψέμματα ότι δεν βλέπω και παρακολουθώ ειδήσεις...βέβαια όχι μανιωδώς μα..τις βλέπω και έχω υποστεί όλες τις..αλλοιώσεις που μου κάνουν στη διάθεση μου.
Όμως ..όμως.. Αχ! αυτό το " όμως"  που σας λέω συχνά..είναι θαρρείς μέρος της ψυχής μου, κομμάτι του εαυτού μου που με "σηκώνει" πάντα σε κάθε άσχημη φάση της ζωής μου. 
Όμως λοιπόν έδωσα μια σκουντιά στον εαυτό μου και του είπα: "σύνελθε" , μη σε πτοούν πράγματα που δεν είναι στο χέρι σου να αλλάξεις αλλά να γυρνάς σελίδα και να ονειρεύεσαι όσα ίσως..ίσως η ζωή σαν απρόβλεπτη που είναι σου φέρει!
Σπίτι μόνη αυτές τις μέρες, η κατάσταση μου δεν με αφήνει να πάω με αυτή τη ζέστη στο κτήμα και άλλωστε περιμένω και επισκέψεις για σήμερα ή ίσως αύριο.
Γυρίζω μέσα στο σπίτι παρέα με τη Κλώντη μου που της στέρησα όμως τη βόλτα που ονειρευόταν στο κτήμα. Ζωγράφισα, κέντησα, έπαιξα παιχνίδια στον υπολογιστή..αδύνατον να διαβάσω..το μυαλό μου πετάει έξω από τις γραμμές των σελίδων. Βλέπω ταινίες ατελείωτες, μιλάω στο τηλέφωνο με πρώτο από όλους τον Δημήτρη που θέλει συνεχώς να μαθαίνει αν έχω κάτι..αν στεναχωριέμαι..αν του λείπω..

-Όχι καλέ..τι μου λείπεις..κάνε τις δουλειές σου..βλέπω ταινίες με τον κούκλο ...Τζέησον Στέηθαν που ζηλεύεις , όλες του τις σειρές!!!

Μέσα μου θέλω να του πω:

-Μου λείπεις..κάθε μέρα..κάθε στιγμή μα..θέλω να είσαι πάντα ελεύθερος να ασχολείσαι με ότι σε ευχαριστεί,  ίσως στο μέλλον βαρεθείς να με ..φροντίζεις...

Είπαμε..δεν μου ξεφεύγει κολοκύθα για κολοκύθα, και οι δύο θα πάνε σε δύο φίλες από εσάς που τους τις..χρωστάω και ίσως νομίζουν ότι το..ξέχασα. Δεν ξεχνάω ποτέ τα όσα υπόσχομαι απλά..η ουρά στο ταχυδρομείο με ..σκοτώνει και κάθε μέρα βρίσκω και μία δικαιολογία στη συνείδηση μου που με "χτυπάει" αμείλικτα!

Συγχρόνως ζωγραφίζω και ότι..πετάει μπροστά μου..ότι βρω βρε παιδιά εκείνη την ώρα της..κρίσης!

Παλιά σανιδάκια θαλασσοφαγωμένα..

Άλλα που είναι απομεινάρια από τις κατασκευές του άνδρα μου. Όλα θα πάνε στο ίδρυμα της Βέροιας για τα παιδάκια .

Πέτρες ένα σωρό..αμέτρητες φατσούλες...

Θα μου πείτε γιατί δεν κάνεις κανένα πίνακα..σου λείπουν τα τελάρα και ο μουσαμάς;..Έχω αμέτρητους τελαρωμένους μουσαμάδες, ο καλός μου Δημήτρης φροντίζει γι' αυτό..μα μου λείπει η..φλόγα φίλοι μου..και η σιγουριά ότι θα κάνω αυτό που θέλω να κάνω, αυτό που κάθε φορά έχω στο μυαλό μου, δεν έχω εμπιστοσύνη αυτό το καιρό σε μένα και στα χέρια μου. 

Μη νομίζετε ότι μελαγχολώ..όχι..δεν κάνω τέτοια εγώ..απλά ..προσπερνώ και προχωράω!

Σήμερα , πριν λίγο δηλαδή είδα μία υπέροχη ταινία κατά τύχη στο OTE TV "Love actually" ή στα ελληνικά "Αυτή η αγάπη..". Ελαφρύ κομεντί κοινωνική όμως με..ρεζουμέ όπως έλεγε η Γαλλίδα δασκάλα μου ότι η ζωή χωρίς αγάπη είναι ένα μηδενικό..ένα κενό..κάθε είδους αγάπη φίλοι μου..

Να την δείτε, είναι φανταστική, τουλάχιστον για μένα!

Βρε τι κάνει η..ανάρτηση, μόλις έκαψα το..ριζότο μου! Δεν πειράζει..θα φτιάξω κάτι άλλο, χθες έκανα κοτόπουλο με αρακά και ήταν υπέροχο, δικαιούμαι και  ένα καμένο! ( όχι τον γνωστό.. Καμένο..το φαγητό εννοώ!).

Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου, κάντε βουτιές και για μένα..