Σας έλειψε η γκρίνια μου ;

Φθινοπωρινές οι ημέρες στη Θεσσαλονίκη μας που η υγρασία είναι δυστυχώς ένα από τα χαρακτηριστικά της. Όμως αυτή η Φθινοπωρινή πρόωρη νότα δεν με πειράζει ψυχολογικά γιατί τη περίμενα σαν ..αλλαγή που όπως ξέρετε μου αρέσει. 
Η ..ρουτίνα δεν είναι για μένα , πρέπει να είναι δίπλα μου πάντα κάποιος που να μου κρατά το ενδιαφέρον ( βλ. Δημήτρης! ) με ..αλλαγές σκηνικού ..για να με κάνει να είμαι ευτυχής!
 Ίσως άσχημη πλευρά του χαρακτήρα μου μα..να αλλάξει κανείς στα 61..σχεδόν αδύνατο.Όμως κι εγώ έχω τα  ..καλά μου γιατί και στις πιο δύσκολες και άσχημες μέρες μου προσπαθώ να κρατώ για μένα τα..δύσκολα και σπάνια τα μεταφέρω στους γύρω μου. 
Γι' αυτό έχω εσάς..τυχερούλια..για να σας πρήζω με τη γκρίνια μου όταν περνώ τέτοιες μέρες πχ. αυτό το διήμερο που είμαι ένα μάτσο χάλια. Όχιιιιιι.......μη φεύγετε..θα με ακούσετε..θα σας γκρινιάξω...τι φίλοι είστε!
Αισθάνομαι σαν..σουρωτήρι που κλείνεις μερικές τρύπες και ανοίγουν άλλες..Ένα διήμερο με φάρμακα για να μπορώ να σταθώ όρθια..Φάρμακα που μισώ παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη για τους πόνους και που σπάνια παίρνω σχεδόν ποτέ.. Υπάρχουν τα αναγκαία δύο της Πάρκινσον και του Θυρεοειδή αναγκαστικά, τα άλλα μου για τα..επακόλουθα της Παρκ. , οι σπασμοί στα νεύρα του προσώπου που με κάνουν να ..δαγκώνω χωρίς να το καταλαβαίνω τη γλώσσα και τα μάγουλα μου εσωτερικά..σουρωτήριιιιιιι!!!! Τα γράφουν οι νευρολόγοι ,κουνώ το κεφάλι με χαμόγελο ..και τα βάζω στο συρτάρι για να τα..χαζεύω.
 Η υγρασία με την ολική Αρθρίτιδα που έχω δυστυχώς με έχουν κάνει κάτι σαν..S ..γαλλικό βρε παιδιά. Ένας χρόνος από τη μία εγχείρηση και το άλλο ισχίο με..εγκαταλείπει λέει ο γιατρός μου ..όμως αρνήθηκα εντελώς τη πιθανότητα να ξανακάνω άλλη, δεν έχω πλέον τις δυνάμεις να ξαναπεράσω τα ίδια..το σουρωτήρι που σας είπα..
Προσπάθησα να αρχίσω μία Αγιογραφία που μου ζήτησε μία φίλη και ..τα δάχτυλα μου δεν έκλειναν γύρω από το  πινέλο.. Που να το φανταζόμουν αυτό μετά από 35 χρόνια δουλειάς ζωγραφικής..ούτε στους εφιάλτες μου..
Φύγατε; δεν με αντέξατε;
Χθες λοιπόν έμεινα σπίτι, ο Δημήτρης στο κτήμα για να φυτέψει τα χειμωνιάτικα στο θερμοκήπιο, μπρόκολα που αγαπώ και όλα τα σχετικά.. Εγώ σπίτι με τα δύο αγόρια τους εγγονούς μου που τα άφησα να ..ισοπεδώσουν το διαμέρισμα στήνοντας λέει ..μια κατασκήνωση με ότι μπορείτε να φανταστείτε από τα πράγματα του σπιτιού.
 Παραξενεύτηκαν που οι φωνές μου ήταν ..ήπιες..μα πάλι τους έκανα το κεκάκι που μου ζήτησε ο Πασχάλης και το χαλβά που μου ζήτησε ο Δημητράκος..τι γιαγιά θα ήμουν.
Μετά έκανα και 2η δόση από το καρότο γλυκό μου που πέτυχε όπως το ήθελα.

Σίγουρα θα κάνω για το μπαζάρ που οργανώνει η φίλη Ρένα Χριστοδούλου γιατί λόγω χρώματος είναι θελκτικό και εμφανίσιμο. 
Σήμερα περιμένω τη φίλη Μαρίκα που έφθασε χθες στην Ελλάδα , λυπάμαι που δεν θα μπορέσω λόγω ..σωματικής κατάστασης να την περιποιηθώ όπως θέλω..όμως ευτυχώς έχω το Δημήτρη μου που σίγουρα θα κάνει ότι μπορεί.
Αρκετά..με ακούσατε..με αντέξατε..τα είπα και ξέσπασα..τώρα χαμόγελο γιατί μη ξεχνάτε..εμείς οι γυναίκες ήμαστε να ..αντέχουμε και να μη μεταφέρουμε τα δύσκολα στον άνθρωπο μας.
Αχτιδένια φιλάκια σε όλους!