Πάλι..αμπελοφιλοσοφίες Αχτίδα;..άσε μας ήσυχους!

Το λουλουδάκι από το κήπο της φίλης μου Δρομάκι!!!

Καλημέρα..καλημέρα..σήμερα σπίτι για να ασχοληθώ με εκείνες τις υποχρεωτικές βαρετές δουλειές που έχουν σχέση με..φοροτεχνικούς, τράπεζες, χαρτιά, αντίγραφα,φωτοτυπίες λογαριασμών, αποδείξεις  και ότι μπορείτε να φανταστείτε που..."φαντάζεται" το κράτος για να μας κάνει να μη..βαριόμαστε σαν πολίτες!
Στην εποχή των υπολογιστών το θεωρώ βλακεία να αναγκάζεσαι να τρέχεις σε δήμους , ΚΕΠ και υπηρεσίες για χαρτιά και αντίγραφα..αν είναι δυνατόν!
Μέσα καλοκαιριού..ενός διαφορετικού καλοκαιριού φίλοι μου πιστεύω ότι το βλέπετε κι εσείς..Χθες είχαμε πάει στο εξοχικό φίλων μας εκεί που  πρόπερσι είχαμε νοικιάζει σπίτι μπροστά στη θάλασσα.. Παρατηρήσαμε περνώντας στο γυρισμό από τα δρομάκια του  ότι ο κόσμος σε σύγκριση με τότε ήταν το..1/3 και περισσότερο αισθανόσουνα ότι ήσουν..Ρωσία και Σκόπια και ότι αν χρειαζότανε να ρωτήσεις για κάτι θα ήθελες διερμηνέα!
Θα με πείτε..γιαγιά μουρμούρα μα δεν μπορεί η μνήμη μου να μη φέρει μπροστά της εικόνες από χρυσές εποχές που λόγω επαγγέλματος (προμήθευα μαγαζιά παραθεριστικά με έργα ζωγραφικής) δεν προλαβαίναμε να φτιάχνουμε εμπόρευμα και έπρεπε να κάνουμε από πριν ολόκληρο πλαφόν δουλειάς για να έχουμε ελεύθερο χρόνο να πάμε τις διακοπές μας με τις μικρές τότε κόρες μας.
Δεν έχω τίποτα στο παρελθόν μου για να διαγράψω ή να μετανιώσω, χαρήκαμε το κάθε χρόνο μας με τον άνδρα μου και θα πείτε γιατί λοιπόν αισθάνομαι μία "πικρία " για το σήμερα.. Μα δεν την αισθάνομαι για μένα, για μας, την αισθάνομαι για τη γενιά αυτή..την αδικημένη γενιά που δυστυχώς ζει όσα μου διηγότανε η μητέρα μου πολλές φορές για τη δική της.
θυμάμαι που μου έλεγε:
- Εσείς παιδί μου είστε τυχεροί, εμείς είχαμε πολέμους, μετά αγώνα να φτιάξουμε τα πάντα από την αρχή..να ξεχωρίσουμε να δημιουργήσουμε το αύριο για σας..
Τώρα θα ήθελα αν ζούσε να της πω :
-Πόλεμο ζούμε μαμά κι εμείς..και είναι πόλεμος οικονομικός που δεν "βλέπεις" τον εχθρό, ή μάλλον ..τον βλέπεις ..μα δεν ξες πως να τον πολεμήσεις γιατί είναι το ίδιο σου το σώμα..η πατρίδα σου ..αυτοί που εμπιστεύτηκες το αύριο σου και των παιδιών σου..
Όχι..μη νομίζετε ότι έχω χάσει την αισιοδοξία μου..είμαι ετοιμοπόλεμη πάντα, αντιστασιακή σε κάθε τι που με ενοχλεί ή που "φράζει" τα σχέδια μου..όμως πια ίσως λόγω ηλικίας..ίσως πάλι γιατί "χόρτασα" από αγώνες..γίνομαι θεατής όλων αυτών και λιγάκι μοιρολατρικά σκέπτομαι σαν απομεινάρι Ανατολίτικης σκέψης :..Όλα θα βρουν το δρόμο τους..όλα θα φτιάξουν ..κισμέτ...
Προ ημερών άκουσα στη τηλεόραση μία μητέρα που έλεγε ότι παρέδωσε το παιδί της σε ίδρυμα γιατί δεν μπορούσε να το θρέψει ..ότι ήταν ευτυχής που τουλάχιστον το δικό της παιδί τώρα είχε το φαγητό του ενώ είδε τη φίλη του να ψάχνει στα..σκουπίδια !
 Φίλοι μου ήμουν άρρωστη όλη μέρα με αυτή τη σκέψη και πιο πολύ ξέρετε με τι; ..Επειδή σαν όλους..άκουσα αυτή την είδηση από το ..καναπέ μου! Ναι .. πικράθηκα.. στεναχωρήθηκα όμως..όμως..γύρισα σελίδα από τη ασφάλεια του σπιτιού μου! Η ενοχή σαν θηλιά γύρω μου...Έγινε σε λίγο η είδηση αυτή κάτι σαν ..τους φόνους, τις εκτελέσεις και τους πολέμους που βλέπουμε στη τηλεόραση. Κουνούμε το κεφάλι..λυπόμαστε..προσθέτουμε και τη φράση: Αχ! τους καημένους..
την επόμενη στιγμή σκεπτόμουν τι θα μαγειρέψω..πίεζα τον εγγονό μου να φάει το..βουτυράκι του..και κυνηγούσα τη Κλώντη με τη κονσέρβα της.
ΑΥΤΑ δεν θα συγχωρέσω σε ΟΛΟΥΣ αυτούς που μαλώνουν στη τηλεόραση για το..καλό μου..το γεγονός ότι με έκανα ΑΥΤΌ ..να γυρίζω σελίδα..σε τέτοιες ειδήσεις..
Είδατε τη κάνει η ..μοναξιά στο σπίτι;..Έστειλα τον Δημήτρη μου στο κτήμα για να αναλάβω τη γραφειοκρατεία και είπα πρωί..με το καφέ το χέρι..να σας ανοίξω το ..καναπέ μου, να τα πούμε..χωρίς κουλουράκια λόγω διαίτης..Αμπελοφιλοσοφίες όπως σας λέω συχνά, σε κρίση αυτοελέγχου συνείδησης..
Δροσιά πρωινή  ίσως προσωρινή σήμερα..ο καφές τελειώνει..τα χαρτιά με περιμένουν..Ίσως δεν ήμουν καλή παρέα, όμως είναι οι πρωινές μου σκέψεις..
Αχτιδένια φιλάκια , καλά να περνάτε φίλοι μου με όλη μου τη ψυχή!