Ας μιλήσουμε για ..Έρωτα!

Έρωτας..έρωτας...μη μου μιλάτε για Βαλεντίνους και επετείους.. για μέρες ειδικές και εμπορικές.. Αλίμονο αν ο έρωτας θέλει αποδείξεις και δώρα, ποτά και σοκολατάκια.
 Όμως το καταλαβαίνω ,ο άνθρωπος θέλει να υπενθυμίζει στον εαυτό του κάτι που επιθυμεί να είναι εδραιωμένο μέσα του σαν δεύτερη φύση, την ανάγκη να έχει το άλλο μισό της λεμονόκουπας του ..όπως έλεγε η γιαγιά μου. 
 Όταν στη ζωή τους έρθει αυτό το..κάτι..το μοναδικό που σαν το μαγικό φιλί του πρίγκιπα θα αλλάξει τη ζωή τους τότε τα πάντα αλλάζουν παίρνουν χρώμα και νόημα. Πονάει η αγάπη και ο έρωτας φίλοι μου μα είναι πόνος γλυκός και απαραίτητος στη ζωή μας, ανάγκη ψυχής θα έλεγα και ευλογία Θεού..
Έρωτας..Αγάπη.. για μένα η ίδια η ζωή. Είναι η φωτιά που μας ελκύει και μας μαγνητίζει , μας τραβάει κοντά της λες και είμαστε κομμάτι της. Τον ένοιωσα,τον έζησα, τον νιώθω και τον ζω..μέχρι το  τέλος..δεν θα είχε αξία η ζωή μου χωρίς ακόμα και στα γεράματα δεν έβλεπα στα μάτια του ότι με αγαπά και στα δικά μου εκείνος ότι νοιώθω το ίδιο.

Ο εγγονός μου είναι...ερωτευμένος..έτσι όπως αγαπάει ένα 10χρονο αγοράκι...και με ρώτησε  γιατί..πονάει όταν την σκέπτεται. Γιατί στεναχωριέται όταν δεν τον παίρνει στο τηλέφωνο..όταν γελάει με άλλα αγοράκια..γιατί περιμένει με αγωνία το τηλεφώνημα της...( φτου!..ίδιος ο παππούς του είναι ο ..άμοιρος!)
 Μέσα μου πάλεψε η..γιαγιά με τη γυναίκα. Η γιαγιά όμως έμεινε σιωπηλή και έκρυψε την επιθυμία να της βγάλει της μικρής το μαλλί τρίχα τρίχα που μου τον στεναχωρεί ! Όμως  η γυναίκα του είπε με δικό της γιαγιαδίστικο τρόπο αυτό που ένοιωθε:
- Σκέψου αγόρι μου πως θα ήταν ..ένα γλυκό της μαμάς σου χωρίς..ζάχαρη..ένα φαγητό που σου αρέσει..χωρίς αλάτι..ο λουκουμάς χωρίς το..μέλι...  Αλίμονο στην αγάπη και  στον έρωτα που δεν έχει αυτό το πόνο..σημαίνει ότι δεν είναι αυτό που είναι..θα τους λείπει η ζάχαρη , το ..αλάτι και το μέλι! 
Να ζεις τη κάθε στιγμή της , να νοιάζεσαι και να συγχωρείς, να δίνεις και να σκέπτεσαι ότι ακόμη και αν ίσως τελειώσει αυτό που έχεις  αξίζει μόνο και που το ένιωσες. 
Τον κοίταξα στα μάτια και τον ρώτησα με ...σοβαρό ύφος αν σκέπτεται να την...παντρευτεί!!!
-Όχι ακόμη γιαγιά..πρέπει να ξέρω αν με αγαπάει και όταν μεγαλώσω γιατί ..ξέρεις μιλάει και στο Σωτήρη, την είδα να του χαμογελάει!!!!!!!
Έρωτα ,Έρωτα...στην αθωότητα των 10 χρόνων...αχ!  μικρή έτσι και σε πιάσω από το τσουλούφι!
Χαρείτε τον Έρωτα φίλοι μου, γευτείτε τον σαν το καλό κρασί με το υπέροχο άρωμα...η ζωή γίνεται ευκολότερη όταν αγαπάς .
Εδώ θα ευχαριστήσω τη φίλη Τίνα που μου έκανε την έκπληξη με μία κάρτα της γεμάτη αγάπη για μένα..την άγνωστη φίλη..μα τη δική σας φίλη πάντα.

 Θα τελειώσω με ένα ποίημα αγαπημένο μου ( της Μυρτιώτισσας) που το θεωρώ τη καλύτερη και την ευγενικότερη ωδή στην αγάπη . Το έγραφα στον άνδρα μου όταν αλληλογραφούσαμε για ενάμισι χρόνο ζώντας και ανακαλύπτοντας τον έρωτα μέσα σε αρωματισμένα επιστολόχαρτα και αποξηραμένα λουλούδια.

                                  Σ’ αγαπώ, δεν μπορώ
                                  τίποτ’ άλλο να πω
                                  πιο βαθύ, πιο απλό, 
                                   πιο μεγάλο!

Μπρος στα πόδια σου εδώ
με λαχτάρα σκορπώ
τον πολύφυλλο ανθό
της ζωής μου.

                                  Τα δυο χέρια μου, να...
                                   στα προσφέρω δετά
                                   για να γείρεις γλυκά
                                   το κεφάλι.

Κι η καρδιά μου σκιρτά
κι όλη ζήλεια ζητά
να σου γίνει ως αυτά
προσκεφάλι.

                                    Ω μελίσσι μου, πιες
                                    απ’ αυτόν τις γλυκές, 
                                    τις αγνές ευωδιές
                                     της ψυχής μου! 

Σ’ αγαπώ τι μπορώ
ακριβέ να σου πω
πιο βαθύ, πιο απλό, 
πιο μεγάλο;

Αχτιδένια..ερωτευμένα φιλάκια..πάντα!