Οργισμένη!

Ναι..έχω τα νεύρα μου!!! Ναι είναι απίστευτο το πόσο με συγκλόνισε το γεγονός του αδικαιολόγητου αυτού ανθρώπου που "πέταξε" στα πόδια μιας..τραγουδίστριας 500 σαμπάνιες την ίδια ώρα που ο δήμαρχος της πόλης του έκανε έκκληση  για τρόφιμα ανάγκης για τα σισίτια.
Θα μου πείτε.δικά του ήταν τα λεφτά ότι ήθελε τα έκανε..Ε! όχι φίλε μου ..δεν μπορώ να το δεχθώ και να το.."χωνέψω". Ένας δεν βρέθηκε εκεί από τους σερβιτόρους να του φέρει μία από τις σαμπάνιες στο κεφάλι; 
Φίλοι μου θα το πω και θα το ξαναπώ...Είναι θέμα ΠΑΙΔΕΙΑΣ  και η παιδεία αρχίζει από την οικογένεια και την παιδική ηλικία.
 Όσα πτυχία και να έχεις στο τοίχο .. όσα χρήματα στη ζωή σου αν αποκτήσεις κανένα από αυτά δεν θα σου δείξει το σωστό "δρόμο " που θα πάρεις αν τα πόδια σου δεν είναι μέσα στα σωστά "υποδήματα" που θα σου φορέσουν οι γονείς σου.
Θα θυμάμαι πάντα με ευγνωμοσύνη τη μητέρα μου που ενώ είχαμε τη Κα Σοφία ,μόνιμη γυναίκα που κοιμόταν στο σπίτι μας και φρόντιζε το νοικοκυριό ( η μητέρα μου ξημεροβραδιαζόταν νεαρή γιατρός σε νοσοκομεία τότε ) εκείνη της απαγόρευε να ασχολείται με το δωμάτιο μου που έπρεπε εγώ να καθαρίζω και να διατηρώ σε άψογη κατάσταση και να ελέγχομαι γι' αυτό.
 Θα θυμάμαι πάντα όταν μπροστά σε όλους τους καλεσμένους μας μου επέβαλε να ζητήσω παρουσία όλων συγνώμη γιατί αντιμίλησα στη κα Σοφία σπάζοντας το παιδικό  εγωισμό μου.
Θα θυμάμαι που μου τόνιζε κάθε φορά τις υποχρεώσεις μου απέναντι σε όσους μου προσφέρουν κάτι και απαιτούσε να λέω ευχαριστώ ακόμα και στο..κουλουρά που αγόραζα το κουλούρι μου.
Θα θυμάμαι όταν κάποτε με απλά ένα κοίταγμα της όχι αυστηρό μα ..που έλεγε πολλά,  με έκανε να δώσω τη κούκλα μου στο κοριτσάκι μιας κυρίας με πενιχρά μέσα ζωής, που κοιτούσε με λαχτάρα τη κούκλα μου. Την έδωσα μα μέσα μου.."μάτωσα" λιγάκι , όταν φύγαμε και της κράτησα λιγάκι μούτρα με έβαλε να καθίσω στο παγκάκι της Αριστοτέλους που με είχε πάει βόλτα και μου είπε:
- Όταν παίρνουμε κάτι χαιρόμαστε παιδί μου μια φορά...όταν δίνουμε κάτι πρέπει να χαιρόμαστε δύο φορές γιατί..στη δική μας χαρά προστίθεται η χαρά του άλλου που πρέπει να το πήρε.Μη το ξεχάσεις ποτέ αυτό, ίσως τώρα σε ενοχλεί..όμως κάποτε θα το καταλάβεις περισσότερο όταν θα μπορείς να "διαβάζεις" στα μάτια του άλλου το αντίκρισμα της προσφοράς σου. Πίστεψε με ,η κούκλα σου αυτή τη στιγμή είναι πιο ευτυχισμένη από ότι στη δική σου αγκαλιά γιατί η δική σου αγάπη μοιραζόταν με τις άλλες κούκλες που έχεις σπίτι ενώ αυτό το κοριτσάκι θα την αγαπά μόνον αυτή.
Ίσως τότε από σεβασμό δεν πολυκατάλαβα το νόημα των λέξεων της, όμως μπήκε μέσα μου ..και πήρε θέση στη καρδιά μου και αργότερα το πέρασα στα κορίτσια μου και ελπίζω να το περάσουν στα δικά τους παιδιά..
 Τώρα που μεγάλωσα και η πείρα της ζωής από τα όσα έζησα και είδα μου εδραίωσαν τα όσα τότε μου μάθαινε καταλαβαίνω πια ότι τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στους γονείς σαν ένα νοητό κύκλο στη ζωή μας. 
Αυτός ο άνθρωπος που πέταξε τόσα χρήματα δεν ξέρω αν ένοιωσε ικανοποίηση που είδε το "θαυμασμό" και την υπερηφάνεια στα μάτια της ..( φτου.Κύριε...φύλαξε το στόμα μου...) τραγουδίστριας όμως έχασε πολλά περισσότερα από το αν έδινε τα λεφτά αυτά σε τρόφιμα και φάρμακα για οικογένειες. Όμως εκεί δεν θα έβλεπε κανείς.....
 Βλέπετε δυστυχώς φίλοι μου πολλοί άνθρωποι ικανοποιούνται και χαίρονται μόνο όταν έχουν θεατές στις πράξεις τους και χειροκροτήματα. Είναι και θα είναι δυστυχείς..απλά δεν το κατάλαβαν ακόμα.
Ναι ..είμαι οργισμένη..και απογοητευμένη και..ναι..κάνω κάτι αντιχριστιανικό κρίνοντας έναν άλλο άνθρωπο..το κρίμα στο λαιμό μου μα δεν μετανιώνω γι' αυτό.
Αχτιδένια φιλάκια.