Τελευταίες σκέψεις στις τελευταίες μέρες...

Λίγο πριν ο νέος χρόνος βάλει το πόδι του στη ζωή μας..
Τι κάνεις λοιπόν;.. Ζυγίζεις τα πάρε δώσε σου με το προηγούμενο;....κλαίγεσαι με τις ευκαιρίες που τυχόν έχασες ή ακόμα που δεν σου έτυχαν ποτέ;...Αναρωτιέσαι αν είσαι ο χαμένος ή ο κερδισμένος του χρόνου που πέρασε;
Εγώ πάλι κάθε τέλος του χρόνου αποφεύγω να σκέπτομαι τα..διαπραχθέντα! Ούτως ή άλλως δεν θα μπορώ να διορθώσω τίποτα , να τα αλλάξω..να τα διαγράψω..Να μάθω από τα λάθη μου; ..ίσως..Μα βρε παιδιά..ξέρω ότι στην ίδια περίπτωση..πάλι τα ίδια θα έκανα.
Προχθές Κυριακή πήγα στην εκκλησία της Μηχανιώνας..μετά τη λειτουργία βέβαια λόγω ώρας..Άναψα το κερί μου και ζήτησα ότι ήθελε η ψυχή μου να ζητήσει..Μετά..σκέφτηκα ότι είναι ντροπή μου αφού οι προσευχές και ικεσίες των άλλων..απείρων άλλων θα είχαν σίγουρα προτεραιότητα.
Σκέφτηκα τι θα ήθελα για το νέο χρόνο...και είδα ότι οι απαιτήσεις μου δεν είχαν μέσα εμένα την ίδια αλλά μόνο εκείνους που αγαπώ..θέλω απλά οι γύρω μου να έχουν ότι τους κάνει ευτυχείς κι εγώ τη χαρά να τους έχω δίπλα μου.
Είδατε τι κάνει το βραδάκι;..ή μάλλον ο..ΟΤΕ να πω με τη TV του που έχασα τον άνδρα μου όχι όπως πίστευα από τα ντοκιμαντέρ αλλά από τις παλιές ελληνικές ταινίες!!! Τι μπελά έβαλα στο κεφάλι μου;;;;;;;; Τι την ήθελα  την ΟΤΕ TV;;;;;..Έχω δει τη Βουγιουκλάκη, τη Καρέζη, τη Λάσκαρη , και όποιον άλλο έχει πεθάνει από τον ελληνικό κινηματογράφο!!!!
Έτσι μετά το μάθημα που είχα με τα κοριτσάκια και ήταν μία θαυμάσια ανάπαυλα για μένα τον άφησα με το.."Ξύπνα Βασίλη" και το έριξα στις κατασκευές!

Το πρωινό πήγαμε για ψώνια στο σούπερ μάρκετ με καταρρακτώδη βροχή και μέχρι να ανεβάσει ο άνδρας μου τα ψώνια εγώ πήγα ταχυδρομείο για δύο δεματάκια που είχα.. 
Η φίλη μου το ..Κουνελάκι με την υπέροχη κορνιζούλα και το τσόχινο γούρι της  , η θαυμάσια κάρτα της Ελένης και το ταξιδιάρικο βιβλίο της φίλης Κατερίνας που πρέπει να γράψω το δικό μου μήνυμα αισιοδοξίας. Όταν γύρισα σπίτι στη κυριολεξία δεν μπορούσα να σταθώ όρθια.. Κουράζομαι εύκολα πια ..
Αύριο..αύριο λοιπόν μία νέα μέρα..μία μέρα προς το τέλος ενός χρόνου και μία λιγότερη από το ξεκίνημα του άλλου.. Ότι ακριβώς και η ζωή..κάτι τελειώνει..κάτι αρχίζει..κάτι σβήνεις..κάτι αρχίζεις να γράφεις..μόνον αισιοδοξία για ..όμορφα γράμματα στις σελίδες αυτές μπορούμε να έχουμε και ελπίδα..ελπίδα για ωραίες σελίδες φίλοι μου!
Αχτιδένια φιλάκια...σε σας που αγαπώ!