Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Οργισμένη!




Ναι..έχω τα νεύρα μου!!! Ναι είναι απίστευτο το πόσο με συγκλόνισε το γεγονός του αδικαιολόγητου αυτού ανθρώπου που "πέταξε" στα πόδια μιας..τραγουδίστριας 500 σαμπάνιες την ίδια ώρα που ο δήμαρχος της πόλης του έκανε έκκληση  για τρόφιμα ανάγκης για τα σισίτια.
Θα μου πείτε.δικά του ήταν τα λεφτά ότι ήθελε τα έκανε..Ε! όχι φίλε μου ..δεν μπορώ να το δεχθώ και να το.."χωνέψω". Ένας δεν βρέθηκε εκεί από τους σερβιτόρους να του φέρει μία από τις σαμπάνιες στο κεφάλι; 
Φίλοι μου θα το πω και θα το ξαναπώ...Είναι θέμα ΠΑΙΔΕΙΑΣ  και η παιδεία αρχίζει από την οικογένεια και την παιδική ηλικία.
 Όσα πτυχία και να έχεις στο τοίχο .. όσα χρήματα στη ζωή σου αν αποκτήσεις κανένα από αυτά δεν θα σου δείξει το σωστό "δρόμο " που θα πάρεις αν τα πόδια σου δεν είναι μέσα στα σωστά "υποδήματα" που θα σου φορέσουν οι γονείς σου.
Θα θυμάμαι πάντα με ευγνωμοσύνη τη μητέρα μου που ενώ είχαμε τη Κα Σοφία ,μόνιμη γυναίκα που κοιμόταν στο σπίτι μας και φρόντιζε το νοικοκυριό ( η μητέρα μου ξημεροβραδιαζόταν νεαρή γιατρός σε νοσοκομεία τότε ) εκείνη της απαγόρευε να ασχολείται με το δωμάτιο μου που έπρεπε εγώ να καθαρίζω και να διατηρώ σε άψογη κατάσταση και να ελέγχομαι γι' αυτό.
 Θα θυμάμαι πάντα όταν μπροστά σε όλους τους καλεσμένους μας μου επέβαλε να ζητήσω παρουσία όλων συγνώμη γιατί αντιμίλησα στη κα Σοφία σπάζοντας το παιδικό  εγωισμό μου.
Θα θυμάμαι που μου τόνιζε κάθε φορά τις υποχρεώσεις μου απέναντι σε όσους μου προσφέρουν κάτι και απαιτούσε να λέω ευχαριστώ ακόμα και στο..κουλουρά που αγόραζα το κουλούρι μου.
Θα θυμάμαι όταν κάποτε με απλά ένα κοίταγμα της όχι αυστηρό μα ..που έλεγε πολλά,  με έκανε να δώσω τη κούκλα μου στο κοριτσάκι μιας κυρίας με πενιχρά μέσα ζωής, που κοιτούσε με λαχτάρα τη κούκλα μου. Την έδωσα μα μέσα μου.."μάτωσα" λιγάκι , όταν φύγαμε και της κράτησα λιγάκι μούτρα με έβαλε να καθίσω στο παγκάκι της Αριστοτέλους που με είχε πάει βόλτα και μου είπε:
- Όταν παίρνουμε κάτι χαιρόμαστε παιδί μου μια φορά...όταν δίνουμε κάτι πρέπει να χαιρόμαστε δύο φορές γιατί..στη δική μας χαρά προστίθεται η χαρά του άλλου που πρέπει να το πήρε.Μη το ξεχάσεις ποτέ αυτό, ίσως τώρα σε ενοχλεί..όμως κάποτε θα το καταλάβεις περισσότερο όταν θα μπορείς να "διαβάζεις" στα μάτια του άλλου το αντίκρισμα της προσφοράς σου. Πίστεψε με ,η κούκλα σου αυτή τη στιγμή είναι πιο ευτυχισμένη από ότι στη δική σου αγκαλιά γιατί η δική σου αγάπη μοιραζόταν με τις άλλες κούκλες που έχεις σπίτι ενώ αυτό το κοριτσάκι θα την αγαπά μόνον αυτή.
Ίσως τότε από σεβασμό δεν πολυκατάλαβα το νόημα των λέξεων της, όμως μπήκε μέσα μου ..και πήρε θέση στη καρδιά μου και αργότερα το πέρασα στα κορίτσια μου και ελπίζω να το περάσουν στα δικά τους παιδιά..
 Τώρα που μεγάλωσα και η πείρα της ζωής από τα όσα έζησα και είδα μου εδραίωσαν τα όσα τότε μου μάθαινε καταλαβαίνω πια ότι τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στους γονείς σαν ένα νοητό κύκλο στη ζωή μας. 
Αυτός ο άνθρωπος που πέταξε τόσα χρήματα δεν ξέρω αν ένοιωσε ικανοποίηση που είδε το "θαυμασμό" και την υπερηφάνεια στα μάτια της ..( φτου.Κύριε...φύλαξε το στόμα μου...) τραγουδίστριας όμως έχασε πολλά περισσότερα από το αν έδινε τα λεφτά αυτά σε τρόφιμα και φάρμακα για οικογένειες. Όμως εκεί δεν θα έβλεπε κανείς.....
 Βλέπετε δυστυχώς φίλοι μου πολλοί άνθρωποι ικανοποιούνται και χαίρονται μόνο όταν έχουν θεατές στις πράξεις τους και χειροκροτήματα. Είναι και θα είναι δυστυχείς..απλά δεν το κατάλαβαν ακόμα.
Ναι ..είμαι οργισμένη..και απογοητευμένη και..ναι..κάνω κάτι αντιχριστιανικό κρίνοντας έναν άλλο άνθρωπο..το κρίμα στο λαιμό μου μα δεν μετανιώνω γι' αυτό.
Αχτιδένια φιλάκια.

37 σχόλια:

Unknown είπε...

Αυτή η ιστορία με την κούκλα με πήγε τέσσερα χρόνια πίσω όταν ακόμα είχα τη δουλειά μου.. σε ένα soupermarket η ταμίας μου είπε πόσο της άρεσε αυτό που φορούσα στο λαιμό!!(με δυο κεράσάκια κατακόκκινα σε μια ασημένια αλυσίδα).....δεν θα ξεχάσω τη χαρά και τον ενθουσιασμό του κοριτσιού όταν χωρίς δισταγμό το έβγαλα και το έβαλα στο χέρι της.....αφού σου αρέσει τόσο πάρτο είναι δικό σου ,της είπα...και σήμερα το ίδιο θα έκανα και ας μην έχω την ίδια οικονομική άνεση....γιατί έτσι μου αρέσει ...γιατί έτσι είμαι!!!!και εμένα μου άρεσε πολύ... δεν είχα άλλο αλλά δεν με ένοιαζε καθόλου!Έχεις δίκιο που είσαι οργισμένη!και γω τις ίδιες σκέψεις θα έκανα...

ΕΛΕΝΑ είπε...

Καλημέρα Αχτίδα μου!!!
Νομίζω ο οποιοσδήποτε νοήμων άνθρωπος θα εξοργιζόταν με την κίνηση του συγκεκριμένου "κυρίου".
Όποτε πάω στο σούπερ μάρκετ πάντα θα αγοράσω μια σακουλίτσα για τους ανθρώπους που στις μέρες μας έχουν πραγματικά ανάγκη. Και ειλικρινά χαίρομαι που βλέπω δίπλα στην σακουλίτσα μου και άλλες πολλές σακουλίτσες.
Σακουλίτσες με τρόφιμα που αγόρασαν άνθρωποι απλοί, που δεν έχουν την οικονομική άνεση του "κυρίου" μα που βαθιά μέσα τους συναισθάνονται ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από αυτούς και με το υστέρημά τους προσπαθούν να τους βοηθήσουν όσο μπορούν.
Νομίζω ότι τελικά αυτή η κρίση που βιώνουμε, βοήθησε να διακρίνουμε τους ανθρώπους από τα ανθρωπάκια.
Σε φιλώ!

deppy11 είπε...

Την παιδεία κάθε ανθρώπου την βλέπουμε καθημερινά από τα λίγα και ασήμαντα μέχρι τα πολλά και σημαντικά........όμως δυστυχώς αυτήν την εποχή έχουμε ξεχάσει τα πάντα το μόνο που μας νοιάζει είναι ο ΕΑΥΤΟΥΛΗ ΜΑΣ.........

ΦΙΛΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ!!!

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

θα συμφωνήσω απόλυτα και με σενα Γιωργία μου και με την Ελενα απο πανω.. μηπως η κρίση μας κανει λίγο πιο ανρθώπους εκεινοι που δεν ήταν ανθρωποι...εεεεεε μην περιμενουμε να γίνουν τωρα φίλη μου...μπορεί να αργώ να σου κανω επίσκεψςις όμως δεν σε ξεχνώ... και παρα πολύ το χάρηκα σήμερα που τα είπαμε...τελεια ήταν... να προσεχεις την υγεία σου και να εισαι καλα..να σε χαιρονται τα παιδια σου και ο Δημήτρης σου...για πολλά πολλααα χρόνια..και εμεις οι φίλες σου..χι.χιχ. φιλακιααααααα !!!!

Κωνσταντίνα είπε...

Ας μην εστιάζουμε σε όσους δε δίνουν σημασία για τη δυστυχία που υπάρχει γύρω μας. Είστε άνθρωπος της προσφοράς και γι αυτό σας θύμωσε το γεγονός αυτό. Ας βοηθούμε όσο αντέχει ο καθένας κι ας δίνουμε αγάπη όπου μπορούμε. Η ιστορία με την κούκλα με συγκίνησε. Πόσο ωραία τα έλεγε η μητέρα σας...Πόσο σημαντικές οι αξίες και οι αρχές, μακάρι να τις περάσω στο παιδί μου...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ kalitexnika taxidia, Φίλη μου ότι κρατούμε σαν βάση στις αρχές μας και στα ιδανικά μας είναι αυτά που θα καθορίσουν το πέρασμα μας σε αυτή τη ζωή. Σίγουρα θα το ξαναέκανες γιατί σου χάρισε αυτό που εκείνος ο κύριος δεν θα νοιώσει ποτέ..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΕΛΕΝΑ μου όλοι νιώσαμε την αλλαγή στο πετσί μας , άλλοι πολύ άλλοι λίγο ,το θέμα είναι να κάνουμε κάτι που να μας "ξεχωρίζει" από τη θέση του "εχ! βρε αδελφέ..ας το φροντίσει κάποιος άλλος".Δεν είχα καμία αμφιβολία για σένα φίλη μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ deppy Tsol , έχεις απόλυτο δίκιο, εσείς οι νέες μητέρες φτιάξτε το κόσμο ξανά από την αρχή , σμιλεύοντας σωστούς ανθρώπους πρώτα και μετά πολίτες.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Σμαραγδένια Ρούλα, εμείς Ρούλα μου οι δυο είπαμε τόσα στο τηλέφωνο που..δεν θέλει πλέον σχόλιο!Σε φιλώ και σε αγαπώ!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Κωνσταντίνα μου δεν θα είμαι η μόνη, αδύνατον να είμαι η μόνη που αισθάνεται οργή και με εξοργίζει ακόμα που ο κύριος αυτός έγινε πρωτοσέλιδο μαζί με τη τραγουδίστρια του!

Ανώνυμος είπε...

Αχ Αχτίδα μου γι'αυτό σ'αγαπώ.Είσαι ένα κομμάτι μάλαμα΄΄
θέλω να ξέρεις πως οι αναρτήσεις σου μου κάνουν πραγματικά καλό και μου δίνουν κουράγιο και δύναμη''
Να είσαι πάντα καλά
ΜΙΝΑ

Ανώνυμος είπε...

@ Αχτίδα της ζωής μου, ήσουν κοντά μου όταν σε χρειάστηκα και σ' αγαπώ και γι' αυτό.Συμφωνώ με 'όλα όσα έγραψες γιατί έχεις απόλυτο δίκιο.Είμαι στα μέρη του και ξέρω πόσα λεφτά πετάνε για φιγούρα όλοι αυτοί στα κέντρα.
Μαρίκα Λ.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Γεωργία, πολύ εύστοχη η ανάρτηση και οι παρατηρήσεις σου. Να αγιάσει το στόμα και το χέρι των γονιών και των δασκάλων που κάποτε μας έμαθαν κάποια στοιχειώδη, έστω και με κανένα μπάτσο όταν χρειαζόταν... Βλέπεις, η ατιμωρησία γεννάει μόνο... δικαιώματα. Όταν δεν θα έχουμε ψωμί να φάμε, θα θυμηθούμε πολλά ακόμη.

airis είπε...

αχ γλυκιά μου αχτίδα! Συμμερίζομαι το θυμό σου μα πιο πολύ τις ιδέες σου περί παιδείας!
Αν και η σημερινή μου ανάρτηση έλεγε ότι θυμώνω με τους θυμωμένους, τη δική σου οργή τη νιώθω σαν δική μου!
Πόσο σωστή ήταν η μητέρα σου! Άξια και μπράβο της ..εξάλλου φαίνεται η αγωγή της σε σένα ακόμα κι από τα λίγα που έχω ήδη σκιαγραφήσει!
Θυμωμένη ανάρτηση αλλά με λόγο!
Να'σαι καλά και καλά να περνάς!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΜΙΝΑ μου είμαι απογοητευμένη από αυτούς που δεν κατάλαβαν τα μηνύματα των καιρών.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Μαρίκα μου σ' ευχαριστώ .

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Α. Παπαγιάννης. Πέστε μου γιατρέ μου γιατί αυτή η αδικία; Να κυνηγιούνται οι έντιμοι βιοπαλαιστές και να μεγαλουργούν τα "άδεια" μυαλά και οι τενεκέδες.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ airis, φίλη μου δεν το έκανα για να δείξω ότι έχω αγωγή, αγανακτησα, θύμωσα και εξακολουθώ να είμαι θυμωμένη γιατί ανεβαίνουν στις κορυφές άνθρωποι χωρίς ιδανικά και με καμία ελπίδα να έχουν οι νέοι μας πρότυπα σωστά.

Ανώνυμος είπε...

Θα απαντήσω στην ΕΛΕΝΑ, διότι κι αν και εξοργισμένη με τον "κύριο" αυτό, απαξιώ να ασχοληθώ μαζί του, απεναντίας θα απευθύνω ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην ΕΛΕΝΑ, διότι με την σακουλίτσα της, και με τις σακουλίτσες των άλλων, σήμερα που περνάω εγώ μια φοβερά δύσκολη εποχή, το φαγητό δεν λείπει απ' το τραπέζι μου. Ούτε τα φάρμακα της καρδιάς και του ζαχάρου, που μου δίνουν αυτοί που πλέον δεν τα χρειάζονται. Χάρη σ' αυτούς, έχω την φαρμακευτική αγωγή που χρειάζομαι. Και με τη σειρά μου, μοιράζομαι το φαγητό που μου στέλνουν με ένα άλλο νεαρό ζευγάρι, που απεγνωσμένα ψάχνει για δουλειά και δεν βρίσκει. Δεν ασχολούμαι με τα υποκείμενα του είδους αυτού που προτιμούν να ανοίγουν σαμπάνιες για τα μάτια της εκάστοτε κουνιστής. Λυπάμαι για λογαριασμό του. και πάλι ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΛΕΝΑ, και όλους όσους αφήνουν την σακουλίτσα τους (που στην ουσία είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΑΚΟΥΛΑ, διότι η αγάπη που περιέχει δεν μετριέται), και είθε ο Θεός να σας ευλογεί. Σοφία

Λάχεσις είπε...

Δεν θυμώνω πλέον με αυτούς τους ανθρώπους Αχτίδα μου, γιατί και στις "καλές" εποχές δεν δικαιολογούνταν το πέταμα των χρημάτων στην πίστα με λουλούδια και σαμπάνιες. Μπορεί τότε να μην είχαμε στην Ελλάδα πρόβλημα, αλλά υπήρχε σε πολλά μέρη του κόσμου.
Οι άνθρωποι που το κάναν και τότε το κάνουν και τώρα, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να νευριάζουμε τώρα λόγω της κρίσης! Αν δεν είσαι άνθρωπος στα "καλά", δεν θα είσαι και στα "κακά" αυτό είναι σίγουρο.
Αυτό που με στενοχωρεί εμένα και με θυμώνει κάποιες φορές είναι η αδυναμία μου να δώσω :-(
Καλό ξημέρωμα!

Katerina V *Pause blog* είπε...

Πόσο μα πόσο σύμφωνη με βρίσκεις σε όλα.. οργισμένη και αηδιασμένη αισθάνομαι με τέτοια σκηνικά και άλλα τόσα που συμβαίνουν καθημερινά.
Με συγκίνησαν πολύ τα λόγια της μητέρας σου.. Τώρα είναι ολοφάνερο από που πήρες τις αξίες σου και είσαι τόσο ξεχωριστός άνθρωπος!
Ευτυχώς τέτοια ανατροφή έδωσαν σε μένα καιτον αδερφό μου οι γονείς μου, μας μάθαιναν πάντα να μοιραζόμαστε και να μιλάμε ευγενικά στους πάντες και όχι από καθωσπρεπισμό αλλά από ανθρωπιά.

Πολλά φιλιά Αχτίδα μας!!

Μαρία Έλενα είπε...

Πόσο δίκιο έχεις.
Φιλάκια ...

Kate'sCakeBox είπε...

Αχτιδούλα μου πολύ χάρηκα που σε ξαναείδα-μόνο που το ιστολόγιο που μου έγραψες είναι ανενεργό μόνο το Kates cakebox έχω σε ροή μετά το ατύχημα της μαμάς μου που με απόσπασε πολύ καιρό απο τα δρώμενα..θα με βρίσκεις λοιπόν εκεί!χάρηκα που σε ξαναβρήκα που μου είσαι δυνατή και μαχητική όπως πάντα!περιμένω νέα σου!για το θέμα που θίγεις σήμερα εδώ πολύ δίκιο να εξοργιστείς..ξέρεις τι λέει ο Λέο Μπουσκάλια?το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος αλλά η απάθεια!...ας μη στρίβουμε το βλέμμα αλλού όταν μας έχει ανάγκη ο συνάνθρωπος..απλά να κάνουμε ότι μπορούμε και χωρίς τυμπανοκρουσίες..αυτό θέλει κι η Θρησκεία μας!αυτό πρέπει να νιώθουμε και στην ψυχή μας..είσαι μοναδική!!σου στέλνω την αγάπη μου και άπειρα φιλάκια!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Σοφία μου είχα τον εγγονό μου και τον έχω ακόμη και δεν άνοιξα υπολογιστή να διαβάσω σχόλια.Υπάρχει ο Άρτος και Δράση όπου κι εγώ συμμετέχω που βοηθάει όλες αυτές τις περιπτώσεις.Λυπάμαι αφάνταστα που δεν είσαι Θεσσαλονίκη. Ελπίζω όλα να πάνε καλά όχι μόνο σε σένα μα σε όλες αυτές τις οικογένειες που σιωπηλά σηκώνουν φορτία.Έχω πολλές Σοφίες που μου στέλνουν μέιλ και συγχώρεσε με δεν θυμάμαι ποια από όλες είσαι.Αν θες στείλε μου μέιλ.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Λάχεσις, φίλη μου συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις, απόλυτα.Έχουμε τους ίδιους θυμούς και τις ίδιες στεναχώριες δυστυχώς.όσο για τα λουλούδια..ούτε στο γάμο των παιδιών μου δεν πέταξα λουλούδια έστω και αν κατηγορήθηκα για ..τσιγκούνα.Μου είναι αδιανόητη τέτοια χαζή σπατάλη.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Katerina Verigka. εσείς..εσείς τα νέα κορίτσια θα είστε οι στυλοβάτες και οι δημιουργοί της νέας γενιάς.Προσέξτε μη κάνετε λάθη ...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Μαρία Έλενα μου εγώ έχω δίκιο, ποιός το καταλαβαίνει.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Kate'sCakeBox, φίλη μου μη με παρεξηγείς που δεν έρχομαι συχνά, είστε πολλές πλέον, ο χρόνος μου όσο πάει λιγοστεύει και τα ..έχω με αυτά τα μπλοκ που έχουν μπει στο νέο σύστημα μπλοκ που δεν μπορώ να γράψω γιατί μου ζητάει να επιτρέψω πρόσβαση ελεύθερη στο Picaa μου πράγμα που δεν θέλω λόγω προσωπικών στιγμών.

love2love είπε...

καθε φορα που δινεις κατι σε καποιον το εχει δεν το εχει αναγκη ναι ειναι μια χαρα που δεν περιγραφεται ακομα και ηλιθιος να ειναι ο απεναντι καια χαριστος εσυ θα χαρεις οπλυ με την κινηση σου απλα αν δεν το εκτιμησει το δινεις αλλου και χαιρεσαι που υπαρχουν ατομα να εκτιμουν
ασε τον κοσμο να κανει οτι θελει δεν θα αλλαξει αυτο ευ απλα κανε την δουλεια σου οπως ξερεις και μεσα απο αυτην θα τον αλλαξεις καπως

Thalia Tzellou είπε...

Καλημέρα Αχτίδα μου. Συμφωνώ απόλυτα με όσα λές. Αν τώρα στην κρίση δεν σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων θα καταστραφούμε όλοι τελικά. Μόνο βοηθώντας ο ένας τον άλλο θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε σιγά σιγά τις δυσκολίες και να επιβιώσουμε. Πολύ συγκινητική η ιστορία με την κούκλα και μακάρι όλες οι μαμάδες να δίδασκαν τα ίδια στα παιδιά τους. Να προσέχεις και να είσαι πάντα καλά.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ love2love, τι κάνεις εσύ πουλάκι μου; Μαρμελαδούλες δεν επιθύμησες;

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Thalia Tzellou,το ξαναείπα..εσείς..οι νέες μητέρες είστε η βάση για τους νέους καθαρούς ανθρώπους..ανθρώπους..επαναλαμβάνω!

Hengeo είπε...

Άσχημο όταν χάνεται το μέτρο γενικώς..

Καλή συνέχεια!

Ariadni St. είπε...

Πολύ καλά τα λετε αχτίδα μου. Όλοι λίγο πολύ εχουμε γινει "μάρτυρες" τετοιων γεγονοτων, που μονο ντροπή μας γεμίζουν.

alex είπε...

πεστα ανθρωπε μου!!!!!!!!!!
ολα τελικα ειναι θεμνα παιδειας!!!

spirou είπε...

Πω πω η μαμά σου ήταν καταπληκτική. Έτσι πρέπει να είναι όλες οι μαμάδες.

Ανώνυμος είπε...

Αχ Αχτιδα μου ειχα καιρο να μπω στο προφιλ σου και με συγκίνησες πολυ .Οι γονεις σου ηταν υπέροχοι ανθρωποι και σου μετεδωσαν την καλωσύνη και σε σενα .Αποδειξη οτι εχω πανω απο χρονο να επικοινωνησω μαζι σου αλλα εσυ δεν ξεχασες την ημερα της γιορτης μου .Εισαι ενας υπεροχος ανθρωπος .Φιλακια Ειμαι Το μπλοκ της Θεσσαλονικιάς.