Να περάσετε καλά!

Όπως ίσως μαντέψατε χώθηκα στο εργαστήρι μου..εκεί περνούνε όλα και άρχισα τη πρώτη φάση σε πίνακα ανάγλυφο με τη γνωστή τεχνική μου. Περιμένοντας να στεγνώσει αυτό το στάδιο ασχολήθηκα με τα μικρά μου κατασκευάσματα που έχουν πλέον γεμίσει κάθε ράφι στο δωμάτιο αυτό. Έρχεται Πάσχα και πρέπει να είμαι προετοιμασμένη για όση βοήθεια μου ζητηθεί με μικρά πράγματα για μπαζάρ.

Ο εγγονός μου από χθες μαζί μου στο σπίτι με χαζεύει και κόβει κι αυτός δίπλα μου μικρές κεραμικές φιγούρες που αργότερα θα τις χρωματίσουμε μαζί.

Δεν μπορώ να πω ότι είμαι εντελώς καλά..η σκέψη μου "πετάει" σε δύσκολα μα είμαι από τα άτομα που ξέρω πότε πρέπει να ..γυρίσω σελίδα ώστε να μη λείψει ποτέ το φως στο χώρο που ζει η οικογένεια μου. Χθες με τη φίλη μου λέγαμε πόσο αλλάξαμε, πόσα ξεχνάμε και πόσα περισσότερα μας συγκινούν από εκείνα που σαν νεαρές προσπερνούσαμε. Το παράξενο είναι ότι αν με ρωτούσατε για το αν ήθελα να γυρίσω πάλι πίσω θα αρνιώμουν αμέσως..

Τσικνοπέμπτη αύριο και δεν  θα είναι μάλλον κάτι διαφορετικό, δεν τα πήγαινα καλά ποτέ με το καρναβάλι..όπως πια δεν τα πάω καλά με τα κρεατικά. Αποχαιρετώ αύριο και τη ψυχοκόρη μου την Αθηνά που επιστρέφει πίσω στην Αθήνα με την ευχή μου να πάνε όλα καλά στο νέο της ξεκίνημα "κλείνοντας" τη πόρτα που έλεγα σε όσα πρέπει να ξεχάσει. Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να γονατίζει σε δυσκολίες, απλά να τις αντιμετωπίζει καταπρόσωπο. Τα μόνα που φοβάμαι είναι εκείνα που δεν μπορώ να ξεπεράσω γιατί δεν θα είναι στο δικό μου χέρι.

Σας έβαλα και τη..συνέχεια στο "Τολμώ" από την προσπάθεια μου στη συγγραφή, έτσι..για να σας κάνω τα νευρά δαντέλα και να μου πείτε να το ..ξεχάσω.

Φίλοι μου κάθε μέρα μία νέα μέρα, σας εύχομαι να περάσετε καλά, να το..γλεντήσετε , να χαρείτε και πάνω απ' όλα...Αχτιδένια φιλάκια για καλύτερες μέρες.