Πως να μη θυμηθώ παλιές τέτοιες μέρες...

Ένα ΣΚ σημαντικό για τη Θεσσαλονίκη μας που από χθες που κατέβηκα κάτω στο κέντρο είναι εμφανές. Εγώ ..παλιά Θεσσαλονικιά ..δεν μπόρεσα να μη συγκρίνω χρόνια και καταστάσεις..τι σήμαινε παλιά ΔΕΘ για τη πόλη μας και για μας τους ίδιους. 
Ένα γεγονός!!.. Ένα πανηγύρι, ένα άνοιγμα γνώσεων από μηχανήματα και πράγματα..τώρα ..έχω χρόνια αν το πιστεύετε να πάω..ούτε καν έχω τη διάθεση.
Αν θέλετε να δείτε μία σύντομη συνοπτική ιστορία της ανοίξτε ΕΔΩ .
Τότε κρατούσε 15 μέρες και όλα τα γεγονότα της πόλης όπως το φεστιβάλ τραγουδιού και το φεστιβάλ ταινιών γινόντουσαν εκείνη τη περίοδο. Τα θέατρα μας γεμίζανε από θιάσους της πρωτεύουσας ( θα το πω το ..φαρμάκι μου ..τότε μας θυμώντουσαν!), τα μαγαζάκια διασκέδασης στη παραλία με μουσική πλημμυρισμένα από γλεντζέδες και τα τραγούδια τους αντηχούσαν έξω από τις καλαμωτές περιφράξεις τους. Οι δρόμοι γεμάτοι από πλανόδιους μικροπωλητές λες και βλέπεις παλιές ελληνικές ταινίες έτρεχαν με τη σφυρίχτρα των αστυνομικών που τότε περιπολούσαν στους δρόμους της Τσιμισκής που έμενα.
Έβρισκαν και οι γονείς μου χρόνο από τις σπουδές τους και με έπαιρναν για την..ιστορική επίσκεψη στην Έκθεση! Τι χαρά είχα!! Εκεί υπήρχε το μεγαλύτερο Λούνα Πάρκ που είχα δει..και αφού με τριγύριζαν στα περίπτερα που ενδιέφεραν το καθένα και αφού αγοράζαμε για τη γιαγιά μου και κάποιο "θαυμαστό"νέο εργαλείο κουζίνας..μετά..μετά καταλήγαμε στη δική μου χαρά..στα παιχνίδια..στη τεράστια για τότε ρόδα, στα αεροπλανάκι, στα συγκρουόμενα..
Σειρά έπειτα το στομάχι μας ...βραστά λουκάνικα σάντουιτς με μπόλικη μουστάρδα και Μαύρη μπύρα για τους γονείς μου .. και βέβαια..της γριάς το μαλλί για μένα και μηλαράκι που με συνόδευε μέχρι στο σπίτι. Εκεί έτρεχα κατευθείαν στην αγκαλιά της γιαγιάς μου για να της διηγηθώ όλα όσα θαυμαστά είδα...ΘΑΥΜΑΣΤΑ..
Τώρα πλέον δεν είναι δυνατόν να είναι θαυμαστά για τα παιδιά, τίποτα δεν θα είναι γι' αυτά όπως εκείνα τότε για μένα και ιδίως για τη γενιά τους ..Χθες πρόσεξα τον εγγονό μου ..3 ετών πως κατεβάζει προγράμματα στον υπολογιστή και πως χειρίζεται παιχνίδια που το δικό μου μυαλό ούτε καν μπορεί να δεχθεί...
Τώρα τους φαίνονται παράξενο όταν τους διηγούμαι ιστορίες από παλιά..και να πάρει η ευχή μου έρχεται να γελάσω που ήρθε η σειρά μου ..να πάρω τη θέση της γιαγιάς μου που με "γέμιζε" με ιστορίες από τη Πόλη ..τη πατρίδα της..
Χθες λοιπόν κατεβαίνοντας στο κέντρο στο μπιστρό της κόρης μου είδα μία πόλη φωτεινή ,γεμάτη κόσμο βέβαια μα..όχι όπως παλιά γιατί..γιατί ..ο μικρός μετρούσε τις κλούβες της Αστυνομίας και τα μηχανάκια από τους νεαρούς αστυνομικούς που έτρεχαν εδώ κι εκεί κυνηγώντας κάποιον..Ένοιωσα λύπη..Η πόλη μου, η αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη ..η ΔΕΘ δεν είναι το ίδιο..τι φταίει..γιατί άλλαξαν τα πράγματα..γιατί άλλαξε ο κόσμος;..
Το αυτοκίνητο μας κύλησε από το δρόμο της παραλίας..ακόμη να τελειώσουν τα έργα..ανεβήκαμε τη Μαρτίου..ακόμη να τελειώσει το Μετρό ..Τα μαγαζιά έκλεισαν εκεί..ο δρόμος κεντρικός σακατεύτηκε..δεν γίνεται να μη μελαγχολήσω, να μη θυμηθώ.. 
Είμαι από τους ανθρώπους που εύκολα προσαρμόζομαι και ..ναι..το δέχομαι..ο κόσμος προχωράει..μα άραγε προχωράει προς το καλύτερο;..το καλύτερο είναι η συνεχής αγωνία του αύριο; το καλύτερο είναι η τεχνολογία που κι εγώ ακόμα "προσκυνώ";μήπως κάπου στο..δάσος χάσαμε το δρόμο φίλοι μου για το ξέφωτο;
Ίσως φταίει που δεν κοιμήθηκα καλά χθες..είπαμε..όταν γκρινίαζω..γκρινιάζω..γι' αυτό..παίρνω τη Κλώντη μου, τον Δημήτρη μου, το κεντηματάκι μου και..φεύγω στο μικρό ήσυχο παράδεισο μου με τα δενδράκια μου, τις σαυρίτσες μου το..Μίκυ μου και τους καλούς μου γείτονες!
Καλό ΣΚ σας εύχομαι.. Σας αφήνω τα..εγκαίνια..το Σαμαρά..ο συφερτό όλο..την ομιλία..να τους χαίρεστε!
ΑΧΤΙΔΕΝΙΑ ΦΙΛΑΚΙΑ!