Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Μία μέρα από το κόσμο της..γιαγιάς!


Είναι κάποιες μέρες τόσο γεμάτες από ένα σωρό διαφορετικές ασχολίες που σου γεμίζουν το μυαλό και τις ώρες σου έτσι που στο τέλος πέφτεις σε κάποιο καναπέ..ανάσκελα και αναρωτιέσαι: 
-Που να βάλω τα ποδαράκια μου για να ξεκουραστώ;
Από το πρωί σαν το τραγούδι της..Παναγιωταράς..ξεκίνησα με μία λίστα στο μυαλό μου βάζοντας σε..σειρά τις προτεραιότητες. Καφές, πρωινό, σιάξιμο σε ρεκόρ στα κρεβάτια! Κάποια στα πόδια μου με κοιτά με παράπονο..λουράκι και βόλτα στη γειτονιά μοιράζοντας καλημέρες και χαμόγελα στους γνωστούς.
Ο άνδρας μου με το παππού μας ακόμα παίρνουν το πρωινό τους κι εγώ έχω φύγει κι όλας για το ταχυδρομείο..τα πρώτα μου δωράκια ξεκινούν το ταξίδι τους. Έκανα ποδαρικό στο ταχυδρομείο και αύριο που θα..ξαναπαώ (!!!!) σκέφτηκα θα φέρω δύο μικρά δωράκια στα δύο ευγενικά κορίτσια που μου είπαν καλημέρα από το γκισέ τους.
Σπίτι λοιπόν, ο Δημήτρης μου θα πάει το παππού στο σπίτι του και μετά ...ΕΔΩ πέφτει το τηλεφώνημα!
-Μαμά θα κρατήσεις το μεγάλο ; Είναι άρρωστος!
-Δημήτρη μου φύγε μόνος σου..θα έρθει το παιδί! Πάνε στο μαγαζί της κόρης μας για καφέ και κουβεντούλα! (τρεχάτος έφυγε..να τσατιστώ;)
Μου ήρθαν ..δύο..τα αγόρια..ο μικρός πάει ουρά με τον μεγάλο σε όλα! Εδώ αρχίζει η ..περιπέτεια της γιαγιάς! Ακούς ανάμικτες φωνούλες που σου ζητούν διαφορετικά πράγματα..
-Γιαγία τοστ..γιαγιά μερέντα..θέλω τσουρεκάκιιιιιιιι!...Κακάο γάλα δεν έχεις γιαγιά;
Ανοίγουν τα ντουλάπια, τσα ψυγεία και δε ξέρω ποιο από όλα να παρακολουθήσω! Η Πάρκινσον μου φέρνει ταραχή και πρόβλημα όταν έχω από πολλές μεριές ερεθίσματα. 
Εδώ πατάς μία φωνή και λες:
-Σιωπήηηηηη! Στις θέσεις σας!
Πως έγινε πάλι έτσι η κουζίνα;..εγώ την είχα πεντακάθαρη το πρωί!!!!!!!! Μα αυτό είναι η ..αρχή. όσες έχετε παιδιά στο σπίτι θα με καταλάβουν. Ξάφνου το σαλόνι αλλάζει θέση, ξάφνου τα αυτοκινητάκια βγαίνουν από το γκαράζ και ξάφνου τα εργαλεία μου βρίσκονται στα χέρια τους..
Αναστενάζω..σήμερα σκέπτομαι έλεγα να αρχίσω το πίνακα που με παράγγειλαν για ένα γάμο..τα μικρά δενδράκια μου από κουκουνάρες είναι διάσπαρτα στο εργαστήρι μου...




Έκανα και κρεμαστά στολίδια για το δένδρο!



Μη γελάσετε..θα ..θυμώσω ή θα βάλω τα κλάματα! Είναι το πρώτο μου πλεκτό, θα μάθω...!


Το..μανεκέν μου παίρνει πόζα!


Προσπάθησα να φτιάξω κάτι..μάταια..κόλλησαν δίπλα μου να με..βοηθήσουν, στο τέλος κάθισαν αυτά και έφυγα εγώ να ..καθαρίσω 3 σακούλες χόρτα που έφερε χθες βράδυ ο άνδρας μου από το κτήμα..Τριών ειδών χόρτα..διαφορετικοί βρασμοί..και ξάφνου:
- Γιαγιά πεινάμε..πεινάμε..τι θα φάμε;
Τα φασολάκια που μαγείρεψε ο άνδρας μου δεν τους άρεσαν σαν ιδέα, αν ήταν η μάνα τους εδώ θα τα έτρωγαν και θα έλεγαν και ένα τραγούδι , εμένα πως με καταφέρνουν και υποχωρώ δεν ξέρω.
-Πατάτες τηγανιτές, πέρκα λεμονάτη, μπρόκολα και τυρί.. 
Τα έφαγαν όλα ..και εδώ αρχίζει το ρεσιτάλ του..Μπομπ του Σφουγγαράκη κι εγώ χώνομαι στο εργαστήρι μου να αρχίσω το φόντο στο πίνακα μου.. Μη γελάσετε..ρόδια μου ζήτησαν..έχω ρέντα σ' αυτά!
Εδώ πέφτει πάλι ένα τηλεφώνημα από τον..σκασιάρχη της υπόθεσης:
-Κοριτσάκι μου θα μείνω στης Ιωάννας, εσύ κάνε ότι σε ευχαριστεί στο εργαστήρι!!!!!!
ΕΔΩ παιδιά σκέπτομαι ότι πιο σαδιστικό υπάρχει..κάτι από τις ταινίες φρίκης που έβλεπα παλιά..κάτι από ..Σέβεν υπολογίζω..κάτι από Βουντού..έστω κάτι από τον Ακέφαλο καβαλάρη!
-Γιαγιά τι ωραία που περνάμε...
Λοιπόν γράφω ..ένα πιάτο σπασμένο, ένα σπίτι που δεν ξέρω από που να αρχίσω το σιάξιμο.. ένα πίνακα που δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σ' αυτόν και εγκαταλείπω..Μία σκηνή που ξαφνικά βρέθηκε μέσα στο χωλ μου..τα μαξιλάρια του σαλονιού που πριν λίγο έβαλα στη θέση τους..
-Γιαγιά πεινάμε!!
-Πριν λίγο δεν φάγατε καλέ;
-Τώρα θέλουμε γλυκό!
-Εγώ θέλω χαλβά με πορτοκάλι γιαγιά ( ο μικρός)...κάτι με σοκολάτα ( ο μεγάλος)
Τι αργά που κυλάει αυτό το ρολόι..γιατί όταν είμαι μόνη μου και ζωγραφίζω κυλάει γρήγορα!!!
-Γιαγιά θα μου πάρεις το Πιγκουνάκι που μιλάει;..εγώ θέλω τη μηχανή που φτιάχνει σχέδια με πλαστελίνη..
-Θέλετε..
Εδώ κατά το απογευματάκι γυρνά ο...παππούς!!.Η Κλώντη χοροπηδάει στην αγκαλιά του..
-Πόσο με αγαπάει αυτό το σκυλί!! Κοριτσάκι μου πως τα πέρασες; ( τι του απαντάς τώρα;)
-Παππούυυυυυυυυυυυ!
-Σιγά παιδιά , δώστε φιλάκια και είμαι και κουρασμένος (  !!!! εδώ βουτώ τη κρυστάλλινη σταχτοθήκη), ελπίζω να μη κουράσατε τη γιαγιά! ( Δεν θα μείνουμε μόνοι; ..τρίζω τα δόντια μου..θα τα πούμε σε κρεβατομουρμούρα!).
Μετά από λίγες ώρες χάνεις πλέον και τις αντιδράσεις σου..η σκηνή στη μέση..τα μπισκοτάκια εδώ κι εκεί..τα ψίχουλα τους γίνονται βορά από τη Κλώντη που πανηγυρίζει από πίσω τους..πατώ το ένα αυτοκινητάκι...
-Πρόσεχε κορίτσι μου που πατάς..θα μου πέσεις και αλίμονο μας! (καλέ θα τον σκοτώσω!!!)
Εδώ πατάω μια φωνή που κάθισαν και οι..τρεις στη θέση τους..( δεν με έχετε δει στις..φωνές μου!)
- Τώρααααααααα.... παίρνω τη μαμά σας στο τηλέφωνο..αύριο στην άλλη γιαγιά κι εσύ μεγάλε  που είσαι "άρρωστος"..σχολείο!
 Ανοίγω τον υπολογιστή μου..το μπλοκόσπιτο..το καναπέ μου...γύρω μου να πάτε να κάνετε ότι θέλετε.. Παππού..η σειρά σου..(κάποιος με κοιτάει με ανησυχία ..). 
Σας ανοίγω φίλοι μου θέσεις δίπλα μου..αργά είναι..το ξέρω..μα χρειάζομαι παρέα..Δεν πιστεύω να μου ζητήσετε κι εσείς..νερό..φαγητό..παιχνίδια..μπισκότα..να πάτε αλλού...σε μπλοκόσπιτο με φαγητά..εδώ..τέρμα..η κουζίνα έκλεισε..Τώρα τα χάπια μου , εσείς και περιμένω το παππού να παραδώσει τα θηριάκια.
Αχτιδένια φιλάκια..

23 σχόλια:

το στεκι της σοφιας είπε...

περιμενα πως και πως να γραψης.μη με δειρης αλλα γελασα με την ψυχη μου με οτι διαβασα.υπεροχες οι κατασκευες σου η κορη μου ξετρελαθηκε με το δεντρακι που μας χαρησες. το πουλοβερακι μουρλια να το χαιρεται ο μικρος καλοφορετο!!! σου δινω την αγαπη μου και την αγκαλια μου να σε ξεκουρασω απο τοσο τρεξιμο σημερα!!!μου εφτιαξες την μερα σε φιλω γλυκα!!!!!!

Unknown είπε...

Αχ...Αχτίδα μου, έχεις τόση αγάπη μέσα σου , που ούτε να θυμώνεις δεν ξέρεις!
΄Εβγαλες και μια φωνή...αλλά κι αυτή φορτωμένη τρυφεράδα ήτανε...
Καλή ξεκούραση εύχομαι..
Φιλιά...
**Αννιώ**

υγ."΄Αντε παππού, βοήθα λίγο το κορίτσι σου..!!"

Admin είπε...

Κυρια Γεωργία μου, αν και δεν μπαίνω συχνά λόγω δουλειάς να σας διαβάσω, σήμερα ομολογώ οτι χαμογελούσα με αυτά που διάβαζα.. περιγράψατε μία μέρα σπίτι μου με το Δημητράκη! Αλλά στο τέλος ξέρω οτι όταν κλείνετε την πόρτα και σας φεύγουν στενοχωριέστε.. γιατί κατα βάθος είστε χαζογιαγιά πως να το κάνουμε! Σας φιλώ, καλή ξεκούραση από τα ζουζούνια σας εύχομαι και καλές δημιουργίες, Βικτώρια

Ανώνυμος είπε...

Πόσο πού σε καταλαβαίνω γλυκιά μου.σε φιλω βασω Λάρισα

love2love είπε...

ποση υπομονη να κανεις; αλλα μερα ειναι θα περασει

Unknown είπε...

Αχτιδα ..τη καλά που θα κοιμηθείς απόψε..και αύριο ?????.....μια καινούριο μέρα .
καλή ξεκουράζει

Ανώνυμος είπε...

αχ αχτιδα μου θα αστειεύεσαι σίγουρα ότι δε σου άρεσε η μέρα αυτή! είναι όλα αυτά τόσο ευχάριστα, τόσο ευλογμένα που η παραμικρή ενόχληση φαίνεται υπερβολική! αλί σε μας! αχτίδα! αλί σε μας του έχουμε στενοχώριες!

το στεκι της σοφιας είπε...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕς ΣΤΟ ΚΟΥΝΕΛΑΚΙ!!! ΜΗ ΜΕ ΚΑΝΗς ΝΑ ΚΛΑΨΩ!!! ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕς!!!ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΚΕΡΔΙΣΑ ΔΩΡΟ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ!!!

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ είπε...

εδώ είμαστε η μπλογκοπαρέα...πάντα ανοικτό το μπλοκοσπίτι σου....Μου άρεσαν τα κουκουνάρια..ωραίο το πλεκτό...

kerina poiimata είπε...

καλα με τετοιο ομορφο σκηνικο δεν θα σου κανουμε παρεα; ολα πολυ γλυκα, αλλα αυτο το οτι θα δωσεις δωρακια στα κοριτσια του γκισε, εμ συγκινησε περισσοτερο..........αυτα τα απροσμενα....φιλια

el.mar είπε...

Γεμάτη η μέρα σου...μεταξύ μας όμως την θέλεις τέτοια κούραση ε?!..χιχι...καλό βράδυ!!!

Ριτα Τρικαλα είπε...

Γεια σου Αχτιδα γλυκια!!!!!!!!!!ΧΑχαΧΑχαχιχιχιχοοοοοοοοοοοοοοοοοονα εισαι καλα Καλο βραδυ

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Αχ βρε Αχτίδα, ακόμα και ταλαιπωρημένη, είσαι απόλαυση !!
Τα δεντράκια σου απίθανα, και το πλεχτό θα έπαιρνα όρκο ότι δεν είναι το πρώτο σου, γιατί το βλέπω μια χαρά στρώνει στον μικρό !!!
Καλή ξεκούραση !! Φιλιά !!!

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα Αχτιδα μου!
Μια καινουργια μερα ηρθε!!
Πολλα πολλα φιλια Φαιδρα!

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥΠΕΡ ΓΙΑΓΙΑ!!!
ΤΟ ΠΛΕΚΤΟ ΟΜΟΡΦΟ΄'''ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΡΟΜΕΡΗ ΦΑΤΣΟΥΛΑ!!!!
ΜΙΝΑ

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥΠΕΡ ΓΙΑΓΙΑ!!!
ΤΟ ΠΛΕΚΤΟ ΟΜΟΡΦΟ΄'''ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΡΟΜΕΡΗ ΦΑΤΣΟΥΛΑ!!!!
ΜΙΝΑ

ikaxela είπε...

Αχ, βρε Αχτίδα μου! Σαν να ακούω τη μητέρα μου, κι αυτή η καημένη τα ίδια ακριβώς θα έλεγε. Ίσως με άλλο τρόπο γιατί αυτή σου η γλαφυρότητα με τσακίζει!!! Αλλά όλες οι γιαγιάδες τα ίδια περνάτε. Να ξέρεις ότι είστε πολύτιμες και σας θαυμάζουμε για τη δύναμη που δείχνετε προσπαθώντας να μας βοηθήσετε στην καθημερινότητά μας. Σε φιλώ!!!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..ΝΑΙ..ΕΠΕΖΗΣΑ Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ!ΧΘΕΣ ΗΜΟΥΝ ΠΤΩΜΑ ΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΠΕΡΑΣΕ Η ΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΩ ΠΑΝΤΑ...ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑ ΝΕΑ ΜΕΡΑ.ΕΥΧΑΡΤΩ ΟΣΕΣ ΜΕ ΕΠΙΚΕΥΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΩΣΑΝΕ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟ.ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΣΑΣ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ.

Ανώνυμος είπε...

φιλεναδα μολις με πηρε τηλ ο γιος μου''''απο σημερα πολιτης'''εεεερχεταιαιαι'''''ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΕΛΟΣ''''
ΜΙΝΑ

Κική Κωνσταντίνου είπε...

καλημερα! :)

ο μικρος ειναι ολα τα λεφτα! χιχι
κουκλος!

φιλακιααα

Handmade by Mika είπε...

χαχαχα εσενα καταλαβαίνω οτι σε ταλαιπωρησαν αλλα ετσι όπως τα περιγραφεις είναι και για γελια!!
Καλο κουραγιο!!!
Φιλια

Ανώνυμος είπε...

Ξέρεις Κυρία Γεωργία, σήμερα πέρασα μια πολύ δύσκολη μέρα γεμάτη άγχος και νεύρα, που τελείωσαν πριν 1 ώρα που έλυσα το πρόβλημα. Ε, μετά άνοιξα και μπήκα στο σπίτι σας. Και ακόμα γελάω! Και γελάω!!! Σας φαντάζομαι να φωνάζετε τάχατες αυστηρά (στα άρρωστα παιδάκια, πού τη βρήκαν τόση όρεξη) και στον ατυχή σύζυγο. Τελικά είχατε κρεβατομουρμούρα;;;Να ήμουν από μια μεριά!!! Ευχαριστώ για το γέλιο. Το είχα τόση ανάγκη. (και τώρα χαζο-χαμογελάω, εδώ που τα λέμε!!!). Σοφία

Ανώνυμος είπε...

αχτίδα είσαι κομματάκι γκρινιάρα ή μου φαίνεται;