Έρωτας φίλοι μου, έρωτας ..ακόμη..

Σήμερα είχα σκοπό να σας αφήσω ήσυχους.. να γλυτώσετε από την φλυαρία της ηλικίας μου όμως το πρωί με ξύπνησε από το διπλανό μπαλκόνι ένας καυγάς..μαμάς και κόρης..
Ήταν μία συνέχεια χθεσινής βραδινής συζήτησης στο μπαλκόνι τους που με έκανε να αργήσω να κοιμηθώ και τον άνδρα μου να πάρει το μαξιλάρι του μουρμουρίζοντας και να φύγει στην άλλη άκρη του σπιτιού.
Είναι ενοικιαστές, δεν τους ξέρω καν, απλά έβλεπα μερικές φορές το κορίτσι γύρω στα 20 να σκουπίζει το μπαλκόνι , τη Κλώντη να της γαβγίζει κι εκείνη να της λέει λογάκια..Τότε είχα σκεφτεί ότι άνθρωπος που αγαπάει τα ζώα είναι καλός άνθρωπος.
Πρέπει να πω και να επισημάνω ότι δεν μου αρέσει να συζητώ στο μπαλκόνι δυνατά και ιδιαίτερα οικογενειακά θέματα, οι πολυκατοικίες είναι δίπλα η μία στην άλλη, μας χωρίζουν απλές πρασιές και ότι πεις ακούγεται.Άπειρες φορές έχω γίνει ακούσιος ωτακουστής τέτοιων συζητήσεων και η αλήθεια είναι ότι ..ενοχλούμαι.
Η κραυγή ήταν του κοριτσιού, γεμάτη πάθος και πείσμα...με τη πλάτη στα κάγκελα φώναξε στη μάνα της στο εσωτερικό του δωματίου!
-Τον αγαπώ ..δεν το καταλαβαίνεις..τον αγαπώ σου λέω..πεθαίνω γι' αυτόν!
Η καρδιά μου γλύκανε, η ενόχληση έφυγε, σηκώθηκα από το κρεβάτι και κοίταξα διακριτικά τη σκηνή..Το κορίτσι με τη πιζάμα του και τα μαλλιά ανάστατα, το σώμα είχε την ένταση που ζητάει ο ζωγράφος στου πίνακα να απεικονίσει, οι φλέβες τεντωμένες στο λαιμό , σίγουρα τα μάτια της θα είχαν δάκρυα..Τον αγαπώ σου λέω..τον λατρεύω....
Στη ψυχή μου κύλησε μέλι και στο μυαλό μου εικόνα πριν 40 χρόνια..Ένα άλλο κορίτσι κάπου σε ένα ρετιρέ..ένας μπαμπάς θυμωμένος οργισμένος και απόλυτος, μια μαμά που προσπαθούσε να γεφυρώσει γεγονότα και να μεταπείσει ...
-Τον αγαπώ σας λέω..θα τον παντρευτώ..
- Τρελάθηκες..είναι άγνωστος..μπορεί να είναι ένας κακούργος, ένας απατεώνας, ένας ..ένας..κι εγώ δεν ξέρω τι..Που θα πας;..σε ξένη χώρα ακολουθώντας έναν άγνωστο..στο άγνωστο..
-Τον αγαπώ..
Κοιτούσα το κορίτσι στο μπαλκόνι.. βγήκε και η Βαρβάρα..η κουτσομπόλα της γειτονιάς με το σεντόνι στο χέρι δήθεν να το τινάξει..
Το κορίτσι αγνόησε τα πάντα και επέμενε να πείσει τη μάνα της ότι ...μπορεί να μην είχε δουλειά ακόμη ο καλός της, μπορεί να τελείωσε μία σχολή χωρίς μέλλον πια δυστυχώς  , μα..τον αγαπούσε ..και η Αγάπη φίλοι μου δεν έχει λογική, δεν βλέπει μπροστά βλέπει μόνο στο σημείο που στέκεται.
Σαν το κορίτσι πριν 40 χρόνια θα ήμουν μαζί της..σαν τη γυναίκα των 62 σήμερα θα προσπαθούσα να κάνω ότι η μαμά της. Εκείνο το παλιό κορίτσι στο ρετιρέ έριξε μία ζαριά τότε και της έπεσαν 6άρες..αυτό είναι από δύσκολο μέχρι σπάνιο..
Όμως η καρδιά μου ακόμα και τώρα αγκάλιασε νοητά το κορίτσι που έβλεπα από τη κουρτίνα σήμερα και σκέφτηκα πόσο όμορφο είναι να μπορεί ακόμα σήμερα σε μία τόσο δύσκολη εποχή κάποιος να παλεύει για ότι νοιώθει ορμώμενος από το συναίσθημα και όχι από τη λογική.
Πήγα στον άνδρα μου..κοιμόταν στο καναπέ..
-Ξύπνα του λέω..πως μπορείς και κοιμάσαι..
-Τελείωσαν τον καυγά;
-Τον αγαπάει  λέει..
-Ποιον καλέ;..7 παρά είναι ακόμη..
-Τον αγαπάει σου λέω..και μάχεται γι' αυτό.όπως εγώ κι εσύ κάποτε..
-Εμείς ήμασταν άλλο..αυτός μπορεί να είναι απατεώνας, πρεζάκιας, κακούργος...
Φίλοι μου..η ζωή επαναλαμβάνεται..άκουγα από κάποιον που πάλεψε για μένα τα ίδια λόγια που είπε κάποτε ο μπαμπάς μου γι' αυτόν..και ας τον λάτρεψε μετά...Ο νεαρός ερωτευμένος έγινε μπαμπάς κοριτσιών και παππούς..
Ο καφές στο φλιτζάνι, η κουτσομπόλα έχει τινάξει όλα τα σεντόνια του σπιτιού της στο μπαλκόνι και μάνα και κόρη ακόμα μαλώνουν μέσα πια..
Κάθομαι στο μπλοκόσπιτο μου, σας ανοίγω το καναπέ μου δεν έχω κουλουράκια να σας τρατάρω έχω μόνο συναίσθημα και μία ερωτευμένη νέα κοπέλα μέσα μου, στη καρδιά μου που μάλλον δεν θα μεγαλώσει ποτέ!
Αχτιδένια φιλάκια!