Κάθε μέρα είναι μία νέα μέρα..αρκεί να την ζεις..

Μια μέρα στο σπίτι..μια όμορφη μέρα στο σπίτι τελικά. Πολλές φορές λέω στον εαυτό μου ότι τελικά εγώ έχω τη διάθεση να βλέπω κάθε μου μέρα όμορφη ή ακόμα κρύβω μέσα μου την επιθυμία να βρίσκω ακόμα και στα πιο καθημερινά μία ομορφιά...
Τι πειράζει;...μου αρέσει να βλέπω σε κάθε τι την όμορφη πλευρά του και να εξορκίζω την ασχήμια και τη στενάχωρη όψη του.... όπως λέει ο Ελύτης σε στίχους του:
Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό.......
Η ημέρα μου ξεκίνησε με διάθεση να ζωγραφίσω μια παραγγελία από πελάτισσα στην Αχτιδούπολη όπως και το έκανα..βυθίστηκα στα χρώματα.. 
Όμως ένα τηλέφωνο μου γέμισε τη ψυχή με γλυκύτητα αφού ήταν μία..άγνωστη για μένα που όπως είπε με παρακολουθεί καιρό..
Μία άγνωστη -γνωστή..από αυτές που με κάνουν να ..ντρέπομαι που βρίσκουν ενδιαφέρον σε όσα μονολογώ μαζί σας στο "καναπέ" του μπλοκόσπιτου μου.. Μία κυρία που μου μίλησε με αγάπη και φιλία και ούτε λίγο ούτε πολύ πήρε για να με καλέσει..εμένα..την άγνωστη  να κάνω διακοπές ένα τριήμερο στο νησί της!!!!
Όταν τελειώσαμε πέταξα τα πινέλα και σκέφτηκα πόσο ευτυχισμένη πρέπει να είμαι που με αγαπά τόσος κόσμος..μετά συνέχισα το έργο μου σιγοτραγουδώντας στη μοναξιά του εργαστηρίου μου την ομορφιά που ένοιωθα..γιατί τελικά είναι αλήθεια ότι..ότι δίνεις παίρνεις στη ζωή..
Τότε χτυπά το κουδούνι..ένας κούριερ...ένα πακέτο...το ανοίγω..ο αθεράπευτος άνδρας μου παράγγειλε πάλι κάτι για μένα από την τηλεμάρκετιγκ!!!! 
Κούνησα στωικά το κεφάλι..το έχω πάρει απόφαση..τίποτα δεν με ξαφνιάζει..Χθες μου έκανε δώρο μία ..παγωτομηχανή που είδα σε φυλλάδιο και έκανα το λάθος να του πω ότι θα ήθελα να πάρω!..Τον έφερα στη σκέψη μου..Στην ηλικία μας έχουμε ο ένας τον άλλο μόνο..να το θυμάστε αυτό εσείς οι νέες!
Ο Δημήτρης ήθελε να πάω μαζί του στο κτήμα σήμερα όμως του είπα ότι έχω... ραντεβού με ένα ..νεαρό  και του έλεγα την αλήθεια!
Σήμερα γνώρισα ένα από εκείνα τα παιδιά που σε κοιτούν με ανοιχτή ματιά, που γελάει το πρόσωπο του, που βλέπει τα πράγματα ακόμα και στις δύσκολες μέρες που περνούν οι νέοι με ελπίδα για το καλύτερο. 
Ήταν ο γιος μιας από εσάς ( ας μου επιτραπεί να κρατήσω την ανωνυμία) και περάσαμε ένα όμορφο μεσημέρι με κουβέντα σε κατασκευές,όνειρα, σχέδια,διαπιστώσεις και σχόλια για ..όλα! Τον κράτησα βέβαια μαζί το μεσημέρι για φαγητό και φεύγοντας ελπίζω να πήρε καλές αναμνήσεις από μένα όπως πήρα κι εγώ από αυτόν. 
Συγκινούμαι όταν βλέπω ότι υπάρχουν τέτοια καλά , μορφωμένα και γλυκά παιδιά..με λεπτότητα και αμεσότητα λόγου και αισθημάτων.
Μετά ..βάλθηκα να κάνω παγωτό στο καλό μου αφού χθες έβαλα το κάδο του στο καταψύκτη. Μπλέχτηκα με τις συνταγές στο ίντερνετ έκανα το λάθος να βάλω όλη τη ποσότητα...και έκανα τελικά 3 ειδών παγωτά ( να φανταστείτε ότι ..ΔΕΝ τρώω παγωτό..δεν το αγαπώ!!!) Τα δύο στο χέρι και ελπίζω να τα φάει..ΟΛΑ γιατίιιιι...αλίμονο του!
Αύριο μια άλλη μέρα, το πρωί γιατρούς (δεν με αφήνουν στην ησυχία μου οι αφιλότιμοι) και μετά..μετά..ποιος ξέρει..ότι καν να κάνουμε μου αρέσει..αρκεί να ήμαστε μαζί.
Αχτιδένια φιλάκια..